بسم الله الرحمن الرحيم
بحث درباره تربيت از نظر تعليمات اسلامی بود . در جلسه پيش به اينجا
رسيديم كه تربيت در اصل دوگونه میتواند باشد : يكی به نحوی كه بيشتر
درباره آن " ساختن " و در واقع " صنعت " صدق میكند و آن ، تربيتی
است كه در آن ، انسان مانند يك شیء فرض میشود و برای منظور يا
منظورهايی ساخته میشود . چيزی كه در اين ساختن منظور نيست خود آن ماده
مورد نظر است . سازنده و صنعتگر ، هدف خاص خودش را دارد و از مادهای
كه از آن ماده میخواهد صنعتی بسازد به عنوان يك شیء استفاده میكند . هر
عملی كه با منظور خودش وفق بدهد بر روی آن انجام میدهد ، و ای بسا كه
آنچه او انجام میدهد از نظر آن شیء خراب كردن و ناقص نمودن است ولی از
نظر انسان كه میخواهد از آن شیء استفاده كند صنعت است . مثلا انسان به
گوسفند به نظر يك شيئی كه میخواهد از آن استفاده بكند نگاه میكند .
ارزش گوسفند برای انسان از آن نظر است
|