تمرين ضبط نفس
يكی از مهمترين خصوصيات شكلی كه اسلام به عبادت داده مسئله تمرين ضبط نفس در هنگام عبادت است . نماز واقعا عبادت جامع و عجيبی است . البته اين خصوصيت در حج هم هست ولی به صورت ديگری ، يعنی همانجا كه انسان محرم میشود خود را ضبط میكند و [ از برخی امور ] منع مینمايد و تمرين [ ضبط نفس ] میكند . روزه هم همين طور است ، البته به شكل ديگری. در تمام مدت نماز ، خوردن - و لو يك ذره قند انسان بخواهد بخورد - نبايد صورت گيرد . نماز بسياری از اصول تربيت اسلامی را در خود گنجانده است . خوردن و آشاميدن در آن ممنوع است ، خنديدن ، آن را خراب میكند ، گريستن برای غير خدا ، برای هر موضوعی از موضوعات ديگر خرابش میكند ، زيرا در حال نماز انسان بايد بر تمايلات خود از قبيل خوردن و خوابيدن غلبه كند و بر احساسات خود از قبيل خنديدن و گريستن مسلط باشد و خود را نگهدارد ، هر موجب شديدی برای خنديدن باشد نبايد بخندد ، و هر موجب شديدی برای گريستن باشد نبايد بگيريد . به چپ و راست متمايل شدن و نگاه كردن ، نماز را باطل میكند . اين يك حالت انضباط جسمی و روحی است ، جسمی مثل همين كه در حال نماز به چپ و راست يا پشت سر نگاه نكنيد ، از نظر روحی هم نبايد اسير احساسات بشويد . در آن حال اگر كلامی كه از نوع كلام آدمی