اخلاق اسلامی
نویسنده : آیت الله دستغیب
خود فراموشی
کمونیستها، هم خودشان خفه شده اند و هم هر کس که مغالطه هایشان را باور کند خفه می شود. کسی که خودش را حیوانی تصور کرد، مسؤولیتی برای خودش نشناخت و به هر شهوتی آلوده گردید، واقعا هم حیوان است. این در اثر فراموش کردن خداست که در نتیجه خودشان هم فراموش می شوند.(48) باید برگردند و خودشان را بیابند، خودیابی هم پس از آن است که خویهای حیوانی از بین برود، تا آدمی راه حیوانات را رها نکند، انسان نمی شود و خودش را پیدا نمی کند و در آخر هم حیوانی از کار در می آید تا وقتی انسان در فکر این است که زندگی پر زرق و برقی داشته باشد، دنبال جاه و ریاست، خودخواهی و قلدری و استبداد بود، در خودش فرو می رود و خواسته های خودش را دنبال می نماید، خودش را پیدا نکرده و حیوان است، نه اینکه در قالب حیوان می رود و تناسخ باشد، تناسخ، کفر است که می گویند کسی که شریر است پس از مرگ، روحش در بدن شریری دیگر می رود این طور نیست بلکه خود این ذات آدمی است که حریص و بخیل است، صورتش حیوان است نه اینکه در بدن حیوان می رود، صورتش بدترین شکلهاست که قرآن می فرماید: «گنهکاران به چهره هایشان شناخته می شوند»(49)، فردای قیامت معلوم می شود چکاره است.
هفته گذشته سؤالهای متعددی در یاداشتهایی که به دست من دادند، کرده اند از آن جمله: «روز قیامت در چه سنی برانگیخته می شویم؟ و آیا به همین شکل که هستیم محشور می شویم یا با اشکال مختلف؟ و دیگر آنکه آیا عدالت است گناهی که در جوانی کرده ایم این بدن عقوبتش را در حال پیری بچشد؟».
اما پاسخ قسمت اول از این سؤال:
مؤمنین، جوان به بهشت می روند
هر چند اصل قیامت از روی دلیل عقل ثابت است، اما کیفیت و خصوصیات آن را کسی نمی داند و هیچکس به آن آگاه نیست، جز از طریق وحی و آنچه در روایات اهل بیت علیهم السلام رسیده باشد. در این زمینه روایاتی وارد شده که بهشتیان، جوان محشور می شوند، مردها در سن 32 سالگی و زنها 16 سالگی و در همین سن هم می مانند، در بهشت پیری نیست، آنجا عالم دیگری است که با این عالم قابل قیاس نیست.
ضمنا سنین 32 و 16 سالگی اشاره به کمال بهجت و سرور است، کمال جوانی و قدرت که هیچ نوع فتور و سستی در آن راه ندارد، در این سنین است.
اما پاسخ قسمت دوم از این سؤال که به چه شکلی وارد محشر می شویم؟
این را نیز باید از طریق وحی و روایات ائمه علیهم السلام آگاه گردید.
بر صورتهایی مانند سیرتها محشور می شوند
در «تفسیر قمی» در ضمن تفسیر آیه شریفه: «در صور دمیده می شود پس شما گروه گروه می آیید».(50) روایت کرده است که از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می پرسند که این آیه راجع به کفار است یا مسلمین؟ حضرت می فرماید:
«راجع به مسلمین است که ده صف وارد محشر می شوند، برخی به صورت میمون و بعضی خنزیر و گروهی وارونه؛ پاره ای کور و گروهی زبانشان را می جوند و از آن چرک جاری است و...(51) گروهی نیز محشور می شوند در حالی که صورتهایشان چون ماه در شب چهارده، نورافشانی می نمایند مانند ملک می باشند و بر فراز اجتماع محشر، در حرکتند».
درباره زنهای بهشتی می فرماید: «جمال زن بهشتی نسبت به جمال حورالعین؛ مانند جمال حور است نسبت به زنان دیگر».(52)
خلاصه هر کس بر طبق سریره اش محشور می شود تا باطنش چطور باشد، اگر خوی «ملک» پیدا کرد، فردای قیامت جمالی برتر از ملائکه دارد و اگر درنده ای شد و خوی خشم و شهوترانی را در خودش پرورش داد، مصداق همان روایت مشهور است که می فرماید:
«مردمان به صورتهایی وارد محشر می شوند که بوزینه ها و خوکها نسبت به آنان زیبایند از منظره خودشان به قدری وحشت دارند که آرزو می کنند زودتر آنان را در گودال جهنم جا دهند تا مردم آنان را در این منظره نبینند. چقدر ناراحت هستند که دوزخ آسایشگاه نسبی برای آنان است».(53)
بلی کسی که خوی درندگی داشته باشد، چنین است، سگ با دندان می گزد اما او با زبان و قلم می درد و نیش می زند، باکی ندارد که با زبان و نوشته اش آبروی کسی را بریزد و یا دلی را به درد آورد. خلاصه در قیامت، شکل هر کسی مانند باطنش و ملکاتش می باشد تا سریره اش چه باشد، اگر باطنش انسان باشد در بهترین شکلها و اگر حیوان باشد در بدترین صورتها محشور می گردد.
اما پاسخ قسمت سوم از این سؤال که پرسیدند: «گناهانی که در جوانی کرده ایم آیا عدالت است در حال پیری عقوبت آن را تحمل کنیم؟!».
اگر عرض مرا دقت کرده باشید، پاسخ این سؤال نیز روشن شده است. گوشت و پوست، آلت فعل نفس است. «من» گناه می کنم و «من» باید معذب باشم، روح و ذات، مرتکب گناه شده و بدن، تنها وسیله و آلت بوده است، لذا در «من» جوانی و پیری، فرقی نمی کند هر چند صد ساله باشد، در بیست سالگی، من، من است و گناه بیست سالگی و پنجاه سالگی و هفتاد سالگی همه اش گناه من است و تکلیف خداوندی هم بر روی گوشت و پوست نیست بلکه بر ذات آدمی است که اراده می کند و با اراده کردنش می جنبد، منتها با این بدن.