نيابد تا به جهنم برود ، بلكه برای او هم خير می‏خواهد . آنچه كه ما نسبت‏
به اينها اسمش را " بدی " می‏گذاريم معنايش اينست كه چون اينها در
مسير سعادت خودشان نيستند و برای ديگران هم وجودشان مضر است ، به اين‏
اعتبار بايد اينها را دشمن داشته باشيم .

احسان به كافر

پس دشمن داشتن كافر ناشی از دوست داشتن ديگران و خيرخواهی برای‏
ديگران است نه ناشی از بدخواهی برای آنها . تا هر حدی به كافر می‏توان‏
احسان كرد ولی به اين شرط كه اين احسان اسائه به ديگران نباشد ، اسائه به‏
انسانيت نباشد ، به ضرر مصالح بشريت نباشد . « لا ينهيكم الله عن الذين‏
لم يقاتلوكم فی الدين و لم يخرجوكم من دياركم . . . انما ينهيكم الله عن‏
الذين قاتلوكم فی الدين و اخرجوكم من دياركم و ظاهروا علی اخراجكم ان‏
تولوهم و من يتولهم فاولئك هم الظالمون »( 1 ) . يعنی خدا نهی نمی‏كند [
شما را از احسان ] نسبت به آن عده از كفار كه به شما بدی نكرده‏اند و در
راه دين با شما نجنگيده‏اند ، خدا نهی می‏كند شما را از احسان نسبت به‏
آنها كه مصداق آيه‏اند ، چون احسان به آنها تضعيف مسلمانان است . مثلا
اگر انسان به كسی كه با او در حال جنگ است اسلحه بفروشد ، بديهی است‏
كه در اين صورت به شكست خود كمك كرده . آن تقويتی كه موجب تضعيف‏
جبهه اسلامی شود حرام است . احسان به كافر كه مستلزم تضعيف اسلام و
مسلمين باشد حرام است . اگر اسلام حقيقت

پاورقی :
. 1 سوره ممتحنه ، آيه 8 و . 9