اين كه عرض كرديم كه فكر گناه ، گناه نيست ، مقصود اين است كه فكر
هر گناهی خود آن گناه نيست . مثلا برای شرابخوار عقابی در دنيا قرار
دادهاند و عقابی در آخرت . صحبت اين است كه اگر كسی تصميم گرفت
العياذ بالله به شرابخواری ولی بعد نشد و مانع پيش آمد ، آيا در دنيا ما
اين آدمی را كه الان خودش را آماده كرده بود برای مشروبخواری ولی مثلا باد
وزيد و شيشه را شكست و او نخورد ، میتوانيم تازيانه بزنيم يا نه ؟ ممكن
است كسی به او بگويد : تو كه تصميم داشتی ، تمام مقدمات را هم فراهم
كردی ، و اگر اين باد نيامده بود و اين شيشه را نينداخته بود قطعا
میخوردی ، بنابراين از نظر تو تفاوتی نيست ، پس ما میتوانيم تو را
هشتاد تازيانه بزنيم . از نظر دنيا میگويند نه ، چون وقوع پيدا نكرده ،
از نظر آخرت هم نفس شرابخواری مجازات دارد . آيا در آخرت ، اين آدم
مجازات يك شرابخوار خواهد شد ؟ يا مجازات شرابخوار نمیشود . ولی در
كار خير اينجور است كه اگر كسی كار خيری را قصد بكند ، ولو انجام ندهد ،
وعده دادهاند كه در قيامت ثواب آن عمل خير را به او میدهند ، و اين
تفضل الهی است . اما در اينكه نيت بد ، خودش بد است ، بحثی نيست .
شك ندارد كه نيت بد خودش بد است ، گذشته از اينكه نيت بد است كه
انسان را میكشاند به خود بد ، چون هر كاری اول فكرش در انسان پيدا میشود
و بعد انسان وارد عمل میشود . در احاديث ما اين قضيه وارد شده كه عيسی
بن مريم گفت : ايهاالناس ! مردم به شما گفتهاند كه گناه نكنيد ، من
میگويم خيال گناه را هم در خاطرتان راه ندهيد . از نظر اسلامی هم كه شك
ندارد هر خاطرهای كه انسان را از خدا غافل كند بد است ، تا چه رسد كه
|