شجاعت و دفاع از حقيقت
ما در اسلام دو دفاع داريم : يكی دفاع از حق به معنی حقيقت ، و ديگر دفاع از حق به معنی حقوق اجتماعی . آنجا كه حقايقی دارد در اجتماع پايمال میشود ، پای امر به معروف و نهی از منكر ، مبارزه با منكرات و ترويج و اشاعه آنچه كه اسلام آنرا نيك میشناسد در ميان میآيد . يك دليل بر اينكه شجاعت به معنی خلق اختصاص به مرد ندارد اين است : آيا دفاع از حق به معنی دفاع از حقيقت ، يا به عبارت ديگر امر به معروف و نهی از منكر ، از مختصات مردان است و يا از امور مشترك ميان مرد و زن ؟ امر به معروف و نهی از منكر يك شرطش شجاعت و نيرومندی است . يك آدم ترسو كه نمیتواند اين مبارزه اجتماعی را انجام دهد . نص قرآن كريم است كه امر به معروف و نهی از منكر اختصاص به مردها ندارد : « المؤمنون و المؤمنات بعضهم اولياء بعض يأمرون بالمعروف و ينهون عن المنكر »( 1 ) مردان مؤمن و زنان مؤمن دوستان يكديگرند - و به معنی دقيقتر " اولياء " - حاميان يكديگر هستند ( ولی حمايت بر اساس اصول اسلام نه براساس تمايلات شخصی ) و سرپرستان يكديگر میباشند ، همان تعبيری كه در حديث آمده : « كلكم راع و كلكم مسؤول عن رعيته » ( 2 ) . همه شبانان يكديگر هستند . مكررپاورقی : . 1 سوره توبه ، آيه . 71 . 2 الجامع الصغير ، ص . 95