تفكر در عالم خلقت

يكی تفكر در عالم خلقت است برای معرفت و شناسايی خدا ، و در واقع‏
كشف عالم برای شناختن خدا . در خود قرآن می‏بينيم چقدر اين موضوع تكرار
شده :
« ان فی خلق السموات و الارض و اختلاف الليل و النهار لايات لاولی‏
الالباب ، الذين يذكرون الله قياما و قعودا و علی جنوبهم و يتفكرون فی‏
خلق السموات والارض »( 1 ) .
شك ندارد كه اگر انسان در كار عالم و در نظامات عالم و در دقايق‏
مخلوقات تأمل و دقت كند و هدفش از اين تأمل و دقت و كشف رازهای عالم‏
، اين باشد كه به حقيقت ، بيشتر راه يابد و خدا را بيشتر بشناسد اين ،
هم علم است و هم عبادت ، تفكر علمی است و عبادت .

تفكر در تاريخ

باز از انحاء تفكراتی كه در خود قرآن مجيد به آنها توجه شده است ،
تفكر در تاريخ است ، تفكر در سرنوشت و سرگذشت اقوام و ملل گذشته ، كه‏
به اين مطلب هم در متن قرآن توجه شده است .
قرآن ، قصص و حكايات و چيزهايی را كه ما اسمش را " تاريخ "
می‏گذاريم به طور اشاره ذكر می‏كند ، ولی قسمتهايی را كه مايه‏های آموزش در
آن زياد است بيشتر يادآوری می‏كند ، و مخصوصا اين

پاورقی :
. 1 سوره آل عمران ، آيات 190 و . 191