پاورقی : . 1 نهجالبلاغه ، نامه 3 با اين عبارت : فاحبب لغيرك ما تحب لنفسك و اكره له ما تكره لها » . . 2 البته ما با توجه به تعليمات كشيشها داريم حرف میزنيم ، به تعليم خود عيسای مسيح كار نداريم .
كه بايد به آنها محبت بشود خداپرست باشند يا نباشند ، پيرو عيسی باشند
يا نباشند ، بلكه میگفت به همه محبت كنيد . در يكی از كتابهای تاريخ
اديان و شايد در يك مقالهای كه ترجمه شده بود خواندم كه يك جمله است
كه در همه اديان بزرگ دنيا آمده است و متحد المال همه اديان است ، در
مسيحيت هست ، در دين يهود هست ، در دين زردشت هست ، در دين اسلام
هست ، در دين بودا هست ، و آن اين است كه " برای ديگران همان را
دوست بدار كه برای خود دوست میداری ، و همان را دشمن بدار كه برای خود
دشمن میداری " كه ما به اين مضمون در اسلام زياد داريم مانند :
« احبب للناس ما تحب لنفسك و اكره لهم ما تكره لنفسك » ( 1 ) .
اين دستور كه در اسلام نيز هست يك دستور كلی و مطلق است . حال آيا
اسلام در اين قاعده عمومی ، استثنائی آورده است و در اديان ديگر استثنائی
نيست ؟ در مسيحيت استثنائی نيست ولی در اسلام استثناست ؟ كه در واقع
اسلام میگويد برای مردم دوست بدار آنچه را كه برای خود دوست میداری مگر
بعضی از مردم ؟ يا : برای مردم دوست بدار آنچه را برای خود دوست میداری
مگر در بعضی از امور ؟ آيا در اسلام استثنائی هست ؟ يا نه ، آنچه در اسلام
با مسيحيت ( 2 ) اختلاف هست ، در تفسير محبت است نه در اين اصل كلی .
پاورقی : . 1 نهجالبلاغه ، نامه 3 با اين عبارت : فاحبب لغيرك ما تحب لنفسك و اكره له ما تكره لها » . . 2 البته ما با توجه به تعليمات كشيشها داريم حرف میزنيم ، به تعليم خود عيسای مسيح كار نداريم . |