مردم رفتار كن . اما اين امر در آن واحد نسبت به يك چيز كه نمی‏شود ،
لابد نسبت به دو چيز است . خودشان توضيح می‏دهند « فيكون افتقارك اليهم‏
فی لين كلامك و حسن بشرك » اما آن مرحله‏ای كه بايد مانند يك نيازمند
رفتار كنی ، در نرمی سخنت است ، و در حسن سيرت و تواضع و ابتداء به‏
سلام ، « و يكون استغناءك عنهم فی نزاهة عرضك و بقاء عزك » . و آن‏
مرحله‏ای كه بايد بی‏نياز باشی و جای تواضع نيست [ در حفظ آبرو و بقای‏
عزت توست ] . آنجا كه پای حيثيت و شرفت در ميان است ، آنجا كه ديدی‏
كه اگر بخواهی ذره‏ای نرمش نشان دهی ، عرض و آبرو و عزت خودت را از
دست می‏دهی ، ديگر جای اين نيست كه رفتار يك نيازمند را داشته باشی‏
بلكه بايد رفتار يك بی‏اعتناء و بی‏نياز را داشته باشی . اين تعبيرات ،
تعبيراتی بود كه ما تحت عنوان عزت داشتيم .
بعضی تعبيرات تحت عنوان " علو " است ، باز مثل تعبير خود قرآن :
« و لا تهنوا و لا تحزنوا و انتم الاعلون ان كنتم مؤمنين »(1) سست نشويد ،
محزون هم نباشيد ، اگر مؤمن باشيد شما برتر از همه خواهيد بود . مسئله‏
علو و دعوت به آن است .
تعبير ديگر ، تعبير قوت و نيرومندی است ، از نوع بازگشت به نفس‏
است ولی به شكل [ احساس قدرت در خود ] . حديثی از حضرت امام حسين‏
خوانديم كه « الصدق عز و الكذب عجز » . دروغ گفتن از زبونی است ، آدم‏
نيرومند هرگز دروغ نمی‏گويد . اين ، متوجه كردن به اين نكته است كه انسان‏
بايد در خود

پاورقی :
. 1 سوره آل عمران ، آيه . 139