---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
							بسم الله الرحمن الرحیم									 
						 Some holy narrations for Bayyenat software							 
																	 
	Greetings and wishes to you dear user. This file contains a number of verses of the Holy Qur'an and several Hadith's of the Prophet (pbuh) and the 		
	Ahlul Bayt (AS) for the Bayyenat application. You can add or remove verses or narrations to/from this file;						
																	
	To this end, please observe the following rules :												
																	
	1 . Hadith file must be saved in unicode format . If you do not know the procedure, copy and edit the same file.					
	2. The hadith must be the appeared after a line that contains only the symbol .:.								
	3. Each narration is written up in four rows and each row contains maximum 500 characters :							
	    The first row shows the narrator of the Hadith and begins with the symbol » . This line is not necessary, e.g. in the case of Quran verses it can be ommited
	    The second row shows the Arabic text of the hadith. No particular symbol is used for this line.							
	    The third row shows the translation of the Hadith. If only the translation is available, the phrase (en) must be used at the beginning.			
	    The fourth row shows the reference of the hadith and begins with the symbol » . This line is also not necessary.					
	4 . For a narration to be shown, Arabic text or its translation must be available.								
	5 . At the beginning of the file and before the first hadith, you can write any notes, however in other places you must preced comments with the symbole ::	
																	 
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
	Two important conditions for the use of this software :											
   
	1 . Texts used should only contain verses from the Qur'an, authentic hadithes narrated from the Prophets, Qudsi Hadithes and Hadithes narrated from 
	the Prophet ( PBUH ), Ahle-Beyt( AS),  and literature about the prominence of Ahlul Bayt (AS). Any other words are not allowed, and the author is not satisfied with it .
   
	2. Distribution of the original Bayyenat is permitted and encouraged, but any modification ( changes to the setup files including narrations, 		
	the application and wallpaper images ) are subject to the permission of the author .
   
	No. of hadithes : 100
	Last update : November 2013
   
	Please include me in your prayers
	To contact the author, please send your email to hossein60@chmail.ir. 
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
	Abbreviations and Proper Nouns:
	AS: Aleyhe Salam i.e. Peace be upon him
	PBUH: Peace Be Upon Him and his family (Ahlul-Beyt)
	Ahlul-Beyt or Ahle-Beyt: The prophet Muhammad (PBUH) and 13 people from his family. The Ahl al-Bayt are central to Islam and interpreters of the Quran and sunnah
	    They are successors of Muhammad and consist of the Prophet Muhammad, Hazrate Fatimah, Imam Ali, Imam Hasan and Imam Hossein (known collectively as the 
	    Ahl al-Kisa, "people of the mantle") and 9 other Imams from Imam Hussein	
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
.:.
»Imam Hasan Askari (AS)
بسم الله ای أستعین علی أموری کلّها بالله
en: Saying Bismillah means asking God's help in all aspects of life
فا: گفتن بسم الله یاری خواستن از خداوند در جمیع شئون زندگی است.
»Tafsire Nooro-AlSaqalein, Vol 1, P 12
.:.
»Amir-al-Mo'menin Ali (AS) to Mohammad ibn Hanafiah
فدارها علی کل حال وأحسن الصحبة لها لیصفوا عیشک
فا: در همه حال، با همسرت مدارا کن و با او معاشرت نیکو داشته باش تا زندگی‏ات گوارا و با نشاط باشد
en: Be tolerant with your wife and keep good relationship with her and your life is sweet and joyful
»Man La Yahzaroho AlFaghih, Vol 3, P 556
.:.
قُل لَّا يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَ‌ةُ الْخَبِيثِ ۚ فَاتَّقُوا اللَّـهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
فا: بگو خبیث و طیب مساوی نیستند ولو اینکه زیادی خبیثها تو را متعجب کند، پس تقوای خدا پیشه کنید ای صاحبان خرد، شاید که رستگار شوید
en: Say, "Not equal are the evil and the good, although the abundance of evil might impress you." So fear Allah, O you of understanding, that you may be successful
»Holy Qoran, 5:100
.:.
اللهمّ صَلِّ علی مُحمَّـدٍ وَ آلِ محمَّـدٍ وَ عجـل فَرَجهــم
en: O Allah send peace upon Muhammad and his Ahle-Beyte and expedite their appearance.
فا: خدایا بر محمد و اهل بیتش درود فرست و فرج ایشان را نزدیک فرما
.:.
»Qoranic Prayer
رَ‌بَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِینَا أَوْ أَخْطَأْنَا ۚ رَ‌بَّنَا وَلَا تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرً‌ا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَی الَّذِینَ مِن قَبْلِنَا ۚ رَ‌بَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ ۖ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ‌ لَنَا وَارْ‌حَمْنَا ۚ أَنتَ مَوْلَانَا فَانصُرْ‌نَا عَلَی الْقَوْمِ الْكَافِرِ‌ینَ 
en: Our Lord, do not impose blame upon us if we have forgotten or erred. Our Lord, and lay not upon us a burden like that which You laid upon those before us. Our Lord, and burden us not with that which we have no ability to bear. And pardon us; and forgive us; and have mercy upon us. You are our protector, so give us victory over the disbelieving people
فا: پروردگارا! اگر فراموش کردیم یا به خطا رفتیم بر ما مگیر، پروردگارا! تکلیف سنگینی بر ما قرار مده، آن چنان که (به خاطر گناه و طغیان،) بر کسانی که پیش از ما بودند، قرار دادی! پروردگارا! آنچه طاقت تحمل آن را نداریم، بر ما مقرّر مدار! و آثار گناه را از ما بشوی! ما را ببخش و در رحمت خود قرار ده! تو مولا و سرپرست مایی، پس ما را بر جمعیّت کافران، پیروز گردان! 
»Holy Qoran, Surah Baqara, Verse 286
.:.
»Qoranic Prayer
رَ‌بَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجنَا وَذُرِّ‌يَّاتِنَا قُرَّ‌ةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا
en: Our Lord, grant us from among our wives and offspring comfort to our eyes and make us a leader for the righteous
فا: پروردگارا! از همسران و فرزندانمان مایه روشنی چشم ما قرارده، و ما را برای پرهیزگاران پیشوا گردان!
»Holy Qoran, Surah Forqan, Verse 74
.:.
قُل لَّا يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَ‌ةُ الْخَبِيثِ ۚ فَاتَّقُوا اللَّـهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
en: Say, "Not equal are the evil and the good, although the abundance of evil might impress you." So fear Allah, O you of understanding, that you may be successful.
»Holy Qoran, 5:100
.:.
وَأَنفِقُوا مِن مَّا رَ‌زَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ فَيَقُولَ رَ‌بِّ لَوْلَا أَخَّرْ‌تَنِی إِلَىٰ أَجَلٍ قَرِ‌یبٍ فَأَصَّدَّقَ وَأَكُن مِّنَ الصَّالِحِینَ
en: And spend [in the way of Allah] from what We have provided you before death approaches one of you and he says, "My Lord, if only You would delay me for a brief term so I would give charity and be among the righteous." 
فا: از آنچه به شما روزی داده‌ایم انفاق کنید، پیش از آنکه مرگ یکی از شما فرا رسد و بگوید: «پروردگارا! چرا (مرگ) مرا مدت کمی به تأخیر نینداختی تا (در راه خدا) صدقه دهم و از صالحان باشم؟!
»Holy Qoran, Surah Monafequn, Verse 10
.:.
قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرً‌ا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْ‌بَىٰ
en: Say, [O Muhammad], "I do not ask you for this [Prophecy] any payment but only love towards [my] kins
فا: بگو: «من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمی‌کنم جز دوست ‌داشتن نزدیکانم [= اهل بیتم‌]»
»Holy Qoran, Surah Shora, Verse 23
.:.
»Hejab in Quran
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّأَزْوَاجكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِینَ يُدْنِینَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلَابِیبِهِنَّ ۚ ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَن يُعْرَ‌فْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ ۗ وَكَانَ اللَّـهُ غَفُورً‌ا رَّ‌حِیمًا
en: O Prophet, tell your wives and your daughters and the women of the believers to bring down over themselves their chadors [when going out]. That is more suitable that they will be known and not be abused. And ever is Allah Forgiving and Merciful.
فا: ای پیامبر! به همسرانت و دخترانت و همسران مومنان بگو: چادرهایشان را بر خود فرو پوشند [تا بدن و آرایش و زیورهایشان در برابر دید نامحرمان قرار نگیرد.] این [پوشش] به اینکه [به عفت و پاکدامنی] شناخته شوند نزدیک تر است، و در نتیجه [از سوی اهل فسق و فجور] مورد آزار قرار نخواهند گرفت؛ و خدا همواره بسیار آمرزنده و مهربان است. 
»Holy Qoran, Surah Ahzab, Verse 59
.:.
»Amir-al-Mo'menin Ali (AS)
إنّ هذِهِ القُلوبَ تَمَلُّ کما تَمَلُّ الأبدانُ فَابتَغوا لَها طَرائِفَ الحِکمِ
en: Like your body, your mind also gets tired so refresh it by wise sayings.
فا: دلها مانند بدنها خسته می‌شوند پس (برای رفع خستگی آنها) حکمتهای تازه بجویید
»Nahjolbalaghe, Saying 91
.:.
»Prophet Muhammad (SAWA)
اما بعد الا ایها الناس فانما انا بشر یوشک ان یأتی رسول ربی فاجیب و انی تارک فیکم الثقلین اوّلهما کتاب الله فیه الهدی و النور فخذوا بکتاب الله و استمسکوا به. ـ فحث علی کتاب الله و رغب فیه، ثم قال: ـ و اهل بیتی اذکرکم الله فی اهل بیتی، اذکرکم الله فی اهل بیتی، اذکرکم الله فی اهل بیتی
en: O people! Soon the messenger of Allah (Zrayyl) came to me and I shall answer. I leave among you two heavy burdens, "Qoran" which is guidance and light, take it. The Prophet encouraged people about Qoran. Then he said, and "My Ahle-Beyt". Remember God about them. He said it three times.
فا: ای مردم! به‌زودی رسول پروردگار (عزرائیل) به سوی من آمده و باید اجابت کنم. در میان شما دو بار سنگین به امانت می‌‌گذارم: یکی، « کتاب خدا » که در آن هدایت و نور است، کتاب خدا را بگیرید. پیامبر به قرآن سفارش و ترغیب کرد. سپس فرمود: و «اهل بیتم»، خدا را به یاد داشته باشید در مورد اهل بیتم. و آن را سه بار فرمود
»Sahih Moslem, Vol 2, P 44
.:.
»Prophet Muhammad (SAWA)
يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ يُوشِكُ أَنْ يَأْتِيَنِی رَسُولُ رَبِّی فَأُجیبَهُ وَإِنِّی تَارِكٌ فِیكُمْ الثَّقَلَيْنِ أَوَّلُهُمَا كِتَابُ اللَّهِ فِیهِ الْهُدَی وَالنُّورُ فَتَمَسَّكُوا بِكِتَابِ اللَّهِ وَخُذُوا بِهِ فَحَثَّ عَلَيْهِ وَرَغَّبَ فِیهِ ثُمَّ قَالَ وَأَهْلَ بَيْتِی أُذَكِّرُكُمْ اللَّهَ فِی أَهْلِ بَيْتِی ثَلَاثَ مَرَّاتٍ 
en: O people! Soon the messenger of Allah (Zrayyl) came to me and I shall answer. And I leave among you two heavy burdens, the first is "Qoran" which is guidance and light, so take it. The Prophet encouraged people about Qoran. Then he said, and "My Ahle-Beyt". Remember God about them. He said it three times.
فا: ای مردم! به‌زودی رسول پروردگار (عزرائیل) به سوی من آمده و باید اجابت کنم. در میان شما دو بار سنگین به امانت می‌‌گذارم: یکی، کتاب خدا که در آن هدایت و نور است، کتاب خدا را بگیرید". پیامبر به قرآن سفارش و ترغیب کرد. سپس فرمود: "و اهل بیتم، خدا را به یاد داشته باشید در مورد اهل بیتم". و آن را سه بار فرمود
»Sonan Aldarmi, Chapter Virtues of Qoran, Hadith 3316
.:.
»Prophet Muhammad (SAWA)
ثلاثه لا یکلّمهم اللَّه یوم القیامه و لا ینظر إلیهم: رجل حلف علی سلعته لقد أعطی بها أکثر ممّا أعطی و هو کاذب و رجل حلف علی یمین کاذبه لیقتطع بها مال رجل مسلم و رجل منع فضل مائه فیقول اللَّه الیوم أمنعک فضلی کما منعت فضل ما لم تعمل یداک.
en: Allah will not talk to and will not look at three persons in the Day of Judgement: a man who falsely swears to have bought something more expensive than its real price, a man who falsely swears in order to seize a Muslim's property, and a man who refuses to give his extra water to others. God will address such a man, saying: I spare you My grace today as you refused to donate the excess (in your wealth) for which you made no efforts.
فا: سه کسند که روز قیامت خداوند بآن ها سخن نگوید و به آنها ننگرد مردی که به دروغ قسم خورد که جنس خود را بیشتر از قیمت واقعی خریده است و مردیکه قسم بدروغ خورد تا مال مسلمانی را تصرف کند و مردیکه آب زیادی خود را از کسان دریغ کند خداوند گوید اکنون کرم خود را از تو دریغ کنم چنان که تو نیز مازاد چیزی را که دست تو در تهیه آن دخالت نداشت دریغ کردی.
»Nahjolfasaha, Narration 1235
.:.
»Prophet Muhammad (SAWA)
أتانِی جَبرِیلُ فَقالَ یا مُحَمَّدُ عِش ما شِئتَ فَإنّکَ مَیِّتٌ وَ أحبِب ما شِئتَ فَإنّکَ مُفارَقَهٌ وَ اعمَل ما شِئتَ فَإنّکَ مَجزِیٌّ بِه. وَ اعلَم أنَّ شَرَفَ المُؤمِنِ قِیامُهُ بِاللَّیلِ وَ عِزَّهُ استِغناؤُهُ عَنِ النّاسِ
en: Descended to me Gabriel and said: "Muhammad! Live as long as you wish, for you will finally perish, love whatever you mind, for you will leave it behind and do whatever you want to do, for its reward will come back to you. Know that night vigilance (for worship) is man's dignity and needlessness from people shows his magnanimity.
فا: جبریل پیش من آمد و گفت ای محمّد هر گونه میخواهی زندگی کن (اما بدان) که عاقبت خواهی مرد و هر چه را میخواهی دوست بدار (اما بدان) که از آن جدا خواهی شد و هر چه میخواهی بکن که پاداش آن را خواهی دید و بدان که شرف مؤمن بپا خاستن شب است و عزت وی بی نیازی از مردم.
»Nahjolfasaha, Narration 26
.:.
»Imam Reza (AS)
سُئِلَ رَسُولُ اللَّهِ ص يَكُونُ الْمُؤْمِنُ جَبَاناً قَالَ نَعَمْ قِيلَ وَ يَكُونُ بَخِيلًا قَالَ نَعَمْ قِيلَ وَ يَكُونُ كَذَّاباً قَالَ لا
فا: از پیغمبر (ص) سؤال شد، ممکن است مؤمن ترسو باشد؟ فرمود: آری، عرض شد آیا بخیل می‏شود؟ فرمود: آری. عرض شد ممکن است دروغگو باشد؟ فرمود: نه‏
en: The Prophet (PBUH) was asked, can a believer be a coward? He replied: Yes. Asked, can he be a curmudgeon? He said: Yes. Asked may the believer be a liar? He said: No
»Mahasen Barghi, P 118
.:.
»Number of Imams in Torah
ذکر الائمة فی التوراة
en: And as for Ishmael, I have heard you: I will surely bless him; I will make him fruitful and will greatly increase his numbers. He will be the father of twelve rulers, and I will make him into a great nation
فا: در سفر اول تورات از داستان اسماعیل پس از تمام شدن داستان ساره و آنچه خداوند به ابراهیم در باره ساره و فرزندش خطاب فرموده بود خدای عزّ و جلّ میفرماید: «من دعای تو را در باره اسماعیل مستجاب کردم و شنیدم که تو در باره او دعا کردی تا برکت یابد و من جدا و جدا باو فزونی خواهم بخشید و در آینده نزدیکی دوازده بزرگوار از او متولد خواهد شد که من آنان را امامان قرار خواهم داد مانند قبیله بزرگی»
»Torah, Genesis 17:17-21
::»کتاب الغیبة ( للنعمانی) / ترجمه فهری،  ص: ١١٣
.:.
وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَّكَ عَسَىٰ أَن يَبْعَثَكَ رَ‌بُّكَ مَقَامًا مَّحْمُودًا
en: And from [part of] the night, pray with it as additional [worship] for you; it is expected that your Lord will resurrect you to a praised station.
فا: پاره ای از شب را به نماز خواندن زنده بدار، این نافله خاص تو است، باشد که پروردگارت تو را به مقامی پسندیده برساند
»Holy Qoran, Surah Esra, Verse 81
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
من اخلص لله أربعین یوما ظهرت ینابیع الحکمة من قلبه علی لسانه 
فا: کسی که به مدت چهل روز اعمالش را برای خداوند تبارک و تعالی خالص ‍ گرداند، چشمه های حکمت از دل او بر زبانش نمایان می شود
en: Someone who purify his doings for forty days only for Allah Almighty, the fountains of wisdom appear from his heart on his tongue
::»کتاب نور علی نور ص ١٤٤
»Noor Ala Noor, P 144
.:.
»Imam Reza (AS)
صَدِیقُ كُلّ امْرِئٍ عَقْلُهُ وَ عَدُوّهُ جَهْلُهُ 
فا: دوست هر انسانی عقل اوست و دشمن او جهلش
en: Friend of everyone is his intellect and his enemy is his ignorance
::» اصول کافی جلد ١ صفحه ١١ روایت ٤
»Osule Kafi, Vol 1, P 11, Saying 4
.:.
»Imam Sadeq (AS)
قَالَ ذَكَرْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللّهِ ع رَجُلًا مُبْتَلًی بِالْوُضُوءِ وَ الصّلَاةِ وَ قُلْتُ هُوَ رَجُلٌ عَاقِلٌ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللّهِ وَ أَيّ عَقْلٍ لَهُ وَ هُوَ يُطِیعُ الشّيْطَانَ فَقُلْتُ لَهُ وَ كَيْفَ يُطِیعُ الشّيْطَانَ فَقَالَ سَلْهُ هَذَا الّذِی يَأْتِیهِ مِنْ أَيّ شَيْ‏ءٍ هُوَ فَإِنّهُ يَقُولُ لَكَ مِنْ عَمَلِ الشّيْطَانِ
فا: ابن سنان گوید بحضرت صادق علیه السلام عرض کردم: مردیست عاقل که گرفتار وسواس در وضو و نماز می‏باشد: فرمود چه عقلی که فرمانبری شیطان می‏کند؟ گفتم: چگونه فرمان شیطان می‏برد؟ فرمود از او بپرس وسوسه‏ایکه باو دست میدهد از چیست؟ قطعا بتو خواهد گفت از عمل شیطان است
en: Ebne-Sanan said: I told Imam Sadeq (AS) There is a wise man who cought obsession in his Vozu(ablution) and his prayer. He said: What a rational, obedient to Satan? Ask him what is the source of his obsession? he will definitely tell you, its from Satan
::»اصول کافی جلد ١ صفحه ١٣ روایت ١٠
»Osule Kafi, Vol 1, P 13, Saying 10
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
زنا العینین النّظر
فا: زنای چشمان نگاه نارواست
en: The adultery of eyes is an unlawful look
»Nahjol-Fasahe, Hadith 1704
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
 من تمنّی علی أمّتی الملاء لیله واحده أحبط اللَّه عمله أربعین سنه
فا: هر که برای امت من یک شب آرزوی گرانی کند خدا چهل سال عبادت او را باطل کند
en: Whoever wishes dearth of one single night for my people, will be frustrated by God in his worship of forty years
»Nahjol-Fasahe, Hadith 2937
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
 کلّ علم وبال یوم القیامه إلّا من عمل به
فا: همه علم ها روز قیامت وبال است مگر علمی که بدان عمل کنند
en: All kinds of knowledge will entail evil results in the Day of Judgement, save that which is put to practice
»Nahjol-Fasahe, Hadith 2168
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إنّ للَّه ملکا ینادی عند کلّ صلاه: یا بنی آدم قوموا إلی نیرانکم الّتی أو قدتموها علی أنفسکم فأطفؤها بالصّلاة
فا: خداوند فرشته ای دارد که هنگام نماز بانگ میزند آدمیزادگان برخیزید و آتشهایی را که بر خویشتن افروخته اید به نماز خاموش کنید
en: Verily, God has an (special) angel who calls out at the time of all prayers "Rise up, O sons of Adam And put out by prayer the fire you have set your souls at"
»Nahjol-Fasahe, Hadith 898
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
ثلاثه مواطن لا تردّ فیها دعوه عبد: رجل یکون فی بریّه حیث لا یراه أحد إلّا اللَّه فیقوم فیصلّی و رجل یکون معه فئه فیفرّ عنه أصحابه فیثبت و رجل یقوم من آخر اللّیل
فا: سه مورد است که دعای کسی در آن رد نمی‌شود یکی آن که مردی در بیابانی باشد که جز خدا کسی او را نمی بیند و برخیزد و نماز گزارد دیگر آنکه مردی با گروهی در جنگ باشد و یاران وی بگریزند و او استوار ماند و سوم آن که مرد در آخر شب برای عبادت برخیزد
en: Man's request will not be rejected in three places: in a desert where nobody but God witnesses him standing to prayer, in war where all his companions escape but he stands steadfast, and at midnight when he rises up to pray (to God)
»Nahjol-Fasahe, Hadith 1246
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
ثلاث لا تؤخّر و هنّ الصّلاه إذا أتت و الجنازه إذا حضرت و الأیّم إذا وجدت کفؤا
فا: سه چیز را نباید تأخیر انداخت: نماز همین که وقت آن رسید و برداشتن جنازه وقتی آماده شد و شوهر دادن بیوه وقتی همشانی یافت
en: Delay in three things is not allowed: setting prayers in due time, carrying a dead body (for burial) as soon as possible, and marrying a widow to someone equal in status with her
»Nahjol-Fasahe, Hadith 1261
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
 رکعتان بسواک أفضل من سبعین رکعه بغیر سواک و دعوه فی السّرّ أفضل من سبعین دعوه فی العلانیه و صدقه فی السّرّ أفضل من سبعین صدقه فی العلانیه
فا: دو رکعت نماز با مسواک بهتر از هفتاد رکعت بدون مسواک است و یک دعای نهان بهتر از هفتاد دعای آشکار است و یک صدقه نهان بهتر از هفتاد صدقه آشکار است
en: Two units of prayer set with brushed teeth weigh over seventy units unbrushed, one case of praying privacy is better than seventy cases in public, and a covert act of charity excels seventy overt ones
»Nahjol-Fasahe, Hadith 1669
.:.
»Imam Sadiq (AS)
[إِسْحَاقَ بْنِ عَمّارٍ] قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ إِنّ الْأَرْضَ لَا تَخْلُو إِلّا وَ فِیهَا إِمَامٌ كَيْمَا إِنْ زَادَ الْمُؤْمِنُونَ شَيْئاً رَدّهُمْ وَ إِنْ نَقَصُوا شَيْئاً أَتَمّهُ لَهُمْ‏
فا: امام صادق می‏فرمود: همانا زمین در هیچ حالی از امام خالی نگردد برای آنکه اگر مؤمنین چیزی (در اصول یا فروع دین) افزودند آنها را برگرداند و اگر چیزی کم کردند برای آنها تکمیل کند
en:Verily, the earth will not be empty of Imam, so that if the believers add something to the religion, return it, and if they reduce something, complete it
»Osule Kafi, Vol 1, P 251, Saying 2
.:. 
»Imam Sadiq (AS)
مَنْ أَرَادَ الْحَدِیثَ لِمَنْفَعَةِ الدّنْيَا لَمْ يَكُنْ لَهُ فِی الْ‏آخِرَةِ نَصِیبٌ وَ مَنْ أَرَادَ بِهِ خَيْرَ الْ‏آخِرَةِ أَعْطَاهُ اللّهُ خَيْرَ الدّنْيَا وَ الْآخِرَةِ 
فا: کسی که حدیث ما را برای سود دنیا خواهد در آخرت بهره‏ئی ندارد و هر که آن را برای خیر آخرت جوید خداوند خیر دنیا و آخرت به او عطا فرماید
en: The man who use our Hadiths for the benefit of this world, he will not benefit in the other world, and who use them for the benefit of the other world, Allah, the Exalted will give him the benefit of this and the other world
»Osule Kafi, Vol 1, P 58, Saying 2
.:.
»Imam Ali (AS)
كَانَ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ ع يَقُولُ نَبِّهْ بِالتَّفَكُّرِ قَلْبَكَ وَ جَافِ عَنِ اللَّيْلِ جَنْبَكَ وَ اتَّقِ اللَّهَ رَبَّكَ
فا: امیرالمؤمنین (ع ) می‌فرمود: با تفکر دل خود را بیدار ساز و در شب پهلو از بستر خواب بدور دار، و از خدای پروردگارت پرواکن
en: Amir-Al-Momenin was saying: make your heart alive by thinking and wake up at night (for worship) and be fearful of Allah, your lord
»Osule Kafi, Vol 3, P 91, Saying 1
.:.
»Imam Ali (AS)
اتَّقُوا مَعَاصِيَ اللَّهِ فِی الْخَلَوَاتِ فَإِنَّ الشَّاهِدَ هُوَ الْحَاكِمُ
فا: از ارتکاب معصیتهای الهی (حتی) در نهان خودداری کنید زیرا آن خدایی که شاهد است خود نیز حاکم است
en: Avoid from disobedience of Allah even in secret, because Who that see you will condemn you
»Vasael-Alshia, Chapter Jehad with soul, Hadith 170
.:.
»Imam Sadiq (AS)
جَاءَ رَجُلٌ إِلَی الصَّادِقِ ع فَقَالَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَخْبِرْنِی عَنْ مَكَارِمِ الْأَخْلَاقِ فَقَالَ الْعَفْوُ عَمَّنْ ظَلَمَكَ وَ صِلَةُ مَنْ قَطَعَكَ وَ إِعْطَاءُ مَنْ حَرَمَكَ وَ قَوْلُ الْحَقِّ وَ لَوْ عَلَی نَفْسِكَ
فا: مردی نزد امام صادق ع آمد و عرض ‍ کرد: ای فرزند رسول خدا! اخلاق نیک را به من خبر ده ، حضرت فرمود: چشم پوشی و گذشت از کسی که به تو ستم روا داشته و پیوند با کسی که از تو بریده و عطا کردن به کسی که تو را محروم داشته و گفتن حق اگر چه بر علیه خودت باشد
en: A man asked from Imam Sadiq (AS) about the best ethical practices, he said: forgiving the one who has oppressed you, and joining the one who has disconnected relations with you, and being generous to the one who has deprived you, and telling the truth even if it is against you
»Vasael-Alshia, Chapter Jehad with soul, Hadith 65
.:.
»Imam Sadiq (AS)
احْمِلْ نَفْسَكَ لِنَفْسِكَ فَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ لَمْ يَحْمِلْكَ غَيْرُكَ
فا: نفست را به خاطر خودت به زحمت و مشقت بیانداز زیرا اگر چنین نکنی دیگری خودش را برای تو به زحمت نمی افکند
en: Take your soul into inconvenience and discomfort, for that if you don't so, no other one will take the trouble and hardship for you
»Vasael-Alshia, Chapter Jehad with soul, Hadith 2
.:.
»Imam Ali (AS)
شَتَّانَ بَيْنَ عَمَلَيْنِ عَمَلٍ تَذْهَبُ لَذَّتُهُ وَ تَبْقَی تَبِعَتُهُ وَ عَمَلٍ تَذْهَبُ مَئُونَتُهُ وَ يَبْقَی أَجْرُهُ
فا: چقدر بین دو عمل فاصله است یکی عملی که لذتش می رود و عاقبت بدش باقی می ما‌ند و دیگری عملی که سختی آن می رود و پاداشش می‌ماند
en: Two sorts of deeds differ widely (from one another) one with its pleasures gone and its bad consequences left, and one with its hardships to vanish and its rewards left
»Vasael-Alshia, Chapter Jehad with soul, Hadith 169
.:.
»Imam Bagher (AS)
مَا مِنْ عِبَادَةٍ أَفْضَلَ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ عِفَّةِ بَطْنٍ وَ فَرْجٍ
فا: هیچ عبادتی در نزد خدا برتر از ترک شهوات شکم و فرج نیست
en: Ther is no worship to Allah better than leaving the gluttony and debauchery
»Vasael-Alshia, Chapter Jehad with soul, Hadith 205
.:.
»Imam Bagher (AS)
كُلُّ عَيْنٍ بَاكِيَةٌ يَوْمَ الْقِيَامَةِ غَيْرَ ثَلَاثٍ عَيْنٍ سَهِرَتْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ عَيْنٍ فَاضَتْ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَ عَيْنٍ غُضَّتْ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ 
فا: همه چشمها در روز قیامت گریان است مگر سه چشم: چشمی که در راه خدا بیدار بماند و چشمی که از ترس خدا اشک بریزد و چشمی که از دیدن حرامهای الهی فرو بسته شود
en: All eyes are crying in the day of judgement except three ones: the eyes stay wake in the way of Allah, the eyes shed tears fearing of Allah and the eyes closed against unlawful look
»Vasael-Alshia, Chapter Jehad with soul, Hadith 219
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
مَنْ سَاءَتْهُ سَيِّئَتُهُ وَ سَرَّتْهُ حَسَنَتُهُ فَهُوَ مُؤْمِنٌ
فا: کسی که زشتکاری اش او را بدحال کند و نیکوکاری اش او را شادمان سازد چنین کسی مؤمن است
en: Someone that his sins discomfort him and his righteousness makes him happy, he is a believer
»Vasael-Alshia, Chapter Jehad with soul, Hadith 851
.:.
»Imam Mosa Kazem (AS)
لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُحَاسِبْ نَفْسَهُ فِی كُلِّ يَوْمٍ فَإِنْ عَمِلَ حَسَناً اسْتَزَادَ اللَّهَ وَ إِنْ عَمِلَ سَيِّئاً اسْتَغْفَرَ اللَّهَ مِنْهُ وَ تَابَ إِلَيْهِ 
فا: کسی که در هر روز از نفس ‍ خود حساب نکشد از ما نیست. اگر عمل نیکی به جای آورده است از خداوند طلب زیادتی آن را کند و اگر کردار بدی از او سر زده است از خداوند طلب مغفرت کند و به سوی او توبه آورد
en: The man who doesn't audit himslef every day, doesn't belong to us. (After audit) if he made some good deed, ask Allah to augment it and if he made bad deeds, ask Allah for repentance and forgiveness
»Vasael-Alshia, Chapter Jehad with soul, Hadith 857
.:.
»Imam Sadiq (AS)
عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ شُعَيْبٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ مَا نَقَلَ اللَّهُ عَبْداً مِنْ ذُلِّ الْمَعَاصِی إِلَی عِزِّ التَّقْوَی إِلَّا أَغْنَاهُ مِنْ غَيْرِ مَالٍ وَ أَعَزَّهُ مِنْ غَيْرِ عَشِیرَةٍ وَ آنَسَهُ مِنْ غَيْرِ بَشَرٍ 
فا: یعقوب بن شعیب گوید: از حضرت صادق علیه السلام شنیدم که می فرمود: خداوند بنده ای را از ذلت گناه به سوی عزت تقوا نرساند جز اینکه او را بدون مال بی نیازی بخشید و بدون قوم و عشیره عزتمند ساخت و بدون (معاشرت با) بشری او را انس و آرامش بخشید
en: Yaqob son of Shoeib said I heared from Imam Sadeq (AS): If Allah move someone from humiliation of sins to honor of righteous, he will make him needless without wealth and honorable without kindred and calm without a friend
»Vasael-Alshia, Chapter Jehad with soul, Hadith 177
.:.
»Imam Bagher (AS)
الْجَنَّةُ مَحْفُوفَةٌ بِالْمَكَارِهِ وَ الصَّبْرِ فَمَنْ صَبَرَ عَلَی الْمَكَارِهِ فِی الدُّنْيَا دَخَلَ الْجَنَّةَ وَ جَهَنَّمُ مَحْفُوفَةٌ بِاللَّذَّاتِ وَ الشَّهَوَاتِ فَمَنْ أَعْطَی نَفْسَهُ لَذَّتَهَا وَ شَهْوَتَهَا دَخَلَ النَّارَ 
فا: بهشت با سختی ها و صبر پوشیده است پس کسی که بر سختی های دنیا صبر کند به بهشت وارد می شود. و دوزخ با لذتها و شهوتها پوشیده شده است پس کسی که به نفس خود لذت و شهوت نفسانی را ببخشد به آتش داخل می گردد
en: Heaven is sorrounded with hardship and patience; so if someone is patient in troubles will enter the Heaven, and the Hell is sorrounded with pleasures and passions; so if someone let his soul be pleased and debauchery will enter the Hell
»Vasael-Alshia, Chapter Jehad with soul, Hadith 390
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إِنَّ أَوَّلَ مَا عُصِيَ اللَّهُ بِهِ سِتَّةٌ حُبُّ الدُّنْيَا وَ حُبُّ الرِّئَاسَةِ وَ حُبُّ الطَّعَامِ وَ حُبُّ النَّوْمِ وَ حُبُّ الرَّاحَةِ وَ حُبُّ النِّسَاءِ 
فا: همانا اولین چیزهایی که بوسیله آنها نافرمانی خداوند صورت گرفته است شش چیز است : دوستی دنیا و دوستی ریاست و دوستی خوراک و دوستی خواب و دوستی آرامش و دوستی زنان
en: Verily, the first things that Allah is disobeyed with, is six: love of the world, love of the chairmanship, love of the food, love of the sleep, love of the comfort and love of women
»Vasael-Alshia, Chapter Jehad with soul, Hadith 476
.:.
»Imam Sadiq (AS)
إِنَّ سُوءَ الْخُلُقِ لَيُفْسِدُ الْعَمَلَ كَمَا يُفْسِدُ الْخَلُّ الْعَسَلَ
فا: راستی که بداخلاقی عمل را تباه می کند همچنانکه سرکه عسل را فاسد می سازد
en: Verily, immorality ruins one's deeds just as vinegar makes honey spoil
»Vasael-Alshia, Chapter Jehad with soul, Hadith 659
.:.
»امام صادق علیه السلام
إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْحَيِيَّ الْحَلِیمَ الْغَنِيَّ الْمُتَعَفِّفَ أَلَا وَ إِنَّ اللَّهَ يُبْغِضُ الْفَاحِشَ الْبَذِی ءَ السَّائِلَ الْمُلْحِفَ
فا: راستی که خداوند شخص صاحب شرم و بردبار و ثروتمند پاکدامن را دوست دارد، آگاه باشید که خداوند شخص دشنام دهنده هرزه گو و سائلی را که سماجت می کند دشمن می دارد
en: Verily, Allah loves the modest and patient man and He loves the prosperous chaste man, and verily, Allah hates scurrilous and foulmouthed man and He hates the beggar who insists
»Vasael-Alshia, Chapter Jehad with soul, Hadith 684
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
 أفشوا السّلام و أطعموا الطّعام و صلوا الأرحام و صلّوا باللّیل و النّاس نیام تدخلوا الجنّه بسلام
فا: سلام را فاش کنید و طعام بخورانید، با خویشاوندان الفت گیرید و هنگام شب که مردم در خوابند نماز بخوانید تا وارد بهشت شوید
en: Greet sincerely (openly), feed others, establish close relations with relatives and set prayers at nights when people are asleep, if you wish for permission to Paradise
»Nahjol-Fasahe, Hadith 383
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
 تفتح أبواب السّماء و یستجاب الدّعاء فی أربعه مواطن: عند التقاء الصّفوف فی سبیل اللَّه و عند نزول الغیث و عند إقامه الصّلاه و عند رؤیه الکعبه
فا: چهار موقع درهای آسمان را بگشایند و دعاها را مستجاب کنند. هنگام تلاقی صف مبارزان در راه خدا و هنگام نزول باران و هنگام نماز و هنگام دیدار کعبه
en: The doors of heavens open on four occasions, and prayers are granted: when warriors in the way of God join hands, when it rains, at times of prayer, and on visiting Kába
»Nahjol-Fasahe, Hadith 1168
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
 ثلاثه لا تجاوز صلاتهم آذانهم: العبد الآبق حتّی یرجع و امرأه باتت و زوجها علیها ساخط و إمام قوم و هم لها کارهون
فا: سه کسند که نمازشان از گوشهاشان بالاتر نمیرود بنده فراری تا باز گردد و زنی که شب بخوابد و شوهرش بر او خشمگین باشد و پیشوای قومی که آن قوم از او متنفر باشند
en: The prayers of three groups of people will not move beyond their own ears (will not be accepted) escaped slaves unless they return home, women who pass a night with their husbands being angry with them, and leaders whose subjects detest them
»Nahjol-Fasahe, Hadith 1222
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
 الرّؤیا ثلاثه: فبشری من اللَّه و حدیث النّفس و تخویف من الشّیطان فإذا رأی أحدکم رؤیا تعجبه فلیقصّها إن شاء و إن رأی شیئا یکرهه فلا یقصّه علی أحد و لیقم یصلّی
فا: رؤیا سه قسم است، مژده خدا و حدیث نفس، و تهدید شیطان؛ وقتی یکی از شما خواب خوبی دید اگر خواهد برای کسان نقل کند و اگر خواب بدی دید برای هیچ کس نقل نکند، برخیزد و نماز گزارد
en: Dreams are of three kinds: God's good tidings, reflection of one's deeds and Satan's threat. When one of you has a good dream, he can narrate it to others if he so wills, and should the reverse happens, he has to narrate it to nobody, rising instead to prayer
»Nahjol-Fasahe, Hadith 1681
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
 أُترُک فُضولَ الکَلامِ وَ حَسبُکَ مِنَ الکَلامِ ما تَبلُغُ بِه حاجَتَکَ
فا: از سخنان بیهوده چشم بپوش سخنی که رفع حاجت کند ترا کفایت کند
en: Be economical in speaking, for the word which settles your need suffices you (indeed)
»Nahjol-Fasahe, Hadith 31
.:.
»The Prophet Mohammad (SAWA)
اِذا حَدَّثَ الْرَّجُلُ بِحَدِيْثٍ ثُمَّ الْتَفَتَ فَهِيَ أَمَانَةٌ.
فا: وقتی مردی سخنی گفت و به اطراف خود نگریست آن سخن در پیش شما امانت است
en: When someone tells you something while looking (worriedly) all around, you should hold his saying in trust
»Nahjol-Fasahe, Hadith 197
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
 أذکروا محاسن موتاکم و کفّوا عن مساویهم
فا: نیکی های مردگان خود را یاد کنید و از بدیهایشان چشم بپوشید
en: Remember the good deeds of your dead ones and connive at their evil actions
»Nahjol-Fasahe, Hadith 249
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
 استعیذوا باللَّه من العین فإنّ العین حقّ
فا: از چشم بد بخدا پناه ببرید زیرا چشم زخم حق است
en: Take refuge in God from (evil) eyes, for (evil) eyes is a truth
»Nahjol-Fasahe, Hadith 280
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
 اضمنوا لی ستّا من أنفسکم أضمن لکم الجنّه أصدقوا إذا حدّثتم و أوفوا إذا وعدتم و أدّوا إذا ائتمنتم و احفظوا فروجکم و غضّوا أبصارکم و کفّوا أیدیکم
شش چیز را از طرف خود برای من تعهد کنید تا من بهشت را برای شما تعهد کنم وقتی سخنی می گوئید راست گوئید و وقتی وعده مدهید وفا کنید. وقتی امانت به شما سپردند رد کنید، خویشتن را از آمیزشهای ناپاک حفظ کنید، چشمهای خود را «از نگاههای ناروا» ببندید و دست خویش را «از اعمال ناپسند» نگهدارید.
en: Ensure me that you will practice the following six, then I ensure you of (entrance to) Paradise: telling the truth, standing by your promises, returning (people's) trusts, keeping your privy parts (from the unlawful), controlling your eyes and restraining your hands
»Nahjol-Fasahe, Hadith 321
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
 ألا أخبرکم بنسائکم من أهل الجنّه؟ الودود الولود العئود الّتی إذا ظلمت قالت هذه یدی فی یدک لا أذوق غمضا حتّی ترضی
فا: می خواهید شما را از زنانی که اهل بهشتند خبر دهم؟ زن وفاداری که فرزند زیاد آورد و زود آشتی کند و همین که بدی کرد گوید این دست من در دست توست چشم بر هم نمی گذارم تا از من راضی شوی
en: Shall I inform you of the female, dwellers of Paradise? The faithful women who give birth to a lot of children, who make peace before long, and who tell their husbands immediately after a wrongdoing, "My very hand is in yours, I will not sleep until you get pleased with me"
»Nahjol-Fasahe, Hadith 460
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
 ألا أخبرکم بأیسر العباده و أهونها علی البدن؟ الصّمت و حسن الخلق
فا: می‌خواهید شما را به عبادتی که از همه عبادتها بر بدن آسانتر است خبر دهم؟ سکوت و نیکخوئی
en: Shall I inform you of the easiest acts of worship? Silence and good-naturedness
»Nahjol-Fasahe, Hadith 462
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
 اللّهمّ کما حسّنت خلقی فحسّن خلقی
فا: خدایا چنان که صورت مرا نیک کردی سیرتم را نیز نیک کن
en: O God Beautify my temper as You beautified my face
»Nahjol-Fasahe, Hadith 528
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
فا: اللّهمّ لا تکلنی إلی نفسی طرفه عین و لا تنزع منّی صالح ما أعطیتنی
خداوندا یک لحظه مرا بخودم وامگذار و چیزهای خوبی که بمن بخشیده ای از من باز مگیر
en: O God Leave me not on my own for a twinkling of an eye, and deprive me not of the best of Your gifts
»Nahjol-Fasahe, Hadith 529
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
 أمرت بالسّواک حتّی خشیت أن یکتب علیّ
مرا آنقدر بمسواک زدن فرمان دادند که ترسیدم مسواک زدن بر من واجب شود
en: I was so much advised to brush my teeth that I got scared lest it might become obligatory for me
»Nahjol-Fasahe, Hadith 543
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
أمط الأذی عن طریق المسلمین تکثر حسناتک
فا: مانع از راه مسلمانان دور کن تا حسنات تو بسیار شود
en: Release Muslims, from their trouble and let Your good deeds increase
»Nahjol-Fasahe, Hadith 545
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
 ما من ساعة تمرّ بابن آدم لم یذکر اللَّه فیها إلّا حسر علیها یوم القیامه
فا: ساعتی بی‌ذکر خدای بر آدمیزاد نگذرد مگر روز قیامت بر آن حسرت خورد
en: Sons of Adam will in the Day of Judgment be surely regretful for times of forgetting God in this world
»Nahjol-Fasahe, Hadith 2677
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
 نعم الشّفیع القرآن لصاحبه یوم القیمه
فا: چه نیکو شفیعی است قرآن در روز قیامت برای کسی که قرآن خوانده باشد
en: What a nice intercessor will be the Qur'an in the Day of Judgment for those who have availed themselves of it
»Nahjol-Fasahe, Hadith 3134
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
 إنّ البرّ و الصّله یستطیلان الأعمار و یعمّران الدّیار و یکثّران الأموال و لو کان القوم فجّارا
فا: نیکی با کسان و مهربانی با خویشان عمرها را دراز و شهرها را آباد و اموال را زیاد میکند اگر چه انجام دهندگان آن بدکاران باشند
en: Verily, kindness and observation of bonds of kinship prolong one's life, make lands flourish and add to one's properties, even though those who act upon these two are evildoers
»Nahjol-Fasahe, Hadith 614
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
 إنّ الرّجل لیحرم الرّزق بالذّنب یصیبه و لا یردّ القدر إلّا الدّعاء و لا یزید فی العمر إلا البرّ
فا: انسان به سبب گناه از روزی محتوم محروم ماند و تقدیر جز به دعا برنگردد و عمر جز به نیکوکاری دراز نشود
en: Verily, committing sins deprives man of his sustenance; divine decree is not changed but through praying and long life is not gained save by kindness
»Nahjol-Fasahe, Hadith 624
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
 لیأتینّ علی النّاس زمان لا یبالی المرء بما أخذ المال أمن حلال أم من حرام
فا: روزگاری بر مردم رسد که مرد اهمیت ندهد که مال چگونه به دست آرد از حلال یا از حرام
en: Man will see a day when people will not care for the way to earn money- lawfully or unlawfully
»Nahjol-Fasahe, Hadith 2364
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
رُدُّوْا السَّلامَ وَ غُضُّوْا البَصَرَ وَ أَحْسِنُوْا الكَلامَ
فا: سلام را جواب بدهید و از محارم چشم بپوشید و سخن نیک گویید
en: Greet (people) back, control (your) eyes, and utter good words
»Nahjol-Fasahe, Hadith 1662
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
ما مِنْ مُسْلِمٍ يَنْظُرُ اِلي اِمْرَأةٍ أوَّلَ رَمَقَةٍ ثُمَّ يَغُضُّ بَصَرَهُ اِلاّ أحْدَثَ اللَّهُ تَعَالى لَهُ عِبَادَةً يَجِدُ حَلاوَتَهَا في قَلْبِهِ
فا: هر مسلمانی که یک بار به زنی بنگرد آنگاه چشم از او باز دارد خدای والایش با عبادتی انس دهد که لذت آن را در قلب خویش احساس کند
en: The Exalted God will make a Muslim associate with an act of worship, feeling its pleasure in his heart, when he casts a first glance at a woman but immediately turns his eyes away from her
»Nahjol-Fasahe, Hadith 2695
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
الغِلُّ وَ الحَسُدُ يَأْكُلانِ الحَسَنَاتِ كَمَا تَأْكُلُ النَّارُ الحَطَبَ
فا: کینه و حسد اعمال خوب را میخورد چنان که آتش هیزم را میخورد
en: Envy and hatred ruin all the good, just as fire swallows firewood
»Nahjol-Fasahe, Hadith 2040
.:.
»The Prophet Mohammad (SAWA)
صِلُوا قَرَابَاتِكُمْ وَ لا تُجاوِرُوهُمْ؛ فَإِنَّ الجِوارَ يُورِثُ بَيْنَكُمُ الضَّغَائِنَ
فا: با خویشان دوستی کنید و همسایه ایشان مشوید که همسایگی میان شما کینه‌ها پدید آرد
en: Make friends with your kins but do not live in their neighborhood, for it causes grudge among you
»Nahjol-Fasahe, Hadith 1843
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
أَعْطِ وَ لا تُوكِى‏ءْ فَيُوكَأُ عَلَيْكَ
فا: ببخش و تنگ مگیر که بر تو تنگ گیرند
en: Be generous (to people) and put them not in straits, for you will be put in straits (in the Hereafter)
»Nahjol-Fasahe, Hadith 346
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
أَفْضَلُ الفَضَائِلِ أَنْ تَصِلَ مَنْ قَطَعَكَ؛ وَ تُعْطِىَ مَنْ حَرَمَكَ؛ وَ تَصْفَحَ عَمَّنْ ظَلَمَكَ
فا: بهترین فضایل این است که با آنکه از تو ببرد پیوند گیری و به کسی که تو را محروم می‌کند عطا کنی و از آنکه بر تو ستم کند درگذری
en: The best of all virtues is to reestablish your connection with the one who has broken it, to bestow on the one who has deprived you (of something), and to connive at the faults of the one who has done injustice to you
»Nahjol-Fasahe, Hadith 413
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
اِنَّ اللَّهَ تَعَالى يُبْغِضُ الْبَخِيْلَ في حَيَاتِهِ؛ السَّخِيَّ عِنْدَ مَوْتِهِ
فا: خداوند کسی را که در زندگی بخیل باشد و هنگام مرگ بخشنده شود دشمن دارد
en: Verily, the Exalted God detests the one who is stingy in life but becomes generous on the verge of death
»Nahjol-Fasahe, Hadith 742
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
اِبْتَغُوا الرَّفْعَةَ عِنْدَ اللَّهِ؛ تَحْلُمُ عَمَّنْ جَهِلَ عَلَيْكَ؛ وَ تُعْطِي مَنْ حَرَمَكَ
فا: اگر می‌خواهید پیش خداوند منزلتی بلند یابید خشونت را به بردباری و محرومیت را به عطا تلافی کنید
en: Recompense rudeness with forbearance and deprivation with munificence to gain dignity before God
»Nahjol-Fasahe, Hadith 10
.:.
»Imam Hussein (AS)
أَنَا قَتِيلُ الْعَبْرَةِ لَا يَذْكُرُنِي مُؤْمِنٌ إِلَّا بَكَى‏
فا: من کشته اشکم، هیچ مومنی مرا یاد نمی‌کند مگر اینکه گریه می‌کند
en: I KILLED FOR TEARS; EVERY BELIEVER WHO REMEMBERS ME, WEEPS FOR ME
»Kamel-Alziarat, Page 109
.:.
::70 hadith---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
»Imam Sadiq (AS)
لَا يَنْبَغِی لِلْمُؤْمِنِ أَنْ يَجْلِسَ مَجْلِساً يُعْصَی اللَّهُ فِیهِ وَ لَا يَقْدِرُ عَلَی تَغْيِیرِهِ
فا: برای مؤمن سزاوار نیست که در مجلسی بنشیند که خداوند در آن مجلس نافرمانی شود و آن مؤمن قدرت به هم زدن آن مجلس را نداشته باشد
en: It doesn't deserve for a believer to sit in a gathering where Allah is disobeyed and he does not have the power to disrupt that gathering
»Osule-Kafi, Vol 4, P 82, Narration 1 
.:.
»Imam Ali (AS)
تَرْكُ الْخَطِیئَةِ أَيْسَرُ مِنْ طَلَبِ التَّوْبَةِ وَ كَمْ مِنْ شَهْوَةِ سَاعَةٍ أَوْرَثَتْ حُزْناً طَوِیلًا وَ الْمَوْتُ فَضَحَ الدُّنْيَا فَلَمْ يَتْرُكْ لِذِی لُبٍّ فَرَحاً
فا: دست برداشتن از گناه آسانتر از طلب توبه است، و بسا شهوترانی یک لحظه که اندوه درازی بجا گذارد. و مرگ دنیا را رسوا کرده و برای هیچ صاحب خردی شادی نگذاشته
en: Desisting from sin is easier than seeking repentance, and perhaps a moment of lechery imposes a lot of grief. And death disgraced the world and have left nothing of happiness for wise man
»Osule-Kafi, Vol 4, P 188, Narration 1 
.:.
»Imam Sadiq (AS)
الذَّاكِرُ لِلَّهِ عَزَّوَجَلَّ فِی الْغَافِلِینَ كَالْمُقَاتِلِ فِی الْمُحَارِبِینَ
فا: کسی که در میان بی خبران یاد خدای عزوجل کند مانند کسی است که در میان جنگجویان (فراری یا آنانکه هستند ولی جنگ نکنند) باشد، و (تنها) بجنگد
en: The man who remembers Allah Almighty within unawares is like the man within the strugglers (those who escaped, or don't fight), and fights solely
»Osule-Kafi, Vol 4, P 263, Narration 1 
.:.
»Imam Sadiq (AS)
تَسْبِیحُ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ ع إِذَا أَخَذْتَ مَضْجَعَكَ فَكَبِّرِ اللَّهَ أَرْبَعاً وَ ثَلَاثِینَ وَ احْمَدْهُ ثَلَاثاً وَ ثَلَاثِینَ وَ سَبِّحْهُ ثَلَاثاً وَ ثَلَاثِینَ وَ تَقْرَأُ آيَةَ الْكُرْسِيِّ وَ الْمُعَوِّذَتَيْنِ وَ عَشْرَ آيَاتٍ مِنْ أَوَّلِ الصَّافَّاتِ وَ عَشْراً مِنْ آخِرِهَا
فا: (یکی از جاهائیکه ) تسبیح حضرت فاطمه زهرا علیهماالسلام ( وارد است ) هنگامی است که به خوابگاه خود رفتی، پس سی چهار بار اللّه کبر بگو، و سی سه بار الحمدلله ، و سی سه بار سبحان الله ، و بخوان آیه الکرسی و معوذتین را (دو سوره فلق و ناس) و ده آیه از اول سوره صافات و ده آیه از آخر آن را
en: Say praising of Fatimat-Al-Zahra when you go for sleep: Allaho Akbar 34 times, Alhamdu Lelah 33 times and Subhan Allah 33 times, also read Ayat Al Kursi, Surah Falaq and Nas, 10 verses from beginning of Surah Saffat and 10 verses from end
»Osule-Kafi, Vol 4, P 311, Narration 6
.:.
»Imam Sadiq (AS)
عَنْ ثَعْلَبَةَ بْنِ مَيْمُونٍ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ كَانَ عِنْدَهُ قَوْمٌ يُحَدِّثُهُمْ إِذْ ذَكَرَ رَجُلٌ مِنْهُمْ رَجُلًا فَوَقَعَ فِیهِ وَ شَكَاهُ فَقَالَ لَهُ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع وَ أَنَّی لَكَ بِأَخِیكَ كُلِّهِ وَ أَيُّ الرِّجَالِ الْمُهَذَّبُ
فا: مردمی نزد حضرت صادق علیه السلام بودند و حضرت برای آنها حدیث می‌کرد، در این میان مردی از آنها نام مردی را به بدی یاد کرد و از او گله کرد، حضرت به او فرمود: کجا برایت برادری تمام عیار بدست آید، و کدام مردی است که مهذب و پاک از همه عیوب باشد
en: Some people were with Imam Sadiq and he was talking for them, meantime a man described another one as bad and 
»Osule-Kafi, Vol 4, P 468, Narration 1
.:.
»ALLAH IS SUFFICIENT FOR US
الَّذِينَ قالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزادَهُمْ إِيماناً وَ قالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ
فا: مؤمنان کسانى هستند که (چون) مردم (منافق) به ايشان گفتند: بى شک مردم بر ضد شما گرد آمده‌اند، پس از آنان بترسيد، پس بر ايمانشان بيافزود و گفتند: خداوند ما را کفايت مى‏کند و او چه خوب نگهبان و ياورى است
en: Those to whom hypocrites said, "Indeed, the people have gathered against you, so fear them." But it [merely] increased them in faith, and they said, "Sufficient for us is Allah, and [He is] the best Disposer of affairs."
»Holy Qoran, Surah Ale Imran, Verse 173
.:.
»Imam Sadiq (AS)
صَالِحِ بْنِ الْحَكَمِ قَالَ سَمِعْتُ رَجُلًا يَسْأَلُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع فَقَالَ الرَّجُلُ يَقُولُ أَوَدُّكَ فَكَيْفَ أَعْلَمُ أَنَّهُ يَوَدُّنِی فَقَالَ امْتَحِنْ قَلْبَكَ فَإِنْ كُنْتَ تَوَدُّهُ فَإِنَّهُ يَوَدُّكَ
صالح بن حکم گوید: شنیدم که مردی از حضرت صادق (ع) می پرسید و می گفت: مردی میگوید ترا دوست دارم؛ من چگونه بدانم که او مرا دوست دارد؟ (و راست میگوید) فرمود: دلت را آزمایش کن پس اگر تو نیز او را دوست داری، او هم تو را دوست داد.
»اصول کافی جلد ٤ صفحه ٤٦٩ روایت ٢
.:.
»رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله
مُحَمَّدُ بْنُ عُثْمَانَ بْنِ عَلَّانٍ الدُّهْنِيُّ الْبَغْدَادِيُّ بِدِمَشْقَ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِی خَيْثَمَةَ  قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ الْجَعْدِ قَالَ حَدَّثَنَا زُهَيْرُ بْنُ مُعَاوِيَةَ  عَنْ زِيَادِ بْنِ خَيْثَمَةَ عَنِ الْأَسْوَدِ بْنِ سَعِیدٍ الْهَمْدَانِيِّ قَالَ سَمِعْتُ جَابِرَ بْنَ سَمُرَةَ يَقُولُ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص يَقُولُ يَكُونُ بَعْدِی اثْنَا عَشَرَ خَلِیفَةً كُلُّهُمْ مِنْ قُرَيْش‏
جابر بن سمرة می‏گوید: از رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله شنیدم که می‏فرماید: «پس از من دوازده جانشین خواهد بود که همه آنان از قریش‏اند»
»الغیببة (للنعمانی )ص ١٠٣ / ترجمه غفاری، ص: ١٤٩
.:.
»امام علی علیه السلام
لَا بَشَاشَةَ مَعَ إِبْرَام‏
سماجت و پافشاری کردن (در سوال) خوشرویی به جا نگذارد.
»غرر الحکم و درر الکلم، نشر دار الکتاب الإسلامی‏، ص: ٧٧٠
.:.
»امام علی علیه السلام
ألبشر أوّل البر
خوشرویی سرآغاز نیکوکاری است
»غرر الحکم و درر الکلم، نشر دار الکتاب الإسلامی‏، ص: ٢٨
.:.
»امام علی علیه السلام
من لم یجاز الإسائة بالإحسان فلیس من الکرام‏
کسی که بدی را به نیکی پاداش ندهد از کریمان نیست
»غرر الحکم و درر الکلم، نشر دار الکتاب الإسلامی‏، ص: ٦٥٠
.:.
»امام علی علیه السلام
من استقصر بقاءه و أجله قصر رجاءه و أمله‏
کسی که ماندن در دنیا و اجل خود را کوتاه بداند، امید و آرزویش کوتاه شود
»غرر الحکم و درر الکلم، نشر دار الکتاب الإسلامی‏ ، ص: ٦٤٠ حدیث ١١٦٧
.:.
»امام علی علیه السلام
لا تصرم أخاک علی إرتیاب و لا تهجوه بعد إستعتاب‏
بر مبنای شرک و تردید برادری خود را با برادرت قطع مکن و پس از عذر خواهی و دلجویی از  او دوری مکن
»غرر الحکم و درر الکلم، نشر دار الکتاب الإسلامی‏، ص: ٧٤٩ حدیث ١١٩
.:.
»امام علی علیه السلام
من لا إخاء له لا خیر فیه‏
کسی که برادری ندارد خیری ندارد
»غرر الحکم و درر الکلم، نشر دار الکتاب الإسلامی‏، ص: ٥٩٥ حدیث ٤٤٢
.:.
»امام علی علیه السلام
شرّ إخوانک من أغراک بهوی و ولّهک بالدّنیا
بدترین برادرانت کسی است که تو را به پیروی هوا و هوس تشویق کرده و نسبت به دنیا  فریفته و شیدا کند
»غرر الحکم و درر الکلم، ص: ٤١٠ حدیث ٤٣
.:.
»امام علی علیه السلام
خیر الإخوان أقلّهم مصانعة فی النّصیحة
بهترین برادران کسی است که درباره خیرخواهی و نصیحت، کمتر مدارا و چرب زبانی کند (و به طور صریح تو را نصیحت کند)
»غرر الحکم و درر الکلم، ص: ٣٥٦ حدیث ٣٢
.:.
...يَتَسَاءَلُونَ۞ عَنِ الْمُجْرِمِینَ ۞ مَا سَلَكَكُمْ فِی سَقَرَ ۞ قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّینَ ۞ وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِینَ ۞ وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِینَ ۞ وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّینِ ۞ حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِینُ
از مجرمان سؤال می‌کنند چه چیز شما را به دوزخ افکند؟ می‌گویند از نمازگزاران نبودیم و اطعام مستمند نمی‌کردیم و پیوسته با اهل باطل همنشین و همصدا بودیم و همواره روز جزا را دروغ می‌شمردیم تا اینکه مرگ ما در رسید.
»قرآن کریم، سوره مدثر، آیات ٤٠ تا ٤٧
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
فضل العالم علی العابد کفضلی علی أدناکم إنّ اللَّه عزّ و جلّ و ملائکته و أهل السّموات و الأرضین حتّی النّمله فی جحرها و حتّی الحوت لیصلّون علی معلّم النّاس الخیر.
فضیلت عالم بر عابد چون فضیلت من بر پست ترین شماست، خدای عز و جل و فرشتگان او و اهل آسمانها و زمین ها حتی مورچه در سوراخ و حتی ماهی کسی را که نیکی بمردم آموزد دعا میکنند.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٠٥٣
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
فضل العالم علی العابد کفضل القمر لیله البدر علی سائر الکواکب
فضیلت عالم بر عابد چون فضیلت ماه دو هفته بر سایر ستارگان است
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٠٥٤
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
 فضل الشّابّ العابد الّذی یعبد فی صباه علی الشّیخ الّذی یعبد بعد ما کبرت سنّه کفضل المرسلین علی سایر النّاس.
فضیلت جوان عابد که از آغاز جوانی عبادت کند بر پیری که وقتی سن بسیار یافت عبادت کند چون فضیلت پیغمبران بر سایر مردم است
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٠٥٠
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
 فرغ إلی ابن آدم من أربع الخلق و الخلق و الرّزق و الأجل.
چهار چیز آدمیزاد از پیش معین است: صورت و سیرت و روزی و مرگ
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٠٤٨
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
الغیبه ذکرک أخاک بما یکره.
غیبت آنست که برادر خود را به چیزی که دوست ندارد یاد کنی
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٠٤٤
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
غفر اللَّه عزّ و جلّ لرجل أماط غصن شوک عن الطّریق ما تقدّم من ذنبه و ما تأخّر.
مردی که شاخه تیغی از راه بردارد خدا گناهان کهنه و تازه او را بیامرزد
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٠٣٤
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
ینبغی أن یکون للمؤمن ثمانیه خصال: وقار عند الهزاهز و صبر عند البلاء و شکر عند الرّخاء و قنوع بما رزقه اللَّه عزّ و جلّ، لا یظلم الأعداء و لا یتحامل علی الاصدقاء بدنه فی تعب و النّاس منه فی راحه.
مؤمن باید هشت صفت داشته باشد وقار در حوادث سخت و صبر به هنگام بلیه و شکر به هنگام گشایش و قناعت به روزی ای که خدای والا داده است بدشمنان ستم نکند و مزاحم دوستان نشود، تنش برنج باشد و مردم از او در آسایش باشند.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٣٢٢٠
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
یحبّ اللَّه العامل إذا عمل أن یحسن.
خدا دوست دارد که وقتی کسی کاری می‌کند، کامل کند
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٣٢١٧
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
یطبع المؤمن علی کلّ خلق لیس الخیانه و الکذب.
مؤمن هر خوئی تواند داشت مگر خیانت و دروغ گوئی
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٣٢١٤
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
یسّروا و لا تعسّروا.
سهل گیرید و سخت مگیرید.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٣٢١٣
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
یتبع المیّت ثلاثه فیرجع اثنان و یبقی واحد: یتبعه أهله و ماله و عمله، فیرجع أهله و ماله و یبقی عمله.
سه چیز بدنبال میت روند دو تا باز گردند و یکی بماند. اهل و مال و عمل وی بدنبال روند اهل و مالش باز گردند و عملش بماند.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٣٢١٠
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
یبصر أحدکم القذی فی عین أخیه و یدع الجذع فی عینه
برخی از شما خس را در چشم برادرش ببیند و تنه درخت را در چشم خویش ندیده گیرد.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٣٢٠٨
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
یا عجبا کلّ العجب للمصدّق بدار الخلود و هو یسعی لدار الغرور.
سخت در عجبم از آنکه خانه جاوید (آخرت) را باور دارد و برای خانه غرور (دنیا) بکوشد.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٣٢٠٣
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
ویل للّذی یحدّث فیکذب فیضحک به القوم، ویل له، ویل له.
وای بر آنکه سخن کند و دروغ گوید که کسان از آن بخندند وای بر او! وای بر او؟
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٣١٨٩
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
و اللَّه لأن تهدی بهداک رجل واحد خیر لک من حمر النّعم.
به خدا قسم اینکه مردی را هدایت کنی از داشتن شتران سرخ مو بهتر است
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٣١٧٥
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
و اکلی ضیفک فإنّ الضّیف یستحیی أن یأکل وحده.
همراه مهمان خویش غذا خور زیرا مهمان شرم دارد که تنها غذا خورد
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٣١٧٧
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
أبغَضُ الحَلالِ إلَی اللَّهِ الطَّلاقُ
منفورترین چیزهای حلال در پیش خدا طلاق است
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٧
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
اِتَّقُوا الحَجَرَ الحَرامَ فِی البُنیانِ فَإنّهُ أساسُ الخَرابِ
از استعمال سنگ حرام در ساختمان بپرهیزید که مایه ویرانی است
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٣٩
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
أحبّ الأعمال إلی اللَّه الصّلاه لوقتها ثمّ برّ الوالدین ثمّ الجهاد فی سبیل اللَّه
بهترین کارها در نزد خدا نماز در وقت آن است، آنگاه نیکی با پدر و مادر، آنگاه جهاد در راه خدا
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٧١
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
أحبب حبیبک هونا ما عسی أن یکون بغیضک یوما ما و أبغض بغیضک هونا ما عسی أن یکون حبیبک یوما ما
در دوستی میانه نگهدار که شاید دوست روزی دشمن تو شود و در دشمنی راه افراط مسپار که شاید دشمن روزی دوست گردد
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٧٥
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
أحبّ اللّهو إلی اللَّه تعالی إجراء الخیل و الرّمی
بهترین بازی ها در پیش خدا اسب دوانی و تیر اندازی است
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٨٤
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
احفظ ودّ أبیک لا تقطعه فیطفی اللَّه نورک
دوستی پدر خویش را حفظ کن و رشته آن را مبر که خداوند نور تو را خاموش میکند
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٠٢
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إدرءوا الحدود عن المسلمین ما استطعتم فإنّ الإمام لأن یخطی فی العفو خیر من أن یخطی فی العقوبه
تا آنجا که می توانید مجازات ها را از مسلمانان باز دارید زیرا اگر پیشوائی در بخشش خطا کند بهتر از آن است که در مجازات خطا کند
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١١٩
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إذا أتی علىّ یوم لا أزداد فیه علما یقرّبنی إلی اللَّه تعالی فلا بورک لی فی طلوع الشّمس ذلک الیوم
اگر روزی بر من بگذرد و در آن روز دانشی نیاموزم که مرا بخداوند نزدیک کند، طلوع آفتاب آن روز بر من مبارک مباد
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٢٦
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إذا أراد اللَّه بعبد خیرا صیّر حوایج النّاس إلیه.
وقتی خداوند برای بنده ای نیکی خواهد حاجت های مردم را در دست او قرار میدهد
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٤٤
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إذا أراد اللَّه بعبد خیرا جعل له واعظا من نفسه یأمره و ینهاه
وقتی خدا برای بنده ای نیکی خواهد واعظی از نفس وی بر او گمارد که او را بکار نیک وادارد و از کار بد باز دارد
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٥٤
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إذا أسأت فأحسن فإنّ الحسنات یذهبن السّیّئات
وقتی بدی کردی بدنبال آن نیکی کن که نیکی ها بدیها را محو می کند
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٧٩
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إذا استعطرت المرأة فمرّت علی القوم لیجدوا ریحها فهی زانیه
فا: هرگاه زنی خود را معطر کند و بر مردمی بگذرد تا اینکه بوی او را دریابند، زناکار است
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٧٧
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إذا تطیّبت المرأه لغیر زوجها فإنّما هو نار و شنار
وقتی زنی برای کسی جز شوهر خود بوی خوش بکار برد مایه آتش و عار است
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٨٨
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
اغتنم خمسا قبل خمس شبابک قبل هرمک و صحّتک قبل سقمک و غناک قبل فقرک و فراغک قبل شغلک و حیاتک قبل موتک
پنج چیز را پیش از پنچ چیز غنیمت شمار «جوانی‌ات» را پیش از پیری و «سلامتی‌ات» را پیش از بیماری و «بی‌نیازی‌ات» را قبل از نیازمندی و «فراغتت» را پیش از گرفتاری و «زندگی‌ات» را پیش از مرگ
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٣٧٢
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
خمسه من مصائب الدّنیا فوت الحبیب و ذهاب المال و شماته الأعداء و ترک العلم و امرأه سوء
پنج چیز از مصائب دنیاست مرگ دوست و تلف شدن مال و سرزنش دشمنان و ترک دانش و زن بد
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٤٥٨
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
خمس دعوات یستجاب لهنّ: دعوه المظلوم حتّی ینتصر و دعوه الحاجّ حتّی یصدر و دعوه الغازی حتّی یقفل و دعوه المریض حتّی یبرأ و دعوه الأخ لأخیه بظهر الغیب و أسرع هذه الدّعوات إجابه دعوه الأخ لأخیه بظهر الغیب.
پنج دعاست که مستجاب می شود دعای مظلوم تا یاری شود و دعای زائر کعبه تا باز گردد و دعای کسی که به جهاد میرود تا باقامتگاه خود برسد و دعای مریض تا شفا یابد، و برادری که در غیبت برادرش برای او دعا کند و این دعا از همه دعاها زودتر مستجاب می شود.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٤٦٠
.:.
»The Prophet Mohammad (SAWA)
اِذا قَالَتِ الْمَرْأَةُ لِزَوْجِهَا مَا رَأَيْتُ مِنْكَ خَيْرَاً قَطُّ؛ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهَا.
فا: وقتی زنی به شوهر خود گوید از تو خیری ندیدم اعمال نیکش بی‌اثر می‌شود
en: When a woman says to her husband, "You didn't do me any good," her good deeds fade away
»Nahjol-Fasahe, Hadith 226
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
أربع إذا کنّ فیک فلا علیک ما فاتک من الدّنیا صدق الحدیث و حفظ الأمانه و حسن الخلق و عفّه مطعم.
چهار چیز است که اگر داری بر آنچه نداری غم مخور: راستی گفتار و حفظ امانت و نیکی خلق و عفت در کار خوراک.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٥١
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
أربع خصال من الشّقاء: جمود العین و قساوه القلب و بعد الأمل و حبّ البقاء.
چهار چیز نشان بدبختی است خشکی چشم و سختی دل و آرزوی دراز و حب بقا (بیش از حد لزوم)
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٥٥
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
أربع من سعاده المرء أن تکون زوجته صالحه و أولاده أبرارا و خلطاؤه صالحین و أن یکون رزقه فی بلده.
چهار چیز نشان خوشبختی مرد است، زنش پارسا باشد و فرزندانش نیکوکار باشند، و معاشرانش صالح باشند و روزی خویش را در شهر خود بدست آورد.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٥٧
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
أربع من کنّ فیه حرّمه اللَّه تعالی علی النّار و عصمه من الشّیطان من ملک نفسه حین یرغب و حین یرهب و حین یشتهی و حین یغضب.
چهار چیز است که هر که دارد خدایش بر آتش حرام و از شیطان حراست کند آنکه به هنگام رغبت و هنگام بیم و وقت شهوت و موقع غضب عنان خویش از کف نگذارد.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٥٨
.:.
»The Prophet Mohammad (SAWA)
أَعْظَمُ النَّاسِ حَقَّاً عَلَى الْمَرْأَةِ زَوْجُهَا؛ وَ أَعْظَمُ النَّاسِ حَقَّاً عَلَى الرَّجُلِ أُمُّهُ.
فا: شوهر از همه کس بیشتر بر زن حق دارد و مادر از همه کس بیشتر بر مرد حق دارد
en: Husbands have the greatest claims on wives, and mothers on their children
»Nahjol-Fasahe, Hadith 351
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
اللّهمّ إنّی أعوذ بک من علم لا ینفع و قلب لا یخشع و دعاء لا یسمع و نفس لا تشبع أعوذ بک اللّهمّ من شرّ هؤلاء الأربع
خدایا به تو پناه می‌برم از دانشی که سود ندهد و قلبی که خاشع نشود و دعائی که شنیده نشود و نفسی که سیری نپذیرد، خدایا از شر این چهار چیز بتو پناه می‌برم.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٥١٨
.:.
»The Prophet Mohammad (SAWA)
أَمَا تَرْضى اِحْدَاكُنَّ أَنَّهَا اِذا كانَتْ حَامِلاً مِنْ زَوْجِهَا وَ هُوَ عَنْها رَاضٍ أَنَّ لَها مِثْلَ أَجْرِ الصَّائِمِ الْقَائِم في سَبِيْلِ اللَّهِ؛ فَاِذا وَ ضَعَتْ لَمْ يَخْرُجْ مِنْ لَبَنِها جُرْعَةٌ وَ لَمْ يُمَصَّ مِنْ ثَدْيِها مَصَّةٌ اِلاّ كانَ لَها بِكُلِّ جُرْعَةٍ؛ وَ بِكُلِّ مَصَّةٍ حَسَنَةٌ؛ فَاِنْ أَسْهَرَها لَيْلَةً كانَ لَها مِثْلُ أَجْرِ سَبْعِيْنَ رَقَبَةً تُعِتُقُهُمْ في سَبِيْلِ اللَّهِ.
فا: ایا خشنود نیستید که وقتی یکی از شما از شوهر خود ابستن است و شوهرش از او خشنود است ثواب کسی دارد که روز روزه گیرد و شب برای عبادت خدای بپا خیزد و هنگامی که بار گذارد هر جرعهای که از شیر او دراید و هر دفعه که پستان او مکیده شود برای هر جرعه شیر و هر مکیده شدن پستان ثوابی دارد و اگر برای مراقبت طفل خود شبی بیدار ماند پاداش او چنآن است که هفتاد بنده در راه خدا ازاد کرده باشد
en: Aren’t you (women) pleased that when one of you becomes pregnant of her husband and he is satisfied with her, she will be rewarded the reward of the one who keeps fast while struggling in the way of God, and when she gives birth to a child, she will be offered a reward for each drop of milk she produces and for each time her breast is sucked, and if she keeps awake one night to look after her child, she will be given the reward of releasing seventy slaves for God’s sake?
»Nahjol-Fasahe, Hadith 534
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
تواضعوا لمن تعلّمون منه و تواضعوا لمن تعلّمونه و لا تکونوا جبابره العلماء.
با استاد و با شاگرد خود تواضع کنید و دانشمندان سرکش مباشید.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١١٨٥
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
توبوا إلی ربّکم من قبل أن تموتوا و بادروا بالأعمال الزّاکیه قبل أن تشغلوا
پیش از آنکه مرگ فرا رسد توبه کنید و پیش از آنکه گرفتار شوید کارهای نیک انجام دهید
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١١٨٨
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
تهادوا تحابّوا فإنّ الهدیّه تضعّف الحبّ و تذهب بغوائل الصّدر.
به یکدیگر هدیه دهید تا رشته محبتتان استوار شود زیرا هدیه محبت را بیافزاید و کینه و کدورت را از میان ببرد.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١١٨٩
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
خیر نسائکم الولود الودود المواسیه المواتیه إذا اتّقین اللَّه و شرّ نسائکم المتبرّجات المتخیّلات و هنّ المنافقات لا یدخل الجنّه منهنّ إلّا مثل الغراب الأعصم.
بهترین زنان شما، زن بچه آور مهربان است که شریک و مطیع شوهر باشد اگر از خدا بترسند و بدترین زنان شما آرایش کنان و متکبرانند و آنان منافقانند و از آنها جز به اندازه کلاغی که خط سفید به گردن دارد به بهشت نمی‌روند.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٥٣٥
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
خیرهنّ أیسرهنّ صداقا.
بهترین زنان آنست که مهرش آسانتر باشد.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٥٣٦
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
لا سهل إلّا ما جعلت سهلا.
هر چه آسان گیری آسان گذرد
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٤٩٨
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
من نفّس من مسلم کربه من کرب الدّنیا نفّس اللَّه عنه کربه من کرب یوم القیامه، و من یسّر علی معسر یسّر اللَّه علیه فی الدّنیا و الآخره، و من ستر علی مسلم ستر اللَّه علیه فی الدّنیا و الآخره.
هر که غمی از غمهای دنیا را از مؤمنی بردارد خدا غمی از غمهای روز قیامت از او بردارد و هر که بر تنگدستی آسان گیرد خدا در دنیا و آخرت بر او آسانگیرد و هر که راز پوش مسلمانی شود خدا در دنیا و آخرت راز پوش وی شود.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٧٥٦
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
من تفاقر افتقر.
هر که فقیری کند، فقیر شود.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٧٥٨
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إنّ اللَّه تعالی لا یحبّ الفاحش المتفحّش و لا الصّیّاح فی الاسواق.
خداوند مردم بد گو و بد زبان و جارزنان (بانگ‌زنان) در بازار را دوست ندارد.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٧١٣
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
الجالب إلی سوقنا کالمجاهد فی سبیل اللَّه و المحتکر فی سوقنا کالملحد فی کتاب اللَّه.
آنکه به بازار ما چیزی وارد می کند مانند آن کس است که در راه خدا جهاد میکند و آنکه در بازار ما احتکار میکند مانند کسی است که در کتاب خدا کافر بشمار رفته است.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٣١٧
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
خمس بخمس ما نقض قوم العهد إلّا سلّط علیهم عدوّهم و ما حکموا بغیر ما أنزل اللَّه إلّا فشا فیهم الفقر و لا ظهرت فیهم الفاحشه إلا فشا فیهم الموت و لا طفّفوا المکیال إلّا منعوا النّبات و أخذوا بالسّنین و لا منعوا الزّکاه إلّا حبس عنهم القطر
پنج چیز از لوازم پنج چیز است کسانی که پیمان شکنند دشمنشان بر آنها مسلط شود و کسانی که بر خلاف آنچه خدا گفته قضاوت کنند فقر میان آنها رواج یابد و کسانی که بی عفتی میان آنها رواج یابد مرگ ناگهانی میان آنها شایع شود و کسانی که کم فروشی پیشه کنند به قحط دچار شوند و کسانی که زکات ندهند به خشکسالی مبتلا گردند
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٤٥٧
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
شرّ النّاس من باع آخرته بدنیاه و شرّ منه من باع آخرته بدنیا غیره.
بدترین مردم آن کس است که آخرت خویش بدنیا فروشد و بدتر از او کسی است که آخرت خویش بدنیای دیگری فروشد.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٧٩٩
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
لأن یأخذ أحدکم حبله ثمّ یغدوا إلی الجبل فیحتطب فیبیع فیأکل و یتصدّق خیر له من أن یسأل النّاس.
اینکه یکی از شما ریسمان خویش بر گیرد و به کوه رود و هیزم فراهم آرد و بفروشد و بخورد و صدقه کند برای وی بهتر است که از مردم بخواهد.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٢٠٨
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
لعن اللَّه الخمر و شاربها و ساقیها و بایعها و مبتاعها و عاصرها و حاملها و المحموله إلیه و آکل ثمنها.
خدا شراب و نوشنده و ساقی و فروشنده و خریدار و فشارنده و حامل و گیرنده و خورنده پول آن را لعنت کند.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٢٢٩
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
من باع عیبا لم یبیّنه لم یزل فی مقت اللَّه و لم تزل الملائکه تلعنه.
هر که چیز معیوبی فروشد و نگوید پیوسته در دشمنی خدا باشد و فرشتگان پیوسته او را لعنت کند.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٩٣٢
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
لتملأنّ الأرض ظلما و عدوانا ثمّ لیخرجنّ رجل من أهل بیتی حتّی یملأها قسطا و عدلا کما ملئت ظلما و عدوانا.
زمین از جور و تعدی پر می شود آنگاه مردی از خاندان من بیرون آید تا آن را از انصاف و عدل پر کند چنان که از ظلم و تعدی پر شده است.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٢٢١
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
زر القبور تذکر بها الآخره و اغسل الموتی فإنّ معالجه جسد خاو موعظه بلیغه و صلّ علی الجنائز لعلّ ذلک یحزنک فإنّ الحزین فی ظلّ اللَّه یوم القیامه یتعرّض لکلّ خیر.
به زیارت قبرها برو تا آخرت را بیاد آری و مردگان را غسل بده زیرا زیر و رو کردن جسد بی‌حرکت موعظه ای کامل است. بر مردگان نمازگزار شاید بدین وسیله غمگین شوی زیرا شخص غمگین روز رستاخیز در سایه خدا در معرض همه نیکیهاست.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٧٠١
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
زار رجل أخا له فی قریه فأرصد اللَّه له ملکا علی مدرجته فقال: أین ترید؟ قال: أخا لی فی هذه القریه، فقال: هل له علیک من نعمه تربّها؟ قال: لا إلّا أنّی أحبّه فی اللَّه، قال: فإنّی رسول اللَّه إلیک إنّ اللَّه أحبّک کما أحببته.
مردی به دیدن برادر دینی خود به دهکده ای رفت، خداوند ملکی در گذرگاه او گماشت و بدو گفت کجا می‌روی جواب داد: برادری در این دهکده دارم. گفت آیا نعمتی به نزد تو دارد که می‌خواهی آن را افزون کنی جواب داد نه، او را برای خدا دوست دارم، گفت من فرستاده خدا هستم همان طور که او را دوست داری خدا ترا دوست دارد.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٧٠٠
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
أکثر ذکر الموت فإنّ ذکره یسلّیک ممّا سواه.
مرگ را بسیار بخاطر بیاور زیرا یاد مرگ ترا از رنج های دیگر تسلیت می دهد.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٤٤٣
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
أکثروا ذکر الموت فإنّه یمحّص الذّنوب و یزهّد فی الدّنیا فإن ذکرتموه عند الغنی هدمه و إن ذکرتموه عند الفقر أرضاکم بعیشکم.
مرگ را بسیار به یاد آرید زیرا یاد مرگ گناهان را پاک می کند و حرص دنیا را کم می کند، اگر مرگ را بهنگام توانگری به یاد آرید اهمیت آن را کم میکند و اگر بهنگام تنگدستی یاد کنید، شما را از زندگی تان خشنود می سازد.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٤٤٤
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
أما أهل النّار الّذین هم أهلها فإنّهم لا یموتون فیها و لا یحیون و لکن ناس أصابتهم النّار بذنوبهم فأماتتهم إماته حتی إذا کانوا فحما أذن بالشّفاعه فجی ء بهم ضبائر ضبائر فبثّوا علی أنهار الجنّه ثمّ قیل یا أهل الجنّه أفیضوا علیهم فینبتون نبات الحبّه تکون فی حمیل السّیل
جهنمیان که در جهنم ماندنی هستند در آن مرگ و زندگی ندارند ولی مردمی که بواسطه گناهان خود جهنمی شده اند در جهنم می میرند و همین که ذغال شدند اجازه شفاعت داده می شود و آنها را گروه گروه می آورند و به کنار نهرهای بهشت میاندازند سپس به بهشتیان گویند آب بر آنها بریزید و آنها چون دانه ای که در گذرگاه سیل باشد از نو می‌رویند.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٥٣٦
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إنّ الصّدقه لتطفی غضب الرّبّ و تدفع میته السّوء.
صدقه خشم خداوند را فرو می نشاند و از مرگ بد جلوگیری میکند.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٦٤٦
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إنّ هذه القلوب تصدأ کما یصدأ الحدید قیل فما جلاءها قال ذکر الموت و تلاوه القرآن.
دلها مانند آهن زنگ میزند گفتند صیقل آن چیست؟ گفت یاد مرگ و خواندن قرآن.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٩٣٤
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
أیّما رجل تزوّج امرأه فنوی أن لا یعطیها من صداقها شیئا مات یوم یموت و هو زان و أیّما رجل اشتری من رجل بیعا فنوی أن لا یعطیه من ثمنه شیئا مات یوم یموت و هو خائن و الخائن فی النّار.
هر که زنی گیرد و در خاطر داشته باشد که مهر او را نپردازد هنگام مرگ چون زناکاران بمیرد و هر کس چیزی از مردی بخرد و در خاطر داشته باشد که قیمت آن را نپردازد هنگام مرگ چون خائنان بمیرد و خائن در آتش است.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٠٣١
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
درهم الرّجل ینفق فی صحّته خیر من عتق رقبه عند موته.
درهمی که انسان در حال صحت در راه خدا خرج کند بهتر از بنده ای است که هنگام مرگ آزاد کند. 
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٥٦٠
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
کفی بالدّهر واعظا و بالموت مفرّقا.
چه آموزگاریست روزگار و چه جماعت پراکنی است مرگ.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢١٢٦
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
لا یتمنّینّ أحدکم الموت لضرّ نزل به.
هیچ کس نباید از مشقتی که بدو رسیده آرزوی مرگ کند.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٥٢٢
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
لا یتمنّی أحدکم الموت أمّا محسنا فلعلّه یزداد و أمّا مسیئا فلعلّه یستعتب.
هیچ یک از شما آرزوی مرگ نکند اگر نکوکار است شاید نیکی فزون کند و اگر بدکار است شاید راه رضا سپرد.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٥٢١
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
ألا لا یخلونّ رجل بامرأه إلّا کان ثالثهما الشّیطان.
بدانید که هیچ مردی با زن نامحرم خلوت نمی کند جز آنکه سومی آنها شیطان است.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٤٧٨
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
اِتَّقُوا الدُّنیا وَ اتَّقُوا النِّساءَ فإنَّ إبلیسَ طَلّاعٌ رَصّادٌ وَ ما هُوَ بِشَی ءٍ مِن فَخوخه بأوثَقِ لِصَیدِهِ فِی الأتقِیاءِ مِنَ النِّساءِ
از دنیا بترسید و از زنان بپرهیزید زیرا شیطان نگران و در کمین است و هیچ یک از دامهای وی برای صید پرهیزکاران مانند زنان مورد اطمینان نیست.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٥١
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إنّ إبلیس یبعث أشدّ أصحابه و أقوی أصحابه إلی من یصنع المعروف فی ماله
شیطان محکمترین و نیرومند ترین یاران خود را برای گمراهی کسی فرستد که با دارائی خود کار نیک انجام میدهد.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٥٧٥
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إنّ الشّیطان مع الواحد و هو من الإثنین أبعد.
همانا شیطان با فرد تنهاست و از دو تن دورتر است.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٦٣٨
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إنّ الشّیطان یأتی أحدکم فیقول من خلقک؟ فیقول اللَّه فیقول فمن خلق اللَّه؟ فإذا وجد أحدکم ذلک فلیقل: آمنت باللَّه و رسوله فإنّ ذلک یذهب عنه.
شیطان پیش یکی از شما آید و گوید کی ترا خلق کرد؟ جواب دهد خدا، گوید خدا را کی خلق کرد اگر یکی از شما چنین پنداری بخاطر یافت گوید به خدا و پیغمبر او ایمان دارم و این پندار از خاطر او برود.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٦٣٩
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إنّ الشّیطان یحبّ الحمره فإیّاکم و الحمره و کلّ ثوب ذی شهره.
شیطان سرخی را دوست دارد از سرخی و هر لباسی که باعث انگشت نمائیست بپرهیزید.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٦٤١
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إنّ الصّبحه تمنع بعض الرّزق.
خواب صبحگاه مانع قسمتی از روزی می شود.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٦٤٣
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إنّ الصّدقه لتطفی عن أهلها حرّ القبور و إنّما یستظلّ المؤمن یوم القیامه فی ظلّ صدقته.
صدقه گرمای قبر صدقه دهندگان را تخفیف می دهد و مؤمن روز رستاخیز در سایه صدقه خویش قرار میگیرد.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٦٤٧
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إنّ الغضب من الشّیطان و إنّ الشّیطان خلق من النّار و إنّما تطفا النّار بالماء فإذا غضب أحدکم فلیتوضّأ.
خشم از شیطان است و شیطان از آتش پدید آمده و آتش را به آب خاموش توان کرد پس هر گاه یکی از شما خشمگین شود وضو گیرد.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٦٦٠
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إنّ القاضی العدل لیجاء به یوم القیامه فیلقی من شدّة الحساب ما یتمنّی أن لا یکون قضی بین اثنین فی تمرة.
قاضی عادل را روز قیامت بحساب می‌کشند و از سختی حساب چیزها می بیند که آرزو می کند میان دو کس در باره یک خرما قضاوت نکرده بود.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٦٦٤
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إنّ اللَّه إذا أجری علی ید رجل خیر الرّجل فلم یشکره فلیس للَّه بشاکر.
هرگاه خداوند خیر کسی را به دست دیگری انجام دهد و او را سپاس نگزارد، همانا سپاس خدا را نیز نداشته است.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٦٦٨
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إنّ اللَّه استخلص هذا الدّین لنفسه و لا یصلح لدینکم إلّا السّخاء و حسن الخلق ألا فزیّنوا دینکم بهما.
خداوند این دین را خاص خود کرده است، با دین شما جز بخشش و خوش خلقی سازگار نیست دین خود را باین دو صفت آرایش دهید.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٦٧٦
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
أیّما شابّ تزوّج فی حداثة سنّه عجّ شیطانه یا ویله عصم منّی دینه.
هر جوانی در آغاز جوانی زن بگیرد شیطان وی بانگ برآرد وای بر او دین خود را از دستبرد من محفوظ داشت.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٠٣٤
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
التّأنّی من اللَّه و العجله من الشّیطان.
تأنی از یزدان است و شتاب از شیطان.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٢٠١
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
شتّان ما بین عملین عمل تذهب لذّته و تبقی تبعته و عمل تذهب مؤنته و تبقی أجره.
میان دو عمل بسیار فرق است عملی که لذت آن برود و عواقب آن بماند و عملی که زحمت آن برود و پاداش آن بماند.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٧٩٣
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
الصّلاه تسوّد وجه الشّیطان و الصّدقة تکسّر ظهره و التّحاب فی اللَّه یقطع دابره فإذا فعلتم ذلک تباعد منکم کمطلع الشّمس من مغربها.
نماز چهره شیطان را سیاه کند و صدقه دادن پشت او را بشکند و دوستی در راه خدا ریشه او را می‌کند و وقتی چنین کردید از شما به فاصله شرق و غرب دوری کند.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٨٧٧
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
علیکم بالسّواک فنعم الشی ء السّواک یشدّ اللّثه و یذهب بالبخر و یصلح المعده و یزید فی درجات الجنّه و یرضی الرّبّ و یسخط الشّیطان.
مسواک کنید که مسواک خوب چیزیست لثه را محکم کند و بوی دهان ببرد و معده را به صلاح آورد و درجات بهشت بیفزاید و پروردگار را خشنود کند و شیطان را بخشم آرد.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٩٧٥
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
العین حقّ یحضرها الشّیطان و حسد ابن آدم.
چشم بد حق است؛ شیطان و حسد بنی آدم آن را پدید می آورد.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٠٢٨
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
النّظرة سهم مسموم من سهام ابلیس.
نگاه بد تیری زهرآگین از تیرهای شیطانست.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٣١٥٩
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إذا کنتم ثلاثة فلا یتناجی رجلان دون الآخر حتّی تختلطوا بالنّاس فإنّ ذلک یحزنه.
وقتی سه تن باهمید دو تن از شما با هم آهسته سخن نگویند، تا با دیگران مخلوط شوید زیرا این کار ویرا غمگین می کند.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٣٦
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إذا کثرت ذنوب العبد فلم یکن له من العمل ما تکفّرها ابتلاه اللَّه بالحزن لیکفّرها عنه.
وقتی گناهان بنده فزونی گیرد و کار نیک آنقدر نداشته باشد که گناهان را جبران کند خداوند او را به غم مبتلا سازد تا گناهانش را جبران کند.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٣٧
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
ارفعوا ألسنتکم عن المسلمین و إذا مات أحد منهم فقولوا فیه خیرا.
زبان خود را از بد گوئی مسلمانان باز دارید، اگر کسی مرد در باره او به نیکی سخن گوئید.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٦٤
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
أفضل الإیمان أن تحبّ للَّه و تبغض للَّه و تعمل لسانک فی ذکر اللَّه و أن تحبّ للنّاس ما تحبّ لنفسک و تکره لهم ما تکره لنفسک و أن تقول خیرا أو تصمت.
بهترین اقسام ایمان این است که برای خدا دوست بداری و برای خدا دشمن بداری و آنچه برای خود می‌خواهی برای مردم بخواهی و آنچه برای خود نمی‌خواهی برای دیگران نخواهی و سخن نیک بگوئی یا خاموش مانی.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٣٩٢
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
أکبر الکبائر الإشراک باللَّه و قتل النّفس و عقوق الوالدین و شهادة الزور.
بزرگترینِ گناهان کبیره، شرک به خدا و قتل نفس و بد رفتاری با پدر و مادر و شهادت دروغ است.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٤٣٨
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
أکثر خطایا ابن آدم فی لسانه.
بیشتر گناهان فرزند آدم از زبان اوست.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٤٤٠
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
أکثر النّاس ذنوبا یوم القیامه أکثرهم کلاما فیما لا یعنیه.
در روز رستاخیز از همه مردم گناه آن کس بیشتر است که بیشتر از همه در چیزهائی که بدو مربوط نیست سخن گوید.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٤٤١
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إنّ من أعظم الخطایا من اقتطع مال امرئ مسلم بغیر حقّ و إنّ من الحسنات عیاده المریض.
از گناهان بزرگ اینست که مال دیگری را بدون حق تصرف کنند و عیادت مریض از کارهای نیک است.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٩٠٩
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إنّ من أکمل المؤمنین إیمانا أحسنهم خلقا و ألطفهم بأهله.
از همه مؤمنان ایمان آن کس کاملتر است که اخلاقش نیک‌تر است و با اهل خود بهتر رفتار می‌کند.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٩١٠
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إنّ من الذّنوب ذنوبا لا یکفّرها الصّلاة و لا الصّیام و لا الحجّ و لا العمرة، یکفّرها الهموم فی طلب المعیشة.
بعضی گناهان هست که نماز و روزه و حج و عمره آن را محو نمی کند فقط گرفتاری در طلب معاش آن را نابود می‌کند.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٩١٧
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إنّ من السّرف أن تأکل کلّ ما اشتهیت.
یکی از اقسام اسراف این است که هر چه می‌خواهی بخوری.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٩١٨
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إنّ من السّنّة أن یخرج الرّجل مع ضیفه إلی باب الدّار.
خوب است که مرد با مهمان خود تا در خانه برود.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٩١٩
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إنّ من النّاس ناسا مفاتیح للخیر مغالیق للشّرّ و إنّ من النّاس ناسا مفاتیح الشّرّ مغالیق للخیر فطوبی لمن جعل اللَّه مفاتیح الخیر علی یدیه و ویل لمن جعل اللَّه مفاتیح الشّر علی یدیه.
بعضی مردم کلید خیرند و قفل شر و بعض دیگر کلید شرند و قفل خیر؛ خوشا به حال آن کسی که خداوند کلید خیر را در دست او قرار داده و بدا به حال آن کس که خدا کلید شر را بدست او سپرده است.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٩٢٠
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
البیت الّذی یقرأ فیه القرآن یتراءی لأهل السّماء کما تتراءی النّجوم لأهل الأرض.
خانه ای که در آن قرآن خوانده می شود در نظر اهل آسمان چنان مینماید که ستارگان در نظر اهل زمین.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١١١٧
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
ثلاثة هم حدّاث اللَّه یوم القیامة، رجل لم یمش بین اثنین بمراء قطّ و رجل لم یحدّث نفسه بزنا قط و رجل لم یخلط کسبه بربا قطّ.
سه کسند که روز قیامت هم صحبت خدایند کسی که میان دو تن سخن چینی نکند و کسی که هیچ وقت به فکر زنا نیفتاده باشد و کسی که کسب خود را به ربا نیامیخته باشد.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٢٤٨
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
ساعات الأمراض یذهبن ساعات الخطایا.
لحظه‌های مریضی لحظه‌های گناه را نابود می کند.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٧٢٠
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
الکذب یسوّد الوجه و النمیمة عذاب القبر.
دروغ مایه روسیاهی است و سخن چینی موجب عذاب قبر است.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢١٩٣
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
لم یکذب من نمی بین اثنین لیصلح.
هر کس میان دو تن سخنی گوید که اصلاحشان دهد دروغ نگفته
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٢٨١
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
من کان یؤمن باللَّه و الیوم الآخر فلیحسن إلی جاره و من کان یؤمن باللَّه و الیوم الآخر فلیکرم ضیفه و من کان یؤمن باللَّه و الیوم الآخر فلیقل خیرا أو لیسکت.
هر که بخدا و روز جزا ایمان دارد با همسایه خویش نکوئی کند هر که بخدا و روز جزا ایمان دارد مهمان خویش را گرامی دارد هر که بخدا و روز جزا ایمان دارد سخن بخیر گوید یا خاموش ماند.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٩١٥
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
من قبّل بین عینی أمّه کان له سترا من النّار.
هر که پیشانی مادر خویش را ببوسد از آتش جهنم مصون شود.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٩١٧
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
اقرءوا القرآن و اعملوا به و لا تجفوا عنه و لا تغلوا فیه و لا تأکلوا به و لا تستکثروا به.
قرآن را بخوانید و بدان عمل کنید و از آن دور نشوید و در آن غلو نکنید بوسیله قرآن نان نخورید و به کمک آن فزونی مجوئید.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٤٢٥
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إن أفواهکم طرق للقرآن فطیّبوها بالسّواک
دهانهای شما معبر قرآنست آن را با مسواک پاکیزه کنید.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٦٠٢
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
کونوا فی الدّنیا أضیافا، و اتّخذوا المساجد بیوتا، عوّدوا قلوبکم الرّقّه و أکثروا التّفکر و البکاء و لا تختلفنّ بکم الأهواء تبنون ما لا تسکنون و تجمعون ما لا تأکلون و تأملون ما لا تدرکون.
در دنیا چون میهمانان باشید، و مسجدها را چون خانه خود بدانید، دلها را به نرمی خوی دهید و اندیشه و گریه بسیار کنید؛ و مبادا هوسها از راهتان بیرون کند. بناها می سازید که در آن نمی‌مانید و چیزها فراهم می‌کنید که نمی‌خورید و امیدها دارید که بدان نمی‌رسید.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢١٨٨
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إنّ فی المعاریض لمندوحه عن الکذب.
سخنان چندپهلو وسیله‌ایست برای رهائی از دروغ 
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٨٧١
.:.
»گریه امام حسین
(فارسی)[امام] می‌خواهد به میدان برود که دختر کوچکش شیون کنان و سربرهنه می‌آید و دامن پدر را می‌گیرد و می‌گوید پدر آهسته تر؛ بایست تا از دیدار تو توشه برگیرم و تو را سیر ببینم که این وداع آخر است. آنگاه دست و پای پدر را می بوسد. امام می نشیند و دختر را در دامن خود می‌گیرد و شدیدا گریه می‌کند و اشک دیدگانش را با آستین پاک می‌کند و می‌گوید: «سکینه جان! بعد از من گریه تو طولانی خواهد شد. باید بعد از مرگ من تو گریه کنی»
»کتاب زیتون (ترجمه کتاب الخصائص الحسینیه تالیف آیت الله شیخ جعفر شوشتری) ص ٦١
.:.
»امیرالمؤمنین علیه السلام
::أَمَا وَ اللَّهِ لَقَدْ تَقَمَّصَهَا فُلَانٌ [ابْنُ أَبِی قُحَافَةَ] وَ إِنَّهُ لَيَعْلَمُ أَنَّ مَحَلِّی مِنْهَا مَحَلُّ الْقُطْبِ مِنَ الرَّحَی يَنْحَدِرُ عَنِّی السَّيْلُ وَ لَا يَرْقَی إِلَيَّ الطَّيْرُ فَسَدَلْتُ دُونَهَا ثَوْباً وَ طَوَيْتُ عَنْهَا كَشْحاً وَ طَفِقْتُ أَرْتَئِی بَيْنَ أَنْ أَصُولَ بِيَدٍ جَذَّاءَ أَوْ أَصْبِرَ عَلَی طَخْيَةٍع َمْيَاءَ يَهْرَمُ فِیهَا الْكَبِیرُ وَ يَشِیبُ فِیهَا الصَّغِیرُ وَ يَكْدَحُ فِیهَا مُؤْمِنٌ حَتَّی يَلْقَی رَبَّهُ‏ فَرَأَيْتُ أَنَّ الصَّبْرَ عَلَی هَاتَا أَحْجَی فَصَبَرْتُ وَ فِی الْعَيْنِ قَذًی وَ فِی الْحَلْقِ شَجًا أَرَی تُرَاثِی نَهْبا
(فارسی)هان! به خدا سوگند- فلان- جامه خلافت را پوشید و می‏دانست خلافت جز مرا نشاید، که آسیاسنگ، تنها گرد استوانه به گردش در آید. کوه بلند را مانم که سیلاب از ستیغ من ریزان است، و مرغ از پریدن به قلّه‏ام گریزان. چون‏ چنین دیدم دامن از خلافت در چیدم، و پهلو از آن پیچیدم، و ژرف بیندیشیدم که چه باید، و از این دو کدام شاید؟ با دست تنها بستیزم یا صبر پیش گیرم و از ستیز بپرهیزم؟ که جهانی تیره است- و بلا بر همگان چیره- بلایی که پیران در آن فرسوده شوند و خردسالان پیر، و دیندار تا دیدار پروردگار در چنگال رنج اسیر. چون نیک سنجیدم، شکیبایی را خردمندانه‌تر دیدم، و به صبر گراییدم در حالی که دیده از خار غم خسته بود، و آوا در گلو شکسته. میراثم ربوده این و آن، و من بدان نگران‏.
»نهج البلاغه (بخشی از خطبه سوم مشهور به شقشقیه)
.:.
»امیرالمؤمنین علیه السلام
إِذْ عَقَدَهَا لِآخَرَ بَعْدَ وَفَاتِهِ لَشَدَّ مَا تَشَطَّرَا ضَرْعَيْهَا فَصَيَّرَهَا فِی حَوْزَةٍ خَشْنَاءَ يَغْلُظُ كَلْمُهَا وَ يَخْشُنُ مَسُّهَا وَ يَكْثُرُ الْعِثَارُ فِیهَا وَ الِاعْتِذَارُ مِنْها
(فارسی)خلافت را چون شتری ماده دیدند- و هر یک به پستانی از او چسبیدند، و سخت دوشیدند، و- تا توانستند نوشیدند سپس آن را به راهی در آورد ناهموار، پر آسیب و جان آزار، که رونده در آن هر دم به سر در آید، و پی در پی پوزش خواهد، و از ورطه به در نیاید
»نهج البلاغه (بخشی از خطبه سوم مشهور به شقشقیه)
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
لیس المؤمن الّذی لا یأمن جاره بوائقه.
هر که همسایه اش از شرش در امان نیست مؤمن نیست.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٣٨٣
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
لیس المؤمن الّذی یشبع و جاره جائع إلی جنبه.
هر که سیر باشد و همسایه اش پهلوی وی گرسنه باشد مؤمن نیست.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٢٣٨٤
.:.
» امام صادق (ع) 
حُسْنُ الْجوَارِ يَعْمُرُ الدِّيَارَ وَ يُنْسِئُ فِی الْأَعْمَار
خوش‌رفتاری با همسایه خانه‏ها را آباد و مرگ را به تأخیر می‏اندازد.
»اصول کافی، ص ٦٢٤ ( باب حق الجوار )
.:.
»امیرالمؤمنین (علیه السلام)
إِنَّ الْأُمَّةَ سَتَفْتَرِقُ عَلَی ثَلَاثٍ وَ سَبْعِینَ فِرْقَةً اثْنَتَانِ وَ سَبْعُونَ فِرْقَةً فِی النَّارِ وَ فِرْقَةٌ فِی الْجَنَّةِ وَ ثَلَاثَ عَشْرَةَ فِرْقَةً مِنَ الثَّلَاثِ وَ السَّبْعِینَ تَنْتَحِلُ مَحَبَّتَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ وَاحِدَةٌ [مِنْهَا] فِی الْجَنَّةِ وَ اثْنَتَا عَشْرَةَ فِی النَّارِ 
بزودی امّت به هفتاد و سه گروه متفرق خواهند شد، که هفتاد و دو گروه در آتش و یک گروه در بهشت خواهند بود. سیزده گروه از هفتاد و سه گروه محبّت ما اهل بیت را ادّعا می‏کنند، ولی یکی از آنها در بهشت و دوازده گروه در آتش‏اند.
» کتاب سلیم بن قیس الهلالی، نشر الهادی، ج ٢، ص: ٦٠٥ حدیث هفتم
.:.
»رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)
::يَا عَلِيُّ إِنَّكَ سَتَلْقَی [بَعْدِی‏] مِنْ قُرَيْشٍ شِدَّةً مِنْ تَظَاهُرِهِمْ عَلَيْكَ وَ ظُلْمِهِمْ لَكَ فَإِنْ وَجَدْتَ أَعْوَاناً [عَلَيْهِمْ‏] فَجَاهِدْهُمْ وَ قَاتِلْ مَنْ خَالَفَكَ بِمَنْ وَافَقَكَ فَإِنْ لَمْ تَجدْ أَعْوَاناً فَاصْبِرْ وَ كُفَّ يَدَكَ وَ لَا تُلْقِ بِيَدِكَ إِلَی التَّهْلُكَةِ فَإِنَّكَ [مِنِّی‏] بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَی وَ لَكَ بِهَارُونَ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ إِنَّهُ قَالَ لِأَخِیهِ مُوسَی إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِی وَ کادُوا يَقْتُلُونَنِی‏
(فارسی)یا علی، به زودی از قریش سختی خواهی دید از متحد شدنشان بر علیه تو و ظلمشان بر تو؛ اگر بر علیه آنان یارانی یافتی با آنان جهاد کن و با مخالفان خود به وسیله موافقانت جنگ کن، و اگر یاری نیافتی صبر کن و دست نگهدار و خود را به دست خویش در هلاکت مینداز. «تو نسبت به من به منزله هارون نسبت به موسی هستی»، و برای تو، هارون اسوه‌ی خوبی است که به برادرش موسی گفت: إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِی وَ کادُوا يَقْتُلُونَنِی، «این قوم مرا ضعیف شمردند و نزدیک بود مرا بکشند»
»کتاب سلیم بن قیس الهلالی، نشر الهادی، ج ٢، ص: ٥٦٨ حدیث اول
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
::اضافه شده در تاریخ ٩١/٠٨/٢١
.:.
»امام رضا علیه السلام
(فارسی)چون جدم حسین (ع) کشته شد آسمان خون و خاک سرخ بارید؛ ای پسر شبیب اگر بر حسین گریه کنی تا اشکت بر گونه‏هایت روان شود خدا هر گناهی کردی از خرد و درشت و کم و بیش بیامرزد
»الأمالی (للصدوق) / ترجمه کمره‏ای، ص: ١٣٠
.:.
»امیرالمؤمنین (علیه السلام)
(فارسی)چون برادر دینی تو از مکه برگشت میان دو چشم‌اش را ببوس و  دهانش را ببوس که با آن حجر الاسودی را بوسیده که رسول خدا (ص) بر آن بوسیده زده است؛ چشمش را ببوس که با آن خانه خدا را دیده، پیشانی و رویش را ببوس و در مبارکبادش بگوئید خدا حَجّـت را قبول کند و آن را منظور دارد و آنچه خرج کردی به تو عوض بدهد و این را آخرین حَجّت قرار ندهد.
»الخصال / ترجمه کمره‏ای، ج ‏٢، ص: ٤٣١ حدیث ٣٥٥
.:.
»امیرالمؤمنین (علیه السلام)
(فارسی)خدا توجهی بزمین کرد و ما را برگزید و برای ما شیعیانی برگزید که ما را یاری کنند و در شادی ما شاد باشند و در غم ما غمناک و مال و جان خود را در راه ما بدهند آنها از ما باشند و بما ملحق شوند
»الخصال / ترجمه کمره‏ای، ج ‏٢، ص: ٤٣١ حدیث ٣٥٧
.:.
»امیرالمؤمنین (علیه السلام)
(فارسی)هر کس از شیعیان ما مرتکب گناهی شود نمیرد تا به بلائی دچار شود که کفاره گناهش گردد این بلا در مالش باشد یا در فرزند یا در جانش تا بیگناه خدا را ملاقات کند اگر گناهی بر او باقی ماند جانش را به سختی گیرند.
»الخصال / ترجمه کمره‏ای، ج ‏٢، ص: ٤٣٢ حدیث ٣٥٨
.:.
»امیرالمؤمنین (علیه السلام)
(فارسی)از آب باران بنوشید که تن را پاکیزه میکند و بیماری‏ها را می‌برد خدا (در سوره انفال آیه ١١) فرماید و فرو میفرستد از آسمان آبی که شما را پاکیزه کند و پلیدی شیطان را از شما ببرد و دلهای شما را بهم پیوند کند و قدمها را استوار فرماید.
»الخصال / ترجمه کمره‏ای، ج ‏٢، ص: ٤٣٣ حدیث ٣٧٤
.:.
»امیرالمؤمنین (علیه السلام)
(فارسی)کام فرزندان خود را با خرما بردارید
»الخصال / ترجمه کمره‏ای، ج‏٢ ، ص: ٤٣٣ حدیث ٣٨٠
.:.
»امام علی علیه السلام
كَثْرَةُ الْأَكْلِ وَ النَّوْمِ تُفْسِدَانِ النَّفْسَ وَ تَجْلِبَانِ الْمَضَرَّة
پر خوری و خواب زیاد، بدن را تباه کند و زیان به بار آورد. 
»غرر الحکم و درر الکلم، ترجمه محلاتی، ص: ٨٦
.:.
»امام علی علیه السلام
مَنْ كَثُرَ أَكْلُهُ قَلَّتْ صِحَّتُهُ وَ ثَقُلَتْ عَلَی نَفْسِهِ مَئُونَتُه‏
کسی که خوراکش زیاد باشد تندرستی او اندک، و هزینه زندگی بر او سنگین خواهد بود
»غرر الحکم و درر الکلم، ترجمه محلاتی، ص: ٨٦
.:.
»امام علی علیه السلام
 مَنْ غَرَسَ فِی نَفْسِهِ مَحَبَّةَ أَنْوَاعِ الطَّعَامِ اجْتَنَی ثِمَارَ فُنُونِ الْأَسْقَام‏
کسی که درخت علاقه و دوستی خوراکی‏های گوناگون را در دل بکارد، میوه آن را نیز که انواع بیماریهاست بچیند. 
»غرر الحکم و درر الکلم، ترجمه محلاتی، ص: ٨٦
.:.
»امیرالمؤمنین (علیه السلام) در نامه‌ای به معاویه
(فارسی)خداوند برای مهدی اقوامی را می‏فرستد که از اطراف زمین جمع می‏شوند مانند ابرهای پراکنده پائیزی که جمع می‏شوند. بخدا قسم من نام آنان و نام امیرشان و محل نزول سوارانشان را می‏دانم. مهدی داخل کعبه می‏شود و گریه و تضرّع می‏کند، خداوند عزّ و جلّ می‏فرماید: أَمَّنْ يُجیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ وَ يَجْعَلُكُمْ خُلَفاءَ الْأَرْضِ، «یا چه کسی است که وقتی مضطرّ او را می‏خواند اجابت کند و ناراحتی را از بین ببرد و شما را خلیفه‏های زمین قرار دهد»، این آیه در خصوص ما اهل بیت نازل شده است.
»اسرار آل محمد (ترجمه کتاب سلیم بن قیس) ص ٢٣٨
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
::به روز شده در تاریخ ٩١/٠٩/٠٨
.:.
»توصیه زیبای قرآنی
خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ‌ بِالْعُرْ‌فِ وَأَعْرِ‌ضْ عَنِ الْجَاهِلِینَ 
عفو و گذشت را پیشه کن، و به کار پسندیده فرمان ده، و از نادانان روی بگردان
»قرآن کریم، سوره اعراف، آیه ١٩٩
.:.
»نتیجه روی‌گردانی از ذکر خدا
وَمَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ‌ الرَّ‌حْمَـٰنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِ‌ینٌ 
و هر کس از یاد (خدای) رحمان دل بگرداند، برایش شیطانی بر می‌گماریم؛ پس برای وی قرین و همنشین است. 
»قرآن کریم، سوره زخرف، آیه ٣٦
.:.
»پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله
ألا انّ مثل اهلی بیتی فیکم مثل سفینة نوح، من رکبها نجا و من تخلف عنها غرف
(فارسی)مثل اهل بیت من در میان شما، همانند کشتی نوح است هرکه بر آن سوار شد، نجات یافت و هر که تخلف ورزید غرق شد
»المراجعات علامه شرف الدین به نقل از مستدرک حاکم (اهل سنت) ج ۳، ص ۱۵۱
.:.
»امیرالمومنین علیه السلام
وَ اعْلَمْ أَنَّكَ لَنْ تَكْتَسِبَ شَيْئاً فَوْقَ قُوتِكَ إِلَّا كُنْتَ فِیهِ خَازِناً لِغَيْرِک‏
و بدان چیزی که بیش از خوراک و قوت تو باشد به چنگ نیاوری جز اینکه در آن چیز خزینه دار دیگران هستی‏
»الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج‏١، ص: ٢٣٥
.:.
»امیرالمومنین علیه السلام
قَدِّمْ لِيَوْمِ مَعَادِكَ زَاداً يَكُونُ أَمَامَكَ فَإِنَّ السَّفَرَ بَعِیدٌ وَ الْمَوْعِدَ الْقِيَامَةُ وَ الْمَوْرِدَ الْجَنَّةُ أَوِ النَّار
برای روز رستاخیز خود توشه در پیش فرست که آن توشه پیشاپیش تو باشد، زیرا که سفر دور است، و وعده‏گاه قیامت است، و منزلگاه بهشت است یا دوزخ
»الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج‏١، ص: ٢٣٥
.:.
»پیغمبر اکرم صلّی اللَّه علیه و آله‏
من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیة
کسی که بمیرد و امام زمانش را نشناسد، مرگش مرگ جاهلیت است
»أصول الکافی / ترجمه مصطفوی، ج ‏٢، ص: ١٣١
.:.
»امیرالمومنین علیه السلام
::أَمَا بَلَغَكُمْ مَا قَالَ فِیهِمْ نَبِيُّكُمْ ص حَيْثُ يَقُولُ فِی حِجَّةِ الْوَدَاعِ إِنِّی تَارِكٌ فِیكُمُ الثَّقَلَيْنِ مَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی أَهْلَ بَيْتِی وَ إِنَّهُمَا لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّی يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْضَ فَانْظُرُوا كَيْفَ تَخْلُفُونِّی فِیهِمَا
(فارسی)آیا آنچه پیغمبرتان (ص) درباره ایشان فرموده به شما نرسیده (و نشنیده‏اید) که در سفر حجة الوداع فرمود: همانا من در میان شما دو چیز گران می‌گذارم که مادامیکه بدانها چنگ زنید گمراه نشوید: کتاب خدا و عترت من أهل بیتم، و همانا این دو از یکدیگر جدا نشوند تا در کنار حوض کوثر بر من درآیند، پس بنگرید چگونه پس از من درباره آن دو رفتار می‌کنید
»الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‏١، ص: ٢٣٣
.:.
»امیرالمومنین (ع) به نقل از پیامبر (ص)
أَلَا هذا عَذْبٌ فُراتٌ فَاشْرَبُوا وَ هذا مِلْحٌ أُجاجٌ فَاجْتَنِبُوا
آگاه باشید که این (یعنی تمسک به اهل بیت) آب خوشگوار و شیرین است پس بیاشامید، و آن دیگر (یعنی روی برتافتن از ایشان) آب شور و تلخ است و از آن بپرهیزید.
»الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‏١، ص: ٢٣٣
.:.
»امیرالمومنین علیه السلام
تَزَوَّدُوا رَحِمَكُمُ اللَّهُ فَقَدْ نُودِيَ فِیكُمْ بِالرَّحِیل‏
توشه برگیرید خدایتان رحمت کند، چرا که آواز کوچ (به سوی آخرت) نواخته شده است
»الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‏١، ص: ٢٣٤
.:.
»بخشی از نامه امام حسین علیه السّلام به کوفیان‏ هنگامی که به کوفه رفت و از آنان یاری ندید
::وَ اللَّهِ إِنَّهُ لَخَذْلٌ فِیكُمْ مَعْرُوفٌ قَدْ وَشَجَتْ عَلَيْهِ عُرُوقُكُمْ وَ تَوَارَتْ عَلَيْهِ أُصُولُكُمْ فَكُنْتُمْ أَخْبَثَ ثَمَرَةٍ شَجَا لِلنَّاطِرِ وَ أُكْلَةً لِلْغَاصِبِ أَلَا فَلَعْنَةُ اللَّهِ عَلَی النَّاكِثِینَ الَّذِینَ يَنْقُضُونَ الْأَيْمانَ بَعْدَ تَوْكِیدِها
(فارسی)به خدا سوگند! این تنها گذاشتن [رهبر]، روش همیشگی و معروف شماست و رگ و ریشه شما بر آن روییده و بن و بیخ شما بر آن استوار شده است؛ پس شما برای باغبان خود بد میوه گلوگیری هستید و برای رباینده خود لقمه‏ای چرب و گوارا. هان! لعنت خدا بر پیمان‏شکنانی که سوگندها را پس از تحکیم و تثبیت آن بشکنند
» تحف العقول، ص: ٢٤١ ( ترجمه حسن زاده، ص: ٤١٩)
.:.
»بخشی از نامه امام حسین علیه السّلام به کوفیان‏ هنگامی که از آنان یاری ندید
إِنَّ الدَّعِيَّ ابْنَ الدَّعِيِّ قَدْ رَكَزَ مِنَّا بَيْنَ اثْنَتَيْنِ بَيْنَ الْمِلَّةِ [السَّلَّةِ] وَ الذِّلَّةِ وَ هَيْهَاتَ مِنَّا الدَّنِیئَةُ 
(فارسی)هان! آن زنازاده پسر زنازاده ما را بر سر دو راهی قرار داده: انتخاب شریعت یا قبول خواری و ذلّت. ذلّت پذیری از ما به دور است!
» تحف العقول، ص: ٢٤١ ( ترجمه حسن زاده، ص: ٤٢١)
.:.
»پیامبر خدا صلّی اللَّه علیه و آله 
مَنْ سَنَّ سُنَّةً حَسَنَةً فَلَهُ أَجْرُهَا وَ أَجْرُ مَنْ عَمِلَ بِهَا إِلَی يَوْمِ الْقِيَامَةِ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَنْقُصَ مِنْ أُجُورِهِمْ شَيْئا
(فارسی)هر کس بنیانگذار روشی نیکو باشد، همچون پاداش کسی که به آن عمل کرده، پاداش دارد و نیز از پاداش همه آنان که تا روز رستاخیز به آن عمل نمایند بهره‏مند خواهد شد بی‏آن که از پاداش انجام دهندگانش چیزی کاسته شود
»تحف العقول، ص: ٢٤٣ ( ترجمه حسن زاده، ص: ٤٢٤)
.:.
»توحید در نگاه امام حسین علیه السّلام 
هُوَ الْوَاحِدُ الصَّمَدُ مَا تُصُوِّرَ فِی الْأَوْهَامِ فَهُوَ خِلَافُهُ لَيْسَ بِرَبٍّ مَنْ طُرِحَ تَحْتَ الْبَلَاغِ وَ مَعْبُودٍ مَنْ وُجدَ فِی هَوَاءٍ أَوْ غَيْرِ هَوَاءٍ هُوَ فِی الْأَشْيَاءِ كَائِنٌ لَا كَيْنُونَةَ مَحْظُورٍ بِهَا عَلَيْه‏ وَ مِنَ الْأَشْيَاءِ بَائِنٌ لَا بَيْنُونَةَ غَائِبٍ عَنْهَا
(فارسی)اوست یگانه بی‏نیاز که هر آنچه در وهم و خیال درآید او خلاف آن باشد. پروردگار نباشد آن که در حیطه وصف و بیان و درک مطرح باشد و معبود نباشد آن که در محدوده هوا یا غیر هوا یافت شود. او در همه چیز هست نه آن گونه که حصاری بر او باشد و از همه چیز جداست نه آن گونه که از آنها پنهان باشد
»تحف العقول، ص: ٢٤٤ ( ترجمه حسن زاده، ص: ٤٢٥)
.:.
»بخشی از سخنان امام حسین علیه السّلام هنگامی که رهسپار کربلا بودند
إِنَّ هَذِهِ الدُّنْيَا قَدْ تَغَيَّرَتْ وَ تَنَكَّرَتْ وَ أَدْبَرَ مَعْرُوفُهَا فَلَمْ يَبْقَ مِنْهَا إِلَّا صُبَابَةٌ كَصُبَابَةِ الْإِنَاءِ وَ خَسِیسُ عَيْشٍ كَالْمَرْعَی الْوَبِیل‏
(فارسی) به راستی، دنیا تغییر چهره داده و ناشناخته گشته و نیکی آن در حال نابودی است و از آن جز رطوبتی که در ته ظرفی مانده و جز زندگی وبال آور، همچون چرا گاهی که جز گیاه بیماری‏زا و بی‏مصرف چیزی در آن نمی‏روید، باقی نمانده است.
»تحف العقول، ص: ٢٤٥ ( ترجمه حسن زاده، ص: ٤٢٧)
.:.
»بخشی از سخنان امام حسین علیه السّلام هنگامی که رهسپار کربلا بودند
أَلَا تَرَوْنَ أَنَّ الْحَقَّ لَا يُعْمَلُ بِهِ وَ أَنَّ الْبَاطِلَ لَا يُتَنَاهَی عَنْهُ لِيَرْغَبَ الْمُؤْمِنُ فِی لِقَاءِ اللَّهِ مُحِقّاً فَإِنِّی لَا أَرَی الْمَوْتَ إِلَّا سَعَادَةً وَ لَا الْحَيَاةَ مَعَ الظَّالِمِینَ إِلَّا بَرَماً 
(فارسی)آیا نمی‏بینید که به حقّ عمل نمی‏شود و از باطل دست برنمی‏دارند؟! به طوری که مؤمن حق دارد که به مرگ و دیدار خدا مشتاق باشد. به راستی، من چنین مرگی را جز سعادت ندانم و زندگی در کنار ظالمان را جز هلاکت نخوانم! 
»تحف العقول، ص: ٢٤٥ ( ترجمه حسن زاده، ص: ٤٢٧)
.:.
»بخشی از سخنان امام حسین علیه السّلام هنگامی که رهسپار کربلا بودند
إِنَّ النَّاسَ عَبِیدُ الدُّنْيَا وَ الدِّینُ لَعْقٌ عَلَی أَلْسِنَتِهِمْ يَحُوطُونَهُ مَا دَرَّتْ مَعَايِشُهُمْ فَإِذَا مُحِّصُوا بِالْبَلَاءِ قَلَّ الدَّيَّانُون‏
(فارسی)همانا مردم دنیاپرستند و دین از سر زبان آنها فراتر نرود و دین را تا آنجا که زندگی‏شان را رو به راه سازد بچرخانند و چون در بوته آزمایش گرفتار شوند دینداران اندک گردند.
»تحف العقول، ص: ٢٤٥ ( ترجمه حسن زاده، ص: ٤٢٧)
.:.
»احسان کنید چون باران
وَ قَالَ عِنْدَهُ رَجُلٌ إِنَّ الْمَعْرُوفَ إِذَا أُسْدِيَ إِلَی غَيْرِ أَهْلِهِ ضَاعَ فَقَالَ الْحُسَيْنُ ع‏ لَيْسَ كَذَلِكَ وَ لَكِنْ تَكُونُ الصَّنِیعَةُ مِثْلَ وَابِلِ الْمَطَرِ تُصِیبُ الْبَرَّ وَ الْفَاجر
(فارسی)مردی در حضور امام حسین علیه السّلام، گفت: احسان به نااهل کردن تباهی است. امام در پاسخ او، فرمود: چنین نیست، احسان مانند باریدن باران است که نیکوکار و بدکار را در بر می‏گیرد.
»تحف العقول، ص: ٢٤٥ ( ترجمه حسن زاده، ص: ٤٢٧)
.:.
»امام حسین علیه السلام
إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَغْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ التُّجَّارِ وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَهْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْعَبِیدِ وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ شُكْراً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْأَحْرَارِ وَ هِيَ أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ
(فارسی) همانا گروهی خدا را برای چشم داشت عبادت نمایند که آن پرستش بازرگانان است و گروهی او را از روی ترس پرستش کنند که آن پرستش بردگان است و گروهی وی را سپاس‏مندانه پرستند که آن پرستش آزادگان است و بهترین پرستش همین است
»تحف العقول، ص: ٢٤٦ 
.:.
»امام حسین علیه السلام
الِاسْتِدْرَاجُ مِنَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ لِعَبْدِهِ أَنْ يُسْبِغَ عَلَيْهِ النِّعَمَ وَ يَسْلُبَهُ الشُّكْر
دام پنهان خداوند برای بنده‏اش آن است که از نعمت فراوان برخوردارش نماید و توفیق شکرگزاری از او سلب کند
»تحف العقول، ص: ٢٤٦ ( ترجمه حسن زاده، ص: ٤٢٩)
.:.
»امام حسین علیه السلام
::لَا تَرْفَعْ حَاجَتَكَ إِلَّا إِلَی أَحَدِ ثَلَاثَةٍ إِلَی ذِی دِینٍ أَوْ مُرُوَّةٍ أَوْ حَسَبٍ فَأَمَّا ذُو الدِّینِ فَيَصُونُ دِینَهُ وَ أَمَّا ذُو الْمُرُوَّةِ فَإِنَّهُ يَسْتَحْيِی لِمُرُوَّتِهِ وَ أَمَّا ذُو الْحَسَبِ فَيَعْلَمُ أَنَّكَ لَمْ تُكْرِمْ وَجْهَكَ أَنْ تَبْذُلَهُ لَهُ فِی حَاجَتِكَ فَهُوَ يَصُونُ وَجْهَكَ أَنْ يَرُدَّكَ بِغَيْرِ قَضَاءِ حَاجَتِكَ
(فارسی)حاجت خود را جز با سه کس در میان نگذار: با دیندار یا جوانمرد یا ریشه‏دار. امّا دیندار برای حفظ دینش و جوانمرد از شرم مردانگی‌اش حاجت تو را روا می‌کنند و ریشه‏دار می‏داند که تو با رو انداختن به او از آبرویت مایه گذاشتی، لذا با برآوردن نیازت آبروی تو را حفظ می‏کند.
»تحف العقول، ص: ٢٤٧
.:.
»امام حسین علیه السلام
إِيَّاكَ وَ مَا تَعْتَذِرُ مِنْهُ فَإِنَّ الْمُؤْمِنَ لَا يُسِی‏ءُ وَ لَا يَعْتَذِرُ وَ الْمُنَافِقُ كُلَّ يَوْمٍ يُسِی‏ءُ وَ يَعْتَذِر
از هر چه پوزش‌خواهی را به دنبال دارد دوری کن؛ زیرا مؤمن نه بد کند و نه پوزش طلبد و منافق هر روز بد کند و به پوزش‌خواهی پردازد
»تحف العقول، ص: ٢٤٨ ( ترجمه حسن زاده، ص: ٤٣٣)
.:.
»امام زین العابدین علیه السلام
::فَاتَّقُوا اللَّهَ عِبَادَ اللَّهِ تَقْوَی مُؤَمِّلٍ ثَوَابَهُ وَ خَائِفٍ عِقَابَهُ فَقَدْ لِلَّهِ أَنْتُمْ أَعْذَرَ وَ أَنْذَرَ وَ شَوَّقَ وَ خَوَّفَ فَلَا أَنْتُمْ إِلَی مَا شَوَّقَكُمْ إِلَيْهِ مِنْ كَرِیمِ ثَوَابِهِ تَشْتَاقُونَ فَتَعْمَلُونَ وَ لَا أَنْتُمْ مِمَّا خَوَّفَكُمْ بِهِ مِنْ شَدِیدِ عِقَابِهِ وَ أَلِیمِ عَذَابِهِ تَرْهَبُونَ فَتَنْكُلُون‏
(فارسی)پس ای بندگان خدا، پروا کنید از خدا چون پروای آرزومند به ثواب و ترسان از عقاب. به یقین، در پیشگاه الهی راه عذر بر شما بسته شده، که هم انذار شده‌اید و هم تشویق و هم ترسانده، ولی شما نه به آن ثواب ارزنده که به دستیابی آن تشویقتان نمود، اشتیاقی از خود نشان می‏دهید و دست به کار می‏شوید و نه از کیفر سخت و عذاب دردناکش که شما را از آن ترسانده، ترسی به خود راه می‏دهید و [از گناه‏] دست بر می‏دارید
»تحف العقول، ص: ٢٧٣
.:.
»بنگرید چه پیش فرستاده‌اید؟
یا أَيُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ لْتَنْظُرْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِما تَعْمَلُونَ وَ لا تَكُونُوا كَالَّذِینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُون‏
ای کسانی که ایمان آورده‏اید، از خدا پروا کنید و هر کسی باید بنگرد که برای فردای خود، چه پیش فرستاده است و از خدا پروا کنید که همانا  خدا به آنچه می‏کنید آگاه است. و چون کسانی مباشید که خدا را فراموش کردند و او نیز آنان را دچار خود فراموشی کرد؛ آنان همان فاسقان‌اند
»قرآن کریم، سورة الحشر آیة ١٨- ١٩
.:.
»نامه امام سجاد علیه السّلام به محمّد بن مسلم زهری‏ که با حکومت ظالم همراه شده بود
::کتابه ع إلی محمد بن مسلم الزهری یعظه‏
::فَانْظُرْ أَيَّ رَجُلٍ تَكُونُ غَداً إِذَا وَقَفْتَ بَيْنَ يَدَيِ اللَّهِ فَسَأَلَكَ عَنْ نِعَمِهِ عَلَيْكَ كَيْفَ رَعَيْتَهَا وَ عَنْ حُجَجهِ عَلَيْكَ كَيْفَ قَضَيْتَهَا وَ لَا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ قَابِلًا مِنْكَ بِالتَّعْذِیرِ وَ لَا رَاضِیاً مِنْكَ بِالتَّقْصِیرِ هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ لَيْسَ كَذَلِكَ أَخَذَ عَلَی الْعُلَمَاءِ فِی كِتَابِهِ إِذْ قَالَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَ لا تَكْتُمُونَه‏
(فارسی)بنگر فردای قیامت که در پیشگاه خدا خواهی ایستاد چگونه مردی خواهی بود؟ آن روزی که خدا در باره نعمتهای خویش از تو بازجویی نماید که چگونه حقّ آنها را رعایت کرده‏ای؟ و در خصوص حجّتهای خود سؤال نماید که چگونه با آنها برخورد نموده‏ای؟ مبادا گمان کنی که خدا از تو عذری پذیرد و به تقصیر تو راضی گردد. هیهات هیهات! این چنین نیست. خداوند در قرآن علما را مسئول دانسته آنجا که فرموده: «حتما باید آن را به وضوح برای مردم بیان نمایید و کتمانش مکنید»
»تحف العقول، ص: ٢٧٥ ( ترجمه حسن زاده، ص: ٤٨٣)
.:.
»امام زین العابدین علیه السلام
وَ قَالَ بِحَضْرَتِهِ رَجُلٌ اللَّهُمَّ أَغْنِنِی عَنْ خَلْقِكَ فَقَالَ ع لَيْسَ هَكَذَا إِنَّمَا النَّاسُ بِالنَّاسِ وَ لَكِنْ قُلِ اللَّهُمَّ أَغْنِنِی عَنْ شِرَارِ خَلْقِكَ
مردی در حضور امام سجاد علیه السّلام، گفت: بار خدایا! مرا از آفریدگانت بی‏نیاز کن. امام علیه السّلام فرمود: چنین نیست؛ زیرا مردم به یکدیگر نیازمندند، بلکه چنین بگو: بار خدایا! مرا از اشرار خلق خود بی‏نیاز گردان.
»تحف العقول، ص: ٢٧٨ ( ترجمه حسن زاده، ص: ٤٨٩)
.:.
»امام زین العابدین علیه السلام
اتَّقُوا الْكَذِبَ الصَّغِیرَ مِنْهُ وَ الْكَبِیرَ فِی كُلِّ جدٍّ وَ هَزْلٍ فَإِنَّ الرَّجُلَ إِذَا كَذَبَ فِی الصَّغِیرِ اجْتَرَأَ عَلَی الْكَبِیر
از دروغ خودداری کنید، چه دروغ کوچک باشد و چه بزرگ، چه دروغ جدّی باشد و چه شوخی؛ زیرا اگر انسان دروغ کوچکی بگوید، بر گفتن دروغ بزرگ نیز دل و جرات پیدا می‏کند.
»تحف العقول، ص: ٢٧٨ ( ترجمه حسن زاده، ص: ٤٨٩)
.:.
»امام زین العابدین علیه السلام
::وَ قَالَ لَهُ رَجُلٌ مَا الزُّهْدُ فَقَالَ ع الزُّهْدُ عَشَرَةُ أَجْزَاءٍ فَأَعْلَی دَرَجَاتِ الزُّهْدِ أَدْنَی دَرَجَاتِ الْوَرَعِ وَ أَعْلَی دَرَجَاتِ الْوَرَعِ أَدْنَی دَرَجَاتِ الْيَقِینِ وَ أَعْلَی دَرَجَاتِ الْيَقِینِ أَدْنَی دَرَجَاتِ الرِّضَا وَ إِنَّ الزُّهْدَ فِی آيَةٍ مِنْ كِتَابِ اللَّهِ « لِكَيْلا تَأْسَوْا عَلی‏ ما فاتَكُم‏ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ » 
(فارسی)مردی از امام سجاد (ع) پرسید: زهد چیست؟ امام (ع) فرمود: زهد ده جزء دارد: بالاترین درجه زهد، کمترین درجه ورع است و بالاترین درجه ورع، پایین‏ترین درجه یقین است و عالی‏ترین درجه یقین، کمترین درجه رضاست. همانا [تعریف‏] زهد در یکی از آیات قرآن آمده است: «تا بر آنچه از دست شما رفته اندوهگین نشوید و به سبب آنچه به شما داده است شادمان نگردید»
»تحف العقول، ص: ٢٧٨ ( ترجمه حسن زاده، ص: ٤٨٩)
.:.
»امام رضا علیه السلام
(فارسی)ای پسر شبیب به درستی که ماه محرم ماهی بود که اهل جاهلیت در زمان کفر حرام می‏دانستند ظلم و کشتن را از جهت حرمت این ماه، و این امت نه حرمت ماه را رعایت نمودند و نه حرمت پیغمبر خود را حفظ نمودند (ص)  به درستی که در این ماه شهید کردند ذریه آن حضرت را و به اسیری بردند زنان آن حضرت را و غارت کردند خیمه‌های ایشان را پس نیامرزد حق سبحانه و تعالی ایشان را هرگز
»لوامع صاحبقرانی مشهور به شرح فقیه، ج ‏٦، ص: ٢٦٨
.:.
»امام رضا علیه السلام
(فارسی)ای پسر شبیب اگر در گریه بر حسین علیه السلام آن مقدار آب دیده بیرون آید که بر دو طرف روی روان شود حق سبحانه و تعالی می‏آمرزد هر گناهی که کرده باشی از صغیره و کبیره و از اندک و بسیار.
»لوامع صاحبقرانی مشهور به شرح فقیه، ج ‏٦، ص: ٢٦٩
.:.
»امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه در پاسخ به سوال در باب روزه عاشورا
(فارسی)[روزه عاشورا] روزه‏ایست که در قرآن مجید و حدیثی وارد نشده است که دلالت کند بر آن که سنت حضرت رسول اللَّه صلوات اللَّه علیه و اله بوده باشد مگر سنت آل زیاد که ایشان این روزه را وضع نمودند به شکرانه آن که حضرت سید الشهداء علیه السلام را شهید نمودند!
»لوامع صاحبقرانی مشهور به شرح فقیه، ج‏٦، ص: ٢٠٢
.:.
»امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه در پاسخ به سوال در باب روزه عاشورا
(فارسی)هر که این روزه را بگیرد بهره او از این روزه بهره ابن مرجانه عبید اللَّه بن زیاد و لشکر او باشد لعنهم اللَّه تعالی [زید گوید] عرض نمودم که ایشان چه بهره داشتند از این روزه، حضرت فرمودند که آتش جهنم بهره ایشان خواهد بود
»لوامع صاحبقرانی مشهور به شرح فقیه، ج‏٦، ص: ٢٠٢
.:.
»بخشی از خطبه امام حسین علیه السلام در روز عاشورا
(فارسی)مگر من پسر دختر پیامبرتان (ص)، و پسر وصی و پسر عمویش و جزو اولین ایمان‏آورندگان به خدا و تصدیق کننده رسولش در آنچه که از طرف پروردگارش آورده، نیستم؟! آیا حمزه سید الشهداء عموی پدرم نیست؟ آیا جعفر طيّار شهیدی که دو بال دارد عمویم نیست؟ مگر این قول شایع به [گوش شما] نرسیده که رسول الله (ص) در مورد من و برادرم فرموده: «این دو دو سرور جوانان اهل بهشتند»؟!
»نخستین گزارش مستند از نهضت عاشورا / ترجمه وقعة الطف، ص: ١٥٠
.:.
»بخشی از خطبه امام حسین علیه السلام در روز عاشورا
(فارسی)[سپس حسین (ع)‏] فریاد زد: آی شبث بن ربعی، آی حجّار بن أبجر، آی قیس بن أشعث، آی یزید بن حارث، مگر شما برایم ننوشته بودید: میوه‏ها رسیده، باغها سر سبز شده و نهرها لبریز گردیده، [اگر بیایی‏] بر سپاهی که برایت آماده شده، وارد خواهی شد، بیا؟! ولی آنها [در پاسخ امام حسین (ع)] گفتند: ما چنین کاری نکرده‏ایم! [حضرت با تعجّب‏] فرمود! نه و الله شما بودید که این عمل را انجام داده‏اید
»نخستین گزارش مستند از نهضت عاشورا / ترجمه وقعة الطف، ص: ١٥١
.:.
»امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه 
(فارسی)به درستی که گاه هست شخصی یک روز روزه [مستحبی] می‏گیرد به قصد رضای الهی و حق سبحانه و تعالی او را به سبب آن روزه داخل بهشت می‏کند
»لوامع صاحبقرانی مشهور به شرح فقیه، ج‏٦، ص: ٢٠٣
.:.
»امام جعفر صادق علیه السلام
(فارسی)پرهیز کن از اینکه چیزی را بخوری که به آن اشتها نداری که این کار باعث حماقت و ابلهی می‏شود. و نخور مگر پس از گرسنگی.
»روش تندرستی در اسلام / ترجمه طب النبی وطب الصادق علیهما السلام، ص: ١٤٠
.:.
»امام جعفر صادق علیه السلام
(فارسی)و چون خواستی بخوری غذای حلال بخور و نام خدا را به زبان آور و سخن پیامبر خدا را به یاد آور که فرمود: آدمی ظرفی را که بدتر از شکمش باشد پر نکرد پس اگر ناچار باید غذا خورد، یک سوم آن را برای غذایش و یک سوم آن را برای آبش و یک سوم دیگر را برای نفس کشیدنش اختصاص دهد
»روش تندرستی در اسلام / ترجمه طب النبی وطب الصادق علیهما السلام، ص: ١٤٠                      
.:.
»امام جعفر صادق علیه السلام
(فارسی)اگر کسی به شما گفت: یکی بگو و ده تا بشنو بگو اگر ده تا گفتی یکی هم نمی‏شنوی، هر کس تو را فحش داد بگو اگر در آنچه می‏گوئی صداقت داری از خداوند می‏خواهم مرا بیامرزد و اگر دروغ می‏گوئی از خداوند می‏خواهم شما را رحمت کند، و هر کس تو را تهدید کرد تو او را اندرز بده و برایش دعاء کن.
» مشکاة الأنوار / ترجمه عطاردی، ص: ٣٠٨
.:.
»امام جعفر صادق علیه السلام
(فارسی)هر چه نمی‏دانی از علماء سؤال کن و هرگز برای آزمایش دانش آنها سؤال نکن، از عمل کردن به رای خود دوری کن و همیشه مراعات احتیاط را داشته باش‏
» مشکاة الأنوار / ترجمه عطاردی، ص: ٣٠٩
.:.
»حدیث قدسی (خدای متعال خطاب به موسی)
(فارسی)من عزّت بندگانم را در اطاعت خود می‏دانم، مردم عزّت را در خانه حکام و سلاطین می‏جویند و هرگز به آن نخواهند رسید، من علم و دانش را در گرسنگی و شکم خالی قرار دادم، آنها در سیری و شکم بارگی طلب می‏کنند، هرگز به آن نخواهند رسید
» مشکاة الأنوار / ترجمه عطاردی، ص: ٣٠٩
.:.
»حدیث قدسی (خدای متعال خطاب به موسی)
(فارسی)من بی‏نیازی را در قناعت قرار دادم ولی مردم آن را در اندوختن ثروت و تکاثر اموال می‏خواهند ولی به آن نخواهند رسید، چهارم من آسایش را در آخرت گذاشته‏ام ولی آنان در دنیا طالب آن می‏باشند اما به آن نخواهند رسید، پنجم من خوشنودی خود را در مخالفت هوای نفس گذاشته‏ام، اما آنها پیروی از نفس می‏کنند و هیچ گاه به آن نمی‏رسند.
»مشکاة الأنوار / ترجمه عطاردی، ص: ٣٠٩
.:.
»بهترین کردار
(فارسی)زین العابدین (ع ) را پرسیدند که : کدام کردار از دیگر کردارها برترست؟ فرمود این که به قوت خرسند باشی، خاموشی گزینی، و بر رنج بردبار باشی و بر گناه پشیمان
»کشکول شیخ بهایی
.:.
»پیامبر اکرم (ص)
(فارسی)هر کس در دنیا مسجدی بسازد، خداوند در برابر هر وجبی از آن - یا فرمود: در برابر هر ذراعی از آن - در بهشت شهری از طلا و نقره و درّ و یاقوت و زمرّد و زبرجد و مروارید برای او بنا می‏کند.
»ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری، ص: ٥٧٣
.:.
»امام رضا علیه السلام
مَنْ تَذَكَّرَ مُصَابَنَا وَ بَكَی لِمَا ارْتُكِبَ مِنَّا كَانَ مَعَنَا فِی دَرَجَتِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ مَنْ ذُكِّرَ بِمُصَابِنَا فَبَكَی وَ أَبْكَی لَمْ تَبْكِ عَيْنُهُ يَوْمَ تَبْكِی الْعُيُونُ وَ مَنْ جَلَسَ مَجْلِساً يُحْيَا فِیهِ أَمْرُنَا لَمْ يَمُتْ قَلْبُهُ يَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوب‏
هر که یاد مصیبت ما کند و بگرید بدان چه با ما کردند روز قیامت با ما در درجه ما است و هر که یاد مصیبت ما کند و بگرید و بگریاند دیده‏اش گریان نشود روزی که همه دیده‏ها گریانست و هر که بنشیند در مجلسی که امر ما در آن زنده می‏شود دلش نمیرد روزی که دلها بمیرد
»الأمالی( للصدوق)، ص: ٧٣
.:.
»امام جعفر صادق علیه السلام
نَظَرَ النَّبِيُّ ص إِلَی الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ع وَ هُوَ مُقْبِلٌ فَأَجْلَسَهُ فِی حِجْرِهِ وَ قَالَ إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ حَرَارَةً فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لَا تَبْرُدُ أَبَدا
رسول خدا (ص) به حسین علیه السلام نگاهی کرد در حالی که در مقابلش بود؛ پس او را روی دامن نشاند و فرمود: همانا بر اثر کشته شدن حسین حرارتی در دل های مؤمنان ایجاد می شود که هرگز خاموش نخواهد شد.
»مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج ‏١٠، ص: ٣١٨
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
::اضافه شده از تاریخ ٩١/٠٩/١٥
.:.
»نصایح لقمان به فرزندش (قرآن)
يَا بُنَيَّ أَقِمِ الصَّلَاةَ وَأْمُرْ‌ بِالْمَعْرُ‌وفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنكَرِ‌ وَاصْبِرْ‌ عَلَىٰ مَا أَصَابَكَ ۖ إِنَّ ذَٰلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ‌
ای پسرکم! نماز را بر پا بدار و به کار پسندیده وادار و از کار ناپسند بازدار و بر مصبیتی که بر تو رسد شکیبایی کن. به‌راستی این (حاکی) از عزم و اراده‌ی تو در کارهاست
»قرآن کریم، سوره مبارکه لقمان آیه ١٧
.:.
»نصایح لقمان به فرزندش (قرآن)
وَلَا تُصَعِّرْ‌ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَلَا تَمْشِ فِی الْأَرْ‌ضِ مَرَ‌حًا ۖ إِنَّ اللَّـهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ‌ 
(پسرم!) با بی‌اعتنایی از مردم روی مگردان، و مغرورانه بر زمین راه مرو که خداوند هیچ متکبّر مغروری را دوست ندارد
»قرآن کریم، سوره مبارکه لقمان آیه ١٨
.:.
»نصایح لقمان به فرزندش (قرآن)
وَاقْصِدْ فِی مَشْيِكَ وَاغْضُضْ مِن صَوْتِكَ ۚ إِنَّ أَنكَرَ‌ الْأَصْوَاتِ لَصَوْتُ الْحَمِیرِ‌
(پسرم!) در راه‌رفتن، اعتدال را رعایت کن؛ از صدای خود بکاه (و هرگز فریاد مزن) که زشت‌ترین صداها صدای خران است
»قرآن کریم، سوره مبارکه لقمان آیه ١٩
.:.
»عاقبت بخیل از دیدگاه قرآن
وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِینَ يَبْخَلُونَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّـهُ مِن فَضْلِهِ هُوَ خَيْرً‌ا لَّهُم ۖ بَلْ هُوَ شَرٌّ‌ لَّهُمْ ۖ سَيُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ
و آنان که بخل می‌ورزند، و آنچه را خدا از فضل خویش به آنان داده، انفاق نمی‌کنند، گمان نکنند این کار به سود آنها است؛ بلکه برای آنها شر است؛ به زودی در روز قیامت، آنچه را نسبت به آن بخل ورزیدند، همانند طوقی به گردنشان می‌افکنند
::And let not those who [greedily] withhold what Allah has given them of His bounty ever think that it is better for them. Rather, it is worse for them. Their necks will be encircled by what they withheld on the Day of Resurrection
»قرآن کریم، سوره مبارکه آل عمران آیه ١٨٠
.:.
»عذاب دردناک در انتظار از خود متشکران (قرآن)
لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ يَفْرَ‌حُونَ بِمَا أَتَوا وَّيُحِبُّونَ أَن يُحْمَدُوا بِمَا لَمْ يَفْعَلُوا فَلَا تَحْسَبَنَّهُم بِمَفَازَةٍ مِّنَ الْعَذَابِ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ
گمان مبر آنان که به آنچه (از اعمال زشت) مرتکب شده اند، خوشحال می‌شوند، و دوست دارند به آنچه انجام نداده اند ستایش شوند، هرگز مپندار که از عذاب (الهی) برکنارند! (بلکه) برای آنها، عذاب دردناکی است! 
::And never think that those who rejoice in what they have perpetrated and like to be praised for what they did not do - never think them [to be] in safety from the punishment, and for them is a painful punishment
»قرآن کریم، سوره مبارکه آل عمران آیه ١٨٨
.:.
»پیمانه را کامل کنید (قرآن)
وَأَوْفُوا الْكَيْلَ إِذَا كِلْتُمْ وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِیمِ ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ‌ وَأَحْسَنُ تَأْوِیلًا
و هنگامی که [جنسی را] پیمانه می کنید، پیمانه را کامل کنید، و با ترازوی درست وزن کنید، این برای شما بهتر و فرجامش نیکوتر است
::And give full measure when you measure, and weigh with an even balance. That is the best [way] and best in result
»قرآن کریم، سوره مبارکه اسراء آیه ٣٥
.:.
»امام جعفر صادق علیه السلام
يَا ابْنَ جُنْدَبٍ حَقٌّ عَلَی كُلِّ مُسْلِمٍ يَعْرِفُنَا أَنْ يَعْرِضَ عَمَلَهُ فِی كُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ عَلَی نَفْسِهِ فَيَكُونَ مُحَاسِبَ نَفْسِهِ فَإِنْ رَأَی حَسَنَةً اسْتَزَادَ مِنْهَا وَ إِنْ رَأَی سَيِّئَةً اسْتَغْفَرَ مِنْهَا لِئَلَّا يَخْزَی يَوْمَ الْقِيَامَة
ای پسر جندب، بر هر مسلمانی که ما را شناسد سزاست که به هر روز و شب کردارش را فراروی آرد و به حساب خود برسد. اگر دید نکو بوده بر آن بیفزاید و اگر دید گناه بوده از آن آمرزش خواهد تا روز رستاخیز رسوا نشود
»تحف العقول، ص ٣٠١
.:.
»امام موسی کاظم علیه السلام
لَيْسَ لَكَ أَنْ تَتَكَلَّمَ بِمَا شِئْتَ لِأَنَّ اللَّهَ يَقُولُ وَ لا تَقْفُ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْم‏
سزاوار نیست هر چه دلت می‌خواهد بگویی، زیرا خداوند متعال در قرآن می‏فرماید «از آنچه علم نداری پیروی نکن»
»وسائل الشیعة، ج ‏١٥، ص ١٧٢
.:.
»امام موسی کاظم علیه السلام
لَيْسَ لَكَ أَنْ تَسْمَعَ مَا شِئْتَ لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ كُلُّ أُولئِكَ کانَ عَنْهُ مَسْؤُلا
حق نداری به هر چه دلت می‌خواهد گوش کنی، زیرا خدای عز و جل می فرماید «همانا گوش و چشم و دل، همه مسؤولند»
»وسائل الشیعة، ج ‏١٥، ص ١٧٢
.:.
»وصیت امیرالمومنین به فرزندش محمد بن حنفیه
يَا بُنَيَّ لَا تَقُلْ مَا لَا تَعْلَمُ بَلْ لَا تَقُلْ كُلَّ مَا تَعْلَمُ فَإِنَّ اللَّهَ قَدْ فَرَضَ عَلَی جَوَارِحِكَ كُلِّهَا فَرَائِضَ يَحْتَجُّ بِهَا عَلَيْكَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ يَسْأَلُكَ عَنْهَا 
ای فرزندم انچه را نمی دانی نگو، بلکه تمام آنچه می دانی را نگو که خدا بر اعضای تو فرائضی تعیین کرده که روز قیامت، به آنها بر علیه تو اعتراض می کند و درباره آنها سوال می کند
»وسائل الشیعة، ج‏ ١٥، ص ١٦٩
.:.
»امام موسی کاظم علیه السلام
لَيْسَ لَكَ أَنْ تَقْعُدَ مَعَ مَنْ شِئْتَ لِأَنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَی يَقُولُ «إِذا رَأَيْتَ الَّذِینَ يَخُوضُونَ فِی آیاتِنا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّی يَخُوضُوا فِی حَدِیثٍ غَيْرِهِ وَ إِمَّا يُنْسِيَنَّكَ الشَّيْطانُ فَلا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْری‏ مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ»
حق نداری با هر که دلت خواست نشست و برخاست کنی چرا که خدای تبارک و تعالی می‌فرماید «هرگاه کسانی را دیدی که آیات ما را استهزا می‌کنند، از آنها روی بگردان تا به سخن دیگری بپردازند! و اگر شیطان از یاد تو ببرد، هرگز پس از یادآوری با گروه ظالمین منشین»
»مسائل علی بن جعفر و مستدرکاتها، ص ٣٤٤
.:.
»امیرالمومنین علی علیه السلام
التّودّد الی النّاس رأس العقل
دوستی با مردم اساس عقل و خرد است
»غرر الحکم و درر الکلم، ترجمه محلاتی، ج ١ ص ٢١٦
.:.
»امیرالمومنین علی علیه السلام
المودّة فی اللَّه آکد من وشیج الرّحم
دوستی در راه خدا از پیوند خویشاوندی محکم‏تر است
»غرر الحکم و درر الکلم، ترجمه محلاتی، ج ١ ص ٢١٦
.:.
»امیرالمومنین علی علیه السلام
مودّة أبناء الدّنیا تزول لادنی عارض یعرض
دوستی فرزندان دنیا (و دنیا پرستان) با کوچکترین عارضه‏ای از بین می‏رود
»غرر الحکم و درر الکلم، ترجمه محلاتی، ج ١ ص ٢٢١
.:.
»امیرالمومنین علی علیه السلام
وادّوا من توادّونه فی اللَّه، و أبغضوا من تبغضونه فی اللَّه سبحانه
دوست بدارید هر که را دوست می‏دارید در راه خدا، و مبغوض دارید هر که را مبغوض دارید در راه خدای سبحان
»غرر الحکم و درر الکلم، ترجمه محلاتی، ج ١ ص ٢٢١
.:.
»امیرالمومنین علی علیه السلام
لا تخلوا الارض من قائم للَّه بحججه امّا ظاهرا مشهورا و امّا باطنا مغمورا، لئلّا تبطل حجج اللَّه و بيّناته
زمین خالی نماند از کسی که به حجتهای الهی قیام کند، خواه ظاهر باشد و آشکار، یا پنهان و پوشیده، تا دلیلها و نشانه‏های روشن خدا باطل نگردد
»غرر الحکم و درر الکلم، ترجمه محلاتی، ج ١ ص ٢٢٤
.:.
»امیرالمومنین علی علیه السلام
الحدّة ضرب من الجنون لانّ صاحبها یندم، فان لم یندم فجنونه مستحکم
تند خویی نوعی دیوانگی است زیرا شخص تندخو پشیمان می‌شود، و اگر پشیمان نشود دیوانگی او محکم و استوار شده است
»غرر الحکم و درر الکلم، ترجمه محلاتی، ج ١ ص ٢٢٥
.:.
»امیرالمومنین علی علیه السلام
لا یسعد احد الّا باقامة حدود اللَّه و لا یشقی احد الّا باضاعتها
هیچ کس به سعادت و نیکبختی نرسد جز به وسیله بر پا داشتن حدود الهی، و کسی بدبخت نگردد جز به خاطر تباه کردن آنها
»غرر الحکم و درر الکلم، ترجمه محلاتی، ج ١ ص ٢٢٦
.:.
»امیرالمومنین علی علیه السلام
احذر من کلّ عمل یعمل فی السّرّ و یستحیی منه فی العلانیة
حذر کن از هر عملی که در پنهانی انجام شود ولی در آشکار از آن شرم شود
»غرر الحکم و درر الکلم، ترجمه محلاتی، ج ١ ص ٢٢٧
.:.
»امیرالمومنین علی علیه السلام
من لم یتحرّز من المکاید قبل وقوعها، لم ینفعه الاسف بعد هجومها
کسی که از حیله و فریبها پیش از رسیدنش احتراز نکرده، افسوس او پس از هجوم آنها سودش ندهد
»غرر الحکم و درر الکلم، ترجمه محلاتی، ج ١ ص ٢٢٨
.:.
»امیرالمومنین علی علیه السلام
الحرص لا یزید فی الرّزق و لکن یذلّ القدر
حرص بر روزی نیفزاید ولی قدر و مرتبه انسان را خوار و پست گرداند
»غرر الحکم و درر الکلم، ترجمه محلاتی، ج ١ ص ٢٣٠
.:.
»امیرالمومنین علی علیه السلام
الحریص فقیر و لو ملک الدّنیا بحذافیرها
شخص آزمند، فقیر و ندار است اگر چه تمامی دنیا را دارا شود
»غرر الحکم و درر الکلم، ترجمه محلاتی، ج ١ ص ٢٣٢
.:.
»امیرالمومنین علی علیه السلام
ألأجل محتوم و الرّزق مقسوم فلا یغمّن أحدکم إبطاؤه فإنّ الحرص لا یقدّمه و العفاف لا یؤخّره و المؤمن بالتّحمّل خلیق‏
مرگ حتمی است و روزی قسمت شده است؛ پس دیر رسیدن آن شما را غمگین نکند، زیرا نه حرص آن را پیش اندازد، و نه خویشتن داری آن را به تأخیر اندازد، و مؤمن شایسته تحمل است
»غرر الحکم و درر الکلم، ترجمه محلاتی، ج ١ ص ٢٣٣
.:.
»امام موسی بن جعفر علیه السلام 
إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا أَرَادَ أَنْ يُصِیبَ أَهْلَ الْأَرْضِ بِعَذَابٍ قَالَ لَوْ لَا الَّذِینَ يَتَحَابُّونَ بِجَلَالِی وَ يَعْمُرُونَ مَسَاجدِی وَ يَسْتَغْفِرُونَ بِالْأَسْحَارِ لَأَنْزَلْتُ عَذَابِی 
به راستی که هر گاه خداوند عزوجل اراده می کند که به اهل زمین عذابی برساند می گوید: اگر آن کسانی که به خاطر جلالت و بزرگی من یکدیگر را دوست دارند و مساجد مرا آباد می کنند و در سحرگاهان به استغفار می پردازند نبودند عذاب خود را فرو می فرستادم
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ٨٤٩
.:.
»امام صادق علیه السلام
إِنَّ النَّهَارَ إِذَا جَاءَ قَالَ يَا ابْنَ آدَمَ اعْمَلْ فِی يَوْمِكَ هَذَا خَيْراً أَشْهَدْ لَكَ بِهِ عِنْدَ رَبِّكَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَإِنِّی لَمْ آتِكَ فِیمَا مَضَی وَ لَا آتِیكَ فِیمَا بَقِيَ فَإِذَا جَاءَ اللَّيْلُ قَالَ مِثْلَ ذَلِكَ 
هنگامی که روز فرا می رسد (خطاب به انسان ) می گوید: ای فرزند آدم ! تو در این روزت کار خیر کن تا من در روز قیامت نزد پروردگارت به نفع تو گواهی دهم زیرا من در گذشته بر تو نیامده ام و در باقی مانده عمرت نیز دیگر نخواهم آمد. و هنگامی که شب فرا می رسد شب نیز همین سخنان را می گوید
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ٨٥٣
.:.
»امام صادق علیه السلام
كَانَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع يَقُولُ نَبِّهْ بِالْفِكْرِ قَلْبَكَ وَ جَافِ عَنِ اللَّيْلِ جَنْبَكَ وَ اتَّقِ اللَّهَ رَبَّكَ 
امیرالمؤ منین علیه السلام می فرمود: با تفکر نمودن قلب خود را آگاه کن و شبانگاه پهلوی خود را از بستر خواب دور گردان و تقوای خداوند که پروردگار توست را پیشه ساز
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ٥١
.:.
»موعظه امام به هارون
كَتَبَ هَارُونُ الرَّشِیدُ إِلَی أَبِی الْحَسَنِ مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ ع عِظْنِی وَ أَوْجزْ قَالَ فَكَتَبَ إِلَيْهِ مَا مِنْ شَيْءٍ تَرَاهُ عَيْنُكَ إِلَّا وَ فِیهِ مَوْعِظَةٌ
هارون الرشید به امام موسی بن جعفر علیه السلام نوشت که: مرا موعظه کن و کوتاه سخن گو. - راوی گوید: - حضرت برای او نوشت : هیچ چیزی نیست که چشم تو آن را ببیند جز اینکه در آن موعظه ای نهفته است
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ٥٦
.:.
»امام صادق علیه السلام
كَانَ أَكْثَرَ عِبَادَةِ أَبِی ذَرٍّ رَحِمَهُ اللَّهُ التَّفَكُّرُ وَ الِاعْتِبَارُ
بیشترین عبادت ابوذر - که خدایش ‍ رحمت کند - تفکر نمودن و عبرت گرفتن بود
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ٥٧
.:.
»امام صادق علیه السلام
إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ ارْتَضَی لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِیناً فَأَحْسِنُوا صُحْبَتَهُ بِالسَّخَاءِ وَ حُسْنِ الْخُلُقِ
همانا خداوند عزوجل اسلام را به عنوان دین برای شما پسندید پس این دین را با سخاوت و خوش خلقی همراهی و یاری نیکو کنید
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ٦٢
.:.
»اخلاق نیک
جَاءَ رَجُلٌ إِلَی الصَّادِقِ ع فَقَالَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَخْبِرْنِی عَنْ مَكَارِمِ الْأَخْلَاقِ فَقَالَ الْعَفْوُ عَمَّنْ ظَلَمَكَ وَ صِلَةُ مَنْ قَطَعَكَ وَ إِعْطَاءُ مَنْ حَرَمَكَ وَ قَوْلُ الْحَقِّ وَ لَوْ عَلَی نَفْسِكَ
حماد بن عثمان گوید: مردی نزد امام صادق علیه السلام آمد و عرض ‍ کرد: ای فرزند رسول خدا! اخلاق نیک را به من خبر ده، حضرت فرمود: چشم پوشی و گذشت از کسی که به تو ستم روا داشته و پیوند با کسی که از تو بریده و عطا کردن به کسی که تو را محروم داشته و حق گویی اگر چه بر علیه خودت باشد
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ٦٥
.:.
»امام صادق علیه السلام
إِنَّ الْعَمَلَ الْقَلِیلَ الدَّائِمَ عَلَی الْيَقِینِ أَفْضَلُ عِنْدَ اللَّهِ مِنَ الْعَمَلِ الْكَثِیرِ عَلَی غَيْرِ يَقِینٍ 
عمل اندک و بادوام که بر پایه یقین باشد در نزد خداوند از عمل زیاد که بدون یقین باشد برتر است
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ٧٤
.:.
»عقل چیست
قَالَ قُلْتُ لَهُ مَا الْعَقْلُ قَالَ مَا عُبِدَ بِهِ الرَّحْمَنُ وَ اكْتُسِبَ بِهِ الْجنَانُ قَالَ قُلْتُ فَالَّذِی كَانَ فِی مُعَاوِيَةَ قَالَ تِلْكَ النَّكْرَاءُ تِلْكَ الشَّيْطَنَةُ وَ هِيَ شَبِیهَةٌ بِالْعَقْلِ وَ لَيْسَتْ بِالْعَقْلِ
راوی گوید به امام صادق (ع) عرض کردم: عقل چیست؟ فرمود: آنچه که به سبب آن پروردگار مهربان عبادت می شود و بهشت به دست می آید. عرض کردم: پس آنچه که در معاویه وجود داشت چه بود؟ فرمود: آن زیرکی و شیطنت بود که به عقل شبیه است و عقل نیست
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ٨١
.:.
»امام صادق علیه السلام
خَمْسٌ مَنْ لَمْ يَكُنَّ فِیهِ لَمْ يَكُنْ فِیهِ كَثِیرُ مُسْتَمْتَعٍ قُلْتُ وَ مَا هِيَ قَالَ الْعَقْلُ وَ الْأَدَبُ وَ الدِّینُ وَ الْجُودُ وَ حُسْنُ الْخُلُقِ 
پنج چیز هست که هر کس این پنج چیز در او نیست لذت برخورداری زیادی در وجودش ‍ نخواهد بود - راوی می گوید: - عرض کردم: آنها چه هستند؟ حضرت فرمود: عقل و ادب و دین و بخشش و خوش خلقی
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ٨٩
.:.
»امیرالمؤ منین علیه السلام 
كَمْ مِنْ شَهْوَةِ سَاعَةٍ أَوْرَثَتْ حُزْناً طَوِیلًا
چه بسیار خواهش نفسانی آنی، که اندوه طولانی به ارث گذارد
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ٩٣
.:. 	
»امام صادق علیه السلام
لَيْسَ مِنْ عَبْدٍ مُؤْمِنٍ إِلَّا وَ فِی قَلْبِهِ نُورَانِ نُورُ خِیفَةٍ وَ نُورُ رَجَاءٍ لَوْ وُزِنَ هَذَا لَمْ يَزِدْ عَلَی هَذَا وَ لَوْ وُزِنَ هَذَا لَمْ يَزِدْ عَلَی هَذَا 
هیچ بنده مؤ منی نیست جز اینکه در قلب او دو نور وجود دارد: نور بیم و نور امید، به گونه ای که اگر این با آن و آن با این سنجیده شود هیچیک بر دیگری زیادتی ندارد
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ١٠٤
.:.
»امام صادق علیه السلام
::قُلْتُ لَهُ قَوْمٌ يَعْمَلُونَ بِالْمَعَاصِی وَ يَقُولُونَ نَرْجُو فَلَا يَزَالُونَ كَذَلِكَ حَتَّی يَأْتِيَهُمُ الْمَوْتُ فَقَالَ هَؤُلَاءِ قَوْمٌ يَتَرَجَّحُونَ فِی الْأَمَانِيِّ كَذَبُوا لَيْسُوا بِرَاجینَ مَنْ رَجَا شَيْئاً طَلَبَهُ وَ مَنْ خَافَ مِنْ شَيْءٍ هَرَبَ مِنْهُ
راوی گوید به امام صادق (ع)عرض کردم: گروهی هستند که گناه می کنند و می گویند: امید داریم (خدا کریم است)، پس اینان پیوسته چنین اند تا اینکه مرگ به سراغشان می آید. حضرت فرمود: اینها گروهی هستند که به آرزوها گرایش دارند؛ دروغ می گویند، امیدوار به رحمت الهی نیستند زیرا کسی که به چیزی امید دارد آن را طلب می کند و کسی که از چیزی بیم دارد از آن می گریزد
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ١٠٥
.:.
»امام صادق علیه السلام
::فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ قَالَ مَنْ عَلِمَ أَنَّ اللَّهَ يَرَاهُ وَ يَسْمَعُ مَا يَقُولُ وَ يَعْلَمُ مَا يَعْمَلُهُ مِنْ خَيْرٍ أَوْ شَرٍّ فَيَحْجُزُهُ ذَلِكَ عَنِ الْقَبِیحِ مِنَ الْأَعْمَالِ فَذَلِكَ الَّذِی خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَ نَهَی النَّفْسَ عَنِ الْهَوی 
(فارسی)در مورد قول خدای عزوجل « و برای آن کس که از مقام و مرتبه الهی ترسان است دو بهشت خواهد بود» امام (ع) فرمود: کسی که بداند خدا او را می بیند و سخن او را می شنود و اعمال خیر و شر او را می داند این آگاهی او را از ارتکاب اعمال زشت باز می دارد پس وی همان کسی است که از مقام پروردگارش ترسان است و نفس خود را از پیروی خواهش نفسانی باز داشته است
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ١١٣
.:.
»امام صادق علیه السلام
مَنْ خَافَ اللَّهَ أَخَافَ اللَّهُ مِنْهُ كُلَّ شَيْءٍ وَ مَنْ لَمْ يَخَفِ اللَّهَ أَخَافَهُ اللَّهُ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ 
کسی که خداترس باشد خداوند خوف و هیبت او را در همه چیز می افکند و کسی که از خدا نترسد خداوند او را از همه چیز می ترساند.
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ١١٤
.:.
»امام صادق علیه السلام
وَ مَنْ ذَرَفَتْ عَيْنَاهُ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ كَانَ لَهُ بِكُلِّ قَطْرَةٍ قَطَرَتْ مِنْ دُمُوعِهِ قَصْرٌ فِی الْجَنَّةِ مُكَلَّلٌ بِالدُّرِّ وَ الْجَوْهَرِ فِیهِ مَا لَا عَيْنٌ رَأَتْ وَ لَا أُذُنٌ سَمِعَتْ وَ لَا خَطَرَ عَلَی قَلْبِ بَشَرٍ 
و کسی که اشک چشمانش از ترس خدا روان گردد در برابر هر قطره از قطرات اشکش قصری در بهشت نصیبش می گردد که با در و گوهر پوشانده شده است و در آن چیزهایی است که نه چشمی دیده و نه گوشی شنیده و نه بر قلب بشری خطور کرده
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ١٢٥
.:.
»امام صادق علیه السلام
كَانَ اسْمُ نُوحٍ ع عَبْدَ الْغَفَّارِ وَ إِنَّمَا سُمِّيَ نُوحاً لِأَنَّهُ كَانَ يَنُوحُ عَلَی نَفْسِهِ
نام حضرت نوح علیه السلام عبدالغفار بود ولی چون بسیار بر نفس خود نوحه و زاری داشت نوح نامیده شد
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ١٢٧
.:.
»رسول خدا صلی الله علیه و آله
طُوبَی لِصُورَةٍ نَظَرَ اللَّهُ إِلَيْهَا تَبْكِی عَلَی ذَنْبٍ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ لَمْ يَطَّلِعْ عَلَی ذَلِكَ الذَّنْبِ غَيْرُهُ 
خوشا به حال چهره ای که خداوند به او نظر دارد، آن چهره ای که بر گناهی که هیچکس جز خدا بر آن اطلاعی ندارد از خوف خدا می گرید
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ١٣١
.:.
»رسول خدا صلی الله علیه و آله
كُلُّ عَيْنٍ بَاكِيَةٌ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِلَّا ثَلَاثَةَ أَعْيُنٍ عَيْنٌ بَكَتْ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَ عَيْنٌ غُضَّتْ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ وَ عَيْنٌ بَاتَتْ سَاهِرَةً فِی سَبِیلِ اللَّهِ 
هر چشمی در روز قیامت گریان است مگر سه چشم : چشمی که از خوف خدا بگرید و چشمی که (از دیدن) حرامهای الهی فرو بسته شود و چشمی که در راه خدا شب زنده داری کند
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ١٣٢
.:.
»امام باقر علیه السلام
مَا مِنْ قَطْرَةٍ أَحَبَّ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ قَطْرَةِ دُمُوعٍ فِی سَوَادِ اللَّيْلِ مَخَافَةً مِنَ اللَّهِ لَا يُرَادُ بِهَا غَيْرُهُ 
هیچ قطره ای در نزد خداوند عزوجل دوست داشتنی تر و محبوب تر از قطره اشک هایی که در تاریکی شب و از خوف خدا با اخلاص کامل ریخته می شود نیست
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ١٣٧
.:.
»امام رضا علیه السلام
أَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ أَنَا عِنْدَ ظَنِّ عَبْدِی بِی إِنْ خَيْراً فَخَيْراً وَ إِنْ شَرّاً فَشَرّاً 
به خداوند گمان نیکو داشته باش زیرا خداوند عزوجل گوید: من در نزد گمان بنده ام حاضرم؛ اگر گمان خیر به من دارد پس پاداش خیر می بیند و اگر گمان بد به من دارد پس ‍ کیفری بد در انتظار اوست
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ١٤٠
.:.
»رسول خدا صلی الله علیه و آله
مَنْ مَقَتَ نَفْسَهُ دُونَ مَقْتِ النَّاسِ آمَنَهُ اللَّهُ مِنْ فَزَعِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ 
کسی که به جای اینکه مردم را دشمن گیرد نفس خود را دشمن دارد خداوند او را از بی تابی روز قیامت ایمن دارد
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ١٥١
.:.
»امام باقر علیه السلام 
قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع لَمَّا حَضَرَتْ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ ع الْوَفَاةُ ضَمَّنِی إِلَی صَدْرِهِ وَ قَالَ يَا بُنَيَّ أُوصِیكَ بِمَا أَوْصَانِی بِهِ أَبِی حِینَ حَضَرَتْهُ الْوَفَاةُ وَ بِمَا ذَكَرَ أَنَّ أَبَاهُ أَوْصَاهُ بِهِ يَا بُنَيَّ اصْبِرْ عَلَی الْحَقِّ وَ إِنْ كَانَ مُرّاً 
زمانی که وفات پدرم امام سجاد (ع) فرا رسید مرا به سینه خود چسباند و فرمود: ای پسرکم! تو را به چیزی سفارش می کنم که پدرم در هنگام وفات مرا به آن سفارش فرمود و فرمود که پدرش علی علیه السلام او را به این وصیت سفارش فرموده است: ای پسرم! بر حق صبر کن اگر چه تلخ باشد
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ١٦٢
.:.
»امام باقر علیه السلام
الصَّبْرُ صَبْرَانِ صَبْرٌ عَلَی الْبَلَاءِ حَسَنٌ جَمِیلٌ وَ أَفْضَلُ الصَّبْرَيْنِ الْوَرَعُ عَنِ الْمَحَارِمِ
صبر بر دو گونه است : صبر بر بلا که نیکو و زیباست و برترین صبر، پرهیز نمودن از حرامهای الهی است
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ١٦٣
.:.
»امام صادق علیه السلام
::اصْبِرُوا عَلَی الدُّنْيَا فَإِنَّمَا هِيَ سَاعَةٌ فَمَا مَضَی مِنْهُ لَا تَجدُ لَهُ أَلَماً وَ لَا سُرُوراً وَ مَا لَمْ يَجىْ فَلَا تَدْرِی مَا هُوَ وَ إِنَّمَا هِيَ سَاعَتُكَ الَّتِی أَنْتَ فِیهَا فَاصْبِرْ فِیهَا عَلَی طَاعَةِ اللَّهِ وَ اصْبِرْ فِیهَا عَنْ مَعْصِيَةِ اللَّهِ
بر دنیا صبر کنید که دنیا لحظه‌ای بیش نیست؛ پس آنچه از دنیا سپری شده برای آن رنج و سروری نیست (گذشته است) و آنچه نیامده است نمی دانی چه خواهد بود؟ و همانا دنیا همین لحظه‌ای است که تو در آن هستی؛ پس در آن بر طاعت خدا صبر کن و در مقابل معصیت خداوند شکیبا باش
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ١٦٤
.:.
»امام علی علیه السلام
سلونى قبل ان تفقدونى فو اللّه ما فى القرآن آیة الّا و انا اعلم فیمن نزلت و أین نزلت، فى سهل او فى جبل و انّ ربّى وهب لى قلبا عقولا و لسانا ناطقا
پیش از آنکه مرا نیابید از من بپرسید که به خدا سوگند آیه‏اى در قرآن نیست مگر آنکه من مى‏دانم در باره چه کسى نازل شده و کجا نازل شده، در زمین پست هموار یا در کوه، و به راستى که پروردگارم به من دلى دریافت‏کننده و زبانى گویا بخشیده است
»غرر الحکم و درر الکلم، ترجمه محلاتی، ج ٢ ص ١٩٢
.:.
»امام علی علیه السلام
انّما مثلى بینکم کالسّراج فى الظّلمة یستضی‏ء بها من ولجها
جز این نیست که مثل من در میان شما همانند چراغ است در تاریکى، که روشنى گیرد به آن، کسى که وارد تاریکى شود
»غرر الحکم و درر الکلم، ترجمه محلاتی، ج ٢ ص ١٩١
.:.
»امام علی علیه السلام
لو ضربت خیشوم المؤمن على ان یبغضنى ما ابغضنى، و لو صببت الدّنیا بجملتها على المنافق على أن یحبّنى ما احبّنى
اگر بزنم بینى مؤمن را بر این که مرا دشمن بدارد، دشمن نمى‏دارد، و (از آن سو) اگر همه دنیا را در کام منافق بریزم که مرا دوست بدارد، دوستم نمى‏دارد
»غرر الحکم و درر الکلم، ترجمه محلاتی، ج ٢ ص ١٩٣
.:.
»امام علی علیه السلام
انّى لا احثّکم على طاعة الّا و اسبقکم الیها، و لا انهاکم عن معصیة الّا و اتناهى قبلکم عنها
به راستى که من شما را وادار نکنم به طاعتى مگر آنکه خود بر آن پیشى گیرم، و نهى نکنم شما را از معصیتى مگر آنکه پیش از شما خود از آن باز ایستم
»غرر الحکم و درر الکلم، ترجمه محلاتی، ج ٢ ص ١٩١
.:.
»امام علی علیه السلام
 أنا خلیفة رسول اللّه فیکم و مقیمکم على حدود دینکم و داعیکم‏ الى جنّة المأوى
منم جانشین رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله) در میان شما و برپا دارنده شمایم بر حدود دینتان، و خواننده شما هستم به سوى بهشت مخصوص «جنّة المأوى»
»غرر الحکم و درر الکلم، ترجمه محلاتی، ج ٢ ص ١٨٩
.:.
»نوری که بر زمین نازل شده است
سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ (ع) عَنْ قَوْلِ اللّهِ عَزّ وَ جَلّ فَآمِنُوا بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النّورِ الّذِی أَنْزَلْنا فَقَالَ يَا أَبَا خَالِدٍ النّورُ وَ اللّهِ الْأَئِمّةُ مِنْ آلِ مُحَمّدٍ ص إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ ... وَ اللّهِ يَا أَبَا خَالِدٍ لَنُورُ الْإِمَامِ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ أَنْوَرُ مِنَ الشّمْسِ الْمُضِیئَةِ بِالنّهَارِ 
ابو خالد کابلی گوید از امام باقر (ع) پرسیدم از قول خدای عزوجل (بخدا و رسولش و نوری که فرو فرستاده‏ایم ایمان آورید) فرمود: ای ابا خالد به خدا سوگند که مقصود از نور، ائمه از آل محمد(ص) باشند تا روز قیامت،... به خدا سوگند ای ابا خالد، نور امام در دل مؤمنین از نور خورشید تابان در روز، روشن‏تر است
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ١٢٧
.:.
»رسول خدا صلی الله علیه و آله 
من مات و لم یعرف إمام زمانه مات میتة جاهلیة 
هرکس بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است
»الذخیرة فی الکلام ص ٤٩٥، المغنی: ج ١ ص ١١٦، کشف الغمة، صحیح مسلم، بحارالانوار،...
.:.
»امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف
وَ لَئِن اَخَّرتَنِی الدُّهُور وَ عَاقَنِی عَن نَصرِکَ المَقدُور لاُ ندِبَنَّ عَلَیکَ صَباحَاً وَ مَساءَاً وَ لَاَبکَینَّ عَلَیکَ بَدَّلَ الدُّمُوعِ دَمَاً
اگر روزگار مرا به تاخیر انداخت و از یاری و نصرت تو در روز عاشورا باز داشت، هر آینه من صبح و شام بر تو ندبه می کنم و به جای قطرات اشک، بر تو خون گریه می کنم
::I will lament for you morning and evening and weep for you with tears of blood
»زیارت ناحیه مقدسه
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
::اضافه شده از تاریخ ٩١/١٠/٠٥
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
البطانه تقسی القلب
پرخورى دل را سخت میکند
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١١١١
.:.
»امام کاظم (علیه السلام)
لَو کانَ فیكُم عِدَّةُ أهلِ بَدرٍ لَقامَ قائِمُنا
اگر به تعداد اهل بدر [٣١٣ مؤمن کامل] در میان شما بود، قائم ما قیام می ‏کرد
»مشکاة الأنوار - ص ٦٣
.:.
»امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف
إِنِّی أَمَانٌ لِأَهْلِ الْأَرْضِ كَمَا أَنَّ النُّجُومَ أَمَانٌ لِأَهْلِ السَّمَاء
وجود من براى اهل زمین، سبب امان و آسایش است، همچنان که ستارگان سبب امان اهل آسمان اند
»إعلام الورى بأعلام الهدى (ط - القدیمة)، ص: ٤٥٣
.:.
»امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف
فَأَغْلِقُوا بَابَ السُّؤَالِ عَمَّا لَا يَعْنِیكُمْ وَ لَا تَتَكَلَّفُوا عِلْمَ مَا قَدْ كُفِیتُمْ وَ أَكْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِیلِ الْفَرَجِ فَإِنَّ ذَلِكَ فَرَجُكُم‏
پس از سؤالهایى که به شما سودى ندارد ، پرسش نکنید و خود را به خاطر چیزى که نیازى به آن ندارید ، به مشقت نیندازید و بسیار در تعجیل فرج دعا کنید زیرا فرج شما در آن است‏
»إعلام الورى بأعلام الهدى (ط - القدیمة)، ص: ٤٥٣
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
البکاء من الرّحمه و الصّراخ من الشّیطان
گریه از رحمت است و فریاد از شیطان
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١١١٣
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
البلاء موکّل بالقول ما قال عبد لشی ء: «لا و اللَّه لا أفعله أبدا»إلّا ترک الشّیطان کلّ عمل و ولع بذلک منه حتّى یؤثمه
بلا به سخن وابسته است. وقتى بنده اى گوید به خدا هرگز این کار را نمى کنم شیطان همه کارها را بگذارد و سخت دلبستگى کند تا او را به گناه وادارد
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١١١٤
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
خمس خصال یفطّرن الصّائم و ینقضن الوضوء: الکذب و الغیبه و النّمیمه و النّظر بشهوه و الیمین الکاذبه.
پنج کار است که روزه را باطل میکند و وضو را می شکند، دروغ و غیبت و سخن چینى و نظر شهوت و قسم دروغ
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٤٥٩
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
خمس لیس لهنّ کفّاره: الشّرک باللَّه و قتل النّفس بغیر حقّ و بهت المؤمن و الفرار من الزّحف و یمین صابره یقتطع بها مالا بغیر حقّ.
پنج گناه است که محوشدنى نیست، شریک قرار دادن براى خدا و کشتن انسان به ناحق و بهتان زدن به مؤمن و فرار از جنگ و قسم ناحق که به وسیله آن مال کسان را ببرند
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٤٦١
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
خمس من الإیمان من لم یکن فیه شی ء منهنّ فلا إیمان له التّسلیم لأمر اللَّه و الرّضا بقضاء اللَّه و التّفویض إلى اللَّه و التّوکّل على اللَّه و الصّبر عند الصّدمة الأولى
پنج چیز از لوازم ایمان است و هر که یکى از آنها در او نباشد ایمان ندارد تسلیم به فرمان خدا و رضا به قضاى خدا و تفویض کارها به خدا و توکل بر خدا و صبر هنگام صدمه نخستین
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٤٦٢
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
خمس من سنن المرسلین: الحیاء و الحلم و الحجامه و السّواک و التّعطّر
پنج چیز از سنت پیغمبران است حیا و حلم و حجامت و مسواک و عطر زدن
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٤٦٣
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
خمس هنّ من قواصم الظّهر: عقوق الوالدین و المرأه یأتمنها زوجها تخونه و الإمام یطیعه النّاس و یعصی اللَّه و رجل وعد عن نفسه خیرا فأخلف و اعتراض المرء فی أنساب النّاس.
پنج چیز کمر شکن است، بدرفتاری با والدین و زنى که شوهرش بدو اطمینان دارد ولى بدو خیانت کند و پیشوائى که مردم او را اطاعت کنند ولى او خدا را اطاعت نکند و مردى که وعده دهد و تخلف کند و بد گوئى شخص در باره نسب مردم
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٤٦٤
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
خمس یعجّل اللَّه لصاحبها- العقوبه: البغى و الغدر و عقوق الوالدین و قطیعه الرّحم و معروف لا یشکر.
پنج چیز است که خدا مرتکب آن را زود کیفر می‌دهد ستم و خیانت و بدرفتارى با پدر و مادر و بریدن از خویشاوندان و حق نشناسى
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ١٤٦٥
.:.
»حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام
أَكْبَرُ الْعَيْبِ أَنْ تَعِیبَ مَا فِیكَ مِثْلُه‏
بزرگترین عیب آن بود که چیزى را زشت انگارى که خود به همانند آن گرفتارى‏
»نهج البلاغه، حکمت ٣٥٣
.:.
»حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام
وَ عَزَّى قَوْماً عَنْ مَيِّتٍ مَاتَ لَهُمْ فَقَالَ ع إِنَّ هَذَا الْأَمْرَ لَيْسَ [بِكُمْ‏] لَكُمْ بَدَأَ وَ لَا إِلَيْكُمُ انْتَهَى وَ قَدْ كَانَ صَاحِبُكُمْ هَذَا يُسَافِرُ [فَقَالُوا نَعَمْ قَالَ‏] فَعُدُّوهُ فِی بَعْضِ [سَفَرَاتِهِ‏] أَسْفَارِهِ فَإِنْ قَدِمَ عَلَيْكُمْ وَ إِلَّا قَدِمْتُمْ عَلَيْه‏
[و مردمى را در مرگ یکى از آنان تعزیت گفت و فرمود:] این کار نه با شما آغاز گردید، و نه بر شما به پایان خواهد رسید. این رفیق شما به سفر مى‏رفت کنون او را در یکى از سفرهایش بشمارید، اگر نزد شما بازگشت چه خوب و گرنه شما روى بدو مى‏آرید
»نهج البلاغه، حکمت ٣٥٧
.:.
»حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام
لَا تَظُنَّنَّ بِكَلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ أَحَدٍ سُوءاً وَ أَنْتَ تَجدُ لَهَا فِی الْخَيْرِ مُحْتَمَلا
به سخنى که از دهان کسى برآید، گمان بد بردنت نشاید، چند که توانى آن را به نیک برگردانى‏
»نهج البلاغه، حکمت ٣٦٠
.:.
»حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام
إِذَا كَانَتْ لَكَ إِلَى اللَّهِ سُبْحَانَهُ حَاجَةٌ فَابْدَأْ بِمَسْأَلَةِ الصَّلَاةِ عَلَى رَسُولِهِ ص ثُمَّ سَلْ حَاجَتَكَ فَإِنَّ اللَّهَ أَكْرَمُ مِنْ أَنْ يُسْأَلَ حَاجَتَيْنِ فَيَقْضِيَ إِحْدَاهُمَا وَ يَمْنَعَ الْأُخْرَى‏
هرگاه تو را به خداى سبحان نیازى است، در آغاز بر رسول خدا (ص) درود فرست، سپس حاجت خود بخواه که خدا بزرگوارتر از آن است که بدو دو حاجت برند، یکى را برآرد و دیگرى را باز دارد
»نهج البلاغه، حکمت ٣٦١
.:.
»حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام
 مَنْ ضَنَّ بِعِرْضِهِ فَلْيَدَعِ الْمِرَاء
آن که نخواهد آبرویش بریزد، از جدال بپرهیزد
»نهج البلاغه، حکمت ٣٦٢
.:.
»حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام
رُبَّ مُسْتَقْبِلٍ يَوْماً لَيْسَ بِمُسْتَدْبِرِهِ وَ مَغْبُوطٍ فِی أَوَّلِ لَيْلِهِ قَامَتْ بَوَاكِیهِ فِی آخِرِه‏
بسا کس که بامدادى را دید و به شامگاهش نرسید، و بسا کس که در آغاز شب بر او رشک بردند و در پایان آن نوحه کنانش گریستند و دریغ خوردند
»نهج البلاغه، حکمت ٣٨٠
.:.
»حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام
الْكَلَامُ فِی وَثَاقِكَ مَا لَمْ تَتَكَلَّمْ بِهِ فَإِذَا تَكَلَّمْتَ بِهِ صِرْتَ فِی وَثَاقِهِ فَاخْزُنْ لِسَانَكَ كَمَا تَخْزُنُ ذَهَبَكَ وَ وَرِقَكَ فَرُبَّ كَلِمَةٍ سَلَبَتْ نِعْمَةً وَ جَلَبَتْ نِقْمَة
سخن در بند توست تا بر زبانش نرانى و چون گفتى‏اش تو در بند آنى، پس زبانت را چنان نگه دار که درمت را و دینار چه بسا سخنى که نعمتى را ربود و نقمتى را جلب نمود.
»نهج البلاغه، حکمت ٣٨١
.:.
»حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام
احْذَرْ أَنْ يَرَاكَ اللَّهُ عِنْدَ مَعْصِيَتِهِ وَ يَفْقِدَكَ عِنْدَ طَاعَتِهِ فَتَكُونَ مِنَ الْخَاسِرِینَ وَ إِذَا قَوِیتَ فَاقْوَ عَلَى طَاعَةِ اللَّهِ وَ إِذَا ضَعُفْتَ فَاضْعُفْ عَنْ مَعْصِيَةِ اللَّه‏
بترس که خدایت در معصیت خود بیند و در طاعت خویش نیابد و از زیانکاران باشى. پس اگر نیرومند شدى نیرویت را در طاعت خدا بگمار! و اگر ناتوان گشتى،  ناتوانى‏ات را در نافرمانى او به کار دار
»نهج البلاغه، حکمت ٣٨٣
.:.
»حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام
::لِلْمُؤْمِنِ ثَلَاثُ سَاعَاتٍ فَسَاعَةٌ يُنَاجی فِیهَا رَبَّهُ وَ سَاعَةٌ يَرُمُّ [فِیهَا مَعَايِشَهُ‏] مَعَاشَهُ وَ سَاعَةٌ يُخَلِّی [فِیهَا] بَيْنَ نَفْسِهِ وَ بَيْنَ لَذَّتِهَا فِیمَا يَحِلُّ وَ يَجْمُلُ وَ لَيْسَ لِلْعَاقِلِ أَنْ يَكُونَ شَاخِصاً إِلَّا فِی ثَلَاثٍ مَرَمَّةٍ لِمَعَاشٍ أَوْ خُطْوَةٍ فِی مَعَادٍ أَوْ لَذَّةٍ فِی غَيْرِ مُحَرَّم‏
مؤمن را سه ساعت است: ساعتى که در آن با پروردگارش به راز و نیاز است، و ساعتى که در آن زندگانى خود را کارساز است، و ساعتى که در حلال و نیکو با لذّت نفس دمساز است، و خردمند را نسزد که جز پى سه چیز رود: زندگى را سر و سامان دادن، یا در کار معاد گام نهادن، یا گرفتن کام از چیزهایى غیر حرام‏
»نهج البلاغه، حکمت ٣٩٠
.:.
»حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام
إِنَّ لِلْوَلَدِ عَلَى الْوَالِدِ حَقّاً وَ إِنَّ لِلْوَالِدِ عَلَى الْوَلَدِ حَقّاً فَحَقُّ الْوَالِدِ عَلَى الْوَلَدِ أَنْ يُطِیعَهُ فِی كُلِّ شَيْ‏ءٍ إِلَّا فِی مَعْصِيَةِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ وَ حَقُّ الْوَلَدِ عَلَى الْوَالِدِ أَنْ يُحَسِّنَ اسْمَهُ وَ يُحَسِّنَ أَدَبَهُ وَ يُعَلِّمَهُ الْقُرْآن‏
فرزند را بر پدر حقى است و پدر را بر فرزند حقى. حق پدر بر فرزند آن بود که فرزند در هر چیز، جز نافرمانى خداى سبحان، او را فرمان برد، و حق فرزند بر پدر آن است که او را نام نیکو نهد و نیکش ادب آموزد و قرآنش تعلیم دهد
»نهج البلاغه، حکمت ٣٩٩
.:.
»حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام
الْعَيْنُ حَقٌّ وَ الرُّقَى حَقٌّ وَ السِّحْرُ حَقٌّ وَ الْفَأْلُ حَقٌّ وَ الطِّيَرَةُ لَيْسَتْ بِحَقٍّ وَ الْعَدْوَى لَيْسَتْ بِحَقٍّ وَ الطِّیبُ نُشْرَةٌ وَ الْعَسَلُ نُشْرَةٌ وَ الرُّكُوبُ نُشْرَةٌ وَ النَّظَرُ إِلَى الْخُضْرَةِ نُشْرَة
چشم زخم راست است و افسون راست، و جادوگرى حق است و فال نیک درست و فال بد نه راست، و اثر گذارى از یکى به دیگرى در امور خرافى درست نیست‏ و بوى خوش بیمارى را بهبود دهد، و عسل درمان بود. و سوارى و نگریستن به سبزه درمان بیمارى‏
»نهج البلاغه، حکمت ٤٠٠
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
٩١-١٠-١٤
.:.
»از یاد رفتگان در آخرت
وَنَادَىٰ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابَ النَّارِ‌ أَن قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَدَنَا رَ‌بُّنَا حَقًّا فَهَلْ وَجَدتُّم مَّا وَعَدَ رَ‌بُّكُمْ حَقًّا ۖ قَالُوا نَعَمْ ۚ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَيْنَهُمْ أَن لَّعْنَةُ اللَّـهِ عَلَى الظَّالِمِینَ
و بهشتیان، دوزخیان را آواز می دهند که ما آنچه را که پروردگارمان به ما وعده داده بود، حق یافتیم، آیا شما هم آنچه را که پروردگارتان وعده داده بود، حق یافتید؟ گویند: آری؛ پس آواز دهنده ای در میان آنان آواز دهد که لعنت خدا بر ستمکاران باد
»قرآن کریم، سوره اعراف آیه ٤٤
.:.
»از یاد رفتگان در آخرت
الَّذِینَ اتَّخَذُوا دِینَهُمْ لَهْوًا وَلَعِبًا وَغَرَّ‌تْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۚ فَالْيَوْمَ نَنسَاهُمْ كَمَا نَسُوا لِقَاءَ يَوْمِهِمْ هَـٰذَا وَمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ
آنان که دینشان را سرگرمی و بازی گرفتند و زندگی دنیا آنان را فریفت، پس ما امروز از یاد می بریمشان، همان گونه که آنان دیدار امروزشان را از یاد بردند و همواره آیات ما را انکار می کردند
»قرآن کریم، سوره اعراف آیه ٥١
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
أفضل الصّدقه أن تصدّق و أنت صحیح شحیح تأمل الغنى و تخشى الفقر و لا تمهل حتّى إذا بلغت الحلقوم قلت لفلان کذا و لفلان کذا، ألا و قد کان لفلان.
بهترین صدقه ها آنست که هنگامى که سالم و تنگدستى و امید ثروت و بیم فقر دارى صدقه بدهى نه آنکه بگذارى تا وقتى جان بگلو رسید گوئى این مال فلانى و این مال فلانى، زیرا آنها متعلق بفلانى شده است.
»نهج الفصاحه حدیث شماره  ٤٠٦
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
خَصْلَتَانِ لَا تَجْتَمِعَانِ فِی مُؤْمِنٍ الْبُخْلُ وَ سُوءُ الظَّنِّ بِالرِّزْق‏
دو خصلت است که در مومن جمع نمی شود، بخل و سوء ظن به روزی
»بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج‏ ٧٤، ص: ١٧٢
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
الزُّهْدُ لَيْسَ بِتَحْرِیمِ الْحَلَالِ وَ لَكِنْ أَنْ يَكُونَ بِمَا فِی يَدَيِ اللَّهِ أَوْثَقُ مِنْهُ بِمَا فِی يَدَيْهِ.
زهد به ترک کردن حلال نیست بلکه این است که اطمینانت به انچه نزد خداست بیشتر باشد از آنچه در دست خودت است
»بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج‏ ٧٤، ص: ١٧٢
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
مَنْ أَكْثَرَ الِاسْتِغْفَارَ جَعَلَ اللَّهُ لَهُ مِنْ كُلِّ هَمٍّ فَرَجاً وَ مِنْ كُلِّ ضِیقٍ مَخْرَجاً وَ رَزَقَهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ
کسی که زیاد استغفار کند، خداوند از تمام هموم رهایش می کند و برای هر تنگنایش، گشایشی ایجاد می کند و از جایی که حساب نمی کند روزی‌اش می‌دهد
»بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج‏ ٧٤، ص: ١٧٢
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
كَلِمَةُ الْحِكْمَةِ يَسْمَعُهَا الْمُؤْمِنُ خَيْرٌ مِنْ عِبَادَةِ سَنَةٍ
کلمه حکمت آمیزی که مومن می‌شنود برایش از عبادت یک سال بهتر است
»بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج‏ ٧٤، ص: ١٧٢
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إِنَّ لِلْقُلُوبِ صَدَأٌ كَصَدَإِ النُّحَاسِ، فَاجْلُوهَا بِالاسْتِغْفَارِ وَ تِلَاوَةِ الْقُرْآن
همانا قلبها مانند مس، زنگ می زنند؛ پس با استغفار و تلاوت قرآن آنها را جلا دهید
»بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج‏ ٧٤، ص: ١٧٢
.:.
»امام صادق علیه السلام
تُعْرَضُ الْأَعْمَالُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص أَعْمَالُ الْعِبَادِ كُلَّ صَبَاحٍ أَبْرَارُهَا وَ فُجَّارُهَا فَاحْذَرُوهَا وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ
اعمال بندگان چه نیکوکار و چه نابکار در هر صبحگاه بر رسول خدا (ص) عرضه مى شود؛ پس از اعمال خود بیمناک باشید و این گفتار خداى عزوجل است که مى فرماید: «و بگو عمل کنید که به زودى خداوند و رسولش عمل شما را مى بینند»
»کتاب جهاد با نفس، حدیث ٨٨٥
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
ادْعُوا اللَّهَ وَ أَنْتُمْ مُوقِنُونَ بِالْإِجَابَةِ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ لَا يَقْبَلُ دُعَاءً مِنْ قَلْبٍ غَافِلٍ
خدا را بخوانید در حالیکه به اجابت دعایتان یقین دارید و بدانید که خداوند دعای برخاسته از قلب غافل را نمی پذیرد
»بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج‏ ٧٤، ص: ١٧٣
.:.
»وصیت امام علی (ع) به امام حسن (ع)
وَ اِذا وَجَدْتَ مِنْ اَهْلِ الْفاقَةِ مَنْ یَحْمِلُ لَکَ زادَکَ اِلى یَوْمِ الْقِیامَةِ فَیُوافیکَ بِهِ غَداً حَیْثُ تَحْتاجُ اِلَیْهِ فَاغْتَنِمْهُ وَ حَمِّلْهُ اِیّاهُ وَ اَکْثِرْ مِنْ تَزْویدِهِ وَ اَنْتَ قادِرٌ عَلَیْهِ، فَلَعَلَّکَ تَطْلُبُهُ فَلاتَجدُهُ
اگر بین نیازمندان، کسی را یافتی که توشه ات را برایت به قیامت ببرد و توشه را، فردای محشر، در لحظه احتیاج، به تو برگرداند، وجودش را غنیمت بشمار (انفاق کن)، بار را بگذار بر دوش او؛ تا می توانی بار و کوله اش را سنگین کن؛ شاید بعدها، کسی را با این مشخصات پیدا نکنی
»بخشی از نامه سی و یکم نهج البلاغه
.:.
»وصیت امام علی (ع) به امام حسن (ع)
وَاغْتَنِمْ مَنِ اسْتَقْرَضَکَ فى حالِ غِناکَ لِیَجْعَلَ قَضاءَهُ لَکَ فى یَوْمِ عُسْرَتِکَ
هر کسی روز دارایی ات از تو وام می خواهد، وجودش را غنیمت بشمار؛ تا در آن روز تنگدستی؛ روز گرفتاری، وام را به تو پس دهد
»بخشی از نامه سی و یکم نهج البلاغه
.:.
»وصیت امام علی (ع) به امام حسن (ع)
وَاعْلَمْ اَنَّ اَمامَکَ طَریقاً ذا مَسافَة بَعیدَة وَ مُشَقَّة شَدیدَة، وَ اَنَّهُ لاغِنى بِکَ فیهِ عَنْ حُسْنِ اْلاِرْتِیادِ، وَ قَدْرِ بَلاغِکَ مِنَ الزّادِ مَعَ خِفَّةِ الظَّهْرِ، فَلاتَحْمِلَنَّ عَلى ظَهْرِکَ فَوْقَ طاقَتِکَ فَیَکُونَ ثِقْلُ ذلِکَ وَبالاً عَلَیْکَ
بـدان! راهی طولانی و دشوار پیش رو داری. قطعا به توشه کافی نیاز داری؛ به سبک باری، و به اینکه قدم هایت درست و در مسیر باشند؛ بیش از طاقتت بار (دنیا) برندار، که مبادا در راه سنگینی بار، دست و پاگیرت شود
»بخشی از نامه سی و یکم نهج البلاغه
.:.
»نصایح رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به ابوذر
يَا أَبَا ذَرٍّ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عِنْدَ لِسَانِ كُلِّ قَائِلٍ فَلْيَتَّقِ اللَّهَ امْرُؤٌ وَ لْيَعْلَمْ مَا يَقُولُ‏ يَا أَبَا ذَرٍّ اتْرُكْ فُضُولَ الْكَلَامِ وَ حَسْبُكَ مِنَ الْكَلَامِ مَا تَبْلُغُ بِهِ حَاجَتَكَ يَا أَبَاذَرٍّ كَفَى بِالْمَرْءِ كَذِباً أَنْ يُحَدِّثَ بِكُلِّ مَا يَسْمَع‏
ای ابوذر، همانا خدا نزد زبان هر گوینده‌ای است، پس تقوای الهی پیشه کنید و بدانید چه می‌گویید. ای ابوذر سخن زاید را ترک کن و از کلام، به آنچه تو را به حاجتت می رساند کفایت کن
»مکارم الأخلاق، ص: ٤٦٧ بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج ‏٧٤، ص: ٨٥
.:.
»نصایح رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به ابوذر
يَا أَبَاذَرٍّ كَفَى بِالْمَرْءِ كَذِباً أَنْ يُحَدِّثَ بِكُلِّ مَا يَسْمَع‏، يَا أَبَا ذَرٍّ مَا مِنْ شَيْ‏ءٍ أَحَقَّ بِطُولِ السِّجْنِ مِنَ اللِّسَانِ
ای ابوذر برای دروغگویی انسان همین بس که هر چه می شنود، بیان کند. ای ابوذر هیچ چیزی شایسته تر از زبان برای حبس طولانی نیست! 
»مکارم الأخلاق، ص: ٤٦٧ بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج ‏٧٤، ص: ٨٥
.:.
»نصایح رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به ابوذر
يَا أَبَا ذَرٍّ إِنَّ مِنْ إِجْلَالِ اللَّهِ تَعَالَى إِكْرَامَ ذِی الشَّيْبَةِ الْمُسْلِمِ وَ إِكْرَامَ حَمَلَةِ الْقُرْآنِ الْعَامِلِینَ وَ إِكْرَامَ السُّلْطَانِ الْمُقْسِطِ
ای ابوذر همانا اکرام مسلمان ریش سفید و اکرام حاملین عامل به قرآن و اکرام حاکم دادگر مثل اجلال (گرامی داشت) خداست
»مکارم الأخلاق، ص: ٤٦٧ بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج ‏٧٤، ص: ٨٥
.:.
»نصایح رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به ابوذر
يَا أَبَا ذَرٍّ مَا عَمِلَ مَنْ لَمْ يَحْفَظْ لِسَانَهُ‏، يَا أَبَا ذَرٍّ لَا تَكُنْ عَيَّاباً وَ لَا مَدَّاحاً وَ لَا طَعَّاناً وَ لَا مُمَارِیاً، يَا أَبَا ذَرٍّ لَا يَزَالُ الْعَبْدُ يَزْدَادُ مِنَ اللَّهِ بُعْداً مَا سَاءَ خُلُقُهُ‏، يَا أَبَا ذَرٍّ الْكَلِمَةُ الطَّيِّبَةُ صَدَقَةٌ
ای ابوذر! عمل نمی کند آنکه زبانش را حفظ نمی کند. ای ابوذر عیب جو و مداح و طعنه زن نباش و مجادله نکن. ای ابوذر مادامی که بنده، بد اخلاق باشد از خدا دور می‌شود. ای ابوذر کلمه طیب صدقه است
»مکارم الأخلاق، ص: ٤٦٧ بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج ‏٧٤، ص: ٨٥
.:.
»Prophet Mohammad (SAWA)
إيّاکم والدَّینَ، فإنّه هَمٌّ بِاللیلِ وذُلٌّ بالنهارِ
از وام گرفتن بپرهیزید کـه آن انـدوه شـب و خوارى روز است
»بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج ‏١٠٠، ص ١٤١
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
٩١/١١
.:.
»زمانی برای خشوع
أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِینَ آمَنُوا أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ‌ اللَّـهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا يَكُونُوا كَالَّذِینَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلُ فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ ۖ وَكَثِیرٌ‌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ
آیا وقت آن نرسیده است که دلهای مؤمنان در برابر ذکر خدا و آنچه از حقّ نازل کرده است خاشع گردد؟! و مانند کسانی نباشند که در گذشته به آنها کتاب آسمانی داده شد، سپس زمانی طولانی بر آنها گذشت و قلبهایشان قساوت پیدا کرد؛ و بسیاری از آنها گنهکارند! 
::Has the time not come for those who have believed that their hearts should become humbly submissive at the remembrance of Allah and what has come down of the truth? And let them not be like those who were given the Scripture before, and a long period passed over them, so their hearts hardened; and many of them are defiantly disobedient.
»قرآن کریم، سوره حدید، آیه ١٦
.:.
»عاقبت ثروت اندوزی (قرآن کریم)
وَالَّذِینَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلَا يُنفِقُونَهَا فِی سَبِیلِ اللَّـهِ فَبَشِّرْ‌هُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ ﴿٣٤﴾ يَوْمَ يُحْمَىٰ عَلَيْهَا فِی نَارِ‌ جَهَنَّمَ فَتُكْوَىٰ بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنُوبُهُمْ وَظُهُورُ‌هُمْ ۖ هَـٰذَا مَا كَنَزْتُمْ لِأَنفُسِكُمْ فَذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَكْنِزُونَ ﴿٣٥﴾
و کسانی که طلا و نقره را اندوخته می‌کنند و آن را در راه خدا خرج نمی‌نمایند، آنان را به عذاب بسیار دردناک مژده بده ﴿٣٤﴾ روزی این سکّه‌ها در آتش دوزخ، تافته می‌شود و پیشانیها و پهلوها و پشتهای ایشان با آنها داغ می‌گردد؛ به ایشان گفته می‌شود: این همان چیزی است که برای خویشتن می‌اندوختید، پس اینک بچشید مزه‌ی چیزی را که می‌اندوختید
::And those who hoard gold and silver and spend it not in the way of Allah - give them tidings of a painful punishment (٣٤) The Day when it will be heated in the fire of Hell and seared therewith will be their foreheads, their flanks, and their backs, [it will be said], "This is what you hoarded for yourselves, so taste what you used to hoard." 
»قرآن کریم، سوره توبه، آیات ٣٤ و ٣٥
.:.
»امام حسن مجتبی (علیه السلام)
حسن بن على (ع) به رسول خدا (ص) عرض کرد: پدر جان، پاداش کسى که شما را زیارت کند چیست؟ فرمود: هر کس مرا یا پدرت را یا تو را یا برادرت را زیارت کند، بر من لازم است که روز قیامت او را زیارت کنم و او را از گناهانش رهایى بخشم‏
»ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصارى، ص: ١٦٢
.:.
»امام جواد (علیه السلام)
عَبْدِ الرّحْمَنِ بْنِ أَبِی نَجْرَانَ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع عَنِ التّوْحِیدِ فَقُلْتُ أَتَوَهّمُ شَيْئاً فَقَالَ نَعَمْ غَيْرَ مَعْقُولٍ وَ لَا مَحْدُودٍ فَمَا وَقَعَ وَهْمُكَ عَلَيْهِ مِنْ شَيْ‏ءٍ فَهُوَ خِلَافُهُ لَا يُشْبِهُهُ شَيْ‏ءٌ وَ لَا تُدْرِكُهُ الْأَوْهَامُ كَيْفَ تُدْرِكُهُ الْأَوْهَامُ وَ هُوَ خِلَافُ مَا يُعْقَلُ وَ خِلَافُ مَا يُتَصَوّرُ فِی الْأَوْهَامِ إِنّمَا يُتَوَهّمُ شَيْ‏ءٌ غَيْرُ مَعْقُولٍ وَ لَا مَحْدُودٍ
ابن ابى نجران گوید: از امام جواد (ع) راجع به توحید سؤال کردم و گفتم: میتوانم خدا را چیزى تصور کنم؟ فرمود: آرى ولى چیزى که حقیقتش درک نمیشود و حدى ندارد زیرا هر چیز که در خاطرت در آید خدا غیر او باشد، چیزى مانند او نیست و خاطرها او را درک نکنند، چگونه خاطرها درکش کنند در صورتى که او بر خلاف آنچه تعقل شود و در خاطر نقش بندد میباشد، در باره خدا تنها همین اندازه بخاطر گذرد: «چیزى که حقیقتش درک نشود و حدى ندارد»
»أصول الکافی / ترجمه مصطفوى، ج ‏١، ص: ١٠٩
.:.
»امام هادی (علیه السلام)
إِنَّ لِلَّهِ بِقَاعاً يُحِبُّ أَنْ يُدْعَى فِیهَا فَيَسْتَجِیبَ لِمَنْ دَعَاهُ وَ الْحَيْرُ مِنْهَا
خدا را بقعه‏هاست که دوست دارد در آنها دعا شود و آن دعاها را مستجاب گرداند، که یکى از آن بقعه‏ها بارگاه امام حسین علیه السّلام است.
»تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص: ٨٧٧
.:.
»امام هادی (علیه السلام)
مَنِ اتَّقَى اللَّهَ يُتَّقَى وَ مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ يُطَاعُ وَ مَنْ أَطَاعَ الْخَالِقَ لَمْ يُبَالِ سَخَطَ الْمَخْلُوقِینَ وَ مَنْ أَسْخَطَ الْخَالِقَ فَلْيَيْقَنْ أَنْ يَحُلَّ بِهِ سَخَطُ الْمَخْلُوقِین‏
هر که از خدا پروا نماید از او پروا کنند و هر که از خدا فرمان برد از او فرمان برند و هر که از خالق اطاعت کند از خشم مخلوق ترسى به خود راه ندهد و هر که آفریدگار را خشمگین سازد پس باید مطمئن باشد که به خشم آفریدگان دچار آید
»تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص: ٨٧٧
.:.
»امام هادی (علیه السلام)
(فارسی)حسن بن مسعود گوید: خدمت امام هادى ع شرفیاب شدم، در حالى که انگشتم خراش برداشته بود و سوارى در اثر برخوردى که به من کرده بود شانه‏ام آسیب دیده بود و در ازدحامى گرفتار شدم که در اثر آن پاره‏اى از لباسهایم پاره شد، ناگهان بر زبان آوردم که: وه چه روز شومى! خدا شرّت را از من بگرداند. امام هادى علیه السّلام فرمود: اى حسن! تو هم که با ما رفت و آمد دارى گناه خود را بر گردن بى‏گناه مى‏اندازى؟! ... اى حسن! روزها چه گناهى دارند که چون شما به سزاى اعمالتان مى‏رسید آنها را شوم مى‏پندارید
»تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص: ٨٧٩
.:.
»امام حسن عسکری (علیه السلام)
لَا تُمَارِ فَيَذْهَبَ بَهَاؤُكَ وَ لَا تُمَازِحْ فَيُجْتَرَأَ عَلَيْک‏
جدال مکن که احترامت از بین مى‏رود و شوخى مکن که بر تو گستاخ مى‏شوند
»تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص: ٨٨٧
.:.
»امام حسن عسکری (علیه السلام)
لَيْسَتِ الْعِبَادَةُ كَثْرَةَ الصِّيَامِ وَ الصَّلَاةِ وَ إِنَّمَا الْعِبَادَةُ كَثْرَةُ التَّفَكُّرِ فِی أَمْرِ اللَّه‏
عبادت [تنها] به بسیار روزه گرفتن و نماز خواندن نیست، همانا عبادت بسیار اندیشه‏ورزى در امر خداست‏
»تحف العقول ص: ٤٨٨
.:.
»امام حسن عسکری (علیه السلام)
بِئْسَ الْعَبْدُ عَبْدٌ يَكُونُ ذَا وَجْهَيْنِ وَ ذَا لِسَانَيْنِ يُطْرِی أَخَاهُ شَاهِداً وَ يَأْكُلُهُ غَائِباً إِنْ أُعْطِيَ حَسَدَهُ وَ إِنِ ابْتُلِيَ خَذَلَه‏
چه بد بنده‏اى است آن بنده که دو روى و دو زبان است، در حضور برادرش او را مى‏ستاید و در غیابش [با غیبت کردن‏] گوشت او را مى‏خورد. اگر به او عطایى شود حسد برد و اگر گرفتار گردد او را وانهد
»تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص: ٨٩٣
.:.
»امام حسن عسکری (علیه السلام)
أَقَلُّ النَّاسِ رَاحَةً الْحَقُود
شخص کینه‏اى، کم آسایش‏ترین مردم است‏
»تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص: ٨٩٣
.:.
»امام حسن عسکری (علیه السلام)
لَا يَشْغَلْكَ رِزْقٌ مَضْمُونٌ عَنْ عَمَلٍ مَفْرُوض‏
روزى تضمین شده از کار واجبت بازندارد
»تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص: ٨٩٣
.:.
»امام حسن عسکری (علیه السلام)
لَا تُكْرِمِ الرَّجُلَ بِمَا يَشُقُّ عَلَيْه‏
مرد را چنان گرامى مدار که بر او سخت بگذرد
»تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص: ٨٩٥
.:.
»امام حسن عسکری (علیه السلام)
مَنْ وَعَظَ أَخَاهُ سِرّاً فَقَدْ زَانَهُ وَ مَنْ وَعَظَهُ عَلَانِيَةً فَقَدْ شَانَه‏
 هر که برادر خود را پنهانى اندرز دهد، در واقع او را آراسته است و هر که در حضور دیگران اندرزش دهد، او را رسوا نموده است‏
»تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص: ٨٩٥
.:.
»امام حسن عسکری (علیه السلام)
مَا مِنْ بَلِيَّةٍ إِلَّا وَ لِلَّهِ فِیهَا نِعْمَةٌ تُحِیطُ بِهَا
هیچ بلایى نیست مگر آنکه اطراف آن با نعمت الهى احاطه شده است‏
»تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص: ٨٩٥
.:.
»خداوند خطاب به حضرت موسی
يَا مُوسَى لَا تَنْسَنِی عَلَى كُلِّ حَالٍ وَ لَا تَفْرَحْ بِكَثْرَةِ الْمَالِ فَإِنَّ نِسْيَانِی يُقْسِی الْقُلُوبَ وَ مَعَ كَثْرَةِ الْمَالِ كَثْرَةُ الذُّنُوب‏
اى موسى! هیچ گاه مرا از یاد مبر و به فراوانى دارایى، شادمان مباش؛ زیرا از یاد بردن من، سنگدلى آورد و از فراوانى دارایى فراوانى گناهان به بار آید
»تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص: ٩٠١
.:.
»امام جواد (علیه السلام)
قَالَ لَهُ رَجُلٌ أَوْصِنِی قَالَ ع وَ تَقْبَلُ قَالَ نَعَمْ قَالَ تَوَسَّدِ الصَّبْرَ وَ اعْتَنِقِ الْفَقْرَ وَ ارْفَضِ الشَّهَوَاتِ وَ خَالِفِ الْهَوَى وَ اعْلَمْ أَنَّكَ لَنْ تَخْلُوَ مِنْ عَيْنِ اللَّهِ فَانْظُرْ كَيْفَ تَكُون‏
مردى به آن حضرت گفت: مرا اندرز و سفارش فرما. فرمود: آیا تو اندرز مى‏پذیرى؟ گفت: آرى! آنگاه امام جواد ع فرمود: صبر را بالش خود ساز و با فقر دست به گردن شو و شهوت‏ها را دور ساز و با هواى نفس مخالفت ورز و بدان که همواره در دیدرس خدایى، پس ببین چگونه باید باشى‏
»تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص: ٨٢٥
.:.
»امام جواد (علیه السلام)
مَنْ شَهِدَ أَمْراً فَكَرِهَهُ كَانَ كَمَنْ غَابَ عَنْهُ وَ مَنْ غَابَ عَنْ أَمْرٍ فَرَضِيَهُ كَانَ كَمَنْ شَهِدَه‏
هر کس در امری حاضر باشد ولى آن را ناپسند دارد مانند کسى است که در آن کار نبوده است و هر کس در امری حاضر نباشد ولى به آن کار رضایت دهد مانند کسى است که در آن کار حضور داشته است‏
»تحف العقول، ص: ٤٥٦
.:.
»امام جواد (علیه السلام) [در باب گوش دادن به رسانه های ضد دین]
مَنْ أَصْغَى إِلَى نَاطِقٍ فَقَدْ عَبَدَهُ فَإِنْ كَانَ النَّاطِقُ عَنِ اللَّهِ فَقَدْ عَبَدَ اللَّهَ وَ إِنْ كَانَ النَّاطِقُ يَنْطِقُ عَنْ لِسَانِ إِبْلِیسَ فَقَدْ عَبَدَ إِبْلِیس‏
هر کس به گوینده‏اى گوش سپارد همانا او را پرستیده، اگر آن گوینده از خدا گوید پس خدا را پرستیده و اگر از زبان شیطان گوید پس شیطان را پرستیده است‏
»تحف العقول ص ٤٥٦
.:.
»امام جواد (علیه السلام) [در باب شکرگزار بودن]
رُوِيَ أَنَّ جَمَّالا [حَمَّالًا] حَمَلَهُ مِنَ الْمَدِینَةِ إِلَى الْكُوفَةِ فَكَلَّمَهُ فِی صِلَتِهِ وَ قَدْ كَانَ أَبُو جَعْفَرٍ ع وَصَلَهُ بِأَرْبَعِمِائَةِ دِینَارٍ فَقَالَ ع سُبْحَانَ اللَّهِ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّهُ لَا يَنْقَطِعُ الْمَزِیدُ مِنَ اللَّهِ حَتَّى يَنْقَطِعَ الشُّكْرُ مِنَ الْعِبَاد
ساربانى امام جواد ع را از مدینه به کوفه آورد و با اینکه حضرت چهار صد دینار به وى پرداخته بود باز هم براى گرفتن انعام چانه مى‏زد، امام ع فرمود: سبحان اللَّه! مگر نمى‏دانى افزونى نعمت از طرف خدا قطع نشود مگر آنکه شکرگزارى بندگان قطع گردد
»تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص: ٨٢٧
.:.
»امام جواد (علیه السلام)
إِظْهَارُ الشَّيْ‏ءِ قَبْلَ أَنْ يُسْتَحْكَمَ مَفْسَدَةٌ لَه‏
اظهار چیزى قبل از آنکه محکم و قطعى گردد باعث تباهى آن است‏
»تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص: ٨٢٧
.:.
»امام جواد (علیه السلام)
الْمُؤْمِنُ يَحْتَاجُ إِلَى تَوْفِیقٍ مِنَ اللَّهِ وَ وَاعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ وَ قَبُولٍ مِمَّنْ يَنْصَحُه‏
مؤمن [به سه خصلت‏] محتاج است: توفیق از جانب خدا، واعظى از درون خود و پذیرش نصیحت از هر کس که او را نصیحت نماید
»تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص: ٨٢٧
.:.
»امام حسن مجتبی (علیه السلام)
قِیلَ لَهُ ع مَا الزُّهْدُ قَالَ الرَّغْبَةُ فِی التَّقْوَى وَ الزَّهَادَةُ فِی الدُّنْيَا قِیلَ فَمَا الْحِلْمُ قَالَ كَظْمُ الْغَيْظِ وَ مِلْكُ النَّفْسِ قِیلَ مَا السَّدَادُ قَالَ دَفْعُ الْمُنْكَرِ بِالْمَعْرُوفِ
از امام حسن ع سؤال شد: زهد چیست؟ فرمود: دلدادگى به تقوى و دل برگرفتن از دنیا. سؤال شد: حلم چیست؟ فرمود: فرو خوردن خشم و خویشتن دارى. سؤال شد: سداد چیست؟ فرمود: پس زدن بدى با خوبى
»تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص: ٣٨٩
.:.
»امام حسن مجتبی (علیه السلام)
قِیلَ فَمَا الشَّرَفُ قَالَ اصْطِنَاعُ الْعَشِیرَةِ وَ حَمْلُ الْجَرِیرَةِ ... قِیلَ فَمَا الْمَجْدُ قَالَ أَنْ تُعْطِيَ فِی الْغُرْمِ وَ أَنْ تَعْفُوَ عَنِ الْجُرْمِ
[از امام حسن ع] سؤال شد: شرف چیست؟ فرمود: احسان به طایفه و نزدیکان و به عهده گرفتن خسارت و جرم آنان ... سؤال شد: بزرگوارى چیست؟ فرمود: در غرامت عطابخشى و از جرم چشم پوشى
»تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص: ٣٨٩
.:.
»امام حسن مجتبی (علیه السلام)
قِیلَ فَمَا الْمُرُوَّةُ قَالَ حِفْظُ الدِّینِ وَ إِعْزَازُ النَّفْسِ وَ لِینُ الْكَنَفِ وَ تَعَهُّدُ الصَّنِیعَةِ وَ أَدَاءُ الْحُقُوقِ وَ التَّحَبُّبُ إِلَى النَّاسِ قِیلَ فَمَا الْكَرَمُ قَالَ الِابْتِدَاءُ بِالْعَطِيَّةِ قَبْلَ الْمَسْأَلَةِ وَ إِطْعَامُ الطَّعَامِ فِی الْمَحْلِ
[از امام حسن ع] سؤال شد: مردانگى چیست؟ فرمود: حفظ دین، حفظ عزّت نفس، نرم رفتارى، تداوم نیکى، پرداخت حقوق و اظهار دوستى نسبت به مردم. سؤال شد: کرم چیست؟ فرمود: بخشش پیش از خواهش‏ و طعام دادن به مردم هنگام قحطى
»تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص: ٣٨٩
.:.
»نصیحت امام حسن مجتبی (علیه السلام) به فرزندش
يَا بُنَيَّ لَا تُؤَاخِ أَحَداً حَتَّى تَعْرِفَ مَوَارِدَهُ وَ مَصَادِرَهُ فَإِذَا اسْتَنْبَطْتَ الْخِبْرَةَ وَ رَضِیتَ الْعِشْرَةَ فَآخِهِ عَلَى إِقَالَةِ الْعَثْرَةِ وَ الْمُوَاسَاةِ فِی الْعُسْرَة
اى پسر جانم! با هیچ کس برادرى مکن مگر آن که بدانى کجاها رفت و آمد دارد و چون خوب به این مسأله پى بردى و معاشرت او را پسندیدى به این شرط با او صمیمانه دوستى کن که در لغزش، گذشت داشته باشید و در سختى، یارى کنید با مال و جان
»تحف العقول، ص: ٢٣٤
.:.
»امام حسن مجتبی (علیه السلام)
وَ قَالَ ع لِرَجُلٍ أَبَلَّ مِنْ عِلَّةٍ إِنَّ اللَّهَ قَدْ ذَكَرَكَ فَاذْكُرْهُ وَ أَقَالَكَ فَاشْكُرْهُ
امام حسن علیه السّلام به مردى که از بیمارى بهبود یافته بود فرمود: همانا خدایت تو را یاد کرد تو نیز خدا را یاد کن و از تو گذشت نمود تو نیز سپاسگزارش باش‏
»تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص: ٤٠٥
.:.
»امام حسن مجتبی (علیه السلام)
مَنْ أَدَامَ الِاخْتِلَافَ إِلَى الْمَسْجِدِ أَصَابَ إِحْدَى ثَمَانٍ آيَةً مُحْكَمَةً وَ أَخاً مُسْتَفَاداً وَ عِلْماً مُسْتَطْرَفاً وَ رَحْمَةً مُنْتَظَرَةً وَ كَلِمَةً تَدُلُّهُ عَلَى الْهُدَى أَوْ تَرُدُّهُ عَنْ رَدًى وَ تَرْكَ الذُّنُوبِ حَيَاءً أَوْ خَشْيَةً
هر که همیشه به مسجد رفت و آمد داشته باشد یکى از این هشت چیز نصیبش گردد: نشانه‏اى محکم، برادرى قابل استفاده [علمى و معنوى‏]، دانشى تازه، رحمتى مورد انتظار، سخنى که به راه راست هدایت نماید یا از هلاکت برهاند و ترک گناهان از روى شرم و حیا یا از ترس خدا
»تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص: ٤٠٧
.:.
»امام حسن مجتبی (علیه السلام)
::وَ رُزِقَ غُلَاماً فَأَتَتْهُ قُرَيْشٌ تُهَنِّیهِ فَقَالُوا يُهَنِّیكَ الْفَارِسُ فَقَالَ ع أَيُّ شَيْ‏ءٍ هَذَا الْقَوْلُ وَ لَعَلَّهُ يَكُونُ رَاجِلًا فَقَالَ لَهُ جَابِرٌ كَيْفَ نَقُولُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَقَالَ ع إِذَا وُلِدَ لِأَحَدِكُمْ غُلَامٌ فَأَتَيْتُمُوهُ فَقُولُوا لَهُ شَكَرْتَ الْوَاهِبَ وَ بُورِكَ لَكَ فِی الْمَوْهُوبِ بَلَغَ اللَّهُ بِهِ أَشُدَّهُ وَ رَزَقَكَ بِرَّهُ
(فارسی)امام نوزاد پسرى پیدا کرده بود، قریش براى عرض تبریک آمدند (و على الرسم) گفتند اسب سوار مبارک باد (و این جمله را به عنوان تفأل مى‏گفتند که این پسر بزرگ شود و سوارى دلاور گردد) فرمود: این چه حرفى است؟ شاید پیاده باشد، جابر گفت: پس چه بگوئیم؟ فرمود: براى تبریک نوزاد بگوئید: شکر (خداى) بخشنده نصیبت باد، بخشش (پروردگار) مبارک باد. خدا او را به حد کمال رساند، و تو را از خیرش بهره‏مند سازد
»تحف العقول / ترجمه جنتی، ص: ٣٦٩
.:.
»امام حسن مجتبی (علیه السلام)
 إِذَا لَقِيَ أَحَدُكُمْ أَخَاهُ فَلْيُقَبِّلْ مَوْضِعَ النُّورِ مِنْ جَبْهَتِهِ
چون برادرى را ملاقات کنید جاى نور پیشانیش (یعنى محل سجده) را ببوسید
»تحف العقول / ترجمه جنتى، ص: ٣٧١
.:.
»پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله
::نَهَى رَسُولُ اللَّهِ ص عَنْ سَبْعٍ وَ أَمَرَ بِسَبْعٍ نَهَانَا أَنْ نَتَخَتَّمَ بِالذَّهَبِ وَ عَنِ الشُّرْبِ فِی آنِيَة الذَّهَبِ وَ الْفِضَّةِ وَ قَالَ مَنْ شَرِبَ فِیهَا فِی الدُّنْيَا لَمْ يَشْرَبْ فِیهَا فِی الْآخِرَةِ وَ عَنْ رُكُوبِ الْمَيَاثِرِ وَ عَنْ لُبْسِ الْقَسِّيِّ وَ عَنْ لُبْسِ الْحَرِیرِ وَ الدِّیبَاجِ وَ الْإِسْتَبْرَقِ وَ أَمَرَنَا ع بِاتِّبَاعِ الْجَنَائِزِ وَ عِيَادَةِ الْمَرِیضِ وَ تَسْمِیتِ الْعَاطِسِ وَ نُصْرَةِ الْمَظْلُومِ وَ إِفْشَاءِ السَّلَامِ وَ إِجَابَةِ الدَّاعِی وَ إِبْرَارِ الْقَسَمِ [قال الخلیل بن أحمد لعل الصواب إبرار المقسم‏]
(فارسی)پیامبر خدا (ص) از هفت چیز نهى و به هفت چیز امر فرمود، ما را نهى کرد از این که انگشتر طلا به دست کنیم و از خوردن از ظرف‏هاى طلا و نقره و فرمود: هر کس در دنیا از آنها بخورد در آخرت از آنها نخواهد خورد، و از سوار شدن بر زین ابریشمى و از پوشیدن لباس مخلوط به ابریشم و از پوشیدن لباس از ابریشم و دیبا و اطلس، و ما را دستور داد به تشییع جنازه و عیادت مریض و دعا کردن به کسى که عطسه مى‏کند و کمک کردن به مظلوم و شایع کردن سلام و اجابت کسى که ما را دعوت مى‏کند و راست بودن سوگند
»الخصال / ترجمه جعفرى، ج‏٢، ص: ٥
.:.
»پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله
::سَبْعَةٌ يُظِلُّهُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِی ظِلِّهِ يَوْمَ لَا ظِلَّ إِلَّا ظِلُّهُ إِمَامٌ عَادِلٌ وَ شَابٌّ نَشَأَ فِی عِبَادَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَجُلٌ قَلْبُهُ مُتَعَلِّقٌ بِالْمَسْجِدِ إِذَا خَرَجَ مِنْهُ حَتَّى يَعُودَ إِلَيْهِ وَ رَجُلَانِ كَانَا فِی طَاعَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَاجْتَمَعَا عَلَى ذَلِكَ وَ تَفَرَّقَا وَ رَجُلٌ ذَكَرَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَالِیاً فَفَاضَتْ عَيْنَاهُ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَجُلٌ دَعَتْهُ امْرَأَةٌ ذَاتُ حَسَبٍ وَ جَمَالٍ فَقَالَ إِنِّی أَخَافُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَجُلٌ تَصَدَّقَ بِصَدَقَةٍ فَأَخْفَاهَا حَتَّى لَا تَعْلَمَ شِمَالُهُ مَا يَتَصَدَّقُ بِيَمِینِه‏
(فارسی) خداوند هفت کس را در روزى که سایه‏اى جز سایه او نیست در سایه خود قرار مى‏دهد: پیشواى عادل و جوانى که در عبادت خداوند بزرگ شود و مردى که وقتى از مسجد بیرون مى‏شود دلش در مسجد باشد تا وقتى که برگردد، و دو مردى که بر اساس طاعت خداوند با هم گرد آمدند و از هم جدا شدند، و مردى که در خلوت به یاد خدا باشد و از ترس خدا اشک بریزد، و مردى که زنى داراى حسب و زیبایى او را به خود بخواند و او بگوید: من از خدا مى‏ترسم، و مردى که پنهانى صدقه بدهد بگونه‏اى که دست چپ او نداند که دست راست او چه صدقه‏اى داده است‏
»الخصال / ترجمه جعفرى، ج‏٢، ص: ٩
.:.
»توصیه پیامبر (ص) به ابوذر
::أَوْصَانِی رَسُولُ اللَّهِ بِسَبْعٍ أَوْصَانِی أَنْ أَنْظُرَ إِلَى مَنْ هُوَ دُونِی وَ لَا أَنْظُرَ إِلَى مَنْ هُوَ فَوْقِی وَ أَوْصَانِی بِحُبِّ الْمَسَاكِینِ وَ الدُّنُوِّ مِنْهُمْ وَ أَوْصَانِی أَنْ أَقُولَ الْحَقَّ وَ إِنْ كَانَ مُرّاً وَ أَوْصَانِی أَنْ أَصِلَ رَحِمِی وَ إِنْ أَدْبَرَتْ وَ أَوْصَانِی أَنْ لَا أَخَافَ فِی اللَّهِ لَوْمَةَ لَائِمٍ وَ أَوْصَانِی أَنْ أَسْتَكْثِرَ مِنْ قَوْلِ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِیمِ فَإِنَّهَا مِنْ كُنُوزِ الْجَنَّة
(فارسی)پیامبر خدا (ص) مرا به هفت چیز وصیت فرمود: اینکه به پایین‏تر از خود نگاه کنم و به بالاتر از خود نگاه نکنم، و مرا به دوست داشتن تهى‏دستان و نزدیک شدن به آنان وصیت کرد و وصیت کرد که جز حق نگویم اگر چه تلخ باشد و وصیت کرد که صله ارحام کنم اگر چه آنان پشت کرده باشند و وصیتم کرد که در راه خدا از سرزنش هیچ سرزنش‏کننده‏اى نترسم و مرا وصیت کرد که این جمله را بسیار بگویم «لا حول و لا قوة الا بالله العلیّ العظیم» که آن از گنجینه‏هاى بهشت است‏
»الخصال، ج‏ ٢، ص: ٣٤٥
.:.
»پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله
الْمَرَضُ لِلْمُؤْمِنِ تَطْهِیرٌ وَ رَحْمَةٌ وَ لِلْكَافِرِینَ عَذَابٌ وَ لَعْنَة
مرض براى مؤمن سبب پاکى و رحمت مى‏گردد و براى کافر سبب عذاب و لعنت است‏
»ارشاد القلوب / ترجمه طباطبایى، ص: ١٧٢
.:.
»پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله
أَنَّ الْمَرَضَ يُنَقِّی الْجَسَدَ مِنَ الذُّنُوبِ كَمَا يُنَقِّی الْكِیرُ خَبَثَ الْحَدِیدِ وَ إِذَا مَرِضَ الصَّغِیرُ كَانَ مَرَضُهُ كَفَّارَةً لِوَالِدَيْه‏
به تحقیق که مرض بدن را از گناهان پاک مى‏کند، چنان که کوره آهنگرى زنگار آهن را پاک مى‏کند و هنگامى که طفل خردسالى مریض شود مرض او کفاره پدر و مادر است‏
»ارشاد القلوب / ترجمه طباطبایى، ص: ١٧٣
.:.
»ثواب عیادت مریض و غسل و تشییع جنازه
::رُوِيَ فِیمَا نَاجَى بِهِ مُوسَى رَبَّهُ إِذْ قَالَ يَا رَبِّ أَعْلِمْنِی مَا فِی عِيَادَةِ الْمَرِیضِ مِنَ الْأَجْرِ فَقَالَ سُبْحَانَهُ أُوَكِّلُ بِهِ مَلَکاً يَعُودُهُ فِی قَبْرِهِ إِلَى مَحْشَرِهِ قَالَ يَا رَبِّ فَمَا لِمَنْ غَسَلَهُ قَالَ أَغْسِلُهُ مِنْ ذُنُوبِهِ كَمَا وَلَدَتْهُ أُمُّهُ فَقَالَ يَا رَبِّ فَمَا لِمَنْ شَيَّعَ جَنَازَتَهُ قَالَ أُوَكِّلُ بِهِمْ مَلَائِكَتِی يُشَيِّعُونَهُمْ فِی قُبُورِهِمْ إِلَى مَحْشَرِهِم‏
(فارسی)[موسی] عرض کرد: اى خداى من آگاه کن مرا که براى عیادت مریض چقدر اجر و ثواب است؟ پس خداوند سبحان فرمود: موكّل مى‏کنم بر او ملکى را که عیادت مى‏کند او را در قبرش و با او هست تا این که وارد صحراى محشر شود. موسى عرض کرد: اى خداى من چه ثوابى هست براى کسى که او را غسل دهد؟ فرمود: من او را مى‏شویم از گناهانش، چنان که از مادر متولد شده. پس گفت: اى خداى من چه ثواب است براى کسى که تشییع جنازه او کند؟ فرمود بر آنها ملائکه‏ام را موکل مى‏کنم که همراهى مى‏کنند آنان را در قبرشان تا به محشرشان‏
»ارشاد القلوب / ترجمه طباطبایى، ص: ١٧٤
.:.
»سخنان خداوند در معراج پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله
::لَمَّا أُسْرِيَ بِی إِلَى السَّمَاءِ أَوْحَى إِلَيَّ رَبِّی جَلَّ جَلَالُهُ فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ إِنِّی اطَّلَعْتُ عَلَى الْأَرْضِ اطِّلَاعَةً فَاخْتَرْتُكَ مِنْهَا فَجَعَلْتُكَ نَبِيّاً وَ شَقَقْتُ لَكَ مِنِ اسْمِی اسْماً فَأَنَا الْمَحْمُودُ وَ أَنْتَ مُحَمَّدٌ ثُمَّ اطَّلَعْتُ الثَّانِيَةَ فَاخْتَرْتُ مِنْهَا عَلِيّاً وَ جَعَلْتُهُ وَصِيَّكَ وَ خَلِیفَتَكَ وَ زَوْجَ ابْنَتِكَ وَ أَبَا ذُرِّيَّتِكَ وَ شَقَقْتُ لَهُ اسْماً مِنْ أَسْمَائِی فَأَنَا الْعَلِيُّ الْأَعْلَى وَ هُوَ عَلِيٌّ وَ خَلَقْتُ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ مِنْ نُورِكُمَا
(فارسی)چون مرا به آسمانها بردند، خدایم به من وحى کرد که اى محمّد! من بر زمین نظرى افکندم و تو را از آن میان برگزیدم و تو را پیامبر ساختم و از اسم خود براى تو اسمى برگرفتم که من محمود و تو محمّدى! سپس دوم بار بر زمین نظرى افکندم و از آن میان علىّ را برگزیدم و او را وصىّ و خلیفه تو و همسر دختر و پدر فرزندانت ساختم و براى او اسمى از اسماء خود برگرفتم که من عليّ اعلى هستم و او عليّ است و فاطمه و حسن و حسین را از نور شما دو تن آفریدم
»کمال الدین و تمام النعمة، ج ‏١، ص: ٢٥٢
.:.
»سخنان خداوند در معراج پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله
::يَا مُحَمَّدُ لَوْ أَنَّ عَبْداً عَبَدَنِی حَتَّى يَنْقَطِعَ وَ يَصِیرَ كَالشَّنِّ الْبَالِی ثُمَّ أَتَانِی جَاحِداً لِوَلَايَتِهِمْ فَمَا أَسْكَنْتُهُ جَنَّتِی وَ لَا أَظْلَلْتُهُ تَحْتَ عَرْشِی
(فارسی)اى محمّد! اگر بنده‏اى مرا عبادت کند تا آنکه منقطع شود و مانند مَشک کهنه پوسیده گردد سپس در حالى نزد من آید که منکر ولایت ایشان [ائمه ١٢ گانه] است او را در بهشت خود جاى نمى‏دهم و تحت سایه عرشم در نیاورم...
»کمال الدین / ترجمه پهلوان، ج‏ ١، ص: ٤٧٣
.:.
»سخنان خداوند در معراج پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله
::يَا مُحَمَّدُ تُحِبُّ أَنْ تَرَاهُمْ قُلْتُ نَعَمْ يَا رَبِّ فَقَالَ عَزَّ وَ جَلَّ ارْفَعْ رَأْسَكَ فَرَفَعْتُ رَأْسِی وَ إِذَا أَنَا بِأَنْوَارِ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ وَ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ وَ م‏ح‏م‏د بْنِ الْحَسَنِ الْقَائِمِ فِی وَسْطِهِمْ كَأَنَّهُ كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ-
(فارسی)اى محمّد! آیا دوست مى‏دارى که ایشان را ببینى؟ گفتم آرى اى پروردگار من. گفت: سرت را بلند کن سرم را بلند کردم و بناگاه انوار علی و فاطمه و حسن و حسین و عليّ بن الحسین و محمّد بن علىّ و جعفر بن محمّد و موسى بن جعفر و عليّ بن موسى و محمّد بن عليّ و عليّ بن محمّد و حسن بن عليّ و محمّد بن الحسن را دیدم و قائم در وسط آنان مانند ستاره‏اى درخشان بود
»کمال الدین / ترجمه پهلوان، ج‏ ١، ص: ٤٧٤
.:.
»امام صادق علیه السلام
قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ خَمْسُ عَلَامَاتٍ مَحْتُومَاتٍ الْيَمَانِيُّ وَ السُّفْيَانِيُّ وَ الصَّيْحَةُ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ وَ الْخَسْفُ بِالْبَيْدَاءِ
پیش از قیام قائم پنج نشانه خواهد بود که همگى از علامات محتوم است: یمانى و سفیانى و صیحه و کشتن نفس زکيّه و فرو رفتن زمین در بیداء
»کمال الدین / ترجمه پهلوان، ج‏ ٢، ص: ٥٥٦
.:.
»امام صادق علیه السلام
::يُنَادِی مُنَادٍ بِاسْمِ الْقَائِمِ ع قُلْتُ خَاصٌّ أَوْ عَامٌّ قَالَ عَامٌّ يَسْمَعُ كُلُّ قَوْمٍ بِلِسَانِهِمْ قُلْتُ فَمَنْ يُخَالِفُ الْقَائِمَ ع وَ قَدْ نُودِيَ بِاسْمِهِ قَالَ لَا يَدَعُهُمْ إِبْلِیسُ حَتَّى يُنَادِيَ فِی آخِرِ اللَّيْلِ وَ يُشَكِّكَ النَّاسَ
(فارسی)زراره از امام صادق علیه السّلام روایت کند که فرمود: نداکننده‏اى قائم ع را به نام مى‏خواند. گفتم: نداى خاصّ است یا نداى عامّ؟ فرمود: نداى عامّ است و هر ملّتى به زبان خود آن را مى‏شنود. گفتم: پس چه کسى با او مخالفت مى‏کند در حالى که او را به نام مى‏خوانند؟ فرمود: ابلیس آنان را رها نمى‏کند و در آخر شب ندا مى‏کند و مردم را به شكّ وامى‏دارد
»کمال الدین / ترجمه پهلوان، ج‏ ٢، ص: ٥٥٦
.:.
»حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف
فإنّا یُحیطُ عِلمُنا بِأنبائِکُم وَ لا یَغرُبُ عَنَا شَیءُ مِن أخبارکُم
علم ما به شما احاطه دارد و چیزی از اخبار شما بر ما پوشیده نیست
»اصول کافی ج ١ ص ٣٧٢
.:.
»امام صادق علیه السلام
ارْجُ اللَّهَ رَجَاءً لَا يُجَرِّئُكَ عَلَى مَعَاصِیهِ وَ خَفِ اللَّهَ خَوْفاً لَا يُؤْيِسُكَ مِنْ رَحْمَتِه‏
تا آنجا امیدوار بخدا باش که تو را دلیر بر گناه نکند و تا آنجا از خدا بترس که نومید از رحمتش نگرداندت‏
»الأمالی (للصدوق) / ترجمه کمره‏اى، ص: ١٤
.:.
»وصی پیامبر کیست؟
::سَلْمَانَ الْفَارِسِيِّ رَحِمَهُ اللَّهُ قَال‏: سَأَلْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص مَنْ وَصِيُّكَ مِنْ أُمَّتِكَ فَإِنَّهُ لَمْ يُبْعَثْ نَبِيٌّ إِلَّا كَانَ لَهُ وَصِيٌّ مِنْ أُمَّتِهِ ... فَقَالَ يَا سَلْمَانُ سَأَلْتَنِی عَنْ وَصِيِّی مِنْ أُمَّتِی فَهَلْ تَدْرِی مَنْ كَانَ وَصِيَّ مُوسَى مِنْ أُمَّتِهِ فَقُلْتُ كَانَ وَصِيُّهُ يُوشَعَ بْنَ نُونٍ فَتَاهُ قَالَ فَهَلْ تَدْرِی لِمَ كَانَ أَوْصَى إِلَيْهِ فَقُلْتُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَعْلَمُ قَالَ أَوْصَى إِلَيْهِ لِأَنَّهُ كَانَ أَعْلَمَ أُمَّتِهِ بَعْدَهُ وَ وَصِيِّی وَ أَعْلَمُ أُمَّتِی مِنْ بَعْدِی عَلِيُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ ع‏
(فارسی)سلمان فارسى (ره) گوید از رسول خدا «ص» پرسیدم وصى تو از امتت کیست؟ زیرا پیغمبرى مبعوث نشده جز آنکه از امت خود وصى داشته ... فرمود اى سلمان مرا از وصى خودم که از امتم باشد پرسیدى بگو وصى موسى از امت وى کى بود؟ گفتم وصیش یوشع بن نون بود پیغمبر تاملى کرد و فرمود می‌دانى چرا به او وصیت کرد؟ گفتم خدا و رسولش داناترند، فرمود به او وصیت کرد زیرا پس از وى اعلم امتش بود، وصى من و اعلم امتم پس از من على بن ابى طالب ع است
»الأمالی (للصدوق) / ترجمه کمره‏اى، ص: ١٣
.:.
»امیرالمومنین علیه السلام
::افْتَرَقَتِ الْيَهُودُ عَلَى إِحْدَى وَ سَبْعِینَ فِرْقَةً سَبْعُونَ مِنْهَا فِی النَّارِ وَ وَاحِدَةٌ نَاجِيَةٌ فِی الْجَنَّةِ وَ هِيَ الَّتِی اتَّبَعَتْ يُوشَعَ بْنَ نُونٍ وَصِيَّ مُوسَى ع وَ افْتَرَقَتِ النَّصَارَى عَلَى اثْنَتَيْنِ وَ سَبْعِینَ فِرْقَةً إِحْدَى وَ سَبْعُونَ فِرْقَةً فِی النَّارِ وَ وَاحِدَةٌ بِالْجَنَّةِ وَ هِيَ الَّتِی اتَّبَعَتْ شَمْعُونَ الصَّفَا وَصِيَّ عِیسَى ع وَ تَفْتَرِقُ هَذِهِ الْأُمَّةُ عَلَى ثَلَاثٍ وَ سَبْعِینَ فِرْقَةً اثْنَتَانِ وَ سَبْعُونَ فِرْقَةً فِی النَّارِ وَ وَاحِدَةٌ فِی الْجَنَّةِ وَ هِيَ الَّتِی اتَّبَعَتْ وَصِيَّ مُحَمَّدٍ ص
(فارسی)یهود ٧١ فرقه شد، که ٧٠ فرقه‏اش جهنّمى و تنها یک فرقه‏اش اهل بهشت است، و آن همان فرقه‏اى است که از یوشع بن نون وصىّ موسى ع پیروى کردند و نصارى ٧٢ فرقه شدند، ٧١ فرقه‏اش أهل دوزخ و تنها یک فرقه اهل بهشت شدند، و آن همان گروهند که از شمعون وصىّ عیسى ع پیروى کردند و این امّت نیز ٧٣ فرقه خواهند شد، که ٧٢ تای آنها در آتشند و تنها یک فرقه‏اش أهل بهشتند، و آن فرقه‏اى است که از وصىّ محمّد ص پیروى خواهند کرد
»الإحتجاج على أهل اللجاج ج‏١، ص: ٢٦٣

.:.
»فرازی از دعای عهد
اللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلانَا الْإِمَامَ الْهَادِيَ الْمَهْدِيَّ الْقَائِمَ بِأَمْرِكَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ عَلَى آبَائِهِ الطَّاهِرِینَ عَنْ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فِی مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا سَهْلِهَا وَ جَبَلِهَا وَ بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا وَ عَنِّی وَ عَنْ وَالِدَيَّ مِنَ الصَّلَوَاتِ زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ وَ مِدَادَ كَلِمَاتِهِ وَ مَا أَحْصَاهُ عِلْمُهُ وَ أَحَاطَ بِهِ كِتَابُهُ
خدایا برسان به مولاى ما امام راهنماى راه‏یافته، قیام کننده به فرمانت که درودهاى خدا بر او و پدران‏ پاکش، از جانب همه مردان و زنان مؤمن،در مشرقها زمین و مغربهایش، همواریها و کوههایش، خشکیها و دریاهایش، و از طرف من و پدر و مادرم،از درودها به گرانى عرش خدا و کشش‏ کلماتش و آنچه دانشش برشمرده و کتابش به آن احاطه یافته
»مفاتیح الجنان
.:.
»فرازی از دعای عهد
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ الذَّابِّینَ عَنْهُ وَ الْمُسَارِعِینَ إِلَيْهِ فِی قَضَاءِ حَوَائِجِهِ [وَ الْمُمْتَثِلِینَ لِأَوَامِرِهِ‏] وَ الْمُحَامِینَ عَنْهُ وَ السَّابِقِینَ إِلَى إِرَادَتِهِ وَ الْمُسْتَشْهَدِینَ بَيْنَ يَدَيْهِ
خدایا مرا،از یاران و مددکاران و دفاع‏کنندگان از او قرار ده، و از شتابندگان به سویش، در برآوردن‏ خواسته‏هایش، و اطاعت‏کنندگان اوامرش و مدافعان حضرتش و پیش‏گیرندگان به جانب خواسته‏اش و شهید شدگان در پیشگاهش
»مفاتیح الجنان
.:.
»فرازی از دعای عهد
اللَّهُمَّ أَرِنِی الطَّلْعَةَ الرَّشِیدَةَ وَ الْغُرَّةَ الْحَمِیدَةَ وَ اكْحُلْ نَاظِرِی بِنَظْرَةٍ مِنِّی إِلَيْهِ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ وَ أَوْسِعْ مَنْهَجَهُ وَ اسْلُكْ بِی مَحَجَّتَهُ وَ أَنْفِذْ أَمْرَهُ وَ اشْدُدْ أَزْرَهُ وَ اعْمُرِ اللَّهُمَّ بِهِ بِلادَكَ وَ أَحْيِ بِهِ عِبَادَكَ
خدایا آن جمال با رشادت و پیشانى ستوده را به من بنمایان و با نگاهى از من به او دیده‏ام‏ را سرمه بنه، و در گشایش امرش شتاب کن، و آمدنش را آسان گردان، و راهش را وسعت بخش، و مرا به راهش درآور، و فرمانش را نافذ کن‏ و پشتش را محکم گردان، و خدایا به دست او کشورهایت را آباد کن، و بندگانت را به وسیله او زنده فرما
»مفاتیح الجنان
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
٩١/١٢ - ۹۲/۰۱
.:.
»صفات مومن از نظر امیرالمؤمنین علی علیه السلام
الْمُؤْمِنُ بِشْرُهُ فِي وَجْهِهِ وَ حُزْنُهُ فِي قَلْبِهِ أَوْسَعُ شَيْ‏ءٍ صَدْراً وَ أَذَلُّ شَيْ‏ءٍ نَفْساً يَكْرَهُ الرِّفْعَةَ وَ يَشْنَأُ السُّمْعَةَ طَوِيلٌ غَمُّهُ بَعِيدٌ هَمُّهُ كَثِيرٌ
شادمانى مؤمن در رخسار اوست و اندوه وى‏ در دلش. سينه او هرچه فراخ‏تر است و نفس وى هرچه خوارتر. برترى جستن را خوش نمى‏دارد، و شنواندن نيكى خود را به ديگران دشمن مى‏شمارد. اندوهش دراز است و همتش فراز.
»بخش ابتدایی حكمت ٣٣٣ نهج البلاغه
.:.
»صفات مومن از نظر امیرالمؤمنین علی علیه السلام
[الْمُؤْمِنُ] كَثِيرٌ صَمْتُهُ مَشْغُولٌ وَقْتُهُ شَكُورٌ صَبُورٌ مَغْمُورٌ بِفِكْرَتِهِ ضَنِينٌ بِخَلَّتِهِ سَهْلُ الْخَلِيقَةِ لَيِّنُ الْعَرِيكَةِ نَفْسُهُ أَصْلَبُ مِنَ الصَّلْدِ وَ هُوَ أَذَلُّ مِنَ الْعَبْد
[مومن] خاموشى‏اش بسيار است، اوقاتش گرفتار، سپاسگزار، شكيبا پيشه و فرو رفته در انديشه است، نياز خود به كس نگويد، خوى آرام دارد، سر به زیر است. نفس او سخت‏تر از سنگ خارا [در راه ديندارى] و خوارتر از بنده [در فروتنى و بى آزارى‏]
»بخش پایانی حكمت ٣٣٣ نهج البلاغه
.:.
»رسول الله صلی الله علیه و آله
إِنَّ الْبَيْتَ إِذَا كَثُرَ فِيهِ تِلَاوَةُ الْقُرْآنِ كَثُرَ خَيْرُهُ وَ اتَّسَعَ أَهْلُهُ وَ أَضَاءَ لِأَهْلِ السَّمَاءِ كَمَا تُضِي‏ءُ نُجُومُ السَّمَاءِ لِأَهْلِ الدُّنْيَا
خانه اى كه در آن قرآن فراوان خوانده شود، خير آن بسيار گردد و به اهل آن وسعت داده شود و براى آسمانيان بدرخشد چنان كه ستارگان آسمان براى زمينيان مى درخشند.
»اصول كافى، ج ۲، ص ۶۱۰
.:.
»برترین اعمال
رُوِيَ عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع‏ أَنَّ النَّبِيَّ ص سَأَلَ رَبَّهُ سُبْحَانَهُ لَيْلَةَ الْمِعْرَاجِ فَقَالَ يَا رَبِّ أَيُّ الْأَعْمَالِ أَفْضَلُ فَقَالَ اللَّهُ تَعَالَی لَيْسَ شَيْ‏ءٌ أَفْضَلَ عِنْدِي مِنَ التَّوَكُّلِ عَلَيَّ وَ الرِّضَا بِمَا قَسَمْتُ 
از امير مؤمنان (ع) روايت شده است كه: پيامبر اكرم (ص) در شب معراج از پروردگارش پرسيد: پروردگارا! برترين و شريفترين كارها كدام است؟خداوند عزّوجلّ در پاسخ فرمود: هيچ عملی نزد من بالاتر از توكل بر من و راضی بودن به آنچه كه من قسمت كرده ام، نيست
»بخش ابتدایی حدیث معراج، ارشاد القلوب، ج ‏۱، ص ۱۹۹
.:.
»شايستگان محبّت خداوند
يَا مُحَمَّدُ وَجَبَتْ مَحَبَّتِي لِلْمُتَحَابِّينَ فِيَّ وَ وَجَبَتْ مَحَبَّتِي لِلْمُتَعَاطِفِينَ فِيَّ وَ وَجَبَتْ مَحَبَّتِي لِلْمُتَوَاصِلِينَ فِيَّ وَ وَجَبَتْ مَحَبَّتِي لِلْمُتَوَكِّلِينَ عَلَيَّ وَ لَيْسَ لِمَحَبَّتِي عَلَمٌ وَ لَا غَايَةٌ وَ لَا نِهَايَةٌ
ای محمد! واجب شد محبّت من بر كسانی كه به خاطر من محبّت می كنند، و به خاطر من عطوفت و مهربانی می كنند، و به خاطر من با ديگران می پيوندند، و واجب شد بر آنان که بر من توكّل می كنند. و برای محبت من نه نشانه [ی خاصی] است و نه پايان و نهايتی
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۷۴، ص: ۲۱
.:.
»شايستگان محبّت خداوند
وَ كُلَّمَا رَفَعْتُ لَهُمْ عَلَماً وَضَعْتُ لَهُمْ عَلَماً أُولَئِكَ الَّذِينَ نَظَرُوا إِلَی‏ الْمَخْلُوقِينَ بِنَظَرِي إِلَيْهِمْ وَ لَمْ يَرْفَعُوا الْحَوَائِجَ إِلَی الْخَلْقِ بُطُونُهُمْ خَفِيفَةٌ مِنْ أَكْلِ الْحَرَامِ نَعِيمُهُمْ فِي الدُّنْيَا ذِكْرِي وَ مَحَبَّتِي وَ رِضَائِي عَنْهُمْ
و هرگاه كه يك نشانه را از سر راه محبوبان خويش بر دارم نشانه ديگری را قرار خواهم داد. اينان كسانی هستند كه به مردم آنگونه می نگرند كه من نگاه می كنم و دست نياز به سوی خلق دراز نمی كنند. شكم آنها از مال حرام خالی است. خوشی و كامرانی آنها در دنيا ذكر و محبّت و رضايت من از ايشان است
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۷۴، ص: ۲۱
.:.
»پارساترين مردمان 
یا أَحْمَدُ إِنْ أَحْبَبْتَ أَنْ تَكُونَ أَوْرَعَ النَّاسِ فَازْهَدْ فِي الدُّنْيَا وَ ارْغَبْ فِي الْآخِرَةِ فَقَالَ إِلَهِي كَيْفَ أَزْهَدُ فِي الدُّنْيَا فَقَالَ خُذْ مِنَ الدُّنْيَا حَفْناً مِنَ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ وَ اللِّبَاسِ وَ لَا تَدَّخِرْ لِغَدٍ وَ دُمْ عَلَی ذِكْرِي فَقَالَ يَا رَبِّ كَيْفَ‏ أَدُومُ عَلَی ذِكْرِكَ فَقَالَ بِالْخَلْوَةِ عَنِ النَّاسِ وَ بُغْضِكَ الْحُلْوَ وَ الْحَامِضَ وَ فَرَاغِ بَطْنِكَ وَ بَيْتِكَ مِنَ الدُّنْيَا
ای احمد! اگر دوست داری كه پارساترين مردمان باشی، نسبت به دنيا زهد پيشه كن و نسبت به آخرت رغبت داشته باش. پیامبر فرمود: خداوندا! چگونه نسبت به دنيا زهد بورزم؟ خداوند فرمود: از خوراك و آشاميدنی و پوشاك دنيا به اندازه خيلی كم استفاده كن و برای فردا چيزی ذخيره مكن و همواره به ياد من باش. پيامبر پرسيد: خدایا چگونه همواره به ياد تو باشم؟ خداوند فرمود: با دوری از مردم و كينه نسبت به ترش و شيرين و خالی نگهداشتن شكم و خانه از دنيا
»بخشی از حدیث معراج، ارشاد القلوب، ج ‏۱، ص ۱۹۹
.:.
»دوری از خوی بچگانه 
يا أحْمَدُ! اِحْذَرْ أنْ تَكُونَ مِثْلَ الصَّبِيِّ إذا نَظَرَ إلَی الاْخْضَرِ وَالاْصْفَرِ أحَبَّهُ وَإذا أُعْطِيَ شَيْئاً مِنَ الْحُلْوِ وَالْحامِضِ اِغْتَرَّ بِهِ
ای احمد! بپرهيز از اينكه مانند بچّه باشی كه هرگاه به سبز و زرد نظر می افكند، به آنها دل می بندد و يا ترش و شيرين در اختيارش قرار می گيرد، نسبت به آن فريفته می شود. 
»بخشی از حدیث معراج، ارشاد القلوب، ج ‏۱، ص ۲۰۰
.:.
»عوامل تقرب به پروردگار 
فَقالَ: يارَبِّ! دُلَّنِي عَلی عَمَل أتَقَرَّبُ بِهِ إِلَيْكَ. قالَ: اجْعَلْ لَيْلَكَ نَهاراً وَنَهارَكَ لَيْلاً.قالَ: يارَبِّ! كَيْفَ ذلِكَ؟ قَالَ: اجْعَلْ نَوْمَكَ صَلاةً وَطَعامَكَ الْجُوعَ
پيامبر ص عرض كرد: خداوندا! مرا به عملی راهنمايی كن كه با آن به تو تقرّب جويم؟ خداوند فرمود: شب خود را روز و روز خود را شب قرار بده. عرض كرد: چگونه چنين كنم؟ فرمود: خوابت را نماز و غذايت را گرسنگی قرار بده. 
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏ ۷۴، ص: ۲۲
.:.
»ضمانت بهشت
يا أحْمد! وَعِزَّتي وَجَلالِي ما مِنْ عَبْد ضَمِنَ لِي بِأَرْبَعِ خِصال إِلاّ أدْخَلْتُهُ الْجَنّةَ، يَطْوِي لِساَنهُ فَلا يَفْتَحُهُ إِلاّ بِما يَعْنِيهِ وَ يَحْفَظُ قَلْبَهُ مِنَ الْوَسْواسِ وَ يَحْفَظُ عِلْمي وَ نَظَري إِلَيْهِ وَ تَكُونُ قُرَّةُ عَيْنَيْهِ الْجُوعُ. 
ای احمد! به عزّت و جلالم سوگند هر بنده ای كه چهار صفت را برای من ضمانت كند، او را به بهشت وارد می‌كنم: زبانش را در كام پيچد و حرف نزند مگر به سخن مفید و قلب خود را از وسوسه های اهريمنی حفظ كند و همواره بيانديشد كه من به او آگاه و بر كارهايش ناظر هستم. و گرسنگی، نور چشمانش باشد
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏ ۷۴، ص: ۲۲
.:.
»گرسنگی، سكوت، خلوت
يا أحْمَد! لَوْ ذُقْتَ حَلاوَةَ الْجُوعِ وَالصَّمْتِ وَالخَلْوَةِ وَما وَرِثُوا مِنْها. قالَ: يا رَبِّ! ما مِيراثُ الجُوعِ؟ قالَ: الْحِكْمةُ وَ حِفْظُ الْقَلْبِ وَ التَّقَرُّبُ إلَيَّ وَ الْحُزْنُ الدّائِمُ وَ خِفَّةُ الْمَؤُنَةِ بَيْنَ النّاسِ وَ قَوْلُ الْحَقِّ وَ لا يُبالِي عاشَ بِيُسْر أمْ بِعُسْر
ای احمد! ای كاش می‌دانستی كه «گرسنگی» و «سكوت» و «خلوت [با خدا]» چه لذّت و آثاری دارند! عرض كرد: خداوندا! گرسنگی چه اثراتی دارد؟ فرمود: حكمت، حفظ قلب، تقرّب به من، حزن هميشگی، كم خرج بودن بين مردم، حق گويی و بی اعتنايی به سختی يا آسانی زندگی
»بخشی از حدیث معراج، ارشاد القلوب، ج ‏۱، ص ۲۰۰
.:.
»گرسنگی و سجود مقدمه تقرّب
يا أحْمَدُ! هَلْ تَدْرِي بِأَيِّ وَقْت يَتَقَرَّبُ الْعَبْدُ إلَيَّ؟ قالَ: لا يا رَبِّ. قالَ: إذا كانَ جائِعاً أوْ ساجِداً
ای احمد! آيا می دانی چه هنگامی بنده به من نزديك می شود؟ عرض كرد: خير، ای پروردگار من! فرمود: وقتی كه گرسنه يا در حال سجده باشد
»بخشی از حدیث معراج، ارشاد القلوب، ج ‏۱، ص ۲۰۰
.:.
»تعجّب از سه گروه 
يَا أَحْمَدُ! عَجِبْتُ مِنْ ثَلَاثَةِ عَبِيدٍ عَبْدٍ دَخَلَ فِي الصَّلَاةِ وَ هُوَ يَعْلَمُ إِلَی مَنْ يَرْفَعُ يَدَيْهِ وَ قُدَّامَ مَنْ هُوَ وَ هُوَ يَنْعُسُ وَ عَجِبْتُ مِنْ عَبْدٍ لَهُ قُوتُ يَوْمٍ مِنَ الْحَشِيشِ أَوْ غَيْرِهِ وَ هُوَ يَهْتَمُّ لِغَدٍ وَ عَجِبْتُ مِنْ عَبْدٍ لَا يَدْرِي أَنِّي رَاضٍ عَنْهُ أَوْ سَاخِطٌ عَلَيْهِ وَ هُوَ يَضْحَكُ 
ای احمد! از سه بنده خود تعجب می كنم: بنده ای كه به نماز ايستاده و می داند كه دستهای خود را به جانب چه كسی دراز كرده و در پيشگاه چه كسی ايستاده و در عين حال خواب آلود است و در عجبم از بنده ای كه روزىِ امروز خود را از سبزی مختصر یا غیر آن دارد ولی نگران فرداست و در عجبم از بنده‌ای كه نمی داند آيا من از او راضی هستم يا بر او غضبناكم، ولی خندان است
»بخشی از حدیث معراج، ارشاد القلوب، ج ‏۱، ص ۲۰۰
.:.
»اوصاف و مقام اوليای خداوند 
يا أحْمَدُ! إنَّ فِي الْجَنَّةِ قَصْراً مِنْ لُؤْلُؤ فَوْقَ لُؤْلُؤ وَ دُرَّة فَوْقَ دُرَّة لَيْسَ فِيها قَصْمٌ وَلا وَصْلٌ، فِيهَا الْخَواصُّ، أنْظُرُ إلَيْهِمْ كُلَّ يَوْم سَبْعِينَ مَرَّةً فَأُكَلِّمَهُمْ كُلَّما نَظَرْتُ إلَيْهِمْ، وَأزِيدُ فِي مُلْكِهِمْ سَبْعِينَ ضِعْفاً
ای احمد! در بهشت قصری است از لؤلؤ بر فراز لؤلؤ، و مرواريد بزرگ درخشان روی مرواريد كه در آنها قطع و وصلی وجود ندارد (يكپارچه است) در اين كاخ، دوستان خاصّ من هستند كه هر روز هفتاد بار (به لطف و مهر) به آنان نظر می افكنم و هربار با آنها سخن می گويم و هفتاد بار بر قلمرو و مقامشان می افزايم
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۳
.:.
»اوصاف و مقام اوليای خداوند 
وَ إذا تَلَذَّذَ أهْلُ الْجَنَّةِ بِالطَّعامِ وَ الشَّرابِ تَلَذَّذُوا أُولـئِكَ بِذِكْرِي وَ كَلامِي وَ حَدِيثِي قالَ: يا رَبِّ! ما عَلامَةُ أُولـئِكَ؟ قالَ: مَسْجُونُونَ قَدْ سَجَنُوا ألْسِنَتَهُمْ مِنْ فُضُولِ الْكَلامِ وَ بُطُونَهُمْ مِنْ فُضُولِ الطَّعامِ
و آنگاه كه اهل بهشت از خوردن و آشاميدن لذّت می برند اينان [دوستان خاص من] از ذكر و سخن و گفتار من لذّت می برند. عرض كرد: خداوندا! نشانه های اينها چيست؟ فرمود: زندانيانی هستند كه زبان های خود را از حرفهای غير ضروری و شكمهای خود را از غذای غير لازم، محفوظ و حبس كرده اند. 
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۳
.:.
»اوصاف درويشان راستين
::يَا أَحْمَدُ إِنَّ الْمَحَبَّةَ لِلَّهِ هِيَ الْمَحَبَّةُ لِلْفُقَرَاءِ وَ التَّقَرُّبُ إِلَيْهِمْ قَالَ وَ مَنِ الْفُقَرَاءُ قَالَ الَّذِينَ رَضُوا بِالْقَلِيلِ وَ صَبَرُوا عَلَی الْجُوعِ وَ شَكَرُوا عَلَی الرَّخَاءِ وَ لَمْ يَشْكُوا جُوعَهُمْ وَ لَا ظَمَأَهُمْ وَ لَمْ يَكْذِبُوا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَ لَمْ يَغْضَبُوا عَلَی رَبِّهِمْ وَ لَمْ يَغْتَمُّوا عَلَی مَا فَاتَهُمْ وَ لَمْ يَفْرَحُوا بِمَا آتَاهُمْ یا أَحْمَدُ مَحَبَّتِي مَحَبَّةُ الْفُقَرَاءِ فَأَدْنِ الْفُقَرَاءَ وَ قَرِّبْ مَجْلِسَهُمْ مِنْكَ وَ أَبْعِدِ الْأَغْنِيَاءَ وَ أَبْعِدْ مَجْلِسَهُمْ عَنْكَ فَإِنَّ الْفُقَرَاءَ أَحِبَّائِي 
(فارسی)ای احمد! محبّت من در گرو محبّت درويشان و تقرّب به ايشان است. عرض كرد: درويشان كيانند؟ فرمود: آنانكه به كم، راضی و بر گرسنگی، صابر و در نعمت، شاكر هستند؛ از گرسنگی و تشنگی خود شكايتی ندارند و هرگز دروغ بر زبان خود جاری نمی كنند و نسبت به پروردگارشان غضب نمی نمايند و برای چيزی كه از دستشان رفت، غمگين نيستند و نسبت به چيزی كه به دست می آورند، فرحناك و شادمان نمی باشند.ای احمد! محبّت من در گرو محبّت درويشان است، پس به آنها نزديك شو و همنشينی با آنان را اختيار كن و از ثروتمندان و مجلسشان فاصله بگير، چراكه درويشان دوستان من هستند
»بخشی از حدیث معراج، ارشاد القلوب، ج ‏۱، ص ۲۰۰
.:.
»پرهیز از مشتهیات نفس
يَا أَحْمَدُ لَا تَزَيَّنْ بِلَيِّنِ اللِّبَاسِ وَ طَيِّبِ الطَّعَامِ وَ لَيِّنِ الْوِطَاءِ فَإِنَّ النَّفْسَ مَأْوَی كُلِّ شَرٍّ وَ رَفِيقُ كُلِّ سُوءٍ تَجُرُّهَا إِلَی طَاعَةِ اللَّهِ وَ تَجُرُّكَ إِلَی مَعْصِيَتِهِ وَ تُخَالِفُكَ فِي طَاعَتِهِ وَ تُطِيعُكَ فِيمَا تكره [يَكْرَهُ‏] وَ تَطْغَی إِذَا شَبِعَتْ وَ تَشْكُو إِذَا جَاعَتْ...
(فارسی)ای احمد! با لباس جذّاب و غذای لذيذ و بستر نرم، خود آرايی مكن چرا كه نفس، خاستگاه هر بدی و رفيق هر نادرستی است؛ تو او را به اطاعت خدا می خوانی و او تو را به نافرمانی می كشاند؛ در طاعت خدا با تو مخالفت می كند و در نافرمانی خدا با تو همراهی می كند. هرگاه كه سير شود، طغيان كند و هرگاه كه گرسنه شود، فرياد و فغان سر دهد...
»بخشی از حدیث معراج، ارشاد القلوب، ج ‏۱، ص ۲۰۱
.:.
»نفس، رفیق شیطان
وَ تَغْضَبُ إِذَا افْتَقَرَتْ وَ تَتَكَبَّرُ إِذَا اسْتَغْنَتْ وَ تَنْسَی إِذَا كَبِرَتْ وَ تَغْفُلُ إِذَا آمَنَتْ وَ هِيَ قَرِينَةُ الشَّيْطَانِ...
و [نفْس] هرگاه كه بینوا شود، غضب می كند و هرگاه كه بی نياز شود، تكبّر ورزد. هرگاه كه بزرگ شود، فراموشكار شود و هرگاه كه در امنيّت باشد، غفلت ورزد و او قرین شیطان است...
»بخشی از حدیث معراج، ارشاد القلوب، ج ‏۱، ص ۲۰۱
.:.
»نفس، چونان شترمرغ! 
وَ مَثَلُ النَّفْسِ كَمَثَلِ النَّعَامَةِ تَأْكُلُ الْكَثِيرَ وَ إِذَا حُمِلَ عَلَيْهَا لَا تَطِيرُ وَ كَمَثَلِ الدِّفْلَی لَوْنُهُ حَسَنٌ وَ طَعْمُهُ مُرٌّ 
و مَثَـل نفس آدمی، مثل شتر مرغ است كه فراوان می خورد ولی وقتی كه بر آن سوار می شوند (بار می گذارند) نمی پرد. و مانند خرزهره است كه رنگش زيبا ولی مزّه اش تلخ است
»بخشی از حدیث معراج، ارشاد القلوب، ج ‏۱، ص ۲۰۱
.:.
»اوصاف دنيا زدگان 
يَا أَحْمَدُ أَبْغِضِ الدُّنْيَا وَ أَهْلَهَا وَ أَحِبَّ الْآخِرَةَ وَ أَهْلَهَا قَالَ يَا رَبِّ وَ مَنْ أَهْلُ الدُّنْيَا وَ مَنْ أَهْلُ الْآخِرَةِ قَالَ أَهْلُ الدُّنْيَا مَنْ كَثُرَ أَكْلُهُ وَ ضَحِكُهُ وَ نَوْمُهُ وَ غَضَبُهُ قَلِيلُ الرِّضَا لَا يَعْتَذِرُ إِلَی مَنْ أَسَاءَ إِلَيْهِ وَ لَا يَقْبَلُ عُذْرَ مَنِ اعْتَذَرَ إِلَيْهِ 
ای احمد! دنيا و اهل آن را دشمن بدار و آخرت و اهل آن را دوست بدار.عرض كرد: ای خدای من! اهل دنيا و اهل آخرت چه كسانی هستند؟ فرمود: اهل دنيا كسی است كه خوردن و خنديدن و خواب و غضبش زياد و رضايت او كم است. اگر به كسی بدی كرد از او پوزش نمی طلبد و عذر كسی را كه از او عذر خواهی می‌كند نمی پذيرد...
»بخشی از حدیث معراج، ارشاد القلوب، ج ‏۱، ص ۲۰۱
.:.
»اوصاف دنيا زدگان 
[أَهْلُ الدُّنْيَا] كَسْلَانُ عِنْدَ الطَّاعَةِ شُجَاعٌ عِنْدَ الْمَعْصِيَةِ أَمَلُهُ بَعِيدٌ وَ أَجَلُهُ قَرِيبٌ لَا يُحَاسِبُ نَفْسَهُ قَلِيلُ الْمَنْفَعَةِ كَثِيرُ الْكَلَامِ قَلِيلُ الْخَوْفِ كَثِيرُ الْفَرَحِ عِنْدَ الطَّعَامِ 
[اهل دنیا] هنگام عبادت، كسل و هنگام معصيت، شجاع است. آرزويش دور و دراز است حال آنکه مرگش نزديك است. به حساب خود نمی پردازد. نفعش کم است و حرفش زياد. [از خدا] کم می‌ترسد و  هنگام غذا، بسيار شادمان می شود... 
»بخشی از حدیث معراج، ارشاد القلوب، ج ‏۱، ص ۲۰۱
.:.
»اوصاف دنيا زدگان 
وَ إِنَّ أَهْلَ الدُّنْيَا لَا يَشْكُرُونَ عِنْدَ الرَّخَاءِ وَ لَا يَصْبِرُونَ عِنْدَ الْبَلَاءِ كَثِيرُ النَّاسِ عِنْدَهُمْ قَلِيلٌ يَحْمَدُونَ أَنْفُسَهُمْ بِمَا لَا يَفْعَلُونَ وَ يَدَّعُونَ بِمَا لَيْسَ لَهُمْ وَ يَتَكَلَّمُونَ بِمَا يَتَمَنَّوْنَ وَ يَذْكُرُونَ مَسَاوِئَ النَّاسِ وَ يُخْفُونَ حَسَنَاتِهِمْ ...
و همانا اهل دنيا هنگام نعمت، شكر نمی‌کنند و هنگام بلا، صبر ندارند. کارهای بسیار مردم نزد ایشان کم است، [و در مقابل] به كارهايی كه انجام نداده اند خودستايی می‌كنند و چيزی را ادّعا می كنند كه واجد آن نيستند و از روی هوی و هوس سخن می گويند؛ عيوب ديگران را بازگو و خوبیهایشان را مخفی می‌كنند...
»بخشی از حدیث معراج، ارشاد القلوب، ج ‏۱، ص ۲۰۱
.:.
»اوصاف دنيا زدگان 
فَقَالَ يَا رَبِّ كُلُّ هَذَا الْعَيْبِ فِي أَهْلِ الدُّنْيَا قَالَ يَا أَحْمَدُ إِنَّ عَيْبَ أَهْلِ الدُّنْيَا كَثِيرٌ فِيهِمُ الْجَهْلُ وَ الْحُمْقُ لَا يَتَوَاضَعُونَ لِمَنْ يَتَعَلَّمُونَ مِنْهُ وَ هُمْ عِنْدَ أَنْفُسِهِمْ عُقَلَاءُ وَ عِنْدَ الْعَارِفِينَ حُمَقَاءُ
عرض كرد: خدایا آيا اهل دنيا اين همه عيب دارند؟ فرمود: ای احمد! اهل دنيا عيب فراوان دارند. جاهلند، احمقند، در مقابل استاد خود تواضع نمی كنند و خود را عاقل می پندارند در حالی كه نزد اهل معرفت احمق هستند
»بخشی از حدیث معراج، ارشاد القلوب، ج ‏۱، ص ۲۰۱
.:.
»اوصاف اهل آخرت 
يَا أَحْمَدُ إِنَّ أَهْلَ الْخَيْرِ وَ أَهْلَ الْآخِرَةِ رَقِيقَةٌ وُجُوهُهُمْ كَثِيرٌ حَيَاؤُهُمْ قَلِيلٌ حُمْقُهُمْ كَثِيرٌ نَفْعُهُمْ قَلِيلٌ مَكْرُهُمْ النَّاسُ مِنْهُمْ فِي رَاحَةٍ وَ أَنْفُسُهُمْ مِنْهُمْ فِي تَعَبٍ كَلَامُهُمْ مَوْزُونٌ مُحَاسِبِينَ لِأَنْفُسِهِمْ مُتْعِبِينَ لَهَا تَنَامُ أَعْيُنُهُمْ وَ لَا تَنَامُ قُلُوبُهُمْ أَعْيُنُهُمْ بَاكِيَةٌ وَ قُلُوبُهُمْ ذَاكِرَةٌ...
ای احمد! اهل خير و آخرت چهره هایشان آرام است. حياءشان زياد و حماقتشان كم است، نفعشان بسیار و مکرشان اندك است. مردم از دست آنها در رفاهند ولی خودشان از دست خويش در رنجند. كلامشان سنجيده است. به حساب خود می پردازند. خود را به زحمت می افكنند. چشمهايشان می خوابد ولی قلبشان نمی خوابد. چشمانشان گريان و قلبهايشان به ياد خداست...
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۴
.:.
»اوصاف اهل خیر و آخرت 
[أَهْلَ الْخَيْرِ وَ أَهْلَ الْآخِرَةِ] إِذَا كُتِبَ النَّاسُ مِنَ الْغَافِلِينَ كُتِبُوا مِنَ الذَّاكِرِينَ فِي أَوَّلِ النِّعْمَةِ يَحْمَدُونَ وَ فِي آخِرِهَا يَشْكُرُونَ دُعَاؤُهُمْ عِنْدَ اللَّهِ مَرْفُوعٌ وَ كَلَامُهُمْ مَسْمُوعٌ تَفْرَحُ الْمَلَائِكَةُ بِهِمْ يَدُورُ دُعَاؤُهُمْ تَحْتَ الْحُجُبِ يُحِبُّ الرَّبُّ أَنْ يَسْمَعَ كَلَامَهُمْ كَمَا تُحِبُّ الْوَالِدَةُ وَلَدَهَا...
[اهل خیر و آخرت] هنگامی كه مردمان در غفلت به سر می برند آنها در ذكر و ياد حق هستند. در آغاز نعمت، ستايش الهی و در پايان آن شكر خدا را به جای می آورند. دعايشان نزد خدا مقبول و سخن ايشان نزد پروردگار شنیدنی است؛ وجود آنها مايه مباهات و خشنودی فرشتگان است. دعای آنها زير حجابها می چرخد (مانعی برای دعایشان نیست). خداوند دوست دارد كلام آنان را بشنود آنگونه كه مادر دوست دارد به كلام فرزند خود گوش دهد...
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۴
.:.
»اوصاف اهل خیر و آخرت 
[أَهْلَ الْخَيْرِ وَ أَهْلَ الْآخِرَةِ] وَ لَا يَشْغَلُهُمْ عَنِ اللَّهِ شَيْ‏ءٌ طَرْفَةَ عَيْنٍ وَ لَا يُرِيدُونَ كَثْرَةَ الطَّعَامِ وَ لَا كَثْرَةَ الْكَلَامِ وَ لَا كَثْرَةَ اللِّبَاسِ النَّاسُ عِنْدَهُمْ مَوْتَى وَ اللَّهُ عِنْدَهُمْ حَيٌّ قَيُّومٌ كَرِيمٌ يَدْعُونَ الْمُدْبِرِينَ كَرَماً وَ يُرِيدُونَ الْمُقْبِلِينَ تَلَطُّفاً قَدْ صَارَتِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةُ عِنْدَهُمْ وَاحِدَةً 
[اهل خیر و آخرت] از خداوند لحظه ای غافل نمی شوند و پر خوری و پرگوئی و پوشيدن لباسهای متنوع و زياد را دوست ندارند. مردم نزد آنها مردگانند و خداوند، زنده و قیوم و كريم. آنهايی را كه از ايشان رخ برتافتند با بزرگواری فرا می خوانند و آنان را كه به اينان روی آورده اند با مهربانی می پذيرند. دنيا و آخرت نزد آنها يكسان است
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۴
.:.
»اوصاف اهل خیر و آخرت 
[فی اوصاف أَهْلَ الْخَيْرِ وَ أَهْلَ الْآخِرَةِ] يَمُوتُ النَّاسُ مَرَّةً وَ يَمُوتُ أَحَدُهُمْ فِي كُلِّ يَوْمٍ سَبْعِينَ مَرَّةً مِنْ مُجَاهَدَةِ أَنْفُسِهِمْ وَ مُخَالَفَةِ هَوَاهُمْ وَ الشَّيْطَانُ الَّذِي يَجْرِي فِي عُرُوقِهِمْ وَ لَوْ تَحَرَّكَتْ رِيحٌ لَزَعْزَعَتْهُمْ وَ إِنْ قَامُوا بَيْنَ يَدَيَّ كَأَنَّهُمْ بُنْيانٌ مَرْصُوصٌ لَا أَرَى فِي قَلْبِهِمْ شُغُلًا لِمَخْلُوقٍ
مردم تنها یک بار می میرند و [اهل خیر و آخرت] هر روز ۷۰ بار از جهت مجاهده نفس و مخالفت با هوا و هوس و مخالفت با شیطانی که در رگهایشان جاریست، می میرند. [آنقدر از نظر جسمی ضعیفند که] اگر بادی بوزد سخت تکان می‌خورند  اما وقتى در برابر من به عبادت مى‌ايستند، چونان سدى آهنين خسته نمى شوند. لحظه‌اى دلشان به آفريده‌اى مشغول نمى‌گردد.
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۴
.:.
»پاداش اهل خیر و آخرت 
[فی أَهْلَ الْخَيْرِ وَ أَهْلَ الْآخِرَةِ] فَوَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَأُحْيِيَنَّهُمْ حَيَاةً طَيِّبَةً إِذَا فَارَقَتْ أَرْوَاحُهُمْ مِنْ جَسَدِهِمْ، لَا أُسَلِّطُ عَلَيْهِمْ مَلَكَ الْمَوْتِ وَ لَا يَلِي قَبْضَ رُوحِهِمْ غَيْرِي وَ لَأَفْتَحَنَّ لِرُوحِهِمْ أَبْوَابَ السَّمَاءِ كُلَّهَا وَ لَأَرْفَعَنَّ الْحُجُبَ كُلَّهَا دُونِي وَ لَآمُرَنَّ الْجِنَانَ فَلْتُزَيَّنَنَّ وَ الْحُورَ الْعِينَ فَلْتُزَفَّنَّ وَ الْمَلَائِكَةَ فَلْتُصَلِّيَنَ‏
به عزت و جلالم سوگند به آنها [اهل خیر و آخرت] حیات طیبه می‌بخشم؛ هنگام جداشدن روح از بدنشان، فرشته مرگ را پيش آنها نمى‌فرستم، بلكه خود عهده دار قبض روحشان مى‌گردم و همه درهاى آسمان را در برابر روح آنها مى‌گشايم و تمام حجابها و پرده ها از بين من و آنها به كنار مى‌رود و فرمان مى‌دهم بهشتها به خود زينت گيرند و حورالعين خود را براى هم آغوشى بيارايند (مانند عروس در شب زفاف) و فرشتگان بر آنها درود و سلام بفرستند
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۴
.:.
»پاداش اهل خیر و آخرت 
[فی أَهْلَ الْخَيْرِ وَ أَهْلَ الْآخِرَةِ فی الجنّة] وَ [لَآمُرَنَّ] الْأَشْجَارَ فَلْتُثْمِرَنَّ وَ ثِمَارَ الْجَنَّةِ فَلْتُدْلِيَنَّ وَ لَآمُرَنَّ رِيحاً مِنَ الرِّيَاحِ الَّتِي تَحْتَ الْعَرْشِ فَلْتَحْمِلَنَّ جِبَالًا مِنَ الْكَافُورِ وَ الْمِسْكِ الْأَذْفَرِ فَلْتَصِيرَنَّ وَقُوداً مِنْ غَيْرِ النَّارِ فَلْتَدْخُلَنَّ بِهِ وَ لَا يَكُونُ بَيْنِي وَ بَيْنَ رُوحِهِ سِتْرٌ 
[برای اهل آخرت در بهشت] به درختان فرمان مى‌دهم به بار بنشينند و به ميوه هاى بهشت كه فرو ريزند و فرمان مى‌دهم بادى از طرف عرش وزيدن گيرد و كوههاى كافور و مُشك خوش بو را به حركت آورد، تا بدون آتشى بر افروخته گردند؛ آنگاه او را وارد بهشت مى‌كنند و بين من و او پرده‌اى وجود ندارد...
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۵
.:.
»پاداش اهل خیر و آخرت 
فَأَقُولُ لَهُ [اهل الخیر و الاخرة] عِنْدَ قَبْضِ رُوحِهِ مَرْحَباً وَ أَهْلًا بِقُدُومِكَ عَلَيَّ اصْعَدْ بِالْكَرَامَةِ وَ الْبُشْرَى وَ الرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَانِ «وَ جَنَّاتٍ لَهُمْ فِيها نَعِيمٌ مُقِيمٌ خالِدِينَ فِيها أَبَداً إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ» فَلَوْ رَأَيْتَ الْمَلَائِكَةَ كَيْفَ يَأْخُذُ بِهَا وَاحِدٌ وَ يُعْطِيهَا الْآخَرُ
و من هنگام قبض روحش به او مى‌گويم: مبارك و ميمون باد ورودت بر ما، با كرامت به سوى ما بيا و بشارت باد بر تو رحمت و رضوان خداوند و بهشتهايى كه داراى نعمتهاى پايدار است و در آن جاودانه خواهند بود، همانا نزد خدا پاداشى بس عظيم است؛ اى پيامبر، كاش مى‌ديدى ملائكه چگونه اين روح را دست به دست مى‌دهند. 
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۵
.:.
»اوصاف اهل خیر و آخرت 
يَا أَحْمَدُ إِنَّ أَهْلَ الْآخِرَةِ لَا يَهْنَؤُهُمُ الطَّعَامُ مُنْذُ عَرَفُوا رَبَّهُمْ وَ لَا يَشْغَلُهُمْ مُصِيبَةٌ مُنْذُ عَرَفُوا سَيِّئَاتِهِمْ يَبْكُونَ عَلَى خَطَايَاهُمْ يَتْعَبُونَ أَنْفُسَهُمْ وَ لَا يُرِيحُونَهَا وَ إِنَّ رَاحَةَ أَهْلِ الْجَنَّةِ فِي الْمَوْتِ وَ الْآخِرَةُ مُسْتَرَاحُ الْعَابِدِينَ 
ای احمد، همانا اهل آخرت از طعام لذت نمی برند چون خدایشان را شناخته اند و مصیبتها آنها را مشغول نمی‌کند چون گناهانشان را شناخته اند؛ بر خطاهایشان گریه می‌کنند، نفسشان را به زحمت می‌اندازند و آن را راحت نمی‌گذارند چرا که راحتی اهل بهشت در مرگ است و آخرت محل استراحت عابدان است
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۵
.:.
»اوصاف اهل خیر و آخرت 
[اهل الاخرة] مُونِسُهُمْ دُمُوعُهُمُ الَّتِي تَفِيضُ عَلَى خُدُودِهِمْ وَ جُلُوسُهُمْ مَعَ الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ عَنْ أَيْمَانِهِمْ وَ عَنْ شَمَائِلِهِمْ وَ مُنَاجَاتُهُمْ مَعَ الْجَلِيلِ الَّذِي فَوْقَ عَرْشِهِ وَ إِنَّ أَهْلَ الْآخِرَةِ قُلُوبُهُمْ فِي أَجْوَافِهِمْ قَدْ قَرِحَتْ يَقُولُونَ مَتَى نَسْتَرِيحُ مِنْ دَارِ الْفَنَاءِ إِلَى دَارِ الْبَقَاءِ
[اهل آخرت] مونسشان اشکهاییست که بر چهره‌هاشان می‌ریزد و همنشین‌شان با ملائکه‌ی راست و چپشان است و مناجاتشان با خداوند جلیل است که عرش او گسترده است. و همانا اهل آخرت قلبهایشان شکسته است، می گویند کی از این دار فنا راحت می‌شویم و به خانه‌ی بقاء می‌رویم!
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۵
.:.
»پاداش زاهدان 
يَا أَحْمَدُ هَلْ تَعْرِفُ مَا لِلزَّاهِدِينَ عِنْدِي فِي الْآخِرَةِ؟ قَالَ لَا يَا رَبِّ قَالَ يُبْعَثُ الْخَلْقُ وَ يُنَاقَشُونَ بِالْحِسَابِ وَ هُمْ مِنْ ذَلِكَ آمِنُونَ إِنَّ أَدْنَى مَا أُعْطِي لِلزَّاهِدِينَ فِي الْآخِرَةِ أَنْ أُعْطِيَهُمْ مَفَاتِيحَ الْجِنَانِ كُلَّهَا حَتَّى يَفْتَحُوا أَيَّ بَابٍ شَاءُوا وَ لَا أَحْجُبُ عَنْهُمْ وَجْهِي...
ای احمد! آيا می دانی كه پاداش زاهدان نزد من چيست؟ عرض كرد: خير، ای پروردگار من. فرمود: مردم محشور می شوند و در حساب آنها مناقشه و دقّت می شود ولی آنان از اين امر در امان هستند. همانا كمترين چيزی كه در آخرت به زاهدان می دهم آن است كه تمام كليدهای بهشت را عطايشان می‌كنم تا از هر دری كه خواستند وارد بهشت شوند. و ميان جمال خودم و آنان پرده ای قرار نمی دهم...
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۵
.:.
»پاداش زاهدان 
[لِلزَّاهِدِين] وَ لَأُنْعِمَنَّهُمْ بِأَلْوَانِ التَّلَذُّذِ مِنْ كَلَامِي وَ لَأُجْلِسَنَّهُمْ فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ وَ أُذَكِّرَنَّهُمْ مَا صَنَعُوا وَ تَعِبُوا فِي دَارِ الدُّنْيَا وَ أَفْتَحُ لَهُمْ أَرْبَعَةَ أَبْوَابٍ بَابٌ تَدْخُلُ عَلَيْهِمُ الْهَدَايَا مِنْهُ بُكْرَةً وَ عَشِيّاً مِنْ عِنْدِي وَ بَابٌ يَنْظُرُونَ مِنْهُ إِلَيَّ كَيْفَ شَاءُوا بِلَا صُعُوبَةٍ وَ بَابٌ يَطَّلِعُونَ مِنْهُ إِلَى النَّارِ فَيَنْظُرُونَ مِنْهُ إِلَى الظَّالِمِينَ كَيْفَ يُعَذَّبُونَ وَ بَابٌ تَدْخُلُ عَلَيْهِمْ مِنْهُ الْوَصَائِفُ وَ الْحُورُ الْعِينُ
لذّتهای گوناگون گفتگوی با خودم را به آنان [زاهدان] می چشانم و آنها را در جايگاه صادقان می نشانم و كارهای دنيا و رنجهايی را كه كشيده اند به يادشان می آورم و چهار در به رويشان می گشايم؛ از يك در هدايای من هر صبح و شام به آنها می رسد، از در ديگر به من هرگونه كه بخواهند و بدون هر مانعی نگاه می كنند و از يك در به آتش دوزخ و ظالمانی كه عذاب می شوند می نگرند و از در ديگر نيز دختران نوجوان و حورالعين بر آنان وارد می شوند. 
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۵
.:.
»اوصاف زاهدان 
يَا أَحْمَدُ وُجُوهُ الزَّاهِدِينَ مُصْفَرَّةٌ مِنْ تَعَبِ اللَّيْلِ وَ صَوْمِ النَّهَارِ وَ أَلْسِنَتُهُمْ كِلَالٌ إِلَّا مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ تَعَالَى قُلُوبُهُمْ فِي صُدُورِهُمْ مَطْعُونَةٌ مِنْ كَثْرَةِ مَا يُخَالِفُونَ أَهْوَاءَهُمْ قَدْ ضَمَّرُوا أَنْفُسَهُمْ مِنْ كَثْرَةِ صَمْتِهِمْ قَدْ أُعْطُوا الْمَجْهُودَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ لَا مِنْ خَوْفِ نَارٍ وَ لَا مِنْ شَوْقِ جَنَّةٍ وَ لَكِنْ يَنْظُرُونَ فِي مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ فَيَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى أَهْلٌ لِلْعِبَادَةِ كَأَنَّمَا يَنْظُرُونَ إِلَى مَنْ فَوْقَهَا
ای احمد! چهره اهل زهد، از شب زنده داری و روزه، زرد و زبان آنها از شدّت ذكر خداوند، خسته شده است. از کثرت مخالفت با هوا، قلبهاشان در سينه هاشان، مجروح شده است. از مداومت بر سکوت لاغر شده‌اند. هرچه در توان دارند (در عبادت) كوشش می كنند ولی نه به خاطر ترس از جهنم يا شوق بهشت، بلكه در ملكوت آسمان و زمين می نگرند و می يابند كه خداوند سبحان شايسته عبادت است
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۶
.:.
»اوصاف زاهدان 
قَالَ يَا رَبِّ هَلْ تُعْطِي لِأَحَدٍ مِنْ أُمَّتِي هَذَا قَالَ يَا أَحْمَدُ هَذِهِ دَرَجَةُ الْأَنْبِيَاءِ وَ الصِّدِّيقِينَ مِنْ أُمَّتِكَ وَ أُمَّةِ غَيْرِكَ وَ أَقْوَامٌ مِنَ الشُّهَدَاءِ قَالَ يَا رَبِّ أَيُّ الزُّهَّادِ أَكْثَرُ زُهَّادُ أُمَّتِي أَمْ زُهَّادُ بَنِي إِسْرَائِيلَ قَالَ إِنَّ زُهَّادَ بَنِي إِسْرَائِيلَ فِي زُهَّادِ أُمَّتِكَ كَشَعْرَةٍ سَوْدَاءَ فِي بَقَرَةٍ بَيْضَاءَ فَقَالَ يَا رَبِّ كَيْفَ يَكُونُ ذَلِكَ وَ عَدَدُ بَنِي إِسْرَائِيلَ أَكْثَرُ مِنْ أُمَّتِي قَالَ لِأَنَّهُمْ شَكُّوا بَعْدَ الْيَقِينِ وَ جَحَدُوا بَعْدَ الْإِقْرَارِ 
پیامبر (ص) فرمود: خدایا آیا به احدی از امت من مقام زهد [که توصیف کردی] داده‌ای؟ فرمود: ای احمد، این درجه انبیاء و صدیقین از امت تو امتهای دیگر است و نیز درجه برخی از شهداء. پیامبر (ص) پرسید خداوندا! آيا زاهدان امّت من بيشترند يا زُهّاد بنی اسرائيل؟ فرمود: مقدار زاهدان بنی اسرائيل در مقام مقايسه با زُهّاد امّت تو، به اندازه يك موی سياه در بدن يك گاو سفيد است. عرض كرد: چگونه چنين است در حالی كه تعداد بنی اسرائيل بيشتر از تعداد امّت من است؟ فرمود: چون آنها پس از يقين، شك كردند و بعد از اقرار به حقيقت، آن را انكار كردند. 
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۶
.:.
»تشبیه تقوی
يَا أَحْمَدُ عَلَيْكَ بِالْوَرَعِ فَإِنَّ الْوَرَعَ رَأْسُ الدِّينِ وَ وَسَطُ الدِّينِ وَ آخِرُ الدِّينِ إِنَّ الْوَرَعَ يُقَرِّبُ الْعَبْدَ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى- يَا أَحْمَدُ إِنَّ الْوَرَعَ كَالشُّنُوفِ بَيْنَ الْحُلِيِّ وَ الْخُبْزِ بَيْنَ الطَّعَامِ إِنَّ الْوَرَع‏ رَأْسُ الْإِيمَانِ وَ عِمَادُ الدِّينِ
ای احمد! بر تو باد به ورع، كه صدر و ساقه و ذيل دين، ورع است و به وسيله آن، بنده می تواند به خداوند تعالی تقرّب يابد.ای احمد! همانا ورع مانند گوشواره در میان زیورآلات و مثل نان در میان طعام است. همانا ورع اساس ایمان و ستون دین است.
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۶
.:.
»تشبیه تقوی
إِنَّ الْوَرَعَ مَثَلُهُ كَمَثَلِ السَّفِينَةِ كَمَا أَنَّ الْبَحْرَ لَا يَنْجُو إِلَّا مَنْ كَانَ فِيهَا كَذَلِكَ لَا يَنْجُو الزَّاهِدُونَ إِلَّا بِالْوَرَعِ يَا أَحْمَدُ مَا عَرَفَنِي عَبْدٌ وَ خَشَعَ لِي إِلَّا خَشَعَ لَهُ كُلُّ شَيْ‏ءٍ 
همانا ورع مثل كشتی است؛ همان گونه كه از دريا جز با كشتی نمی‌توان نجات يافت زاهدان نيز جز با ورع نمی توانند نجات يابند. ای احمد! هيچكس نيست كه مرا بشناسد و در مقابل من خشوع كند مگر آنكه همه چیز در برابر او خشوع می‌کند. 
»بخشی از حدیث معراج، ارشاد القلوب إلى الصواب، ج‏ ۱، ص: ۲۰۳
.:.
»تشبیه تقوی
يَا أَحْمَدُ الْوَرَعُ يَفْتَحُ عَلَى الْعَبْدِ أَبْوَابَ الْعِبَادَةِ فَتَكَرَّمَ بِهِ عِنْدَ الْخَلْقِ وَ يَصِلُ بِهِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ
ای احمد! ورع درهای عبادت را به روی بنده می گشايد؛ در نتيجه، بنده، نزد خلق گرامی می‌شود و به وسيله آن به قرب خدای عزّوجلّ می رسد
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۷
.:.
»ارزش سكوت 
يَا أَحْمَدُ عَلَيْكَ بِالصَّمْتِ فَإِنَّ أَعْمَرَ الْقُلُوبِ قُلُوبُ الصَّالِحِينَ وَ الصَّامِتِينَ وَ إِنَّ أَخْرَبَ الْقُلُوبِ قُلُوبُ الْمُتَكَلِّمِينَ بِمَا لَا يَعْنِيهِمْ
ای احمد! بر تو باد سكوت؛ چرا كه آبادترين قلوب، قلوب صالحان و ساكتان و خرابترين دلها، دلهای بيهوده گويان است.
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۷
.:.
»اجزای عبادت
يَا أَحْمَدُ إِنَّ الْعِبَادَةَ عَشَرَةُ أَجْزَاءٍ تِسْعَةٌ مِنْهَا طَلَبُ الْحَلَالِ فَإِذَا طَيَّبْتَ مَطْعَمَكَ وَ مَشْرَبَكَ فَأَنْتَ فِي حِفْظِي وَ كَنَفِي
ای احمد! عبادت، ده بخش است، نُه بخش آن، كسب حلال است، پس اگر خوردنی و آشاميدنی خود را از راه حلال تهيّه كردی، در حفظ و حمايت من خواهی بود. 
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۷
.:.
»اجزای عبادت و آثار روزه
قَالَ يَا رَبِّ مَا أَوَّلُ الْعِبَادَةِ قَالَ أَوَّلُ الْعِبَادَةِ الصَّمْتُ وَ الصَّوْمُ قَالَ يَا رَبِّ وَ مَا مِيرَاثُ الصَّوْمِ قَالَ الصَّوْمُ يُورِثُ الحِكْمَةَ وَ الحِكْمَةُ تُورِثُ الْمَعْرِفَةَ وَ الْمَعْرِفَةُ تُورِثُ الْيَقِينَ فَإِذَا اسْتَيْقَنَ الْعَبْدُ لَا يُبَالِي كَيْفَ أَصْبَحَ بِعُسْرٍ أَمْ بِيُسْرٍ
پيامبر (ص) پرسيد: خداوندا! برترين و اولين عبادت چيست؟ فرمود: آغاز عبادت، روزه و سكوت است. عرض كرد: پروردگارا! اثر روزه چيست؟ فرمود: روزه باعث پديد آمدن حكمت است و حكمت موجب شناخت و شناخت موجب يقين است، پس هرگاه كه بنده به مقام يقين رسيد، در بند سختی يا آسانی زندگی نيست
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۷
.:.
»توصيف بنده مومن در وقت مرگ و پس از آن 
وَ إِذَا كَانَ الْعَبْدُ فِي حَالَةِ الْمَوْتِ يَقُومُ عَلَى رَأْسِهِ مَلَائِكَةٌ بِيَدِ كُلِّ مَلَكٍ كَأْسٌ مِنْ مَاءِ الْكَوْثَرِ وَ كَأْسٌ مِنَ الْخَمْرِ يَسْقُونَ رُوحَهُ حَتَّى تَذْهَبَ سَكْرَتُهُ وَ مَرَارَتُهُ وَ يُبَشِّرُونَهُ بِالْبِشَارَةِ الْعُظْمَى وَ يَقُولُونَ لَهُ طِبْتَ وَ طَابَ مَثْوَاكَ إِنَّكَ تَقْدَمُ عَلَى الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ الْحَبِيبِ الْقَرِيبِ 
وقتی كه بنده من در حال سكرات مرگ باشد، فرشتگان بالای سر او می ايستند در حالی كه به دست هر كدام از آنها جامی از آب كوثر و جامی از شراب بهشتی است، به روح او می نوشانند تا سكرات موت و سختی آن از بين برود، و او را به بشارتی بزرگ مژده می دهند و می گويند: خوش آمدی و مقدمت مبارك باد! تو بر خدای عزيز كريم و حبيب نزديك وارد می شوی...
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۷
.:.
»توصيف بنده مومن در وقت مرگ و پس از آن 
[الْعَبْدُ فِي حَالَةِ الْمَوْتِ] فَتَطِيرُ الرُّوحُ مِنْ أَيْدِي الْمَلَائِكَةِ فَتَصْعَدُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى فِي أَسْرَعَ مِنْ طَرْفَةِ عَيْنٍ وَ لَا يَبْقَى حِجَابٌ وَ لَا سِتْرٌ بَيْنَهَا وَ بَيْنَ اللَّهِ تَعَالَى وَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهَا مُشْتَاقٌ وَ تَجْلِسُ عَلَى عَيْنٍ عِنْدَ الْعَرْشِ ثُمَّ يُقَالُ لَهَا كَيْفَ تَرَكْتِ الدُّنْيَا- فَتَقُولُ إِلَهِي وَ عِزَّتِكَ وَ جَلَالِكَ لَا عِلْمَ لِي بِالدُّنْيَا أَنَا مُنْذُ خَلَقْتَنِي خَائِفَةٌ مِنْكَ 
پس روح او از جوار فرشتگان پرواز می كند و به پيشگاه پرودگار در كمتر از يك چشم به هم زدن صعود می كند و ديگر بين او و بين پروردگار، پرده و حجابی نيست. خداوند عزّ و جلّ مشتاق ديدار اوست و او را لب چشمه‌ای در كنار عرش می نشاند. سپس به او می گويد: دنيا را چگونه رها كردی؟ جواب می دهد: خدايا! به عزّت و جلالت كه من نسبت به دنيا شناختی ندارم. من از آغاز تولّد از تو انديشناك بودم...
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۷
.:.
»توصيف بنده مومن پس از مرگ
فَيَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى صَدَقْتَ عَبْدِي كُنْتَ بِجَسَدِكَ فِي الدُّنْيَا وَ رُوحُكَ مَعِي فَأَنْتَ بِعَيْنِي سِرُّكَ وَ عَلَانِيَتُكَ سَلْ أُعْطِكَ وَ تَمَنَّ عَلَيَّ فَأُكْرِمْكَ هَذِهِ جَنَّتِي فَتَجَنَّحْ فِيهَا وَ هَذَا جِوَارِي فَاسْكُنْهُ فَتَقُولُ الرُّوحُ إِلَهِي عَرَّفْتَنِي نَفْسَكَ فَاسْتَغْنَيْتُ بِهَا عَنْ جَمِيعِ خَلْقِكَ
خداوند می فرمايد: راست گفتی ای بنده من.تو جسمت در دنيا، ولی روحت با من بود. همه اسرار و كارهای آشكار تو در نظر من بود. هرچه می خواهی درخواست كن تا به تو بدهم، تمنّا كن تا برآورده سازم. اين بهشت من است، پس در آن پر و بال بگشا.و اين جوار من است پس در آن ساكن شو. پس روح عرض می كند: خداوندا! تو بودی كه خودت را به من شناساندی، پس من از همه خلايق به وسيله اين معرفت و شناخت بی نياز شدم
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۷
.:.
»توصيف بنده پس از مرگ
وَ عِزَّتِكَ وَ جَلَالِكَ لَوْ كَانَ رِضَاكَ فِي أَنْ أُقْطَعَ إِرْباً إِرْباً وَ أُقْتَلَ سَبْعِينَ قَتْلَةً بِأَشَدِّ مَا يُقْتَلُ بِهِ النَّاسُ لَكَانَ رِضَاكَ أَحَبَّ إِلَيَّ إِلَهِي كَيْفَ أُعْجَبُ بِنَفْسِي وَ أَنَا ذَلِيلٌ إِنْ لَم‏ تُكْرِمْنِي وَ أَنَا مَغْلُوبٌ إِنْ لَمْ تَنْصُرْنِي وَ أَنَا ضَعِيفٌ إِنْ لَمْ تُقَوِّنِي وَ أَنَا مَيِّتٌ إِنْ لَمْ تُحْيِنِي بِذِكْرِكَ وَ لَوْ لَا سَتْرُكَ لَافْتَضَحْتُ أَوَّلَ مَرَّةٍ عَصَيْتُكَ‏
قسم به عزّت و جلالت كه اگر رضايت تو در آن باشد كه قطعه قطعه شوم و هفتاد بار به فجيعترين صورت كشته شوم، رضای تو برای من پسنديده است. خداوندا! من چگونه به خود مغرور باشم، در حالی كه اگر تو مرا گرامی نداری، ذليلم و اگر تو مرا ياری نفرمايی، مغلوب و شكست خورده ام. اگر تو مرا تقويت نكنی، ضعيف و ناتوانم و اگر مرا با ياد خودت زنده نگردانی، مُرده‌ام و اگر پرده پوشی تو نبود، اوّلين باری كه من گناه كردم، رسوا می شدم
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۷
.:.
»توصيف بنده پس از مرگ
إِلَهِي كَيْفَ لَا أَطْلُبُ رِضَاكَ وَ قَدْ أَكْمَلْتَ عَقْلِي حَتَّى عَرَفْتُكَ وَ عَرَفْتُ الْحَقَّ مِنَ الْبَاطِلِ وَ الْأَمْرَ مِنَ النَّهْيِ وَ الْعِلْمَ مِنَ الْجَهْلِ وَ النُّورَ مِنَ الظُّلْمَةِ فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَا أَحْجُبُ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ فِي وَقْتٍ مِنَ الْأَوْقَاتِ كَذَلِكَ أَفْعَلُ بِأَحِبَّائِي
خداوندا! چگونه رضايت تو را طلب نكنم در حالی كه عقل مرا كامل كردی تا تو را بشناسم و حق را از باطل و امر را از نهی و علم را از جهل و نور را از ظلمت تشخيص بدهم. آنگاه خدای عزّوجلّ می فرمايد: قسم به عزت و جلالم كه بين تو و خود هيچ پرده و مانعی در هيچ زمانی ايجاد نمی‌كنم. اينگونه با دوستانم رفتار می كنم. 
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۸ 
.:.
»حيات گوارا
يَا أَحْمَدُ هَلْ تَدْرِي أَيُّ عَيْشٍ أَهْنَأُ وَ أَيُّ حَيَاةٍ أَبْقَى قَالَ اللَّهُمَّ لَا قَالَ أَمَّا الْعَيْشُ الْهَنِي‏ءُ فَهُوَ الَّذِي لَا يَفْتُرُ صَاحِبُهُ‏ عَنْ ذِكْرِي وَ لَا يَنْسَى نِعْمَتِي وَ لَا يَجْهَلُ حَقِّي يَطْلُبُ رِضَايَ فِي لَيْلِهِ وَ نَهَارِهِ
ای احمد! آيا می دانی زندگی گوارا و حيات جاويد چيست؟ عرض كرد: نمی دانم ای خدای من. فرمود: زندگی گوارا آن است كه صاحب آن از ياد من غافل نگشته، نعمت من را فراموش نكرده و نسبت به حق من جاهل نباشد. روز و شب در پی كسب رضايت من است 
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۸ 
.:.
»حيات جاويد 
وَ أَمَّا الْحَيَاةُ الْبَاقِيَةُ فَهِيَ الَّتِي يَعْمَلُ لِنَفْسِهِ حَتَّى تَهُونَ عَلَيْهِ الدُّنْيَا وَ تَصْغُرَ فِي عَيْنِهِ وَ تَعْظُمَ الْآخِرَةُ عِنْدَهُ وَ يُؤْثِرَ هَوَايَ عَلَى هَوَاهُ وَ يَبْتَغِيَ مَرْضَاتِي وَ يُعَظِّمَ حَقَّ عَظَمَتِي وَ يَذْكُرَ عِلْمِي بِهِ 
و اما حيات جاودان آن است كه برای خود به گونه ای عمل می كند كه دنيا در نظرش بی ارزش و در چشمش كوچك و آخرت بزرگ و با عظمت است و خواسته من را بر خواسته خويش مقدم می دارد و در طلب رضای من است. و حق مرا بزرگ می شمارد و همواره توّجه دارد كه من نسبت به او آگاه هستم
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۸ 
.:.
»حيات جاويد 
وَ يُرَاقِبَنِي بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ عِنْدَ كُلِّ سَيِّئَةٍ أَوْ مَعْصِيَةٍ وَ يُنَقِّيَ قَلْبَهُ عَنْ كُلِّ مَا أَكْرَهُ وَ يُبْغِضَ الشَّيْطَانَ وَ وَسَاوِسَهُ وَ لَا يَجْعَلَ لِإِبْلِيسَ عَلَى قَلْبِهِ سُلْطَاناً وَ سَبِيلًا 
و [مومن] شب و روز، هر وقت می خواهد گناه و معصيتی بكند، می داند كه من مواظب او هستم و قلب خود را از هرچه كه نمی پسندم پاك می كند و نسبت به شيطان و وسوسه های او كينه می ورزد. و برای ابليس راه سلطه و نفوذی در دل خويش باقی نمی گذارد
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۸ 
.:.
»حيات جاويد 
فَإِذَا فَعَلَ ذَلِكَ أَسْكَنْتُ قَلْبَهُ حُبّاً حَتَّى أَجْعَلَ قَلْبَهُ لِي وَ فَرَاغَهُ وَ اشْتِغَالَهُ وَ هَمَّهُ وَ حَدِيثَهُ مِنَ النِّعْمَةِ الَّتِي أَنْعَمْتُ بِهَا عَلَى أَهْلِ مَحَبَّتِي مِنْ خَلْقِي وَ أَفْتَحُ عَيْنَ قَلْبِهِ وَ سَمْعِهِ حَتَّى يَسْمَعَ بِقَلْبِهِ وَ يَنْظُرَ بِقَلْبِهِ إِلَى جَلَالِي وَ عَظَمَتِي
وقتی كه چنين حالات و روحياتی پيدا كرد، در قلب او عشق و محبّتی می گذارم كه قلب و فراغت و اشتغال و تلاش او منحصراً برای من باشد و سخن او را همواره ذكر نعمتهايی كه بر اهل محبّت خويش ارزانی داشته ام قرار می دهم، و چشم قلب او را می گشايم تا با گوش جانش بشنود و با چشم قلبش جلال و عظمت من را ببيند
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۸ 
.:.
»حيات جاويد 
::وَ أُضِيقُ عَلَيْهِ الدُّنْيَا وَ أُبْغِضُ الدُّنْيَا وَ أُبْغِضُ إِلَيْهِ مَا فِيهَا مِنَ اللَّذَّاتِ وَ أُحَذِّرُهُ مِنَ الدُّنْيَا وَ مَا فِيهَا كَمَا يُحَذِّرُ الرَّاعِي غَنَمَهُ مِنْ مَرَاتِعِ الْهَلَكَةِ فَإِذَا كَانَ هَكَذَا يَفِرُّ مِنَ النَّاسِ فِرَاراً وَ يَنْقُلُ مِنْ دَارِ الْفَنَاءِ إِلَى دَارِ الْبَقَاءِ وَ مِنْ دَارِ الشَّيْطَانِ إِلَى دَارِ الرَّحْمَنِ يَا أَحْمَدُ وَ لَأُزَيِّنَنَّهُ بِالْهَيْبَةِ وَ الْعَظَمَةِ فَهَذَا هُوَ الْعَيْشُ الْهَنِي‏ءُ وَ الْحَيَاةُ الْبَاقِيَةُ وَ هَذَا مَقَامُ الرَّاضِينَ
(فارسی)و دنيا را بر او [مومن] تنگ می گردانم و نسبت به لذّتهای دنيايی در او كينه ای به وجود می آورم. و از دنيا او را به گونه ای بر حذر می دارم كه شبان، گوسفندان خود را از چريدن در چراگاه های خطرناك و هلاكت آفرين بر حذر می دارد. پس وقتی كه چنين شد به شدّت از مردم فرار می كند، و از دنيای فانی به سرای باقی و از عالم شيطنت به سرزمين رحمت منتقل می شود. ای احمد! و من چنين كسی را لباس هيبت و عظمت می پوشانم و اين است زندگی گوارا و حيات ابدی، و اين است مقام اهل رضا
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۸ 
.:.
»پاداش طالبان رضای حق
فَمَنْ عَمِلَ بِرِضَايَ أُلْزِمُهُ ثَلَاثَ خِصَالٍ أُعَرِّفُهُ شُكْراً لَا يُخَالِطُهُ الْجَهْلُ وَ ذِكْراً لَا يُخَالِطُهُ النِّسْيَانُ وَ مَحَبَّةً لَا يُؤْثِرُ عَلَى مَحَبَّتِي مَحَبَّةَ الْمَخْلُوقِينَ فَإِذَا أَحَبَّنِي أَحْبَبْتُهُ وَ أَفْتَحُ عَيْنَ قَلْبِهِ إِلَى جَلَالِي
هركس كه عمل به رضای من كند، سه خصلت به او می بخشم كه همواره با آنها به سر می برد: به او شكرگزاری خالی از جهل را می‌آموزم و به او ذكر و ياد خالی از فراموشی می‌آموزم و به او محبتی می‌دهم كه هرگز محبّت ديگران را بر محبّت من مقدّم ندارد، پس وقتی كه به من عشق ورزيد، من نيز به او عشق می ورزم و چشم دل او را به جلای خويش می گشايم
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۸ 
.:.
»پاداش طالبان رضای حق
وَ لَا أُخْفِي عَلَيْهِ خَاصَّةَ خَلْقِي وَ أُنَاجِيهِ فِي ظُلَمِ اللَّيْلِ وَ نُورِ النَّهَارِ حَتَّى يَنْقَطِعَ حَدِيثُهُ مَعَ الْمَخْلُوقِينَ‏ وَ مُجَالَسَتُهُ مَعَهُمْ وَ أُسْمِعُهُ كَلَامِي وَ كَلَامَ مَلَائِكَتِي وَ أُعَرِّفُهُ السِّرَّ الَّذِي سَتَرْتُهُ عَنْ خَلْقِي وَ أُلْبِسُهُ الْحَيَاءَ حَتَّى يَسْتَحْيِيَ مِنْهُ الْخَلْقُ كُلُّهُمْ
پس دوستان خاص خود را از او [مومن] مخفی نمی كنم و در شب تار و روز روشن با او به مناجات می پردازم تا حدی كه از گفتگو و همنشينی با ديگران خودداری نمايد و سخن خودم و فرشتگانم را به گوش او می رسانم و او را بر اسراری كه ديگران را از آن محروم كرده ام، آگاه می گردانم و به او جامه حيا می پوشانم به گونه ای كه همه از او شرم و حيا داشته باشند
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۹
.:.
»پاداش طالبان رضای حق
وَ يَمْشِي عَلَى الْأَرْضِ مَغْفُوراً لَهُ وَ أَجْعَلُ قَلْبَهُ وَاعِياً وَ بَصِيراً وَ لَا أُخْفِي عَلَيْهِ شَيْئاً مِنْ جَنَّةٍ وَ لَا نَارٍ وَ أُعَرِّفُهُ مَا يَمُرُّ عَلَى النَّاسِ فِي يَوْمِ الْقِيَامَةِ مِنَ الْهَوْلِ وَ الشِّدَّةِ وَ مَا أُحَاسِبُ الْأَغْنِيَاءَ وَ الْفُقَرَاءَ وَ الْجُهَّالَ وَ الْعُلَمَاءَ
[مومن] بر روی زمين راه می رود در حالی كه گناهش آمرزيده است و قلب او را آگاه و بصير می گردانم و چيزی را از بهشت و جهنم از او مخفی نمی كنم و آنچه را كه بر مردم در رستاخيز می گذرد در همين دنيا به او نشان می دهم كه چه صحنه های هولناك و وحشتناكی وجود دارد و چگونه ثروتمندان و فقرا و دانشمندان و نادانان را محاكمه و محاسبه می كنم
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۹
.:.
»پاداش طالبان رضای حق
وَ أُنَوِّمُهُ فِي قَبْرِهِ وَ أُنْزِلُ عَلَيْهِ مُنْكَراً وَ نَكِيراً حَتَّى يَسْأَلَاهُ وَ لَا يَرَى غَمْرَةَ الْمَوْتِ وَ ظُلْمَةَ الْقَبْرِ وَ اللَّحْدِ وَ هَوْلَ الْمُطَّلَعِ‏ ثُمَّ أَنْصِبُ لَهُ مِيزَانَهُ وَ أَنْشُرُ دِيوَانَهُ ثُمَّ أَضَعُ كِتَابَهُ فِي يَمِينِهِ فَيَقْرَؤُهُ مَنْشُوراً ثُمَّ لَا أَجْعَلُ بَيْنِي وَ بَيْنَهُ تَرْجُمَاناً فَهَذِهِ صِفَاتُ الْمُحِبِّينَ
و قبر او [مومن] را نورانی كرده و نکیر و منکر را می فرستم تا از او سؤال كنند و او ناراحتی مرگ و تاريكی قبر و لحد و وحشت عالم برزخ را نمی بيند، تا آنگاه كه برای سنجش اعمال او ميزان را نصب و نامه عملش را باز کرده و به دست راستش می دهم تا آن را بخواند. سپس بين خود و او هيچ مترجمی قرار نمی دهم؛ اين صفات عاشقان من است 
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۹
.:.
»وحدت در اراده و زبان 
يَا أَحْمَدُ اجْعَلْ هَمَّكَ هَمّاً وَاحِداً فَاجْعَلْ لِسَانَكَ لِسَاناً وَاحِداً وَ اجْعَلْ بَدَنَكَ حَيّاً لَا تَغْفُلُ عَنِّي مَنْ يَغْفُلُ عَنِّي لَا أُبَالِي بِأَيِّ وَادٍ هَلَكَ
ای احمد! اراده خود را يك اراده قرار بده؛ در نتيجه زبانت را يك زبان قرار بده، و بدنت را زنده بدار، هرگز از من غافل نشو، که برایم مهم نیست غافل در كدام وادی هلاك شود. 
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۹
.:.
»ضرورت استفاده از عقل 
يَا أَحْمَدُ اسْتَعْمِلْ عَقْلَكَ قَبْلَ أَنْ يَذْهَبَ فَمَنِ اسْتَعْمَلَ عَقْلَهُ لَا يُخْطِئُ وَ لَا يَطْغَى
ای احمد! عقل خود را قبل از آنكه از دست برود به كار انداز. هركس كه از عقل خود استفاده كند اشتباه و طغيان نمی كند
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۹
.:.
»دليل برتری پيامبر اسلام بر ساير پيامبران 
يَا أَحْمَدُ أَلَمْ تَدْرِ لِأَيِّ شَيْ‏ءٍ فَضَّلْتُكَ عَلَى سَائِرِ الْأَنْبِيَاءِ قَالَ اللَّهُمَّ لَا قَالَ بِالْيَقِينِ وَ حُسْنِ الْخُلُقِ وَ سَخَاوَةِ النَّفْسِ وَ رَحْمَةِ الْخَلْقِ وَ كَذَلِكَ أَوْتَادُ الْأَرْضِ لَمْ يَكُونُوا أَوْتَاداً إِلَّا بِهَذَا
ای احمد! آيا می دانی كه چرا تو را بر ساير پيامبران برتری و فضيلت دادم؟عرض كرد: خير، نمی دانم ای خدای من. فرمود: بواسطه يقين و خوش اخلاقی و سخاوت و مهربانی با مردم. و همچنين برگزيدگان و اوتاد زمين هم كه اوتاد زمين شدند به خاطر همين صفات و ويژگي هاست
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۹
.:.
»آثار كم خوری و كم حرفی 
يَا أَحْمَدُ إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا أَجَاعَ بَطْنَهُ وَ حَفِظَ لِسَانَهُ عَلَّمْتُهُ الحِكْمَةَ وَ إِنْ كَانَ كَافِراً تَكُونُ حِكْمَتُهُ حُجَّةً عَلَيْهِ وَ وَبَالًا وَ إِنْ كَانَ مُؤْمِناً تَكُونُ حِكْمَتُهُ لَهُ نُوراً وَ بُرْهَاناً وَ شِفَاءً وَ رَحْمَةً فَيَعْلَمُ مَا لَمْ يَكُنْ يَعْلَمُ وَ يُبْصِرُ مَا لَمْ يَكُنْ يُبْصِرُ فَأَوَّلُ مَا أُبَصِّرُهُ عُيُوبُ نَفْسِهِ حَتَّى يَشْتَغِلَ عَنْ عُيُوبِ غَيْرِهِ وَ أُبَصِّرُهُ دَقَائِقَ الْعِلْمِ حَتَّى لَا يَدْخُلَ عَلَيْهِ الشَّيْطَانُ
ای احمد! وقتی كه بنده، شكمش گرسنه و زبانش محفوظ باشد به او حكمت می آموزم پس اگر كافر باشد اين حكمت به ضرر او و حجّتی عليه خود او خواهد بود و اگر مؤمن باشد حكمت او نور و برهان و شفا و رحمت است؛ پس آنچه تاكنون نمی دانسته، می داند و آنچه تاكنون نمی ديده، می بيند. پس نخستين چيزی را كه می بيند عيوب خويش است تا آنجا که دیگر به عيب ديگران نمی‌پردازد، و ريزه‌كاريها و دقائق علمی را به او می نمايانم تا شیطان در او وارد نگردد
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۹
.:.
»لزوم حفظ زبان 
يَا أَحْمَدُ! لَيْسَ شَيْ‏ءٌ مِنَ الْعِبَادَةِ أَحَبَّ إِلَيَّ مِنَ الصَّمْتِ وَ الصَّوْمِ فَمَنْ صَامَ وَ لَمْ يَحْفَظْ لِسَانَهُ كَانَ كَمَنْ قَامَ وَ لَمْ يَقْرَأْ فِي صَلَاتِهِ فَأُعْطِيهِ أَجْرَ الْقِيَامِ وَ لَمْ أُعْطِهِ أَجْرَ الْعَابِدِينَ‏
ای احمد! هيچ عبادتی نزد من از سكوت و روزه محبوبتر نيست. پس هر كه روزه بگيرد و زبان خود را حفظ نكند مثل كسی است كه به نماز بايستد ولی چيزی نخواند. پس فقط پاداش بپاخاستن او را می دهم ولی پاداش عبادت كنندگان را به وی نخواهم داد. 
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۲۹
.:.
»اوصاف عابدان 
يَا أَحْمَدُ هَلْ تَدْرِي مَتَى تَكُونُ الْعَبْدُ عَابِداً قَالَ لَا يَا رَبِّ قَالَ إِذَا اجْتَمَعَ فِيهِ سَبْعُ خِصَالٍ وَرَعٌ يَحْجُزُهُ عَنِ الْمَحَارِمِ وَ صَمْتٌ يَكُفُّهُ عَمَّا لَا يَعْنِيهِ وَ خَوْفٌ يَزْدَادُ كُلَّ يَوْمٍ مِنْ بُكَائِهِ وَ حَيَاءٌ يَسْتَحْيِي مِنِّي فِي الْخَلَاءِ وَ أَكْلُ مَا لَا بُدَّ مِنْهُ وَ يُبْغِضُ الدُّنْيَا لِبُغْضِي لَهَا وَ يُحِبُّ الْأَخْيَارَ لِحُبِّي إِيَّاهُمْ
ای احمد! آيا می دانی كه چه هنگام بنده، عابد محسوب می شود؟ عرض كرد: خير ای پروردگار من. فرمود: وقتی كه هفت خصلت در او جمع گردد: ۱ - تقوايی كه او را از محرّمات حفظ كند ۲ - سكوتی كه او را از حرف بيهوده مهار كند ۳ - ترسی كه هر روز به واسطه گريه‌اش افزون گردد ۴ - حيايی كه در خلوت از من شرم بنمايد ۵ - خوردن به اندازه ای كه رفع نياز او شود ۶ - كينه نسبت به دنيا به جهت آن كه من نسبت به آن كينه دارم و ۷ - عشق به خوبان به دليل آن كه من به آنها عشق می ورزم
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۳۰
.:.
»اوصاف عاشقان حق 
يَا أَحْمَدُ لَيْسَ كُلُّ مَنْ قَالَ أُحِبُّ اللَّهَ أَحَبَّنِي حَتَّى يَأْخُذَ قُوتاً وَ يَلْبَسَ دُوناً وَ يَنَامَ سُجُوداً وَ يُطِيلَ قِيَاماً وَ يَلْزَمَ صَمْتاً وَ يَتَوَكَّلَ عَلَيَّ وَ يَبْكِيَ كَثِيراً وَ يُقِلَّ ضِحْكاً وَ يُخَالِفَ هَوَاهُ وَ يَتَّخِذَ الْمَسْجِدَ بَيْتاً وَ الْعِلْمَ صَاحِباً وَ الزُّهْدَ جَلِيساً وَ الْعُلَمَاءَ أَحِبَّاءَ وَ الْفُقَرَاءَ رُفَقَاءَ
ای احمد! هركس كه ادّعای عشق و محبّت من بكند اين طور نيست كه عاشق من باشد. كسی عاشق من است كه: غذايش اندك، لباسش خشن و خوابش در حال سجده و نمازش طولانی باشد و همواره سكوت پيشه كند و بر من توكّل بنمايد و گريه زياد و خنده كم بكند و با هوس مخالفت كند و مسجد را به عنوان خانه خود و دانش را رفيق و زهد را همنشین و علما را دوستان و فقرا را رفقایش انتخاب كند...
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۳۰
.:.
»اوصاف عاشقان حق 
وَ يَطْلُبَ رِضَايَ وَ يَفِرَّ مِنَ الْعَاصِينَ فِرَاراً وَ يَشْغَلَ بِذِكْرِي اشْتِغَالًا وَ يُكْثِرَ التَّسْبِيحَ دَائِماً وَ يَكُونَ بِالْوَعْدِ صَادِقاً وَ بِالْعَهْدِ وَافِياً وَ يَكُونَ قَلْبُهُ طَاهِراً وَ فِي الصَّلَاةِ زَاكِياً وَ فِي الْفَرَائِضِ مُجْتَهِداً وَ فِيمَا عِنْدِي فِي الثَّوَابِ رَاغِباً وَ مِنْ عَذَابِي رَاهِباً وَ لِأَحِبَّائِي قَرِيناً وَ جَلِيساً
و [مدعی عشق خدا باید] در طلب رضای من باشد و از تبهكاران دوری گزيند و به ياد و ذكر من مشغول و همواره در حال تسبيح و تقديس من باشد، در پيمان خود صادق و به عهد خود وفادار باشد، قلبش پاك و در نماز ملتهب و برافروخته و در انجام واجبات كوشا و نسبت به پاداشی كه نزد من است راغب و مايل و از عذاب من هراسناك و با عاشقان من نزديك و همنشين باشد
»بخشی از حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۳۰
.:.
»تأثير دنيا دوستی 
يَا أَحْمَدُ لَوْ صَلَّى الْعَبْدُ صَلَاةَ أَهْلِ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ يَصُومُ صِيَامَ أَهْلِ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ يَطْوِي مِنَ الطَّعَامِ مِثْلَ الْمَلَائِكَةِ وَ لَبِسَ لِبَاسَ الْعَارِي ثُمَّ أَرَى فِي قَلْبِهِ مِنْ حُبِّ الدُّنْيَا ذَرَّةً أَوْ سَعَتِهَا أَوْ رِئَاسَتِهَا أَوْ حُلِيِّهَا أَوْ زِينَتِهَا- لَا يُجَاوِرُنِي فِي دَارِي وَ لَأَنْزِعَنَّ مِنْ قَلْبِهِ مَحَبَّتِي وَ عَلَيْكَ سَلَامِي وَ رَحْمَتِي‏ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ‏
ای احمد! اگر كسی به اندازه اهل آسمان و زمين نماز بخواند و به اندازه اهل آسمان و زمين روزه بگيرد و مانند فرشتگان چيزی نخورد و مانند برهنگان لباس نپوشد، ولی من ذرّه ای از محبّت دنيا يا گسترش آن یا رياست آن يا زخارف و تشريفات دنيايی را در دل او بيابم، او را از همنشينی خودم محروم می كنم و محبّتم را از قلبش بيرون می نمايم و سلام و رحمتم من بر تو باد، و ستايش مخصوص پروردگار عالميان است
»بخش پایانی حدیث معراج، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۷۴، ص: ۳۰
::---------------------------------------------------------------------------------------------
::۱۳۹۲-۰۱ احادیثی به مناسبت ایام فاطمیه
.:.
»برای فردایتان چه کرده اید؟
يَأَيهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ لْتَنظرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَت لِغَدٍ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرُ بِمَا تَعْمَلُونَ(۱۸) وَ لا تَكُونُوا كالَّذِينَ نَسوا اللَّهَ فَأَنساهُمْ أَنفُسهُمْ أُولَئك هُمُ الْفَسِقُونَ (۱۹)
::O you who have believed, fear Allah. And let every soul look to what it has put forth for tomorrow - and fear Allah; Indeed, Allah is Acquainted with what you do.  And be not like those who forgot Allah, so He made them forget themselves. Those are the defiantly disobedient
اى كسانى كه ايمان آورده ايد! از مخالفت خدا بپرهيزيد، و هر انسانى بايد بنگرد تا چه چيز را براى فردايش از پيش فرستاده ، و از خدا بپرهيزيد كه خداوند به آنچه انجام مى دهيد آگاه است. و همچون كسانى نباشید كه خدا را فراموش كردند؛ پس خدا نيز آنها را به خود فراموشى گرفتار كرد؛ آنها فاسق و گنهكارند
»قرآن کریم، سوره مبارکه حشر (۵۹) آیات ۱۸ و ۱۹
.:.
»رسول خدا صلی الله علیه و آله (تظلم خواهی حضرت زهرا در روز محشر)
::إِلَهِی وَ سَیدِی احْکمْ بَینِی وَ بَینَ مَنْ ظَلَمَنِی اللَّهُمَّ احْکمْ بَینِی وَ بَینَ مَنْ قَتَلَ وُلْدِی فَإِذَا النِّدَاءُ مِنْ قِبَلِ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ یا حَبِیبَتِی وَ ابْنَةَ حَبِیبِی سَلِینِی تُعْطَی وَ اشْفَعِی تُشَفَّعِی فَوَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی لَا جَازَنِی ظُلْمُ ظَالِمٍ فَتَقُولُ إِلَهِی وَ سَیدِی ذُرِّیتِی وَ شِیعَتِی وَ شِیعَةُ ذُرِّیتِی وَ مُحِبِّی وَ مُحِبِّی ذُرِّیتِی‏ فَإِذَا النِّدَاءُ مِنْ قِبَلِ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ أَینَ ذُرِّیةُ فَاطِمَةَ وَ شِیعَتُهَا وَ مُحِبُّوهَا وَ مُحِبُّو ذُرِّیتِهَا فَیقْبِلُونَ وَ قَدْ أَحَاطَ بِهِمْ مَلَائِکةُ الرَّحْمَةِ فَتَقْدُمُهُمْ فَاطِمَةُ ع حَتَّى تُدْخِلَهُمُ الْجَنَّةَ
(فارسی)اى پروردگار! بین من (فاطمه) و آن افرادى که در حق من ظلم نمودند و فرزندان مرا شهید کرده‏اند قضاوت کن. آنگاه از طرف خداوند رئوف ندا مى‏رسد: اى حبیبه و فرزند رسول من از من بخواه تا عطا نمایم، شفاعت کن تا من بپذیرم. به عزت و جلال خودم که امروز ظلم و ستم هیچ ستمگرى از نظر من محو نخواهد شد. در همین زمان است که مى‏گوید: بار خدایا! فرزندان، شیعیان، دوستان، و دوستان دوستان فرزندان مرا به من ببخش! آنگاه از طرف پروردگار جهان منادى ندا مى‏کند: فرزندان، شیعیان، دوستان، و دوست دوستان ذرّیه فاطمه کجایند؟ ایشان عموما در حالى که ملائکه رحمت پروردگار آنان را احاطه کرده باشند مى‏آیند. سپس فاطمه جلو مى‏رود تا ایشان را داخل بهشت مى‏نماید.
»امالى صدوق، ص ۲۵ شماره ۴
.:.
»رسول خدا صلی الله علیه و آله
إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یغْضَبُ لِغَضَبِ فَاطِمَةَ وَ یرْضَى لِرِضَاهَا
خداوند براى غضب فاطمه غضب مى‏نماید و با رضایت وى راضى می‌شود
»عیون الاخبار، ج ۲ ص ۲۵ شماره ۶
.:.
»گفت و گوی آن دو نفر با حضرت زهرا سلام الله علیها
(فارسی)(آن دو) گفتند: ما قبول داريم كه به تو ستم كرديم و در عين حال تقاضاى عفو و بخشش داريم...حضرت زهراى اطهر فرمود: شما را به خدا قسم ميدهم آيا نشنيديد كه پدرم پيغمبر خدا در باره من مي‌فرمود: فاطمه پاره تن من است، كسى كه او را اذيت كند مرا اذيت كرده است.گفتند: چرا. فاطمه اطهر دست خود را بسوى آسمان بلند كرد و گفت: پروردگارا! اين دو نفر مرا اذيت كردند، من شكايت ايشان را به تو و به پيغمبر تو ميكنم! نه بخدا من هرگز از شما راضى نخواهم شد تا اينكه نزد پدر بزرگوارم بروم و او را از اين ظلم و ستمى كه در باره من كرديد آگاه نمايم و آن حضرت در باره شما قضاوت نمايد!
»زندگانى حضرت زهرا عليها السلام ( ترجمه جلد ۴۳ بحار الأنوار) / نجفى، ص: ۲۱۳
.:.
»بخشی از خطبه فدکیه حضرت زهرا سلام الله علیها
فَجَعَلَ اللَّهُ الْإِیمَانَ تَطْهِیراً لَکمْ مِنَ الشِّرْک، وَ الصَّلَاةَ تَنْزِیهاً لَکمْ عَنِ الْکبْرِ، وَ الزَّکاةَ تَزْکیةً لِلنَّفْسِ، وَ نَمَاءً فِی الرِّزْقِ، وَ الصِّیامَ تَثْبِیتاً لِلْإِخْلَاصِ، وَ الْحَجَّ تَشْییداً لِلدِّینِ، وَ الْعَدْلَ تَنْسِیقاً لِلْقُلُوبِ، وَ طَاعَتَنَا نِظَاماً لِلْمِلَّةِ، وَ إِمَامَتَنَا أَمَاناً مِنَ الْفُرْقَةِ...
خداوند ایمان را سبب زدودن زنگار شرک از دلهاتان قرار داد و نماز را موجبى براى دورى شما از خودپرستى، و زکات را دستمایه بى‏آلایشى نفس و افزایش روزى بى‏دریغ و روزه را عامل تثبیت اخلاص و حج را وسیله تقویت دین، و عدالت را مایه پیوند قلوب، و پیروى ما را سبب نظم و پیشوایى ما را مانع جدایى و افتراق قرار داد...
»زندگانى حضرت زهرا علیها السلام ( ترجمه جلد ۴۳ بحار الأنوار) ترجمه روحانى، ص: ۸۱۸
.:.
»بخشی از خطبه فدکیه حضرت زهرا سلام الله علیها
وَ [جَعَلَ اللَّهُ] الْجِهَادَ عِزّاً لِلْإِسْلَامِ، وَ الصَّبْرَ مَعُونَةً عَلَى اسْتِیجَابِ الْأَجْرِ، وَ الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ مَصْلَحَةً لِلْعَامَّةِ، وَ بِرَّ الْوَالِدَینِ وِقَایةً مِنَ السَّخَطِ، وَ صِلَةَ الْأَرْحَامِ مَنْمَاةً لِلْعَدَدِ، وَ الْقِصَاصَ حَقْناً لِلدِّمَاءِ، وَ الْوَفَاءَ بِالنَّذْرِ تَعْرِیضاً لِلْمَغْفِرَةِ، وَ تَوْفِیةَ الْمَکاییلِ وَ الْمَوَازِینِ تَغْییراً لِلْبَخْسِ...
و [خداوند] جهاد را وسیله عزّت اسلام و صبر را موجبى براى جلب پاداش، و امر به معروف را براى مصلحت مردم، و نیکى به پدر و مادر را موجب‏ پیشگیرى از خشم الهى قرار داد. صله رحم را باعث افزایش جمعیت و قصاص را سبب بقاى زندگانى و وفاى به نذر را موجب آمرزش و تمام پرداختن پیمانه و وزن را مانع از کم فروشى و کاهش (نعمات) قرار داد...
»زندگانى حضرت زهرا علیها السلام ( ترجمه جلد ۴۳ بحار الأنوار) ترجمه روحانى، ص: ۸۱۸
.:.
»بخشی از خطبه فدکیه حضرت زهرا سلام الله علیها
وَ [جَعَلَ اللَّهُ] النَّهْی عَنْ شُرْبِ الْخَمْرِ تَنْزِیهاً مِنَ‏ الرِّجْسِ، وَ اجْتِنَابَ الْقَذْفِ حِجَاباً عَنِ اللَّعْنَةِ، وَ تَرْک السَّرِقَةِ إِیجَاباً لِلْعِفَّةِ، وَ حَرَّمَ اللَّهُ الشِّرْک إِخْلَاصاً لَهُ بِالرُّبُوبِیةِ، فَ «اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ‏»، وَ أَطِیعُوا اللَّهَ فِیمَا أَمَرَکمْ بِهِ وَ نَهَاکمْ عَنْهُ فَإِنَّهُ‏ «إِنَّما یخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ»
و [خداوند] پرهیز از شراب را سبب پاکى از پلیدیها و پرهیز از تهمت و نسبتهاى ناروا را مانعى در برابر لعن الهى و ترک دزدى را موجبى براى عفت قرار داد و شرک را حرام نمود تا از سر اخلاص ره رستگارى پویند پس «چنان که شایسته ترس از خداست از او بترسید و تن به مرگ مدهید جز آنکه در طریق اسلام باشید» از خداوند در آنچه که شما را فرموده و یا از آنچه که بازداشته، فرمان برید که «از میان بندگان تنها دانایان از خداوند مى‏ترسند»
»زندگانى حضرت زهرا علیها السلام ( ترجمه جلد ۴۳ بحار الأنوار) ترجمه روحانى، ص: ۸۱۹
.:.
»بخشی از خطبه فدکیه حضرت زهرا سلام الله علیها
أَیهَا النَّاسُ! اعْلَمُوا أَنِّی فَاطِمَةُ وَ أَبِی مُحَمَّدٌ صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ، أَقُولُ عَوْداً وَ بَدْءاً، وَ لَا أَقُولُ مَا أَقُولُ غَلَطاً، وَ لَا أَفْعَلُ مَا أَفْعَلُ شَطَطاً «لَقَدْ جاءَکمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکمْ عَزِیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیکمْ بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُفٌ رَحِیمٌ»‏، فَإِنْ تَعْزُوهُ وَ تَعْرِفُوهُ تَجِدُوهُ أَبِی دُونَ آبَائِکمْ، وَ أَخَا ابْنِ عَمِّی دُونَ رِجَالِکمْ، وَ لَنِعْمَ الْمَعْزِی إِلَیهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ
اى مردم بدانید من فاطمه‏ام، و پدرم محمّد است- که درود خداوند بر او و خاندانش باد- آنچه که در آغاز گفته‏ام، در پایان هم از آن سخن خواهم راند. در گفتارم ناراست نگویم و در کردارم راه خطا نپویم «همانا پیامبرى از میان شما به سوى شما آمد که رنج و محنت شما او را گران آمد، سخت به شما دل بسته است و براى مؤمنین مهربان و غمخوار است». اگر او را بشناسید خواهید دید که او پدر من است و نه پدر زنان شما. و برادر پسر عموى من بوده، نه برادر مردان شما. چه پر افتخار است این نسب- درود خداوند او و خاندانش را شامل باد
»زندگانى حضرت زهرا علیها السلام ( ترجمه جلد ۴۳ بحار الأنوار) ترجمه روحانى، ص: ۸۱۹
.:.
»بخشی از خطبه فدکیه حضرت زهرا سلام الله علیها
[بعد بعثت رسول الله ص] نَطَقَ زَعِیمُ الدِّینِ، وَ خَرِسَتْ شَقَاشِقُ الشَّیاطِینِ، وَ طَاحَ وَشِیظُ النِّفَاقِ، وَ انْحَلَّتْ عُقَدُ الْکفْرِ وَ الشِّقَاقِ، وَ فُهْتُمْ بِکلِمَةِ الْإِخْلَاصِ فِی نَفَرٍ مِنَ الْبِیضِ الْخِمَاصِ، «وَ کنْتُمْ عَلى‏ شَفا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ»
[با بعثت رسول خدا ص] زبان پیشواى دین به گفتار باز شد و عربده‏جوییهاى شیاطین به خاموشى گرایید. افسر و تاج نفاق بر زمین فرو افتاد، گره‏هاى کفر و اختلاف گشوده شد و شما به همراه گروهى از سپید رویان پاک نهاد گویاى کلمه اخلاص (لا اله الّا اللَّه) شدید و حال آنکه «بر لب پرتگاه گودال جهنّم بودید»
»زندگانى حضرت زهرا علیها السلام ( ترجمه جلد ۴۳ بحار الأنوار) ترجمه روحانى، ص: ۸۱۹
.:.
»بخشی از خطبه فدکیه حضرت زهرا سلام الله علیها
[کنتم] مُذْقَةَ الشَّارِبِ، وَ نُهْزَةَ الطَّامِعِ، وَ قَبْسَةَ الْعَجْلَانِ، وَ مَوْطِئَ الْأَقْدَامِ، تَشْرَبُونَ الطَّرْقَ، وَ تَقْتَاتُونَ الْوَرَقَ، أَذِلَّةً خَاسِئِینَ، تَخافُونَ أَنْ یتَخَطَّفَکمُ النَّاسُ‏ مِنْ حَوْلِکمْ، فَأَنْقَذَکمُ اللَّهُ تَبَارَک وَ تَعَالَى بِأَبِی بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ
به خاطر ضعف و ناتوانى شما، هر کس از راه مى‏رسید، مى‏توانست شما را نابود کند، همچون جرعه‏اى براى تشنه و لقمه‏اى براى خورنده و شکار هر درنده و لگدکوب هر رونده‌اى مى‏شدید. از آب گندیده و ناگوار مى‏نوشیدید و از پوست جانور و مردار سدّ جوع مى‏کردید. پست و ناچیز بودید و «از هجوم همسایه و همجوار در هراس». در چنین حالى خداوند تبارک و تعالى شما را به پدرم محمّد صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم نجات داد.
»زندگانى حضرت زهرا علیها السلام ( ترجمه جلد ۴۳ بحار الأنوار) ترجمه روحانى، ص: ۸۱۹
.:.
»بخشی از خطبه فدکیه حضرت زهرا سلام الله علیها
::«کلَّما أَوْقَدُوا ناراً لِلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللَّهُ»‏، أَوْ نَجَمَ قَرْنٌ لِلشَّیطَانِ، وَ فَغَرَتْ فَاغِرَةٌ مِنَ الْمُشْرِکینَ، قَذَفَ أَخَاهُ فِی لَهَوَاتِهَا، فَلَا ینْکفِئُ حَتَّى یطَأَ صِمَاخَهَا بِأَخْمَصِهِ، وَ یخْمِدَ لَهَبَهَا بِسَیفِهِ، مَکدُوداً دؤوبا فِی ذَاتِ اللَّهِ، وَ مُجْتَهِداً فِی أَمْرِ اللَّهِ، قَرِیباً مِنْ رَسُولِ اللَّهِ، سَیدَ أَوْلِیاءِ اللَّهِ، مُشَمِّراً نَاصِحاً، مُجِدّاً کادِحاً، «لَا تَأْخُذُهُ فِی اللَّهِ لَوْمَةُ لَائِمٍ»، وَ أَنْتُمْ فِی رَفَاهِیةٍ مِنَ الْعَیشِ، وَادِعُونَ فَاکهُونَ آمِنُونَ، تَتَرَبَّصُونَ بِنَا الدَّوَائِرَ، وَ تَتَوَکفُونَ الْأَخْبَارَ، وَ تَنْکصُونَ عِنْدَ النِّزَالِ، وَ تَفِرُّونَ مِنَ الْقِتَالِ، 
(فارسی)«هرگاه آتش اخگر به هیزم و هیمه فتنه افکندند، خداوند آن را خاموش ساخت» و هر گاه شاخ شیطان نمایان گشت و یا مشرکى دهان به یاوه‏گویى گشود، او (پیامبر) برادرش على (ع) را در کام آن مى‏افکند پس او تا آن زمان که بر مغز و سر مخالفان نمى‏کوبید و بینى آنها را به خاک مذلّت نمى‏مالید، ترک امر نمى‏نمود. در راه خداوند کوشا، به رسول خدا نزدیک، و سید اولیاء خدا، کوشا و نصیحتگر، تلاشگر و کوشنده بود «و در راه خدا سرزنش ملامتگران در او اثری نداشت»، و شما در آن هنگام در آسایش مى‏زیستید و از امنیت برخوردار بودید. مترصّد تغییر جهت چرخ گردون علیه ما و گوش به زنگ اخبار بودید. به هنگام کارزار عقب گرد مى‏کردید و در میدان نبرد فرار را بر قرار ترجیح مى‏دادید
»زندگانى حضرت زهرا علیها السلام ( ترجمه جلد ۴۳ بحار الأنوار) ترجمه روحانى، ص: ۸۱۹
.:.
»بخشی از خطبه فدکیه حضرت زهرا سلام الله علیها
::فَلَمَّا اخْتَارَ اللَّهُ لِنَبِیهِ دَارَ أَنْبِیائِهِ، وَ مَأْوَى أَصْفِیائِهِ، ظَهَرَ فِیکمْ حَسِیکةُ النِّفَاقِ، وَ سَمَلَ جِلْبَابُ الدِّینِ، وَ نَطَقَ کاظِمُ الْغَاوِینَ، وَ نَبَغَ خَامِلُ الْأَقَلِّینَ، وَ هَدَرَ فَنِیقُ الْمُبْطِلِینَ، فَخَطَرَ فِی عَرَصَاتِکمْ، وَ أَطْلَعَ الشَّیطَانُ رَأْسَهُ مِنْ مَغْرَزِهِ هَاتِفاً بِکمْ، فَأَلْفَاکمْ لِدَعْوَتِهِ مُسْتَجِیبِینَ، وَ لِلْغِرَّةِ فِیهِ مُلَاحِظِینَ، ثُمَّ اسْتَنْهَضَکمْ فَوَجَدَکمْ خِفَافاً، وَ أَحْمَشَکمْ فَأَلْفَاکمْ غِضَاباً، فَوَسَمْتُمْ غَیرَ إِبِلِکمْ، وَ أَوْرَدْتُمْ غَیرَ شِرْبِکمْ، هَذَا وَ الْعَهْدُ قَرِیبٌ، وَ الْکلْمُ رَحِیبٌ، وَ الْجُرْحُ لَمَّا ینْدَمِلْ، وَ الرَّسُولُ لَمَّا یقْبَرْ
(فارسی)چون خداوند سراى پیمبران و جایگاه برگزیدگانش را براى پیامبر خود برگزید، کینه‏ها و دورویى‏ها آشکار و پرده دین دریده شد. هر گمراهى مدّعى و هر گمنامى سالار و هر یاوه‏گویى در پى گرمى بازار خویش، شیطان سر از کمینگاه خود برآورد و شما را به سوى خود فراخواند، و بسیارى از شما را آماده پذیرفتن دعوتش و منتظر فریبش یافت! شما هم سبکبار در پى او دویدید و به آسانى در دام فریبش خزیدید. و او آتش انتقام را در دلهاتان برافروخت. آثار خشم در چهره شما نمایان گردید و سبب شد که بر غیر شتر خود داغ نهید و در غیر آبشخور خود وارد شوید. این در حالى بود که هنوز دو روزى از مرگ پیامبرتان نگذشته، سوز سینه ما خاموش نشده، جراحت قلب ما التیام نیافته، و هنوز پیامبر خدا در دل خاک جاى نگرفته بود.
»زندگانى حضرت زهرا علیها السلام ( ترجمه جلد ۴۳ بحار الأنوار) ترجمه روحانى، ص: ۸۱۹
.:.
»بخشی از خطبه فدکیه حضرت زهرا سلام الله علیها
ثُمَّ لَمْ تَلْبَثُوا إِلَّا رَیثَ أَنْ تَسْکنَ نَفْرَتُهَا، وَ یسْلَسَ قِیادُهَا، ثُمَّ أَخَذْتُمْ تُورُونَ وَقْدَتَهَا، وَ تُهَیجُونَ جَمْرَتَهَا، وَ تَسْتَجِیبُونَ لِهُتَافِ الشَّیطَانِ الْغَوِی، وَ إِطْفَاءِ أَنْوَارِ الدِّینِ الْجَلِی، وَ إِهْمَادِ سُنَنِ النَّبِی الصَّفِی، تَشْرَبُونَ حَسْواً فِی ارْتِغَاءٍ، وَ تَمْشُونَ لِأَهْلِهِ وَ وُلْدِهِ فِی الْخَمْرَةُ وَ الضَّرَاءِ، وَ نَصْبِرُ مِنْکمْ عَلَى مِثْلِ حَزِّ الْمُدَى، وَ وَخْزِ السِّنَانِ فِی الْحَشَا
حتى شما آن مقدار درنگ و تأمل نکردید تا ستور و اسب سرکش خلافت رام گردد و تسلیمتان شود که به راحتى بتوانید از آن سوارى بگیرید و کینه و نفرتتان فروکش کند. هیزم در آتش فتنه افکنده آن را براى شعله‏ور شدن برهم زدید. نداى شیطان فریبکار را لبّیک گفتید و به خاموش ساختن آیین حق و دین نورانى و از میان برداشتن سنّت پیامبر برگزیده کمر بستید. چنین ماند که زدودن کف از روى شیر را بهانه کرده آن را پنهانى تا به آخر سر کشیدید. براى گوشه‏نشین کردن خاندان و فرزندان پیامبر در کمینگاه خزیدید. ما چاره‏اى جز شکیبایى ندیدیم، و همچون خنجر به گلو فرو رفته و تیغ برّان بر دل نشسته سکوت نمودیم
»زندگانى حضرت زهرا علیها السلام ( ترجمه جلد ۴۳ بحار الأنوار) ترجمه روحانى، ص: ۸۲۰
.:.
»بخشی از خطبه فدکیه حضرت زهرا سلام الله علیها
::یا ابْنَ أَبِی قُحَافَةَ، أَفِی کتَابِ اللَّهِ أَنْ تَرِثَ أَبَاک وَ لَا أَرِثَ أَبِی؟! لَقَدْ جِئْتَ‏ شَیئاً فَرِیا أَ فَعَلَى عَمْدٍ تَرَکتُمْ کتَابَ اللَّهِ وَ نَبَذْتُمُوهُ وَرَاءَ ظُهُورِکمْ إِذْ یقُولُ: «وَ وَرِثَ سُلَیمانُ داوُدَ»؟! وَ قَالَ فِیمَا اقْتَصَّ مِنْ خَبَرِ یحْیى بْنِ زَکرِیا (ع) إِذْ قَالَ: «فَهَب لِی مِنْ لَدُنْک وَلِیا یرِثُنِی وَ یرِثُ مِنْ آلِ یعْقُوبَ‏»، وَ قَالَ: «وَ أُولُوا الْأَرْحامِ بَعْضُهُمْ أَوْلى‏ بِبَعْضٍ فِی کتابِ اللَّهِ‏»، وَ قَالَ: «یوصِیکمُ اللَّهُ فِی أَوْلادِکمْ لِلذَّکرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَیینِ‏»، وَ قَالَ: «إِنْ تَرَک خَیراً الْوَصِیةُ لِلْوالِدَینِ وَ الْأَقْرَبِینَ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِینَ»
(فارسی)اى فرزند ابو قحافه! خداوند گفته که تو از پدرت ارث برى و من از پدرم ارث نبرم؟ «چه سخن ناروایى!» آیا از سر عناد و لجاج کتاب خدا را ترک و به پشت سر افکنده‏اى؟ در حالى که او مى‏فرماید: «سلیمان از پدرش داود ارث برد.» و آنجا که داستان یحیى فرزند زکریا (ع) را بازگو مى‏کند، مى‏فرماید: «مرا از جانب خود فرزندى عطا کن که وارث من و خاندان یعقوب باشد» و می‌فرماید: «و برخی خویشاوندان بر دیگران برتری دارند در کتاب خدا» و می‌فرماید «خداوند در فرزندانتان توصیه می کند که برای پسر دو برابر دختر سهم است» و نیز مى‏فرماید: «هر گاه یکى از شما را مرگ فرا رسد و مالى بر جاى نهد در باره پدر و مادر و خویشان به دیده انصاف سفارش کند که این شایسته پرهیزگاران است»
»زندگانى حضرت زهرا علیها السلام ( ترجمه جلد ۴۳ بحار الأنوار) ترجمه روحانى، ص: ۸۲۰
.:.
»بخشی از خطبه فدکیه حضرت زهرا سلام الله علیها
أَلَا وَ قَدْ أَرَى أَنْ قَدْ أَخْلَدْتُمْ إِلَى الْخَفْضِ، وَ أَبْعَدْتُمْ مَنْ هُوَ أَحَقُّ بِالْبَسْطِ وَ الْقَبْضِ، وَ خَلَوْتُمْ بِالدَّعَةِ، وَ نَجَوْتُمْ بالضِّیقِ مِنَ السَّعَةِ، فَمَجَجْتُمْ مَا وَعَیتُمْ، وَ دَسَعْتُمُ الَّذِی تَسَوَّغْتُمْ، فَ: «إِنْ تَکفُرُوا أَنْتُمْ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ جَمِیعاً فَإِنَّ اللَّهَ لَغَنِی حَمِیدٌ»
اما مى‏بینم که به تن‏آسایى خو گرفته‏اید، و کسى را که از همه براى زعامت و اداره امور مسلمانان شایسته‏تر است دور ساخته‏اید، و به آسودن در گوشه‏اى دنج و خلوت تن داده‏اید، و از فشار و تنگناى مسئولیت به بى‏تفاوتى روى آورده‏اید. آرى آنچه از ایمان و آگاهى در درون داشتید، بیرون افکندید، و آب گوارایى که نوشیده بودید، به سختى از گلو برآوردید. «اگر شما و همه روى زمین کافر گردند خداوند بى‏نیاز و در خور ستایش است».
»زندگانى حضرت زهرا علیها السلام ( ترجمه جلد ۴۳ بحار الأنوار) ترجمه روحانى، ص: ۸۲۲
.:.
»بخشی از خطبه فدکیه حضرت زهرا سلام الله علیها
أَلَا وَ قَدْ قُلْتُ الذی قُلْتُ عَلَى مَعْرِفَةٍ مِنِّی بِالْخَذْلَةِ الَّتِی خَامَرَتْکمْ، وَ الْغَدْرَةِ الَّتِی اسْتَشْعَرَتْهَا قُلُوبُکمْ، وَ لَکنَّهَا فَیضَةُ النَّفْسِ، وَ نَفْثَةُ الْغَیظِ، وَ خَوْرُ الْقَنَاةِ، وَ بَثَّةُ الصَّدْرِ، وَ تَقْدِمَةُ الْحُجَّةِ، فَدُونَکمُوهَا فَاحْتَقِبُوهَا دَبِرَةَ الظَّهْرِ، نَقِبَةَ الْخُفِّ، بَاقِیةَ الْعَارِ، مَوْسُومَةً بِغَضَبِ اللَّهِ مَوْصُولَةً بِ: نارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ فَبِعَینِ اللَّهِ مَا تَفْعَلُونَ‏ وَ سَیعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَی مُنْقَلَبٍ ینْقَلِبُونَ‏. وَ أَنَا ابْنَةُ نَذِیرٍ لَکمْ بَینَ یدَی عَذابٍ شَدِیدٍ فَ: اعْمَلُوا ... إِنَّا عامِلُونَ‏ وَ انْتَظِرُوا إِنَّا مُنْتَظِرُونَ
من آنچه شرط بلاغ است، با شما گفتم. اما مى‏دانم مردمى خوار، و در چنگال زبونى گرفتار، و خیانت پیشه هستید و قلبهاى شما بدان گواه است...اکنون که چنین است این مرکب خلافت ارزانى شما، به آن محکم درآویزید و هرگز رهایش مسازید. ولى آگاه باشید که پشت این شتر مجروح و پاى آن تاول زده و سوراخ است. داغ ننگ بر خود دارد و نشانى از خشم خداوند و رسوایى ابدى با او همراه است. اما شما را آسوده نخواهد گذارد تا به آتش خشم خداوندى بیازارد «آتشى که هر دم مى‏افزود و دل و جان را مى‏سوزد». آنچه مى‏کنید در نزد خداوند حاضر است «و ستمکاران به زودى درمى‏یابند که به چه مکانى بازمى‏گردند» من دختر پیامبرى هستم که شما را از عذاب الهى بر حذر مى‏داشت. آنچه در توان دارید انجام دهید. «ما نیز به وظیفه خود عمل مى‏کنیم. شما انتظار بکشید ما نیز منتظر مى‏مانیم».
»زندگانى حضرت زهرا علیها السلام ( ترجمه جلد ۴۳ بحار الأنوار) روحانى، ص: ۸۲۲
::---------------------------------------------------------------------------------------------
::۱۳۹۲-۰۲ 
.:.
»زیادی روزی و سرکشی
وَلَوْ بَسَطَ اللَّـهُ الرِّ‌زْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِي الْأَرْ‌ضِ وَلَـٰكِن يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ‌ مَّا يَشَاءُ ۚ إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِيرٌ‌ بَصِيرٌ‌
و اگر خدا روزی را بر بندگانش وسعت دهد، در زمین سرکشی و ستم کنند، ولی آنچه را بخواهد به اندازه نازل می کند؛ یقیناً او به بندگانش آگاه و بیناست
»قرآن کریم - سوره شوری آیه ۲۷
.:.
»توصیه های پروردگار
خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ‌ بِالْعُرْ‌فِ وَأَعْرِ‌ضْ عَنِ الْجَاهِلِينَ ﴿١٩٩﴾ وَإِمَّا يَنزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّـهِ ۚ إِنَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿٢٠٠﴾ 
عفو و گذشت را پیشه کن، و به کار پسندیده فرمان ده، و از نادانان روی بگردان. و هرگاه وسوسه‌ای از شیطان به تو رسد، به خدا پناه بر؛ که او شنونده و داناست! 
»قرآن کریم - سوره اعراف آیات ۱۹۹ و ۲۰۰
.:.
»خصوصیت اهل تقوا
إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُ‌وا فَإِذَا هُم مُّبْصِرُ‌ونَ
چون اهل تقوا را از شیطان وسوسه و خیالی به دل فرا رسد در دم خدا را به یاد آرند و همان لحظه بصیرت و بینایی پیدا کنند [و در دام شیطان نیفتند]
»قرآن کریم - سوره اعراف آیه ۲۰۱
.:.
»امام صادق عليه السلام
إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَيُذَكَّرُ ذَنْبَهُ بَعْدَ عِشْرِينَ سَنَةً حَتَّى يَسْتَغْفِرَ رَبَّهُ فَيَغْفِرَ لَهُ وَ إِنَّ الْكَافِرَ لَيُنْسَاهُ مِنْ سَاعَتِهِ 
به راستى كه شخص مؤمن، گناه خود را پس از بيست سال به ياد مى آورد تا به درگاه پروردگارش استغفار كند پس پروردگار او را می‌آمرزد ولى شخص كافر گناهش در همان دم كه مرتكب آن مى شود فراموشش مى گردد
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ۸۲۱
.:.
»امام صادق عليه السلام
إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص كَانَ يَتُوبُ إِلَى اللَّهِ كُلَّ يَوْمٍ سَبْعِينَ مَرَّةً مِنْ غَيْرِ ذَنْبٍ
به راستى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله در هر روز بدون اينكه گناهى داشته باشد هفتاد مرتبه به درگاه الهى توبه مى آورد
»وسائل الشیعه، باب جهاد با نفس، حدیث شماره ۸۳۳
::---------------------------------------------------------------------------------------------
::۱۳۹۲-۰۴ 
.:.
»دلیل مهلت دادن خدا به کافران
وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذينَ كَفَرُوا أَنَّما نُمْلي‏ لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّما نُمْلي‏ لَهُمْ لِيَزْدادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهينٌ
و البته نبايد كسانى كه كافر شده‏اند تصور كنند اينكه به ايشان مهلت مى‏دهيم براى آنان نيكوست؛ ما فقط به ايشان مهلت مى‏دهيم تا بر گناه [خود] بيفزايند، و [آنگاه‏] عذابى خفت‏آور خواهند داشت
»قرآن کریم - سوره آل عمران آیه ۱۷۸
.:.
»امیرالمومنین (ع) خطاب به طلحه در جنگ جمل
يَا طَلْحَةُ مَعَكُمَا نِسَاؤُكُمَا؟ قَالَ لَا قَالَ عَمَدْتُمَا إِلَى امْرَأَةٍ مَوْضِعُهَا فِي كِتَابِ اللَّهِ الْقُعُودُ فِي بَيْتِهَا فَأَبْرَزْتُمَاهَا وَ صُنْتُمَا حَلَائِلَكُمَا فِي الْخِيَامِ وَ الْحِجَالِ مَا أَنْصَفْتُمَا رَسُولَ اللَّهِ ص [مِنْ أَنْفُسِكُمْ حَيْثُ أَجْلَسْتُمَا نِسَاءَكُمَا فِي الْبُيُوتِ وَ أَخْرَجْتُمَا زَوْجَةَ رَسُولِ اللَّهِ ص‏] وَ قَدْ أَمَرَ اللَّهُ أَنْ لَا يُكَلَّمْنَ‏ إِلَّا مِنْ وَراءِ حِجاب‏
اى طلحه، زنان شما همراهتان هستند؟ گفت: نه. فرمود: شما سراغ زنى رفته‏ايد كه در كتاب خدا جاى او نشستن در خانه‏اش است، و او را در معرض ديد مردم قرار داده‏ايد، و همسران خود را در خيمه‏ها و حجله‏ها حفظ كرده‏ايد؟! با پيامبر ص نسبت به خودتان به انصاف رفتار نكرده‏ايد كه زنان خود را در خانه‏ها نشانده‏ايد و همسر پيامبر ص را بيرون آورده‏ايد، در حالى كه خداوند دستور داده كه همسران آن حضرت جز از پشت پرده سخن نگويند.
»كتاب سليم بن قيس الهلالي، ج ‏۲، ص: ۷۹۹ - ترجمه ص ۴۷۵
.:.
»رسول خدا صلی الله علیه و آله
(فارسی)دعاى چهار كس ردّ نمی‌شود تا اينكه درهاى آسمان به روى آنها گشوده شده به عرش ميرسد: دعاى پدر براى فرزندش، و دعاى ستمديده براى ستمگر به او، و دعاى بجا آورنده عمره تا اينكه باز گردد، و دعاى روزه دار تا اينكه افطار نمايد
»صحيفه سجادية / ترجمه و شرح فيض الإسلام، ص: ۱۶۹
.:.
»رسول خدا صلی الله علیه و آله
قال اللَّه تعالى: الصوم لى و أنا اجزى به. و الصوم يميت مراد النفس و شهوة الطبع، و فيه صفاء القلب و طهارة الجوارح و عمارة الظاهر و الباطن
رسول خدا فرمود كه خداوند متعال فرموده است: روزه براى من است و من خود جزاى آن مى‏شوم و جزاى آن را مى‏دهم. و روزه از بين مى‏برد خواستهاى نفسانى و شهوات طبع را. روزه آئينه دل را صفا مى‏دهد، و اعضاء و جوارح را پاك مى‏سازد
»مصباح الشريعة / ترجمه مصطفوى، ص: ۸۴
.:.
»امام صادق علیه السلام
لَوْ أَنَّ عَبْداً عَبَدَ اللَّهَ مِائَةَ عَامٍ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ يَصُومُ نَهَاراً وَ يَقُومُ لَيْلًا حَتَّى يَسْقُطَ حَاجِبَاهُ عَلَى عَيْنَيْهِ وَ تَلْتَقِيَ تَرَاقِيهِ هوما [هَرَماً] جَاهِلًا بِحَقِّنَا [اهل البیت] لَمْ يَكُنْ لَهُ ثَوَابٌ
گر بنده‏اى صد سال بين ركن و مقام عبادت خدا را پيشه كند؛ روزها را روزه بدارد و شب‏ها به عبادت برخيزد تا آنگاه كه به سبب پيرى ابروانش بر ديدگانش فرو افتد و استخوان‏هاى ترقوه‏اش به هم رسند ولى به حقّ ما [اهل بیت] ناآگاه باشد پاداشى از آن او نباشد.
»ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ص ۲۰۵ / ترجمه حسن زاده، ص: ۴۷۱
.:.
»امام صادق علیه السلام
كُلُّ نَاصِبٍ وَ إِنْ تَعَبَّدَ وَ اجْتَهَدَ يَصِيرُ إِلَى أَهْلِ هَذِهِ الْآيَةِ- «عامِلَةٌ ناصِبَةٌ تَصْلى‏ ناراً حامِيَة»
هر ناصبی [كه شیعیان آل محمّد عليهم السّلام] را دشمن بدارد هر چند عبادت پيشه كند و در عبادت خدا بكوشد پايان كارش به اين آيه انجامد: «كوشنده‏اى رنج كشنده‏اند كه در آتشى سخت سوزنده در آيند» [غاشيه (۸۸)، آيه ۳ و ۴]
»ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ص ۲۰۷
.:.
»امام باقر عليه السّلام
دَخَلَ رَجُلٌ مَسْجِداً فِيهِ رَسُولُ اللَّهِ ص فَخَفَّفَ سُجُودَهُ دُونَ مَا يَنْبَغِي وَ دُونَ مَا يَكُونُ مِنَ السُّجُودِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص نَقَرَ كَنَقْرِ الْغُرَابِ لَوْ مَاتَ مَاتَ عَلَى غَيْرِ دِينِ مُحَمَّدٍ ص
مردى به مسجدى در آمد كه پيامبر خدا ص نيز در آن مسجد بود. آن مرد سجده نمازش را كوتاه و شتابان به جا آورد و آن گونه كه سزاوار و درست بود انجام نداد. پيامبر خدا ص فرمود: مانند كلاغ نوك زد، اگر بميرد بر غير دين محمّد جان سپرده است
»ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ص ۲۲۹ / ترجمه حسن زاده، ص: ۵۲۹
.:.
»رسول خدا صلی الله علیه و آله
 يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَقِيمُوا صُفُوفَكُمْ وَ امْسَحُوا بِمَنَاكِبِكُمْ لِئَلَّا يَكُونَ فِيكُمْ خَلَلٌ وَ لَا تُخَالِفُوا فَيُخَالِفَ اللَّهُ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ وَ إِنِّي أَرَاكُمْ مِنْ خَلْفِي.
اى مردم! صف‏هايتان را درست كنيد و پهلو به پهلوى هم بايستيد تا فاصله و شكافى ميان شما نباشد و پراكنده نايستيد كه خدا دل‏هايتان را از هم پراكنده و جدا گرداند و بدانيد كه بى‏ترديد من شما را از پشت سر مى‏بينم
»ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ص ۲۳۰ / ترجمه حسن زاده، ص: ۵۳۱
.:.
»امام سجّاد عليه السّلام 
إِنَّ لِسَانَ ابْنِ آدَمَ لَيُشْرِفُ كُلَّ يَوْمٍ عَلَى جَوَارِحِهِ فَيَقُولُ كَيْفَ أَصْبَحْتُمْ فَيَقُولُونَ بِخَيْرٍ إِنْ تَرَكْتَنَا وَ يَقُولُونَ اللَّهَ اللَّهَ فِينَا وَ يُنَاشِدُونَهُ وَ يَقُولُونَ إِنَّمَا نُثَابُ بِكَ وَ نُعَاقَبُ بِك‏
همانا زبان آدميزاده، هر روز با بزرگمنشى بر ديگر اعضاى تن سرزند و گويد: حالتان چطور است؟ آنها گويند: اگر تو ما را رها كنى، خوب هستيم و گويند: تو را به خدا سوگند كه ما را به سختى ميفكن، همانا ما تنها به سبب تو پاداش مى‏گيريم و كيفر مى‏شويم
»ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ص ۲۳۷ / ترجمه حسن زاده، ص: ۵۴۵
.:.
»امام صادق عليه السّلام
مَنْ تَطَهَّرَ ثُمَّ آوَى إِلَى فِرَاشِهِ بَاتَ وَ فِرَاشُهُ كَمَسْجِدِه‏
هر كه وضو گيرد و پس آنگاه به بستر خواب رود، شب را به سحر رساند در حالى كه رختخوابش چون سجده‏گاه اوست‏
»ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ص ۱۸ / ترجمه حسن زاده، ص: ۵۵
.:.
»امام صادق عليه السّلام
مَنْ صَامَ يَوْماً فِي الْحَرِّ فَأَصَابَهُ ظَمَأٌ وَكَّلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ أَلْفَ مَلَكٍ يَمْسَحُونَ وَجْهَهُ وَ يُبَشِّرُونَهُ حَتَّى إِذَا أَفْطَرَ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَا أَطْيَبَ رِيحَكَ وَ رَوْحَكَ مَلَائِكَتِي اشْهَدُوا أَنِّي قَدْ غَفَرْتُ لَه‏
هر كه يك روز در گرما روزه بدارد و تشنگى به او روى آورد، خداى گرامى و بزرگ هزار فرشته را بر او بگمارد كه بر رخسارش دست كشند و او را مژده دهند تا آن هنگام كه افطار كند؛ خداى گرامى و بزرگ فرمايد: چه بوى خوشى دارى! اى فرشتگانم! شمايان را گواه مى‏گيرم كه به راستى او را آمرزيدم‏
»ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ص ۵۲ / ترجمه حسن زاده، ص: ۱۳۱
.:.
»امام كاظم عليه السّلام
 أَدْنَى مَا يُثَابُ بِهِ زَائِرُ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع‏ بِشَطِّ الْفُرَاتِ إِذَا عَرَفَ حَقَّهُ وَ حُرْمَتَهُ وَ وَلَايَتَهُ أَنْ يُغْفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ
کمترین پاداشى كه نصیب زيارتگر آگاه به حق و حرمت و ولايت امام حسين عليه السّلام در كنار فرات گردد، اين است كه خداوند گناهان پيشين و پسين او را ببخشايد
»ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ص ۸۵
.:.
»امام صادق عليه السّلام
مَنْ قَرَأَ فِي الْمُصْحَفِ نَظَراً مُتِّعَ بِبَصَرِهِ وَ خُفِّفَ عَنْ وَالِدَيْهِ وَ إِنْ كَانَا كَافِرَيْن‏
هر كه قرآن را از روى آن بخواند، چشمش نيرو يابد و بر پدر و مادرش در آن سراى آسان گيرند هر چند كافر باشند
»ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ص ۱۰۲ / ترجمه حسن زاده، ص: ۲۳۳
.:.
»امام باقر عليه السّلام
 مَنْ قَرَأَ الْوَاقِعَةَ كُلَّ لَيْلَةٍ قَبْلَ أَنْ يَنَامَ لَقِيَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ وَجْهُهُ كَالْقَمَرِ لَيْلَةَ الْبَدْر
هر كه سوره واقعه را هر شب پيش از خواب تلاوت كند خداى گرامى و بزرگ را در حالى ديدار كند كه رخسارش چون ماه شب چهارده است‏
»ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ص ۱۱۷ / ترجمه حسن زاده، ص: ۲۶۷
.:.
»امام صادق عليه السّلام‏
أَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى دَاوُدَ النَّبِيِّ ع يَا دَاوُدُ إِنَّ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنَ إِذَا أَذْنَبَ ذَنْباً ثُمَّ رَجَعَ وَ تَابَ مِنْ ذَلِكَ الذَّنْبِ وَ اسْتَحْيَا مِنِّي عِنْدَ ذِكْرِهِ غَفَرْتُ لَهُ وَ أَنْسَيْتُهُ الْحَفَظَةَ وَ أَبْدَلْتُهُ الْحَسَنَةَ وَ لَا أُبَالِي وَ أَنَا أَرْحَمُ الرَّاحِمِين‏
خداى گرامى و بزرگ بر پيامبرش داود ع وحى نمود: اى داود! به راستى، چون بنده مؤمن من گناهى مرتكب شود، سپس بازگردد و از آن گناه توبه كند و هنگام يادآورى‏اش از من شرم دارد، او را ببخشايم و آن گناه را از ياد فرشتگان محافظ او ببرم و به حسنه تبديل كنم و از اين كار پروايى ندارم و من مهرآورترين مهرآوران هستم‏
»ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ص ۱۳۰ / ترجمه حسن زاده، ص: ۲۹۹
::--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
۹۲-۰۶-۲۷
.:.
»رسول اکرم صلی الله علیه و آله
أَلْهاكُمُ التَّكاثُرُ يَقُولُ ابْنُ آدَمَ مَالِي مَالِي وَ هَلْ لَكَ مِنْ مَالِكَ إِلَّا مَا تَصَدَّقْتَ فَأَبْقَيْتَ أَوْ أَكَلْتَ فَأَفْنَيْتَ أَوْ لَبِسْتَ فَأَبْلَيْت‏
افزون طلبی شما را به خود مشغول داشته؛ فرزند آدم می گوید دارایی‌ام دارایی‌ام و آیا دارایی تو جز این است که صدقه دادی که [تنها همین] برایت مانده یا خوردی که نابود شده یا پوشیدی که فرسوده شده؟
»مجموعة ورام، ج ‏۱، ص: ۱۳۰ 
.:.
»رسول اکرم صلی الله علیه و آله
مَنْ أَصْبَحَ وَ الدُّنْيَا أَكْبَرُ هَمِّهِ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ فِي شَيْ‏ءٍ وَ أَلْزَمَ قَلْبَهُ أَرْبَعَ خِصَالٍ هَمّاً لَا يَنْقَطِعُ عَنْهُ أَبَداً وَ شُغُلًا لَا يَنْفَرِجُ مِنْهُ أَبَداً وَ فَقْراً لَا يَبْلُغُ غِنَاهُ أَبَداً وَ أَمَلًا لَا يَبْلُغُ مُنْتَهَاهُ أَبَدا
کسی که شب را به روز آورد درحالیکه مهمترین نگرانی اش دنیا باشد، خدا به او اعتنا نمی کند و قلبش را با چهار خصلت گره می زند: اندوهی همیشگی، مشغله و گرفتاری همیشگی، احساس فقر و کمبودی که هرگز از او جدا نمی شود و آرزویی که هرگز به منتهای آن نمی‌رسد
»مجموعة ورام، ج ‏۱، ص: ۱۳۰ 
.:.
»امام زین العابدین علیه السلام
مَنْ طَلَبَ الْغِنَى وَ الْأَمْوَالَ وَ السَّعَةَ فِي الدُّنْيَا فَإِنَّمَا يَطْلُبُ ذَلِكَ لِلرَّاحَةِ وَ الرَّاحَةُ لَمْ تُخْلَقْ فِي الدُّنْيَا وَ لَا لِأَهْلِ الدُّنْيَا إِنَّمَا خُلِقَتِ الرَّاحَةُ فِي الْجَنَّةِ وَ لِأَهْلِ الْجَنَّة
آنکه به دنبال ثروت اندوزی و تکثیر اموال و گشایش در امور دنیایی‌اش است، این را برای راحتی اش می‌خواهد؛ اما راحتی در دنیا و برای اهل دنیا خلق نشده است! همانا راحتی در بهشت و برای اهل بهشت آفریده شده است
»الخصال، ج ‏۱، ص: ۶۴
.:.
»امام صادق علیه السلام
يَعِيشُ النَّاسُ بِإِحْسَانِهِمْ أَكْثَرَ مِمَّا يَعِيشُونَ بِأَعْمَارِهِمْ وَ يَمُوتُونَ بِذُنُوبِهِمْ أَكْثَرَ مِمَّا يَمُوتُونَ بِآجَالِهِمْ
مردم بیش از آنکه به عمر واقعیشان زنده بمانند به خاطر نیکوکاریشان طول عمر پیدا می کنند و بیش از آنکه به مرگ طبیعی از دنیا بروند به خاطر گناهانشان می میرند
»بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۵، ص: ۱۴۰
.:.
»رسول اکرم صلی الله علیه و آله
يا علي، خمسة تميت القلب: كثرة الأكل، و كثرة النوم، و كثرة الضحك، و كثرة هم القلب، و أكل الحرام يطرد الإيمان
ای علی، پنج چیز قلب را می‌میراند: زیاد خوردن، زیاد خوابیدن، زیاد خندیدن، زیاد غصه دنیا خوردن و خوردن مال حرام که ایمان را از بین می‌برد
»مواعظ العددیّه ناشر طلیعه نور، ص ۳۳۸
.:.
»رسول اکرم صلی الله علیه و آله
يا علي خمسة تقسي القلب و إذا قسا القلب كفر الإنسان: و هو الذنب على الذنب، و الأكل على الشبع و ظلم الناس، و تأخير الصلاة، و الأكل و الشرب بالشمال
ای علی، پنج چیز قساوت قلب می‌آورد و قساوت قلب سبب کفر می‎‌شود: گناه پشت گناه، خوردن در وقت سیری، ظلم به مردم، به تاخیر انداختن نماز و خوردن و آشامیدن با دست چپ
»مواعظ العددیّه ناشر طلیعه نور، ص ۳۳۸
.:.
»رسول اکرم صلی الله علیه و آله
خمسة تنور القلب: كثرة قراءة قل هو اللّه أحد، و قلة الأكل، و مجالسة العلماء، و الصلاة في الليل، و المشي في المساجد
پنج چیز قلب را نورانی می‌کند: زیاد خواندن سوره قل هو الله احد، کم خوردن، همنشینی با علماء، نماز شب و حضور در مسجد
»مواعظ العددیّه ناشر طلیعه نور، ص ۳۳۹
.:.
»رسول اکرم صلی الله علیه و آله
خمسة تجلو القلب و تذهب القساوة: مجالسة العالم  و مسح رأس اليتيم، و كثرة الإستغفار بالأسحار و السهر الكثير، و الصوم
پنج چیز قلب را جلا می‌دهد و قساوت را می‌برد: همنشینی با عالم، مسح کشیدن بر سر یتیم، زیاد استغفار کردن در سحرگاهان، و شب‌زنده داری زیاد و روزه گرفتن
»مواعظ العددیّه ناشر طلیعه نور، ص ۳۳۹
.:.
»رسول اکرم صلی الله علیه و آله
يا علي و خمسة تزيد في النظر: النظر إلى الكعبة، و النظر في المصحف، و النظر إلى الوالدين، و النظر إلى وجه العالم، و النظر إلى الماء الجاري
یا علی! پنج چیز نور چشم را زیاد می‌کند: نگاه به کعبه و نگاه به قرآن، نگاه به والیدن، نگاه به چهره عالم و نگاه به آب جاری
»مواعظ العددیّه ناشر طلیعه نور، ص ۳۳۹
.:.
»رسول اکرم صلی الله علیه و آله
اُحِبُّ الصِّبیانَ لِخَمسٍ: اَلاوَّلُ اَنـَّهُم هُمُ البَکّاؤونَ وَالثّانى یَتَمَرَّغونَ بِالتُّرابِ وَ الثّالِثُ یَختَصِمونَ مِن غَیرِ حِقدٍ وَ الرّابعُ لا یَدَّخِرونَ لِغَدٍ شَیئا وَ الخامِسُ یُعَمِّرونَ ثُمَّ یُخَرِّبونَ
کودکان را به خاطر پنج چیز دوست دارم: اول آن‏که بسیار مى‏گِریند، دوم آن‏که خاک بازى مى‏کنند، سوم آن‏که دعوا کردن آنان همراه با کینه نیست؛ چهارم آن‏که چیزى براى فردا ذخیره نمى‏کنند، پنجم آن‏که مى‏سازند و سپس، خراب مى‏کنند (دل‏بستگى ندارند).
»مواعظ العددیّه ناشر طلیعه نور، ص ۳۴۰
.:.
»رسول اکرم صلی الله علیه و آله
حق المسلم على المسلم خمس: رد السّلام، و عيادة المريض، و اتباع الجنائز، و اجابة الدعوة و تسميت العاطس
مسلمان بر مسلمان پنج حق دارد: پاسخ به سلام، عیادت در هنگام مریضی، تشییع جنازه، پذیرفتن دعوتی و پاسخ عطسه را گفتن (با ذکر یرحمکم الله)
»مواعظ العددیّه ناشر طلیعه نور، ص ۳۴۰
.:.
»رسول اکرم صلی الله علیه و آله
يَا عَلِيُّ لَا يُحِبُّكَ إِلَّا مُؤْمِنٌ وَ لَا يُبْغِضُكَ إِلَّا مُنَافِق‏
ای علی، جز مومن تو را دوست ندارد و جز منافق با تو دشمن نمی‌شود
»كشف الغمة في معرفة الأئمة (ط - القديمة)، ج‏۱، ص: ۳۹۴
.:.
»رسول اکرم صلی الله علیه و آله
النُّجُومُ أَمَانٌ لِأَهْلِ الْأَرْضِ من الغرق و وَ أَهْلُ بَيْتِي أَمَانٌ لِأُمَّتِي‏ من الاختلاف (فی الدین) فاذا خالفتها قبلیة من العرب (یعنی فی احکام الله عز و جل) اختلفو فصارو حزب ابلیس
ستارگان امان اهل زمین از گم شدن و اهل بیت من موجب امنیت امت از اختلاف (در دین) هستند. اگر قبلیه ای از عرب با آنها مخالفت کند (در احکام خدا) اختلاف انداخته اند و حزب ابلیس خواهند بود
»المراجعات علامه شرف الدین نامه ۸ به نقل از مستدرک حاکم (اهل سنت) ج ۳ ص ۱۵۹
.:.
»آیه‌ی ولایت اهل بیت علیه السلام
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُوا الرَّ‌سُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ‌ مِنكُمْ
ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اطاعت کنید خدا را! و اطاعت کنید پیامبر خدا و اولو الأمر [= اوصیای پیامبر] را
»قرآن کریم، سوره نساء، آیه ٥٩
.:.
»آیه‌ی اکمال دین در روز غدیر خم
الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا مِن دِينِكُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ ۚ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَ‌ضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا
امروز، کافران از (زوال) آیین شما، مأیوس شدند؛ بنابر این، از آنها نترسید! و از (مخالفت) من بترسید! امروز، دین شما را کامل کردم؛ و نعمت خود را بر شما تمام نمودم؛ و اسلام را به عنوان آیین (جاودان) شما پذیرفتم
»قرآن کریم، سوره مائده، آیه ۳
.:.
»آیه‌ی ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام
إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّـهُ وَرَ‌سُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَ‌اكِعُونَ 
سرپرست و ولیّ شما، تنها خداست و پیامبر او و آنها که ایمان آورده‌اند؛ همانها که نماز را برپا می‌دارند، و در حال رکوع، زکات می‌دهند (ناظر به عمل حضرت علی علیه السلام)
»قرآن کریم، سوره مائده، آیه ٥٥
.:.
»آیه‌ی عصمت ائمه اطهار علیه السلام
إِنَّمَا يُرِ‌يدُ اللَّـهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّ‌جْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَ‌كُمْ تَطْهِيرً‌ا
خداوند فقط می‌خواهد پلیدی و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملاً شما را پاک سازد
»قرآن کریم، سوره احزاب، آیه ٣٣
.:.
»امیرالمؤمنین (ويژگى‏هاى اهل بيت عليهم السّلام‏)
هُمْ مَوْضِعُ سِرِّهِ وَ لَجَأُ أَمْرِهِ وَ عَيْبَةُ عِلْمِهِ وَ مَوْئِلُ حُكْمِهِ وَ كُهُوفُ كُتُبِهِ وَ جِبَالُ دِينِهِ بِهِمْ أَقَامَ انْحِنَاءَ ظَهْرِهِ وَ أَذْهَبَ ارْتِعَادَ فَرَائِصِه‏
عترت پيامبر ص جايگاه اسرار خداوندى و پناهگاه فرمان الهى و مخزن علم خدا و مرجع احكام اسلامى، و نگهبان كتاب‏هاى آسمانى و كوه‏هاى هميشه استوار دين خدايند. خدا به وسيله آنها پشت خميده دين را راست نمود و لرزش و اضطراب آن را از ميان برداشت
»نهج البلاغه، خطبه ۲
.:.
»علت سکوت امیرالمؤمنین در دوران خلفا
فَإِنْ أَقُلْ يَقُولُوا حَرَصَ عَلَى الْمُلْكِ وَ إِنْ أَسْكُتْ يَقُولُوا جَزِعَ مِنَ الْمَوْتِ هَيْهَاتَ بَعْدَ اللَّتَيَّا وَ الَّتِي وَ اللَّهِ لَابْنُ أَبِي طَالِبٍ آنَسُ بِالْمَوْتِ مِنَ الطِّفْلِ بِثَدْيِ أُمِّهِ بَلِ انْدَمَجْتُ عَلَى مَكْنُونِ عِلْمٍ لَوْ بُحْتُ بِهِ لَاضْطَرَبْتُمْ اضْطِرَابَ الْأَرْشِيَةِ فِي الطَّوِيِّ الْبَعِيدَة
اگر [از حقوق از دست رفته و از قدر و منزلتم] بگويم تهمتم مى‏زنند كه بر حكومت حريص است، و اگر ساكت بمانم مى‏گويند از مرگ ترسيده. هرگز، آن هم با آن همه مبارزات و جنگها! به خدا قسم عشق پسر ابو طالب به مرگ از علاقه كودك شيرخوار به پستان مادر بيشتر است. سكوتم محض اسرارى است كه در سينه دارم كه اگر بگويم همه شما مردم همچون ريسمانهاى بسته در دلو در اعماق چاه به لرزه خواهيد آمد
»نهج البلاغه، خطبه ۵
.:.
»امیرالمؤمنین (یاد مرگ، راه رستگاری)
فَإِنَّ الْغَايَةَ أَمَامَكُمْ وَ إِنَّ وَرَاءَكُمُ السَّاعَةَ تَحْدُوكُمْ «تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا» فَإِنَّمَا يُنْتَظَرُ بِأَوَّلِكُمْ آخِرُكُم‏
منزلگاه آخرين پيشاپيش شماست و مرگ سرود خوانان در پس. سبكبار باشيد تا زودتر برسيد، كه پيش رفتگان را بداشته‏اند، و در انتظار رسيدن شما نگاه داشته‏اند
»نهج البلاغه، خطبه ۲۱
.:.
»امیرالمؤمنین در ضرورت تعاون با خویشاوندان
أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ لَا يَسْتَغْنِي الرَّجُلُ وَ إِنْ كَانَ ذَا مَالٍ عَنْ [عَشِيرَتِهِ‏] عِتْرَتِهِ وَ دِفَاعِهِمْ عَنْهُ بِأَيْدِيهِمْ وَ أَلْسِنَتِهِمْ وَ هُمْ أَعْظَمُ النَّاسِ حَيْطَةً مِنْ وَرَائِهِ وَ أَلَمُّهُمْ لِشَعَثِهِ وَ أَعْطَفُهُمْ عَلَيْهِ عِنْدَ نَازِلَةٍ إِذَا [إِنْ‏] نَزَلَتْ بِه‏
اى مردم، انسان هر مقدار كه ثروتمند باشد، از خويشاوندان خود بى نياز نيست كه از او با زبان و دست دفاع كنند. خويشاوندان انسان، بزرگ‏ترين گروهى هستند كه از او حمايت مى‏كنند و اضطراب و ناراحتى او را مى‏زدايند و در هنگام مصيبت‏ها نسبت به او، پر عاطفه‏ترين مردم مى‏باشند
»نهج البلاغه، خطبه ۲۳
.:.
»امیرالمؤمنین در ضرورت تعاون با خویشاوندان
مَنْ يَقْبِضْ يَدَهُ عَنْ عَشِيرَتِهِ فَإِنَّمَا تُقْبَضُ مِنْهُ عَنْهُمْ يَدٌ وَاحِدَةٌ وَ تُقْبَضُ مِنْهُمْ عَنْهُ أَيْدٍ كَثِيرَةٌ وَ مَنْ تَلِنْ حَاشِيَتُهُ يَسْتَدِمْ مِنْ قَوْمِهِ الْمَوَدَّة
آن كه از جود و كرم به قوم خود بخل نمايد يك دست يارى او از آنان باز داشته شده، و در عوض دستهاى بسيارى از آنان از يارى او قطع گرديده است. و آن كه با اقوام خود نرمى كند از عشيره‏اش هميشه محبت و دوستى خواهد ديد
»نهج البلاغه، خطبه ۲۳
.:.
»امیرالمؤمنین در نکوهش نافرمانی کوفیان
فَإِذَا أَمَرْتُكُمْ بِالسَّيْرِ إِلَيْهِمْ فِي أَيَّامِ الْحَرِّ قُلْتُمْ هَذِهِ حَمَارَّةُ الْقَيْظِ أَمْهِلْنَا يُسَبَّخْ عَنَّا الْحَرُّ وَ إِذَا أَمَرْتُكُمْ بِالسَّيْرِ إِلَيْهِمْ فِي الشِّتَاءِ قُلْتُمْ هَذِهِ صَبَارَّةُ الْقُرِّ أَمْهِلْنَا يَنْسَلِخْ عَنَّا الْبَرْدُ كُلُّ هَذَا فِرَاراً مِنَ الْحَرِّ وَ الْقُرِّ فَإِذَا كُنْتُمْ مِنَ الْحَرِّ وَ الْقُرِّ تَفِرُّونَ فَأَنْتُمْ وَ اللَّهِ مِنَ السَّيْفِ أَفَر
در تابستان شما را دعوت به جهاد آنان مى‏كنم گوييد: هوا گرم است، مهلت ده تا گرما برود. و در زمستان شما را مى‏خوانم گوييد: هوا سرد است، مهلت ده تا سرما بنشيند. همه اين بهانه‏ها براى فرار از گرما و سرماست. شما كه از گرما و سرما مى‏گريزيد پس به خدا سوگند از شمشير گريزان‏تر خواهيد بود
»نهج البلاغه، خطبه ۲۷
.:.
»امیرالمؤمنین علیه السلام
أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ أَخْوَفَ مَا أَخَافُ عَلَيْكُمُ [اثْنَتَانِ‏] اثْنَانِ اتِّبَاعُ الْهَوَى وَ طُولُ الْأَمَلِ فَأَمَّا اتِّبَاعُ الْهَوَى فَيَصُدُّ عَنِ الْحَقِّ وَ أَمَّا طُولُ الْأَمَلِ‏ فَيُنْسِي الْآخِرَة
اى مردم، بیشترین ترس من بر شما از دو چيز است: پيروى هواى نفس، و بى‏مرز بودن آرزو. اما پيروى هواى نفس انسان را از حق باز مى‏دارد، و آرزوی دراز، آخرت را از ياد مى‏برد
»نهج البلاغه، خطبه ۴۲
.:.
»امیرالمؤمنین علیه السلام در بیان فتنه
إِنَّمَا بَدْءُ وُقُوعِ الْفِتَنِ أَهْوَاءٌ تُتَّبَعُ وَ أَحْكَامٌ تُبْتَدَع‏
ابتداى ظهور فتنه‏ها هواهايى است كه پيروى مى‏شود، و احكامى كه بدعت‌گذاری می‌شود
»نهج البلاغه، خطبه ۵۰
.:.
»امام صادق علیه السلام
كـل ريـاء شـرك. انـه مـن عمل للناس كان ثوابه على الناس، و من عمل لله كان ثوابه على الله
هر ريايى شرك است. همانا كسى كه كار كند براى مردم، ثواب او بر مردم است، و كسى كه عمل كند براى خدا، ثواب او بر خدا است
»چهل حدیث امام خمینی رحمةالله علیه، حدیث ۲
.:.
»امام صادق عليه السلام
كان أميرالمؤ منين (عليه السلام ) يقول: نبه بالتفكر قلبك ، و جاف عن الليل جنبك، واتق الله ربك
اميرالمؤ منين علیه السلام می‌فرمود: دلت را به انديشه نمودن آگاه کن، و در شب پهلوی خود از بستر دور كن و در برابر الله، پروردگارت، تقوا پیشه کن
»چهل حدیث امام خمینی رحمةالله علیه، حدیث ۱۲
.:.
»امام موسی بن جعفر علیهما السلام در باب علم مفید و بی‌فایده
دخل رسول الله، صلى الله عليه و آله المسجد فاذا جماعة قد اطافوا برجل. فقال: ما هذا؟ فقيل: علامة. فقال: و ما العلامة؟ فقالوا له : اعلم الناس ‍ بأنساب العرب و وقائها و ايام الجاهلية و الاشعار العربية. قال: فقال النبى ص: ذاك علم لا يضر من جهله و لا ينفع من علمه. ثم قال النبى ص: انما العلم ثلاثة: آية محكمة، أو فريضة عادلة، أو سنة قائمة، و ما خلا هن فهو فضل
رسول خدا ص به مسجد داخل شد. جماعتى را مشاهده فرمود كه اطراف مردى دور مى زنند. فرمود: چيست اين؟ گفته شد: علامه است. فرمود: چيست علامه؟ گفتند: داناترين مردم است به نسبهاى عرب و وقايع آن و روزگار جاهليت و اشعار عربى. فرمود پيغمبر: اين علمى است كه از جهل او ضرر و زيانى نرسد و از علم او سودى حاصل نشود. همانا علم منحصر است به سه چيز: آيه محكمه، يا فريضه عادله، يا سنت قائمه و غير از اينها زيادت است
»چهل حدیث امام خمینی رحمةالله علیه، حدیث ۲۴
.:.
»امام صادق علیه السلام
فى التورية مكتوب: يا بن آدم، تفرغ لعبادتى، املاء قلبك غنى و لا اءكلك الى طلبك ، و على اءن اءسد فاقتك و املاء قلبك خوفا منى . و ان لا تفرغ لعبادتى ، اءملاء قلبك شغلا بالدنيا، ثم لا اءسد فاقتك و اءكلك الى طلبك
در تورات نوشته شده است: اى پسر آدم، فارغ شو از براى عبادت من، تا پر كنم قلب تو را از بى نيازى و واگذار نكنم تو را به سوى طلب خويش، و بر من است كه ببندم راه فقر تو را و پر كنم دل تو را از خوف خويش. و اگر فارغ نشوى براى عبادتم، پر كنم دل تو را از اشتغال به دنيا، پس از آن نبندم فقر تو را و واگذارم تو را به سوى طلبت
»چهل حدیث امام خمینی رحمةالله علیه، حدیث ۲۷
.:.
»ولایت و اعمال شیعیان
 قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع حَدِيثٌ رُوِيَ لَنَا أَنَّكَ قُلْتَ إِذَا عَرَفْتَ فَاعْمَلْ مَا شِئْتَ فَقَالَ قَدْ قُلْتُ ذَلِكَ قَالَ قُلْتُ وَ إِنْ زَنَوْا أَوْ سَرَقُوا أَوْ شَرِبُوا الْخَمْرَ فَقَالَ لِي إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ وَ اللَّهِ مَا أَنْصَفُونَا أَنْ نَكُونَ أُخِذْنَا بِالْعَمَلِ وَ وُضِعَ عَنْهُمْ إِنَّمَا قُلْتُ إِذَا عَرَفْتَ فَاعْمَلْ مَا شِئْتَ مِنْ قَلِيلِ الْخَيْرِ وَ كَثِيرِهِ فَإِنَّهُ يُقْبَلُ مِنْك‏
راوى حديث شريف گويد: به جناب صادق عليه السلام گفتم: حديثى براى ما روايت شده كه شما فرموديد وقتى كه معرفت پيدا كرديد (يعنى در حق ائمه عليهم السلام ) هر چه مى خواهى بكن. فرمود: "بله چنين گفتم" گفت گفتم: گرچه زنا كنند يا دزدى كنند يا شراب بخورند؟ فرمود: انا لله و انا اليه راجعون . به خدا قسم كه بى انصافى نمودند با ما كه ماها خود اخذ شويم به اعمال و از آنها برداشته شود! آنچه من گفتم اين بود كه وقتى معرفت پيدا كردى هر چه مى خواهى بكن از عمل خير، چه كم و چه زياد، از تو قبول مى شود
»چهل حدیث امام خمینی رحمةالله علیه، حدیث ۳۳