دوره شكوفائی روح

مطلب ديگری كه در اينجا هست اينست كه اساس تربيت در انسان بايد بر
شكوفا كردن روح باشد . آيا دوره‏های مختلف عمر از اين نظر فرق می‏كند يا
نه ؟ مسلم فرق می‏كند . بعضی دوره‏ها تناسب و موقعيت بسيار بهتری برای‏
شكوفا شدن استعدادها دارد . همين دوره بعد از هفت سالگی كه در احاديث‏
هم به آن عنايت شده كه از آن به بعد به تربيت بچه توجه بشود - همين‏
دوره از هفت سالگی تا حدود سی سالگی - دوره بسيار مناسبی است برای‏
شكوفا شدن روح از نظر انواع استعدادها : استعداد علمی ، استعداد دينی ، و
حتی استعداد اخلاقی ، و لهذا جزء بهترين دوران عمر هر كسی همان دوران محصل‏
بودن اوست ، چون هم اوان روحش يك اوان بسيار مناسبی است و هم در اين‏
اوان در يك محيطی قرار می‏گيرد كه روز به روز بر معلومات ، افكار ،
انديشه ، ذوقيات و عواطفش افزوده می‏شود . برای طلبه‏ها اين دوره طلبگی‏
يك يادگار بسيار خوب و عالی است . كسانی كه چند سالی طلبگی كرده‏اند ،
تا آخر عمر از خوشيهای دوران طلبگی ياد می‏كنند با اينكه در اين دوران از
نظر شرايط مادی معمولا در وضع خوبی نيستند و در اواخر عمر در شرايط خيلی‏
بهتری هستند . در آن دوره غالبا در فقر و بی‏چيزی و مسكنت می‏باشند ،
منتها چون همه در يك سطح هستند ناراحتی ندارند . دوره خيلی خوبی است‏
چون واقعا دوره بالندگی انسان است ، و اگر در اين دوره انسان از نظر
علمی و معنوی محروم بماند يك زيانی است كه نمی‏شود گفت صد درصد در سنين‏
بزرگی و در پيری جبران شدنی است .