كدشناسايى :1623098 كدبايگانى :6412796 نام :على نام خانوادگى : كريمى نام پدر :رجب‌على تاريخ‌تولد :01/03/1347 ش.ش :26 محل‌صدورشناسنامه : سارى تاريخ شهادت : 22/12/64 نوع حادثه :حوادث‌مربوطبه‌جنگ‌تحميلى شرح حادثه :حوادث ناشى ازدرگيرى مستقيم بادشمن - توسطدشمن‌درجبهه استان :بنيادشهيداستان‌مازندران شهر :اداره‌بنيادشهيدسارى وصيت‌نامه :شهيد على كريمى فيروزجائى بسمه تعالى خدايا كمك كن در راه عشق تو بسوزيم و مانند عاشق دلباخته در راه تو فدا شوم بنام خداى بزرگ و قادر منان و با سلام به محضر حضرت بقيه الله الاعظم حضرت امام زمان (عج) يگانه منجى عالم بشريت و با درود بى كران بر رهبر مسلمين عالم حضرت امام و با درودو سلام بر شهداى اسلام از صدر اسلام تا شهداى ايران و با درود و سلام بر بازماندگان شهداى جنگ تحميلى چند كلمه براى خودم من باب وصيت مى نويسم بنا به وظيفه اى كه براى تك تك افرادمسلمان و معتقد به خدا محول شده است هركس نسبت به وظايفى كه دارد لازم است به عهد خودش وفا كند و راهى را كه انتخاب كرده ادامه دهد تا توان دارد. اولا من بنده گناهكار، روسياه درگاه خدا هستم و كوچكتراز آنم كه خواسته باشم وصيتى به شما پدر و مادر و برادران وخواهران و همسر و بقيه فاميلان و دوستان و آشنايان كرده باشم هرچند فكر ما بدان صورت كفايت نمى كند تا به طور كامل و دقيق وصيت بنويسيم از شما معذرت مى خواهم. پدر بزرگوارم سلام، اميدوارم توانسته باشم مدت عمرم ذره اى از زحماتى را كه برايم متحمل شدى را جبران كرده باشم شرمنده ام در مقابل شما نمى دانم چه بنويسم كه هيچ يادم نمى آيد كه ذره اى از زحمات كه برايم كشيدى را جبران كرده باشم پدرم حالا وقت آن رسيده كه از شما خداحافظى كنم و از شما تقاضاى اين دارم كه دينم را ادا نمايى و از اشتباهاتم كه در حضور شما مرتكب شده ام مرا ببخشيد و از خداى بزرگ برايم طلب مغفرت كن و يا از دست دادن من ناراحت نباشيد. مادر مهربانم سلام، اميدوارم مادر عزيزم اين فرزند رو سياه گناهكار درگاه خدا را ببخشيد كه نتوانسته‌ام ذره‌اى از زحماتى را كه برايم كشيدى را جبران كنم . مادرم ، مى دانم شما سختيها و نداشتى و مشكلات را در بزرگ كردن من تحمل كردى اما شرمنده ام كه نتوانستم شما را راضى كنم. مادر عزيزم مادرانى مثل تو هستند كه در اين برهه از زمان جگر گوشه هاى نازنين خودشان را از دست داده اند حتى مادرانى هستند كه شب و روز در انتظار عزيزشان هستند نمى دانند زنده اند يا شهيد شده اند و مادرم به هر حال از شما طلب عفو مى كنم و از شما مى خواهم كه از خداى مهربان برايم طلب مغفرت نماييد چون خداوند خودش بنده خودش را كه لياقت دارد نظر لطفى مى كند و نااميد نمى كند. برادرانم سلام ، معذورم كه اسامى شما را نبرده و سلام نكردم مراببخشيد من در مقابل شما شرمنده ام نمى توانم خودم را از زحمات شما كه در بيشتر زندگى خانواده ما انجام داده اى شريك بدانم . من از هر نظر از شما در سطح پائين ترى بودم شرمنده ام كه براى شما وصيت كنم تنها وصيت من به شما برادرانم اين است كه مثل برادران ديگر شهداى اسلام راهم را ادامه دهيد و نگذاريد اسلحه من به زمين بيفتد شما مى توانيد در هر سن و در هر مقامى كه هستيد با دشمنان اسلام مبارزه كنيد. ديگر سفارش نمى كنم نه تنها راه من بلكه راه تمامى برادران دينى كه شهيد شدن را ادامه دهيد. خواهران مهربانم سلام، اميدوارم شما خواهران من با وصيت اين برادر حقيرتان كه در مقابل زحمت هاى شما ناتمام بودم يادم را فراموش نكرده باشيد من براى شما برادرى نبودم كه خواسته اى از شما را برآورده سازم اما از اين كه هميشه مزاحم شما بودم مرا ببخشيد هم اينك وقت خداحافظى باشماست وصيتم به عنوان برادر كوچكتر اين است كه مانند شهداى ديگر هدفتان اسلام باشد. همسرم از شما معذرت مى خواهم كه نتوانستم براى شما همسر خوبى باشم و در تشكيل زندگى شما نتوانستم شما را يارى كنم. هم اكنون وقت آن رسيده كه از شما خداحافظى كنم و در اين مدت كوتاهى كه زندگى من با شما بوده اگر كمى و كسرى در زندگى تان بوده مرا ببخشيد ديگر نبايد براى من ناله و زارى كنى بايد شادى و سرورى كنى كه نتوانسته اى به يك سعادتى دست يابى. نخست بايد با حفظ و رعايت حجاب اسلامى كه تمام اين مبارزات ما مربوط به همين مى شود شما هم با حفظ حجاب خودت يك مشت محكمى بر دهان منافقين و دشمنان اسلام بزنيد. فاميلان و دوستان و آشنايانم از اينكه نتوانسته ام براى شما دوست و يا فاميلى يا آشنايى خوب باشم از شما معذرت مى خواهم و به شما توصيه مى كنم همان طورى كه شما با ايثار و گذشت خودتان اين اسلام عزيز را يارى كرده ايد به يارى خودتان ادامه بدهيد هيچ وقت از ياد خدا غافل نباشيد، شعارهاى مبارزه با نفس را سرلوحه كارتان قرار دهيد و جبهه را فراموش نكنيد كه خداوند به شما چنين وعده مى دهد مى فرمايد جهاد كنيد در راه خدا با مال وجان خودتان كه خداوند براى شما اجرى در نظر گرفته و آنهم بهشت جاويدان است. دست از يارى امام برنداريد و شعار جنگ جنگ تا پيروزى يادتان نرود. همين كه يكى از بچه‌هاى نزديكى يا محلى شما شهيد شده است از انقلاب اسلامى ناراحت نشويد و دلخور نشويد آنقدر بايد كشته بدهيد و بكشيم كه اسلام زنده بماند دين مبين اسلام احتياج به خون جوانان عزيز ما دارد. حفظ ناموس و مملكت احتياج به مخلصانى دارد كه راهشان را انتخاب كرده اند كم كم اين نوشته ناقص را به پايان مى برم با مرورى به موقعيت فعلى خودم من فعلا با عده اى از برادران به اميد خدا براى داخل خاك عراق مى رويم اگر خداوند نظر لطفى به من بكند و توانايى انجام ماموريت را داشته ام خانواده هاى عزيزم شايد در اين ماموريت باز نگردم شايد جنازه ام بماند و شايد هم اسير شوم ديگر برايم ناراحتى نكنيد حالا كه مى خواهم بميرم اگر در راه خداست بهتر است كه گمانم بميرم برايم ناراحتى نكنيد. والسلام عليكم ورحمه الله و بركاته مورخه 13/1/66 على كريمى فيروزجائى فرزند داداشقلى كريمى واقع در ستاد ناحيه 2 قرارگاه رمضان خداحافظ