تفسير صحيح محبت
در عين حال آنجا كه مورد « ادفع بالتی هی احسن السيئة »( 1 ) نيست و اگر ما نيكی بكنيم بدی او را دفع نكرده و تبديل به خوبی ننمودهايم و دشمنی او را تبديل به دوستی نكردهايم بلكه اگر به او خوبی بكنيم ، به جامعه انسانيت بدی كردهايم ، در اينجا اسلام دستور انواع خشونتها را میدهد كه حد اعلايش همان مسأله جهاد است در مسائل جمعی ، و قصاص است در مجازاتها و در مورد افراد . ولی همه اينها از خيرخواهی و از مصلحت خواهی و از سعادت خواهی برمیخيزد . اينها در آن قانون كلی همه اديان كه " « احبب للناس ما تحب لنفسك و ابغض لهم ما تبغض لنفسك » " استثناء نيست ، نوع تفسير است . يك كسی محبت را بچهگانه تفسير میكند ، میگويد : وقتی میبينی كه اين بابا بتپرست است و مشغول بتپرستی هم هست ، تو چه كار داری ؟ ! به او محبت كن . تو میبينی كه اگر به او بگويی اين كار را نكن بدش میآيد ، اين كار را نكن ، به او محبت كن ، چيزی نگو كه او بدش بيايد ، جلويش را نگير ، با او مبارزه نكن ، ناراحتش نكن . اين ، دشمنی كردن است و مثل اين است كه عدهای سخت مريض باشند ولی خود اين مريضها اصلا دوست ندارند معالجهپاورقی : . 1 سوره مؤمنون ، آيه . 96