عناوين اوليه و عناوين ثانويه
يك اصطلاح خيلی خوبی علمای خودمان دارند ، میگويند عناوين اوليه داريم و عناوين ثانويه . مقصودشان اينست كه هر چيزی خودش به خودی خود يك نام و عنوانی دارد ، يعنی صفتی بر آن صدق میكند [ ولی گاهی عنوان ديگری بر آن عارض میشود ] مثل اينكه زيد به خودی خود انسان است ، ولی گاهی اوقات يك عنوان ثانوی بر آن عارض میشود ، يعنی يك صفت ديگری غير از صفت اوليهاش پيدا میكند ، مثلا زيد انسان ، انسان عالم است ، يا انسان است ، انسان ظالم است . اين عنوان ديگری كه روی او میآيد ، يك عنوان ثانوی است . ثانوی يعنی درجه دوم . ممكن است ثالثی و رابعی و خامسی و . . . هم داشته باشد . درست مثل انسانی كه چند شغل دارد ، به اعتبار اولی زيد پسر عمرو است ، ولی استاد دانشگاه هم هست ، و در همان حال رئيس مجلس هم هست ، و در همان حال رئيس يك شركت هم هست ، عناوين مختلف دارد . آنوقت میگويند هر شيئی به اعتبار هر عنوانی كه بر آن عارض میشود يك حكم پيدا میكند . مثلا اگر از ما بپرسند كه آيا گوسفند حلال گوشت است يا حرام گوشت ، میگوئيم حلال گوشت . بعد میپرسند كه آيا خوك