« فتردی »( 1 ). به موسی بعد از پيغمبری هشدار می‏دهد كه " مردم بی‏ايمان‏
مانع تو نشوند " . اين مانعيت غير از مانعيت زوری و جبری است كه مثلا
فرعون به زور نگذارد تو كارت را بكنی ، چون دنبالش دارد : « واتبع هواه‏
فتردی ». ای موسی ! بی‏ايمان‏ها تو را از راه بدر نكنند كه تو هم دنبال‏
هوی بروی و هلاك بشوی .
از اين آيه استنباط كرده‏اند كه هشداری به موسی داده‏اند كه خلاصه مواظب‏
و مراقب تأثير سوء آدمهای بد باش . البته معنايش اين نيست كه از
آدمهای بد كناره بگير ( پس كی را دعوت بكند ؟ ! ) بلكه توجه دادن به‏
آثار بد معاشرت با آدمهای بد است .
بنابراين انسان در معاشرت [ بايد انتخاب داشته باشد ] كه اين معاشرت‏
اخلاقی غير از معاشرت معلم است با متعلم ، و غير از معاشرت مربی با
زيردست خودش است . مقصود انيس گرفتن است . هر كسی در دنيا رفيق دارد
، رفيقی كه با او انس دارد و معاشر است ، و بايد هم انسان رفيق داشته‏
باشد . انسان برای تربيت و اخلاق خودش ، در معاشر و انيس و رفيق هم‏
بايد انتخاب داشته باشد .

حديثی از عيسی عليه‏السلام

در احاديث ما وارد شده است كه گروهی ( شايد همان حواريين بوده‏اند )
از عيسی بن مريم سؤال كردند : يا روح الله من نجالس ؟ با كی ما مجالست‏
كنيم ؟ جواب داد : « من يذكركم الله رويته »

پاورقی :
. 1 سوره طه ، آيه . 16